U harfiyle başlayan bebek isimleri

U harfiyle başlayan bebek isimleri

KIZ BEBEK İSİMLERİ ERKEK BEBEK İSİMLERİ

A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U V Y Z

İsim	Kökeni	Cinsiyet	Anlamı
Ubeyde :	Arapça	Kız	bk. Übeyde
Ubeydullah :	Arapça	Erkek	bk. Übeydullah
Ubeyt :	Arapça	Erkek	bk. Übeyt
Uca :	Türkçe	Erkek	1. Sırt, arka. 2. Yüksek, yüce.
Ucaer :	Türkçe	Erkek	Değerli, yüce kimse.
Ucatekin :	Türkçe	Erkek	UYücelikte eşsiz kimse.
Uç :	Türkçe	Erkek	1. Son, nihayet. 2. Kıyı, kenar. 3. Sınır, hudut. 4. Neden, sebep.
Uça :	Türkçe	Erkek	bk. Uca
Uçan :	Türkçe	Erkek	1. Uçma eylemini yapan. 2. İki yelkenli gemi.
Uçanay :	Türkçe	Erkek	Çok sevinen insan.
Uçanok :	Türkçe	Erkek	Ok gibi uçarak giden kimse.
Uçantekin :	Türkçe	Erkek	Çok sevinen kimse.
Uçantürk :	Türkçe	Erkek	Çok sevinen Türk.
Uçar :	Türkçe	Erkek	Uçan, uçucu.
Uçarlı :	Türkçe	Erkek	Gerçekçi olmayan, hayaller peşinde koşan kimse.
Uçay :	Türkçe	Erkek	Son ay.
Uçbay :	Türkçe	Erkek	Son derece zengin olan kimse.
Uçbeyi :	Türkçe	Erkek	Uçların sivil ve askerî yönetiminden sorumlu olan görevli.
Uçhan :	Türkçe	Erkek	Sınır beyi.
Uçkan :	Türkçe	Erkek	Çok uçan, uçucu.
Uçkara :	Türkçe	Erkek	Bir kuş.
Uçkun :	Türkçe	Kız	1. Kıvılcım. 2. Pahalı, yüksek. 3. Uçan, çapkın. 4. Becerikli, eli tez.
Uçma :	Türkçe	Erkek	1. Dağın karla örtülmüş dik yamacı. 2. Olay.
Uçmak :	Türkçe	Kız	1. Cennet. 2. Yar, uçurum.
Uçuk :	Türkçe	Erkek	1. Uçmuş, soluk renk. 2. Çökmüş yer, toprak. 3. İyi. 4. Sivri dağ tepesi.
Uçur :	Türkçe	Erkek	1. Vakit, an, 2. Fırsat. 3. Mevsim.
Uflaz :	Türkçe	Erkek	bk. Oflaz
Ufuk :	Arapça	Erkek	1. Düz arazide veya açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. 3. Çevre, dolay.
Ufukay :	Arapça	Kız	Ufuk ve ay.
Ufukdeniz :	Arapça +Türkçe	Erkek	Ufuk ve deniz.
Ufuktan :	Arapça +Türkçe	Erkek	Ufuk ve tan.
Ugan :	Türkçe	Erkek	bk. Ogan
Uguz :	Türkçe	Erkek	bk. Oğuz
Uğanbike :	Türkçe	Kız	Güçlü, kuvvetli kadın.
Uğur :	Türkçe	Kız	1. Bazı olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan belirti veya bazı nesnelerde var olduğuna inanılan iyilik kaynağı. 2. Bu nitelikte olduğuna inanılan şey. 3. İyilik, şans, talih, baht. 4. Fırsat, tesadüf.
Uğural :	Türkçe	Erkek	“Uğur al“ anlamında kullanılan bir ad.
Uğuralp :	Türkçe	Erkek	Uğurlu yiğit.
Uğurata :	Türkçe	Erkek	Uğurlu ata.
