İsim | Kökeni | Cinsiyet | Anlamı |
---|---|---|---|
Urluk : | Türkçe | Erkek | 1. Aile, soy sop. 2. Tohum. |
Us : | Türkçe | Erkek | 1. Akıl, zekâ. 2. Yarar, çıkar. 3. Sessiz, yavaş. |
Ülfet : | Arapça | Erkek | 1. Alışma, kaynaşma. 2. Görüşme, konuşma. 3. Dostluk, arkadaşlık. |
Ünsi : | Arapça | Erkek | 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost. |
Umaç : | Türkçe | Erkek | 1. Amaç, hedef. 2. Umulan şey, umut. |
Ukuş : | Türkçe | Erkek | 1. Anlayış, zekâ. 2. Benzeyiş. 3. Soy sop, kabile, soy. |
Uma : | Türkçe | Erkek | 1. Armağan, hediye. 2. Konuk, misafir. |
Ümek : | Türkçe | Erkek | 1. Asker. 2. Köle. |
Ulaç : | Türkçe | Erkek | 1. Bağlayan, bağlayıcı. 2. Sınır. |
Ülez : | Türkçe | Erkek | 1. Batmakta olan güneş. 2. Salgın. |
Uğut : | Türkçe | Erkek | 1. Baygın, kendinden geçmiş. 2. Renksiz, solgun. 3. Kuru. 4. Yağmuru bol yılların buğdayı. |
Ümran : | Arapça | Kız | 1. Bayındırlık, mamurluk. 2. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk. |
Ügü : | Türkçe | Erkek | 1. Baykuş. 2. Boş, ıssız. |
Uğur : | Türkçe | Kız | 1. Bazı olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan belirti veya bazı nesnelerde var olduğuna inanılan iyilik kaynağı. 2. Bu nitelikte olduğuna inanılan şey. 3. İyilik, şans, talih, baht. 4. Fırsat, tesadüf. |
Üstün : | Türkçe | Erkek | 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla. |
Üstat : | Farsça | Erkek | 1. Bir bilim veya sanat alanında üstün bir yeri olan kimse. 2. Öğretmen. 3. Usta. 4. Sanatçı. |
Ülke : | Türkçe | Kız | 1. Bir devletin egemenliği altında bulunan toprakların tümü. 2. Devlet. |
Ümmet : | Arapça | Erkek | 1. Bir peygambere inananların tümü. 2. Müslüman dinine bağlı olanların tümüne verilen ad. |
Üleş : | Türkçe | Erkek | 1. Bölüşme, paylaşma. 2. Pay. |
Ulun : | Erkek | 1. Büyük, ulu. 2. Temrensiz ok. 3. Buğday, arpa kökü. | |
Ulun : | Kız | 1. Büyük, yüce. 2. Temrensiz ok. 3. Buğday, arpa kökü. | |
Uçmak : | Türkçe | Kız | 1. Cennet. 2. Yar, uçurum. |
Ürek : | Türkçe | Erkek | 1. Çok üreyen, çoğalan. 2. Eli çabuk, çok iş çıkaran, hızlı. 3. At, kısrak sürüsü. |
Uçma : | Türkçe | Erkek | 1. Dağın karla örtülmüş dik yamacı. 2. Olay. |
Urı : | Türkçe | Erkek | 1. Dere, yol. 2. Oğul. 3. Genç, delikanlı. 4. Ses, gürültü. |
Ürün : | Türkçe | Erkek | 1. Doğadan elde edilen, üretilen yararlı şey. 2. Yapıt, eser. 3. Sık orman. 4. Çokluk, bolluk. |
Unat : | Türkçe | Erkek | 1. Doğru yol tutan. 2. Akıllı. 3. Ergin. |
Ufuk : | Arapça | Erkek | 1. Düz arazide veya açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. 3. Çevre, dolay. |
Ulu : | Türkçe | Erkek | 1. Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. 2. Zengin. 3. Saygın. |
