Ezel sırlarını ne sen bilirsin ne de ben
Bu muammayı ne sen çözersin ne de ben
Perdenin gerisinde seni beni bir konuşturan var.
Perde kalkarsa ne sen kalırsın ne de ben
Ebu'l Hasan Harakani
Geldi geçti ömrüm benim
Şol yel esip geçmiş gibi
Hele bana şöyle gelir
Şol göz yumup açmış gibi
Yunus Emre
Vasıl olmaz kimse Hakk'a cümleden dur olmadan
Kenz açılmaz şol gönulde ta ki pür-nur olmadan
Sür çıkar ağyarı dilden ta tecelli ide Hakk
Padişah konmaz saraya hane ma'mur olmadan
Şemseddin-i Sivasi Hz
İş bu söze Hak tanıktır
Bu can gövdeye konuktur
Bir gün ola çıka gide
Kafesten kuş uçmuş gibi
Yunus Emre
Zat-ı Hakk'da mahrem-i irfan olan anlar bizi
İlm-i sır'da bahr-i bi-pâyan olan anlar bizi
Bu fena gülzârına tâlip olanlar anlamaz
Vech-i bâki hüsnüne hayran olan anlar bizi
Niyâzî-i Mısrî
Bir kez gönül yıktınısa
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz değil
Yunus Emre
Ârifin her bir sözünü duymaya insan gerek
Bu cihanda sanmayız hayvan olan anlar bizi
Ey Niyâzi katremiz deryaya saldık biz bu gün
Katre nice anlasın ummân olan anlar bizi
Niyâzî-i Mısrî
Bir gönülü yaptınısa
Er eteğin tuttunusa
Bir kez hayır ettinise
Binde bir ise az değil
Yunus Emre
Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki: Allahü teâlâ, edilen duayı üç şekilde
kabul eder: 1- Hemen, yani peşin kabul eder. 2- Kabul eder;
ama hemen vermez, yani veresiye kabul eder. Biz istediğimiz kadar yalvaralım,
gözyaşı dökelim, Allah diyelim Peki, ne zaman verir? Ölürken verir, kabirde
verir, mahşerde verir, mizanda verir, sırat köprüsünde verir yahut en son,
Cennette verir. Yani mutlaka verir. 3- Ne dünyada verir, ne de
ahirette. Peki, ama Allahü teâlâ, ben duaları kabul ederim buyuruyor. Evet,
kabul ediyor; ama o istenileni vermiyor, onun yerine başka şey veriyor. Belki de
istediğimizden daha kıymetlisini veriyor. Ne kadar derdimiz, hastalığımız,
başımıza gelecek bela varsa, o duaya karşılık olarak hepsini alıyor.
Her şeyin bir yasası vardır. Tasavvufun anayasası da,
vermektir. Yani seninki senindir, benimki de senindir.
Müminler Allahü teâlânın rızası için bir araya
geldiklerinde, hiç konuşmasalar bile feyz, bileşik kaplardaki gibi, kalbden
kalbe akar. Hele bir de, İmam-ı Rabbani hazretleri gibi büyüklerin ismi
zikredilirse, bu meclislere feyz, oluk oluk akar.
Bir
Müslüman, sırf Allahü teâlânın rızası için bir başka Müslüman kardeşini ziyaret
ederse, kendisine yüz bin nafile hac sevabı verilir. Müminin yüzüne sevgiyle
bakanın, günahları dökülür.
Cebrail aleyhisselam, 2
rekât namaz kılmış, bu 2 rekât namazı kılması tam 4 bin ahiret senesi sürmüş.
Sonra, (Yâ Rabbi, kâinat yaratıldığından beri acaba böyle namaz kılan başka bir
kulun var mı?) demiş. Allahü teâlâ buyurmuş ki: Ahir zamanda gelecek
olan Habibimin ümmetinden bir kulum, 2 rekât namaz kılacak, hatayla, kazayla,
her türlü düşüncelerle ve kaç rekât kıldığını bilmeyerek kılacak. Onların birkaç
dakikada kıldığı 2 rekât namaz, senin 4000 senede kıldığın namazdan daha makbul
olacak. Yâ Rabbi, neden onların namazları bu kadar kıymetli
olacak? Çünkü onlar, düşmanımı yıkarak huzuruma gelecekler. Sende düşman
yok ki! Dünya sevgisinden uzaklaşacaklar, nefislerinin şerrinden kurtulmaya
çalışacaklar, şeytanın vesvesesine aldanmayıp, Allahü ekber
diyecekler...