Uğuray :	Türkçe	Kız	Uğurlu güzel.
Uğuray :	Türkçe	Erkek	Uğurlu kimse.
Uğurcan :	Türkçe +Farsça	Erkek	Uğurlu, hayırlı kimse.
Uğurel :	Türkçe	Erkek	Eli uğurlu olan kimse.
Uğurhan :	Türkçe	Erkek	Uğurlu hükümdar.
Uğurlu :		Erkek	Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan; kutlu, kutsal.
Uğurlu :		Kız	Uğuru olan, iyilik getirdiğine inanılan, kutlu.
Uğurlubay :	Türkçe	Erkek	Uğurlu- kimse.
Uğurlubey :	Türkçe	Erkek	Uğurlu bey.
Uğurol :	Türkçe	Erkek	“Mutlu ve bereket getir“ anlamında kullanılan bir ad.
Uğursal :	Türkçe	Kız	“Uğur dağıt, uğur sal“ anlamında kullanılan bir ad.
Uğursan :	Türkçe	Erkek	Uğuruyla tanınan kimse.
Uğursay :	Türkçe	Erkek	“Uğur olarak kabul et“ anlamında kullanılan bir ad.
Uğursel :	Türkçe +Arapça	Kız	Uğuru çok olan kimse.
Uğurser :	Türkçe	Kız	“Uğur dağıt“ anlamında kullanılan bir ad.
Uğursoy :	Türkçe	Erkek	Uğurlu soydan gelen kimse.
Uğurtan :	Türkçe	Erkek	Tan vakti gibi uğurlu olan.
Uğurtay :	Türkçe	Erkek	Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse.
Uğuş :	Türkçe	Kız	bk. Ukuş
Uğut :	Türkçe	Erkek	1. Baygın, kendinden geçmiş. 2. Renksiz, solgun. 3. Kuru. 4. Yağmuru bol yılların buğdayı.
Uhuvvet :	Arapça	Erkek	Kardeşlik, dostluk, arkadaşlık.
Ukuş :	Türkçe	Erkek	1. Anlayış, zekâ. 2. Benzeyiş. 3. Soy sop, kabile, soy.
Ulaç :	Türkçe	Erkek	1. Bağlayan, bağlayıcı. 2. Sınır.
Ulaçhan :	Türkçe	Erkek	İnsanları birbirine kaynaştıran hükümdar.
Ulaçkan :	Türkçe	Erkek	İnsanları birbirine kaynaştıran bir soydan gelen kimse.
Ulak :	Türkçe	Erkek	1. Haber götüren kimse, postacı. 2. Yardımcı. 3. Amaç, hedef. 4. İri yarı, güçlü kimse. 5. Ek, yama. 6. At.
Ulakbey :	Türkçe	Erkek	Yardım eden, yardımcı olan bey.
Ulam :	Türkçe	Erkek	1. Kesintisiz, sürekli. 2. Aralarında herhangi bir bakımdan ilgi veya benzerlik bulunan şeylerin tümü. 3. Yetenekli, becerikli. 4. Grup, demet, topluluk, kategori.
Ular :	Türkçe	Erkek	Erkek keklik.
Ulaş :	Türkçe	Erkek	Amacına ermiş, isteğine kavuşmuş kimse.
Ulcan :	Türkçe	Erkek	bk. Oğulcan
Ulcay :	Moğ.	Erkek	bk. Olcay
Uldız :	Türkçe	Erkek	bk. Yıldız
Ulu :	Türkçe	Erkek	1. Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. 2. Zengin. 3. Saygın.
Ulualp :	Türkçe	Erkek	Çok erdemli, yüce yiğit.
Uluant :	Türkçe	Erkek	Kutsal, büyük yemin.
Ulubaş :	Türkçe	Erkek	Yüce, saygın kişi.
Ulubay :	Türkçe	Erkek	Yüce, saygın, erdemli kişi.
Ulubek :	Türkçe	Erkek	Erdemli, saygın bey.