Usal : | Türkçe | Erkek | 1. Gamsız, kedersiz, keyfine düşkün. 2. Önemsiz. |
Ulak : | Türkçe | Erkek | 1. Haber götüren kimse, postacı. 2. Yardımcı. 3. Amaç, hedef. 4. İri yarı, güçlü kimse. 5. Ek, yama. 6. At. |
Uraza : | Arapça | Erkek | 1. Hediye, armağan. 2. Konuğa çıkarılan yiyecek. |
Übük : | Türkçe | Kız | 1. İbibik kuşu. 2. İbik. |
Uz : | Türkçe | Erkek | 1. İlyi, güzel. 2. Uygun, doğru. 3. Usta. 4. Temir, dikkatli. 5. Becerikli, akıllı, anlayışlı. 6. Yakın, içten. |
Ünek : | Türkçe | Erkek | 1. Kahraman, yiğit. 2. Ünlü, tanınmış. |
Ur : | Türkçe | Erkek | 1. Kale hendeği. 2. Şehir, kent. 3. Yüksek ve korunaklı yer. |
Ulam : | Türkçe | Erkek | 1. Kesintisiz, sürekli. 2. Aralarında herhangi bir bakımdan ilgi veya benzerlik bulunan şeylerin tümü. 3. Yetenekli, becerikli. 4. Grup, demet, topluluk, kategori. |
Uçkun : | Türkçe | Kız | 1. Kıvılcım. 2. Pahalı, yüksek. 3. Uçan, çapkın. 4. Becerikli, eli tez. |
Üçük : | Türkçe | Erkek | 1. Köşe. 2. Kaymış arazi. 3. Sönmüş. 4. Soluk. |
Übeyde : | Arapça | Kız | 1. Küçük köle, kölecik. 2. Kul. |
Üren : | Türkçe | Erkek | 1. Kurak, susuz yer. 2. Şimşek. 3. Soy. |
Ulus : | Erkek | 1. Millet, halk, insan topluluğu. 2. Göçebe. 3. Oba, aşiret kavim. | |
Ungan : | Türkçe | Erkek | 1. Onmuş kişi, mutlu. 2. Yürekli, yiğit kişi. |
Umay : | Türkçe | Kız | 1. Orhun Yazıtları´nda geçen, çocukları ve hayvan yavrularını koruduğuna inanılan kadın Tanrı. 2. Devlet kuşu. |
Unan : | Türkçe | Erkek | 1. Sadakat, bağlılık. 2. Hak. |
Urundu : | Türkçe | Erkek | 1. Seçkin, seçilmiş. 2. Hayırlı. |
Ülger : | Türkçe | Erkek | 1. Şeftali, kumaş vb.ndeki ince tüy. 2. Vecize. |
Ülger : | Türkçe | Kız | 1. Şeftali, kumaş vb.ndeki ince tüy. 2. Vecize. |
Ünlem : | Türkçe | Erkek | 1. Ses, seda. 2. Çağrı. |
Uca : | Türkçe | Erkek | 1. Sırt, arka. 2. Yüksek, yüce. |
Uç : | Türkçe | Erkek | 1. Son, nihayet. 2. Kıyı, kenar. 3. Sınır, hudut. 4. Neden, sebep. |
Uruk : | Türkçe | Erkek | 1. Tane, tohum. 2. Nesil, kuşak, soy. |
Üftade : | Farsça | Kız | 1. Tutkun, âşık, sevdalı. 2. Düşmüş, düşkün. |
Uçan : | Türkçe | Erkek | 1. Uçma eylemini yapan. 2. İki yelkenli gemi. |
Uçuk : | Türkçe | Erkek | 1. Uçmuş, soluk renk. 2. Çökmüş yer, toprak. 3. İyi. 4. Sivri dağ tepesi. |
Uşak : | Türkçe | Erkek | 1. Ufak, küçük. 2. Çocuk. 3. Genç, delikanlı. 4. Erkek hizmetçi. |
Ümniye : | Arapça | Kız | 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet. |
Ürpek : | Türkçe | Kız | 1. Ürperen, ürpermiş. 2. Mazı ağaçlarının üstündeki tüylü nesne. |
Üs : | Türkçe | Erkek | 1. Üst. 2. Asıl, kök. |
Üzer : | Türkçe | Erkek | 1. Üst. 2. Kaymak. 3. Faiz. 4. Can sıkıcı, üzücü. |
Uyar : | Türkçe | Erkek | 1. Uygun, yerinde. 2. Boyun eğen, uysal, nazik kimse. |
