Değerli dostlar! Allah (c.c.) “Ey Habibim, seni sevmeseydim bu alemi halk etmezdim” diye buyuruyor. Bu hadisi kutsiden anlıyoruz ki bu alem sevgi alemi imiş. Bu nimetler sevgi nimetleri imiş, bu güzellikler sevgi güzellikleri imiş. Bu zuhurat sevginin zuhuratı imiş. Kısacası insan sevgi ile halk olmuş, sevgi ile büyütülmüş, sevgi ile donatılmış, sevgi ile yoğurulmuştur.

İnsanda var olan bu sevgi mayası, kendini zahir edebilmek için muhakkak bir muhataba ihtiyaç duyar. Gönül mutmain olduğu birini gördüğü zaman sevgisini ancak böyle meydana çıkarır. Biz buna seven ve sevilen veya aşık ve maşuk deriz.

Bu sevgi kişiye göre değişir. Kiminin sevgisi dünya malına karşı açığa çıkar. (Eş, evlat, mal, mülk, eşya vs.) Bunlar hep nefsani sevgilerdir. Kiminden de manevi bir sevgi (Allah) olarak açığa çıkar. Arif olanlar için her iki manada da sevginin özü Allah’tır. Çünkü dünya sevgisinde dahi sevilen her ne ise özünde o sevilende de Hak’kın varlığı mevcuttur.

Dünya sevgisinde sahiplenme, kıskanma, bıkma veya usanma olabilir ama maneviyattaki Hak sevgisinde bıkma, usanma, kıskanma ve sahiplenme diye bir şey yoktur. Her iki sevgide de muhatap gereklidir. Dünya sevgisinde muhatap değişik olur belki ama Hak sevgisine muhatap (dervişler için) Mürşid-i Kâmil’dir. Mürşidin cemalidir. Mürşide tabi olan, Hak sevgisini Mürşidinde talim eder. Bu sevgiyi kendi zannında talim etmek ise hayaldir. Bu durumda vuslat imkansızdır.

Göz gördü gönül sevdi aklım gitti başımdan
Süzülüp aktı yaşım gözümden göz yaşımdan
Gayrı hicret eyledim toprağımda taşımdan
Ben O’nun cemaline mest-i hayran olayım
Yoluna erkanına canım kurban olayım

O Mürşidin nefesi, cemali seni senden alır. İçine bir aşk ateşi salar ve nefsin ruha tebdil olmaya başlar. Akıl bu işe şaşar kalır. Çünkü bu işte akıl devre dışı kalır. Akıl devre dışı kaldığı zaman bil ki o an sen Hak ile Hak olmuşsundur. Seni görenler bir anlam veremezler. Deli deseler deli değil, akıllı deseler akıllı değil. Bunu ancak ehil olan arifler anlar ki izahı mümkün değildir. Bunu Yunus Emre bir deyişinde ancak “Ne akilem ne divane/ Gel gör beni aşk neyledi.” diye tarif edebilmiştir.

Ne de tatlı dili var anlatır hakikati
İnci mercan gibidir dilindeki ziyneti
Her bir sözü söylüyor onun kuran ayeti
Diline dillerine mest-i hayran olayım
Yoluna erkanına canım kurban olayım
(Ekber-ül Tûrabi)

Devamı için tıklayınız

Enver EFE
İstanbul, 18 Ekim 2021