Uluberk :	Türkçe	Erkek	Erdemli, saygın, güçlü kimse.
Ulubey :	Türkçe	Erkek	Yüce, saygın, değerli bey.
Uluca :	Türkçe	Erkek	Üstte, üst derecede bulunan kimse, önder.
Ulucan :	Türkçe +Farsça	Erkek	Erdemli, saygın, yüce kişi.
Uluç :	Türkçe	Erkek	Yüce, saygın kimse.
Uluçağ :	Türkçe	Erkek	Hayırlı, uğurlu dönem.
Uluçam :	Türkçe	Erkek	Yüce, erdemli ve saygın olan kimse.
Uluçkan :	Türkçe	Erkek	Yüce, saygın ve erdemli bir soydan gelen kimse.
Uludağ :	Türkçe	Erkek	Dağlar kadar yüce, erdemli olan kimse.
Uludoğan :	Türkçe	Erkek	UDoğuştan yüce, uğurlu olan kimse.
Uluer :	Türkçe	Erkek	Saygın, uğurlu, yüce kimse.
Uluerkan :	Türkçe	Erkek	Saygın, yüce, soylu kimse.
Ulufer :	Türkçe +Farsça	Kız	Saygın ve aydın olan kimse.
Uluğ :	Türkçe	Erkek	bk. Ulu
Uluğbey :	Türkçe	Erkek	bk. Ulubey
Uluhan :	Türkçe	Erkek	Büyük, saygın hükümdar.
Ulukan :	Türkçe	Erkek	Soylu, yüce soydan gelen kimse.
Ulukaya :	Türkçe	Erkek	Saygın, erdemli ve güçlü kimse.
Ulukut :	Türkçe	Erkek	Çok uğurlu, kutlu kimse.
Ulum :	Türkçe	Erkek	Ululuk, haşmet, büyük gösteriş.
Uluman :	Türkçe	Erkek	Ulu, yüksek, saygın kimse.
Ulumeriç :	Türkçe	Erkek	Meriç Irmağı gibi coşkun olan kimse.
Ulun :		Kız	1. Büyük, yüce. 2. Temrensiz ok. 3. Buğday, arpa kökü.
Ulun :		Erkek	1. Büyük, ulu. 2. Temrensiz ok. 3. Buğday, arpa kökü.
Ulunay :	Türkçe	Kız	Değerli, saygın, erdemli kimse.
Uluöz :	Türkçe	Erkek	Özü yüce, saygın kişi.
Ulus :		Erkek	1. Millet, halk, insan topluluğu. 2. Göçebe. 3. Oba, aşiret kavim.
Ulusal :	Türkçe	Erkek	Ulusla ilgili, ulusa özgü.
Ulusan :	Türkçe	Erkek	Adı yüce tanınmış kişi.
Ulusoy :	Türkçe	Erkek	Soyu yüce ve saygın olan kimse.
Ulusu :	Türkçe	Erkek	Su gibi değerli olan kimse.
Uluşahin :	Türkçe +Farsça	Erkek	Şahin gibi güçlü ve saygın olan kimse.
Uluşan :	Türkçe +Arapça	Erkek	Yüce, şanlı kişi.
Ulutan :	Türkçe	Erkek	Yüce, erdemli ve saygın kişi.
Ulutaş :	Türkçe	Erkek	Değerli, yüce ve güçlü kimse.
Ulutay :		Erkek	Değerli, yüce ve benzersiz kimse.
Ulutekin :	Türkçe	Erkek	Saygın, değerli, yüce hükümdar.
Ulutürk :	Türkçe	Erkek	Yüce, soylu Türk.
Ulvi :	Arapça	Erkek	Yüksek, yüce.
Ulya :	Arapça	Kız	Çok yüce, en yüce.
Uma :	Türkçe	Erkek	1. Armağan, hediye. 2. Konuk, misafir.
Umaç :	Türkçe	Erkek	1. Amaç, hedef. 2. Umulan şey, umut.