Uçur : | Türkçe | Erkek | 1. Vakit, an, 2. Fırsat. 3. Mevsim. |
Urgun : | Türkçe | Erkek | 1. Vurulan, vurulmuş. 2. Vurgun, âşık. 3. Gizli. |
Ülgü : | Türkçe | Erkek | 1. Yakışıklı kimse. 2. Pay, hisse. 3. Tutum, tavır. |
Uygun : | Türkçe | Erkek | 1. Yakışır, yaraşır, elverişli, yararlı. 2. Oranlı. |
Ülgen : | Türkçe | Kız | 1. Yüce, üstün, ulu. 2. Eski Türklerde Gök Tanrı'ya verilen ad. |
Ülgen : | Türkçe | Erkek | 1. Yüce, yüksek, ulu. 2. Eski Türklerde Gök Tanrı'ya verilen ad. |
Üçe : | Türkçe | Erkek | 1. Yüce, yüksek. 2. Arka. |
Ün : | Türkçe | Erkek | 1. Yüksek ses, ses. 2. Şöhret, şan. |
Üsgen : | Türkçe | Erkek | 1. Yüksek. 2. Gelişmiş. 3. Birine göre yüksek aşamada olan kimse. |
Uysal : | Türkçe | Kız | 1. Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. 2. Terbiyeli. |
Üz : | Türkçe | Erkek | 1. Yüz. 2. Ovalık, düzlük. 3. Katı, sert. 4. Sağır. |
Utkan : | Türkçe | Erkek | 1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen. |
Ulusan : | Türkçe | Erkek | Adı yüce tanınmış kişi. |
Ünsan : | Türkçe | Erkek | Adını duyuran, ünlü. |
Usalan : | Türkçe | Erkek | Akıl alan, akıllı. |
Usbey : | Türkçe | Erkek | Akıllı bey. |
Ushan : | Türkçe | Erkek | Akıllı hükümdar. |
Usluer : | Türkçe | Erkek | Akıllı kimse. |
User : | Türkçe | Erkek | Akıllı kişi. |
Uskan : | Türkçe | Erkek | Akıllı soydan gelen kimse. |
Usalp : | Türkçe | Erkek | Akıllı yiğit. |
Usbay : | Türkçe | Erkek | Akıllı, saygın kişi. |
Usman : | Türkçe | Erkek | Akıllı, zeki kimse. |
Uslu : | Türkçe | Erkek | Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse. |
Usum : | Türkçe | Erkek | Akıllı. |
Usberk : | Türkçe | Erkek | Aklı sağlam, akıllı kimse. |
Ülkü : | Türkçe | Kız | Amaç edinilen, ulaşılmak istenen şey. |
Umak : | Türkçe | Erkek | Amaç, istek. |
Ulaş : | Türkçe | Erkek | Amacına ermiş, isteğine kavuşmuş kimse. |
Umnise : | Arapça | Kız | Ana kadın, kadınana. |
Usuk : | Türkçe | Erkek | Anlayışlılık, çabuk sezme yeteneği. |
Ümmiye : | Arapça | Kız | Anneye ait, anneyle ilgili olan. |
Ürem : | Türkçe | Erkek | Artma, çoğalma, faiz. |
Ünay : | Türkçe | Kız | Ay gibi tanınmış, ünü parlak, şöhretli. |
Üstay : | Türkçe | Erkek | Ay gibi yüksek, yüce. |
Ülküdeş : | Türkçe | Kız | Aynı ülküye bağlı olanlardan her biri. |
Uzer : | Türkçe | Erkek | Becerikli, akıllı kişi. |
Uzsan : | Türkçe | Erkek | Becerisi ve diğer iyi nitelikleriyle tanınan kimse. |
Uzman : | Türkçe | Erkek | Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse. |
Uğurtay : | Türkçe | Erkek | Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse. |
Uçkara : | Türkçe | Erkek | Bir kuş. |
Ülkühan : | Türkçe | Kız | Bir ülküsü, amacı olan hükümdar. |