Umak :	Türkçe	Erkek	Amaç, istek.
Uman :	Türkçe	Erkek	Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Umar :	Türkçe	Kız	Çare, çıkar yol.
Umay :	Türkçe	Kız	1. Orhun Yazıtları´nda geçen, çocukları ve hayvan yavrularını koruduğuna inanılan kadın Tanrı. 2. Devlet kuşu.
Umdu :	Türkçe	Erkek	İstek, dilek.
Umman :	Arapça	Kız	Ulu, büyük, engin deniz, okyanus.
Umnise :	Arapça	Kız	Ana kadın, kadınana.
Umran :	Arapça	Kız	bk. Ümran
Umu :	Türkçe	Erkek	Umut, istek, arzu, beklenen şey.
Umur :	Arapça	Erkek	Görgü, bilgi, deneyim.
Umural :	Arapça +Türkçe	Erkek	“Görgülü, bilgili ol, deneyim kazan“ anlamında kullanılan bir ad.
Umuralp :	Arapça +Türkçe	Erkek	Görgülü, bilgili yiğit.
Umurbay :	Arapça +Türkçe	Erkek	Görgülü, bilgili, saygın kişi.
Umurbey :	Arapça +Türkçe	Erkek	Görgülü, bilgili bey.
Umut :	Türkçe	Kız	Ummaktan doğan güven duygusu, ümit.
Umutlu :	Türkçe	Kız	Umudu olan, umut besleyen.
Unan :	Türkçe	Erkek	1. Sadakat, bağlılık. 2. Hak.
Unat :	Türkçe	Erkek	1. Doğru yol tutan. 2. Akıllı. 3. Ergin.
Ungan :	Türkçe	Erkek	1. Onmuş kişi, mutlu. 2. Yürekli, yiğit kişi.
Ur :	Türkçe	Erkek	1. Kale hendeği. 2. Şehir, kent. 3. Yüksek ve korunaklı yer.
Ural :	Türkçe	Erkek	“Kale, şehir, kent al, ele geçir“ anlamında kullanılan bir ad.
Uralp :	Türkçe	Erkek	Kentli yiğit.
Uraltan :	Türkçe	Erkek	Şehirli, kentli hükümdar.
Uraltay :	Türkçe	Erkek	Şehirli saygın kişi.
Uram :	Türkçe	Erkek	Büyük, geniş yol.
Uran :	Türkçe	Erkek	Yetenekli, usta, becerikli kimse.
Uras :	Türkçe	Erkek	bk. Uraz
Uraz :	Türkçe	Erkek	Talih, şans.
Uraza :	Arapça	Erkek	1. Hediye, armağan. 2. Konuğa çıkarılan yiyecek.
Urazlı :	Türkçe	Erkek	Talihli, kutlu.
Urbeyi :	Türkçe	Erkek	Kale, şehir beyi.
Urgun :	Türkçe	Erkek	1. Vurulan, vurulmuş. 2. Vurgun, âşık. 3. Gizli.
Urhan :	Türkçe	Erkek	Şehir, kale hükümdarı.
Urı :	Türkçe	Erkek	1. Dere, yol. 2. Oğul. 3. Genç, delikanlı. 4. Ses, gürültü.
Urkan :	Türkçe	Erkek	Şehirli bir soydan gelen kimse.
Urluk :	Türkçe	Erkek	1. Aile, soy sop. 2. Tohum.
Uruk :	Türkçe	Erkek	1. Tane, tohum. 2. Nesil, kuşak, soy.
Urun :	Türkçe	Erkek	bk. Orun
Urundu :	Türkçe	Erkek	1. Seçkin, seçilmiş. 2. Hayırlı.
Urungu :	Türkçe	Erkek	Savaşçı, savaşkan.
Uruş :	Türkçe	Erkek	Çarpışma, savaş, mücadele.
Uruz :	Türkçe	Erkek	Hedef, amaç.
Us :	Türkçe	Erkek	1. Akıl, zekâ. 2. Yarar, çıkar. 3. Sessiz, yavaş.
Usal :	Türkçe	Erkek	1. Gamsız, kedersiz, keyfine düşkün. 2. Önemsiz.
Usalan :	Türkçe	Erkek	Akıl alan, akıllı.
Usalp :	Türkçe	Erkek	Akıllı yiğit.
Usbay :	Türkçe	Erkek	Akıllı, saygın kişi.
Usberk :	Türkçe	Erkek	Aklı sağlam, akıllı kimse.
Usbey :	Türkçe	Erkek	Akıllı bey.
User :	Türkçe	Erkek	Akıllı kişi.
Ushan :	Türkçe	Erkek	Akıllı hükümdar.
Uskan :	Türkçe	Erkek	Akıllı soydan gelen kimse.
Uslu :	Türkçe	Erkek	Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse.
Usluer :	Türkçe	Erkek	Akıllı kimse.
Usman :	Türkçe	Erkek	Akıllı, zeki kimse.
Usta :	Farsça	Erkek	İşinin eri, becerikli kimse.
Usuk :	Türkçe	Erkek	Anlayışlılık, çabuk sezme yeteneği.
Usum :	Türkçe	Erkek	Akıllı.
Usun :	Türkçe	Kız	Hüzün.
Usunbike :	Türkçe	Kız	Hüzünlü kadın.
Uşak :	Türkçe	Erkek	1. Ufak, küçük. 2. Çocuk. 3. Genç, delikanlı. 4. Erkek hizmetçi.
Utkan :	Türkçe	Erkek	1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen.
Utku :	Türkçe	Erkek	Üstünlük, zafer.
Utman :	Türkçe	Erkek	Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Uyar :	Türkçe	Erkek	1. Uygun, yerinde. 2. Boyun eğen, uysal, nazik kimse.
Uyaralp :	Türkçe	Erkek	Boyun eğen, uysal, nazik yiğit.
Uyarel :	Türkçe	Erkek	Boyun eğen, uysal, nazik kimse.
Uyarer :	Türkçe	Erkek	Uyumlu, nazik kimse.
Uygan :	Türkçe	Erkek	Uyumlu, uyan.
Uygar :	Türkçe	Erkek	Kültürlü, eğitimli, görgü kurallarına uyan, medeni kimse.
Uygu :	Türkçe	Erkek	Uyum, uygunluk.
Uygun :	Türkçe	Erkek	1. Yakışır, yaraşır, elverişli, yararlı. 2. Oranlı.
Uygunel :	Türkçe	Erkek	Yakışır, yaraşır, elverişli, yararlı kimse.
Uygur :	Türkçe	Kız	Uygar, medeni.
Uyguralp :	Türkçe	Erkek	Uygar, medeni yiğit.
Uysal :	Türkçe	Kız	1. Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. 2. Terbiyeli.
Uytun :	Türkçe	Erkek	bk. Oytun
Uz :	Türkçe	Erkek	1. İlyi, güzel. 2. Uygun, doğru. 3. Usta. 4. Temir, dikkatli. 5. Becerikli, akıllı, anlayışlı. 6. Yakın, içten.
Uzalp :	Türkçe	Erkek	İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit.
Uzay :	Türkçe	Erkek	Bütün varlıkların içinde bulunduğu sonsuz boşluk.
Uzbay :	Türkçe	Erkek	İyi, becerikli, temiz, akıllı ve saygın kişi.
Uzcan :	Türkçe +Farsça	Erkek	Uysal, uyumlu, iyi insan.
Uzel :	Türkçe	Erkek	Usta, becerikli kişi.
Uzer :	Türkçe	Erkek	Becerikli, akıllı kişi.
Uzgören :	Türkçe	Erkek	Gerçeği önceden görebilen kimse.
Uzhan :	Türkçe	Erkek	İyi, temiz, akıllı, anlayışlı hükümdar.
Uzkan :	Türkçe	Erkek	Erdemli bir soydan gelen kimse.