Ülkücü : | Türkçe | Erkek | Bir ülküye bağlı olan. |
Uflaz : | Türkçe | Erkek | bk. Oflaz |
Ugan : | Türkçe | Erkek | bk. Ogan |
Ulcan : | Türkçe | Erkek | bk. Oğulcan |
Uguz : | Türkçe | Erkek | bk. Oğuz |
Ükkaşe : | Arapça | Erkek | bk. Ökkeş |
Ulcay : | Moğ. | Erkek | bk. Olcay |
Urun : | Türkçe | Erkek | bk. Orun |
Uytun : | Türkçe | Erkek | bk. Oytun |
Üzek : | Türkçe | Erkek | bk. Özek |
Ubeyde : | Arapça | Kız | bk. Übeyde |
Ubeydullah : | Arapça | Erkek | bk. Übeydullah |
Ubeyt : | Arapça | Erkek | bk. Übeyt |
Uça : | Türkçe | Erkek | bk. Uca |
Uğuş : | Türkçe | Kız | bk. Ukuş |
Ülgür : | Türkçe | Kız | bk. Ülker |
Uluğ : | Türkçe | Erkek | bk. Ulu |
Uluğbey : | Türkçe | Erkek | bk. Ulubey |
Umran : | Arapça | Kız | bk. Ümran |
Uras : | Türkçe | Erkek | bk. Uraz |
Ürgün : | Türkçe | Erkek | bk. Ürkün |
Uzmen : | Türkçe | Erkek | bk. Uzman |
Uldız : | Türkçe | Erkek | bk. Yıldız |
Ülker : | Türkçe | Erkek | Boğa burcunda yedi yıldızdan oluşan takım. |
Uyarel : | Türkçe | Erkek | Boyun eğen, uysal, nazik kimse. |
Uyaralp : | Türkçe | Erkek | Boyun eğen, uysal, nazik yiğit. |
Uztürk : | Türkçe | Erkek | Bütün iyi nitelikleri kendinde toplayan Türk. |
Uzay : | Türkçe | Erkek | Bütün varlıkların içinde bulunduğu sonsuz boşluk. |
Ülfer : | Arapça | Erkek | Büyük su, ırmak. |
Uram : | Türkçe | Erkek | Büyük, geniş yol. |
Uluhan : | Türkçe | Erkek | Büyük, saygın hükümdar. |
Umar : | Türkçe | Kız | Çare, çıkar yol. |
Uruş : | Türkçe | Erkek | Çarpışma, savaş, mücadele. |
Ulualp : | Türkçe | Erkek | Çok erdemli, yüce yiğit. |
Ürünay : | Türkçe | Kız | Çok parlak, çok aydınlık olan. |
Uçanay : | Türkçe | Erkek | Çok sevinen insan. |
Uçantekin : | Türkçe | Erkek | Çok sevinen kimse. |
Uçantürk : | Türkçe | Erkek | Çok sevinen Türk. |
Uçkan : | Türkçe | Erkek | Çok uçan, uçucu. |
Ulukut : | Türkçe | Erkek | Çok uğurlu, kutlu kimse. |
Ünsel : | Türkçe +Arapça | Kız | Çok ünlü, çok meşhur. |
Ünüçok : | Türkçe | Erkek | Çok ünlü. |
Ulya : | Arapça | Kız | Çok yüce, en yüce. |
Uludağ : | Türkçe | Erkek | Dağlar kadar yüce, erdemli olan kimse. |
Ulunay : | Türkçe | Kız | Değerli, saygın, erdemli kimse. |
Ucaer : | Türkçe | Erkek | Değerli, yüce kimse. |
Ulutay : | Erkek | Değerli, yüce ve benzersiz kimse. | |
Ulutaş : | Türkçe | Erkek | Değerli, yüce ve güçlü kimse. |
Ülmen : | Türkçe | Erkek | Denizci, deniz adamı. |
Uğurel : | Türkçe | Erkek | Eli uğurlu olan kimse. |
Üstüngü : | Türkçe | Erkek | En üstteki, en yüksekteki. |
Uzkan : | Türkçe | Erkek | Erdemli bir soydan gelen kimse. |
Ulubek : | Türkçe | Erkek | Erdemli, saygın bey. |
Uluberk : | Türkçe | Erkek | Erdemli, saygın, güçlü kimse. |
Ulucan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Erdemli, saygın, yüce kişi. |
Ular : | Türkçe | Erkek | Erkek keklik. |
Uzgören : | Türkçe | Erkek | Gerçeği önceden görebilen kimse. |
Uçarlı : | Türkçe | Erkek | Gerçekçi olmayan, hayaller peşinde koşan kimse. |
Umur : | Arapça | Erkek | Görgü, bilgi, deneyim. |
Umurbey : | Arapça +Türkçe | Erkek | Görgülü, bilgili bey. |
Umuralp : | Arapça +Türkçe | Erkek | Görgülü, bilgili yiğit. |
Umurbay : | Arapça +Türkçe | Erkek | Görgülü, bilgili, saygın kişi. |
Uğanbike : | Türkçe | Kız | Güçlü, kuvvetli kadın. |
Ünkaya : | Türkçe | Erkek | Gücüyle, kuvvetiyle tanınan kimse. |
Uluçağ : | Türkçe | Erkek | Hayırlı, uğurlu dönem. |
Uruz : | Türkçe | Erkek | Hedef, amaç. |
Üye : | Türkçe | Erkek | Herhangi bir topluluğu oluşturan bireylerden her biri. |
Ümmühan : | Arapça +Türkçe | Kız | Hükümdar anası. |
Usun : | Türkçe | Kız | Hüzün. |
Usunbike : | Türkçe | Kız | Hüzünlü kadın. |
Ünzile : | Arapça | Kız | İndirilmiş, inzal olunmuş. |
Ulaçkan : | Türkçe | Erkek | İnsanları birbirine kaynaştıran bir soydan gelen kimse. |
Ulaçhan : | Türkçe | Erkek | İnsanları birbirine kaynaştıran hükümdar. |
Usta : | Farsça | Erkek | İşinin eri, becerikli kimse. |
Umdu : | Türkçe | Erkek | İstek, dilek. |
Uzsoy : | Türkçe | Erkek | İyi nitelikli soydan gelen kimse. |
Uzbay : | Türkçe | Erkek | İyi, becerikli, temiz, akıllı ve saygın kişi. |
Uzhan : | Türkçe | Erkek | İyi, temiz, akıllı, anlayışlı hükümdar. |
Uzalp : | Türkçe | Erkek | İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit. |
Urbeyi : | Türkçe | Erkek | Kale, şehir beyi. |
Uhuvvet : | Arapça | Erkek | Kardeşlik, dostluk, arkadaşlık. |
Uralp : | Türkçe | Erkek | Kentli yiğit. |
Ürkmez : | Türkçe | Erkek | Korkmaz, yılmaz. |
Ürkün : | Türkçe | Erkek | Korku, çekingenlik. |
Uygar : | Türkçe | Erkek | Kültürlü, eğitimli, görgü kurallarına uyan, medeni kimse. |
Üveys : | Arapça | Erkek | Kurt, küçük kurt. |
Üzeyir : | Arapça | Erkek | Kutsal kitaplarda geçen bir ad. |
Uluant : | Türkçe | Erkek | Kutsal, büyük yemin. |
Üngür : | Türkçe | Erkek | Mağara. |
Ulumeriç : | Türkçe | Erkek | Meriç Irmağı gibi coşkun olan kimse. |
Üçok : | Türkçe | Erkek | Oğuz Destanı'na göre sol kolda bulunan 12 Oğuz boyuna verilen ad. |
Uçanok : | Türkçe | Erkek | Ok gibi uçarak giden kimse. |
Üke : | Türkçe | Erkek | Onur, şeref. |
Uluöz : | Türkçe | Erkek | Özü yüce, saygın kişi. |
Uluşahin : | Türkçe +Farsça | Erkek | Şahin gibi güçlü ve saygın olan kimse. |
Ürmegül : | Türkçe +Farsça | Kız | Sarmaşık. |
Urungu : | Türkçe | Erkek | Savaşçı, savaşkan. |
Ulufer : | Türkçe +Farsça | Kız | Saygın ve aydın olan kimse. |
Üster : | Türkçe | Erkek | Saygın, değerli kimse. |
Ulutekin : | Türkçe | Erkek | Saygın, değerli, yüce hükümdar. |