Uzman :	Türkçe	Erkek	Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Uzmen :	Türkçe	Erkek	bk. Uzman
Uzsan :	Türkçe	Erkek	Becerisi ve diğer iyi nitelikleriyle tanınan kimse.
Uzsoy :	Türkçe	Erkek	İyi nitelikli soydan gelen kimse.
Uztan :	Türkçe	Erkek	Yetenekli, becerikli kimse.
Uztaş :	Türkçe	Erkek	Yetenekli, becerikli ve güçlü kimse.
Uztekin :	Türkçe	Erkek	Yetenekl, becerikli hükümdar.
Uztürk :	Türkçe	Erkek	Bütün iyi nitelikleri kendinde toplayan Türk.
Übeyde :	Arapça	Kız	1. Küçük köle, kölecik. 2. Kul.
Übeydullah :	Arapça	Erkek	Tanrı'nın kulu.
Übük :	Türkçe	Kız	1. İbibik kuşu. 2. İbik.
Üçe :	Türkçe	Erkek	1. Yüce, yüksek. 2. Arka.
Üçel :	Türkçe	Erkek	Üç el.
Üçer :	Türkçe	Erkek	Üç-er.
Üçgül :	Türkçe +Farsça	Kız	Yaban yoncası.
Üçışık :	Türkçe	Kız	Üç ışık.
Üçkök :	Türkçe	Erkek	Üç kök.
Üçok :	Türkçe	Erkek	Oğuz Destanı'na göre sol kolda bulunan 12 Oğuz boyuna verilen ad.
Üçük :	Türkçe	Erkek	1. Köşe. 2. Kaymış arazi. 3. Sönmüş. 4. Soluk.
Üftade :	Farsça	Kız	1. Tutkun, âşık, sevdalı. 2. Düşmüş, düşkün.
Üge :	Türkçe	Erkek	Şöhretli, tanınmış, ünlü.
Ügü :	Türkçe	Erkek	1. Baykuş. 2. Boş, ıssız.
Üke :	Türkçe	Erkek	Onur, şeref.
Ükkaşe :	Arapça	Erkek	bk. Ökkeş
Üleş :	Türkçe	Erkek	1. Bölüşme, paylaşma. 2. Pay.
Ülez :	Türkçe	Erkek	1. Batmakta olan güneş. 2. Salgın.
Ülfer :	Arapça	Erkek	Büyük su, ırmak.
Ülfet :	Arapça	Erkek	1. Alışma, kaynaşma. 2. Görüşme, konuşma. 3. Dostluk, arkadaşlık.
Ülgen :	Türkçe	Erkek	1. Yüce, yüksek, ulu. 2. Eski Türklerde Gök Tanrı'ya verilen ad.
Ülgen :	Türkçe	Kız	1. Yüce, üstün, ulu. 2. Eski Türklerde Gök Tanrı'ya verilen ad.
Ülgenalp :	Türkçe	Erkek	Yüce, ulu yiğit.
Ülgener :	Türkçe	Erkek	Yüce, ulu kimse.
Ülger :	Türkçe	Erkek	1. Şeftali, kumaş vb.ndeki ince tüy. 2. Vecize.
Ülger :	Türkçe	Kız	1. Şeftali, kumaş vb.ndeki ince tüy. 2. Vecize.
Ülgü :	Türkçe	Erkek	1. Yakışıklı kimse. 2. Pay, hisse. 3. Tutum, tavır.
Ülgür :	Türkçe	Kız	bk. Ülker
Ülke :	Türkçe	Kız	1. Bir devletin egemenliği altında bulunan toprakların tümü. 2. Devlet.
Ülkem :	Türkçe	Kız	“Yurdum, vatanım“ anlamında kullanılan bir ad..
Ülken :	Türkçe	Erkek	“Senin yurdun, senin vatanın“ anlamında kullanılan bir ad.
Ülkenur :	Türkçe +Arapça	Kız	Yurdu aydınlatan ışık.