Ulukaya : | Türkçe | Erkek | Saygın, erdemli ve güçlü kimse. |
Uluer : | Türkçe | Erkek | Saygın, uğurlu, yüce kimse. |
Uluerkan : | Türkçe | Erkek | Saygın, yüce, soylu kimse. |
Üründü : | Türkçe | Erkek | Seçilmiş, seçkin. |
Üründübay : | Türkçe | Erkek | Seçkin nitelikli, saygın kimse. |
Üstünbay : | Türkçe | Erkek | Seçkin, başarılı kimse. |
Urhan : | Türkçe | Erkek | Şehir, kale hükümdarı. |
Urkan : | Türkçe | Erkek | Şehirli bir soydan gelen kimse. |
Uraltay : | Türkçe | Erkek | Şehirli saygın kişi. |
Uraltan : | Türkçe | Erkek | Şehirli, kentli hükümdar. |
Utman : | Türkçe | Erkek | Şerefli, edepli, terbiyeli kimse. |
Uçhan : | Türkçe | Erkek | Sınır beyi. |
Üge : | Türkçe | Erkek | Şöhretli, tanınmış, ünlü. |
Uçay : | Türkçe | Erkek | Son ay. |
Uçbay : | Türkçe | Erkek | Son derece zengin olan kimse. |
Ulukan : | Türkçe | Erkek | Soylu, yüce soydan gelen kimse. |
Ünsoy : | Türkçe | Erkek | Soyu ünlü olan kimse. |
Ulusoy : | Türkçe | Erkek | Soyu yüce ve saygın olan kimse. |
Ulusu : | Türkçe | Erkek | Su gibi değerli olan kimse. |
Uraz : | Türkçe | Erkek | Talih, şans. |
Urazlı : | Türkçe | Erkek | Talihli, kutlu. |
Uğurtan : | Türkçe | Erkek | Tan vakti gibi uğurlu olan. |
Üngördü : | Türkçe | Erkek | Tanınan, şöhretli, ünlü. |
Üngören : | Türkçe | Erkek | Tanınan, ünlü, meşhur. |
Ünkan : | Türkçe | Erkek | Tanınmış soydan gelen kimse. |
Ünlü : | Türkçe | Kız | Tanınmış, adı duyulmuş, şöhretli, şanlı. |
Ünalmış : | Türkçe | Erkek | Tanınmış, meşhur, şöhretli. |
Üner : | Türkçe | Erkek | Tanınmış, ünlü kimse. |
Üntürk : | Türkçe | Erkek | Tanınmış, ünlü Türk. |
Ünalp : | Türkçe | Erkek | Tanınmış, ünlü yiğit. |
Üngörmüş : | Türkçe | Erkek | Tanınmış, ünlü, meşhur. |
Übeydullah : | Arapça | Erkek | Tanrı'nın kulu. |
Ürper : | Türkçe | Kız | Titreme, titreyiş. |
Üçel : | Türkçe | Erkek | Üç el. |
Üçışık : | Türkçe | Kız | Üç ışık. |
Üçkök : | Türkçe | Erkek | Üç kök. |
Üçer : | Türkçe | Erkek | Üç-er. |
Uçar : | Türkçe | Erkek | Uçan, uçucu. |
Uçbeyi : | Türkçe | Erkek | Uçların sivil ve askerî yönetiminden sorumlu olan görevli. |
Uludoğan : | Türkçe | Erkek | UDoğuştan yüce, uğurlu olan kimse. |
Ufukay : | Arapça | Kız | Ufuk ve ay. |
Ufukdeniz : | Arapça +Türkçe | Erkek | Ufuk ve deniz. |
Ufuktan : | Arapça +Türkçe | Erkek | Ufuk ve tan. |
Uğurata : | Türkçe | Erkek | Uğurlu ata. |
Uğurlubey : | Türkçe | Erkek | Uğurlu bey. |
Uğuray : | Türkçe | Kız | Uğurlu güzel. |
Uğurhan : | Türkçe | Erkek | Uğurlu hükümdar. |
Uğuray : | Türkçe | Erkek | Uğurlu kimse. |
Uğurlu : | Erkek | Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan; kutlu, kutsal. | |
Uğursoy : | Türkçe | Erkek | Uğurlu soydan gelen kimse. |
Uğuralp : | Türkçe | Erkek | Uğurlu yiğit. |
Uğurcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Uğurlu, hayırlı kimse. |
Uğurlubay : | Türkçe | Erkek | Uğurlu- kimse. |
Uğursel : | Türkçe +Arapça | Kız | Uğuru çok olan kimse. |
Uğurlu : | Kız | Uğuru olan, iyilik getirdiğine inanılan, kutlu. | |
Uğursan : | Türkçe | Erkek | Uğuruyla tanınan kimse. |
Ülküye : | Türkçe | Kız | Ülkü adına yanlış olarak Arapça dişillik getirilerek elde edilmiş bir ad. |
Ülküsel : | Türkçe | Erkek | Ülkü ile ilgili, ülkü niteliğinde olan. |
Ülkülü : | Türkçe | Erkek | Ülküsü olan kimse. |
Ülkümen : | Türkçe | Erkek | Ülküsü olan, bir ülküye bağlı olan kimse. |
Ülkütan : | Türkçe | Erkek | Ülküsü tan vakti gibi aydın olan. |
Umman : | Arapça | Kız | Ulu, büyük, engin deniz, okyanus. |
Uluman : | Türkçe | Erkek | Ulu, yüksek, saygın kimse. |
Ulum : | Türkçe | Erkek | Ululuk, haşmet, büyük gösteriş. |
Ulusal : | Türkçe | Erkek | Ulusla ilgili, ulusa özgü. |
Umut : | Türkçe | Kız | Ummaktan doğan güven duygusu, ümit. |
Uman : | Türkçe | Erkek | Umudu olan, bekleyen, umutlu. |
Umutlu : | Türkçe | Kız | Umudu olan, umut besleyen. |
Umu : | Türkçe | Erkek | Umut, istek, arzu, beklenen şey. |
Ümit : | Farsça | Erkek | Umut. |
Ünalan : | Türkçe | Erkek | Ün-alan. Adı duyulmuş, ün kazanmış. |
Ünseven : | Türkçe | Kız | Ünlü olmayı, tanınmayı seven kimse. |
Ünaldı : | Türkçe | Erkek | Ünlü, tanınan, meşhur. |
Ünüvar : | Türkçe | Erkek | Ünlü, tanınmış kimse. |
Ünübol : | Türkçe | Kız | Ünü yayılmış olan, çok tanınan kimse. |
Ünüdeğer : | Türkçe | Erkek | Ününe yakışır nitelikte olan kimse. |
Uzel : | Türkçe | Erkek | Usta, becerikli kişi. |
Uluca : | Türkçe | Erkek | Üstte, üst derecede bulunan kimse, önder. |
Utku : | Türkçe | Erkek | Üstünlük, zafer. |
Ütügen : | Türkçe | Erkek | Üşüyen,çok üşüyen. |
Uyguralp : | Türkçe | Erkek | Uygar, medeni yiğit. |
Uygur : | Türkçe | Kız | Uygar, medeni. |
Uzcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Uysal, uyumlu, iyi insan. |
Ucatekin : | Türkçe | Erkek | UYücelikte eşsiz kimse. |
Uygu : | Türkçe | Erkek | Uyum, uygunluk. |
Uyarer : | Türkçe | Erkek | Uyumlu, nazik kimse. |
Uygan : | Türkçe | Erkek | Uyumlu, uyan. |
Üçgül : | Türkçe +Farsça | Kız | Yaban yoncası. |
Uygunel : | Türkçe | Erkek | Yakışır, yaraşır, elverişli, yararlı kimse. |
Ulakbey : | Türkçe | Erkek | Yardım eden, yardımcı olan bey. |
Uztekin : | Türkçe | Erkek | Yetenekl, becerikli hükümdar. |
Uztan : | Türkçe | Erkek | Yetenekli, becerikli kimse. |
Uztaş : | Türkçe | Erkek | Yetenekli, becerikli ve güçlü kimse. |
Uran : | Türkçe | Erkek | Yetenekli, usta, becerikli kimse. |
Ulutan : | Türkçe | Erkek | Yüce, erdemli ve saygın kişi. |
Uluçam : | Türkçe | Erkek | Yüce, erdemli ve saygın olan kimse. |
Uluşan : | Türkçe +Arapça | Erkek | Yüce, şanlı kişi. |
Uluç : | Türkçe | Erkek | Yüce, saygın kimse. |
Ulubaş : | Türkçe | Erkek | Yüce, saygın kişi. |
Uluçkan : | Türkçe | Erkek | Yüce, saygın ve erdemli bir soydan gelen kimse. |
Ulubey : | Türkçe | Erkek | Yüce, saygın, değerli bey. |
Ulubay : | Türkçe | Erkek | Yüce, saygın, erdemli kişi. |
Ulutürk : | Türkçe | Erkek | Yüce, soylu Türk. |
Ülgener : | Türkçe | Erkek | Yüce, ulu kimse. |
Ülgenalp : | Türkçe | Erkek | Yüce, ulu yiğit. |
Ulvi : | Arapça | Erkek | Yüksek, yüce. |
Ülkenur : | Türkçe +Arapça | Kız | Yurdu aydınlatan ışık. |
Ünal : | Türkçe | Kız | “Adın duyulsun, tanın, ün kazan“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ünlüol : | Türkçe | Erkek | “Adın duyulsun, ün kazan“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ünsaç : | Türkçe | Erkek | “Adın duyulsun, ünlen“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ülküm : | Türkçe | Kız | “Amacım, ulaşmak istediğim şey“ anlamında kullanılan bir ad. |
Üresin : | Türkçe | Erkek | “Çoğalsın, soyu genişlesin“ anlamında kullanılan bir ad. |
Üstol : | Türkçe | Erkek | “Değerli ol, yücel“ anlamında kullanılan bir ad. |
Umural : | Arapça +Türkçe | Erkek | “Görgülü, bilgili ol, deneyim kazan“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ural : | Türkçe | Erkek | “Kale, şehir, kent al, ele geçir“ anlamında kullanılan bir ad. |
Uğurol : | Türkçe | Erkek | “Mutlu ve bereket getir“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ülken : | Türkçe | Erkek | “Senin yurdun, senin vatanın“ anlamında kullanılan bir ad. |
Uğural : | Türkçe | Erkek | “Uğur al“ anlamında kullanılan bir ad. |
Uğursal : | Türkçe | Kız | “Uğur dağıt, uğur sal“ anlamında kullanılan bir ad. |
Uğurser : | Türkçe | Kız | “Uğur dağıt“ anlamında kullanılan bir ad. |
Uğursay : | Türkçe | Erkek | “Uğur olarak kabul et“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ünlen : | Türkçe | Erkek | “Ün kazan, meşhur ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ünsay : | Türkçe | Kız | “Ünlen, adın duyulsun“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ünver : | Türkçe | Kız | “Ünlen, tanınmış bir insan ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ünsev : | Türkçe | Erkek | “Ünlü olmayı sev“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ünsevin : | Türkçe | Erkek | “Ünlü olmayı, tanınmayı sevin“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ünyay : | Türkçe | Erkek | “Ününü yay, ünün duyulsun“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ülkem : | Türkçe | Kız | “Yurdum, vatanım“ anlamında kullanılan bir ad.. |