Ülker :	Türkçe	Erkek	Boğa burcunda yedi yıldızdan oluşan takım.
Ülkü :	Türkçe	Kız	Amaç edinilen, ulaşılmak istenen şey.
Ülkücü :	Türkçe	Erkek	Bir ülküye bağlı olan.
Ülküdeş :	Türkçe	Kız	Aynı ülküye bağlı olanlardan her biri.
Ülkühan :	Türkçe	Kız	Bir ülküsü, amacı olan hükümdar.
Ülkülü :	Türkçe	Erkek	Ülküsü olan kimse.
Ülküm :	Türkçe	Kız	“Amacım, ulaşmak istediğim şey“ anlamında kullanılan bir ad.
Ülkümen :	Türkçe	Erkek	Ülküsü olan, bir ülküye bağlı olan kimse.
Ülküsel :	Türkçe	Erkek	Ülkü ile ilgili, ülkü niteliğinde olan.
Ülkütan :	Türkçe	Erkek	Ülküsü tan vakti gibi aydın olan.
Ülküye :	Türkçe	Kız	Ülkü adına yanlış olarak Arapça dişillik getirilerek elde edilmiş bir ad.
Ülmen :	Türkçe	Erkek	Denizci, deniz adamı.
Ümek :	Türkçe	Erkek	1. Asker. 2. Köle.
Ümit :	Farsça	Erkek	Umut.
Ümmet :	Arapça	Erkek	1. Bir peygambere inananların tümü. 2. Müslüman dinine bağlı olanların tümüne verilen ad.
Ümmiye :	Arapça	Kız	Anneye ait, anneyle ilgili olan.
Ümmühan :	Arapça +Türkçe	Kız	Hükümdar anası.
Ümniye :	Arapça	Kız	1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Ümran :	Arapça	Kız	1. Bayındırlık, mamurluk. 2. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk.
Ün :	Türkçe	Erkek	1. Yüksek ses, ses. 2. Şöhret, şan.
Ünal :	Türkçe	Kız	“Adın duyulsun, tanın, ün kazan“ anlamında kullanılan bir ad.
Ünalan :	Türkçe	Erkek	Ün-alan. Adı duyulmuş, ün kazanmış.
Ünaldı :	Türkçe	Erkek	Ünlü, tanınan, meşhur.
Ünalmış :	Türkçe	Erkek	Tanınmış, meşhur, şöhretli.
Ünalp :	Türkçe	Erkek	Tanınmış, ünlü yiğit.
Ünay :	Türkçe	Kız	Ay gibi tanınmış, ünü parlak, şöhretli.
Ünek :	Türkçe	Erkek	1. Kahraman, yiğit. 2. Ünlü, tanınmış.
Üner :	Türkçe	Erkek	Tanınmış, ünlü kimse.
Üngördü :	Türkçe	Erkek	Tanınan, şöhretli, ünlü.
Üngören :	Türkçe	Erkek	Tanınan, ünlü, meşhur.
Üngörmüş :	Türkçe	Erkek	Tanınmış, ünlü, meşhur.
Üngür :	Türkçe	Erkek	Mağara.
Ünkan :	Türkçe	Erkek	Tanınmış soydan gelen kimse.
Ünkaya :	Türkçe	Erkek	Gücüyle, kuvvetiyle tanınan kimse.
Ünlem :	Türkçe	Erkek	1. Ses, seda. 2. Çağrı.
Ünlen :	Türkçe	Erkek	“Ün kazan, meşhur ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Ünlü :	Türkçe	Kız	Tanınmış, adı duyulmuş, şöhretli, şanlı.
Ünlüol :	Türkçe	Erkek	“Adın duyulsun, ün kazan“ anlamında kullanılan bir ad.
Ünsaç :	Türkçe	Erkek	“Adın duyulsun, ünlen“ anlamında kullanılan bir ad.
Ünsan :	Türkçe	Erkek	Adını duyuran, ünlü.
Ünsay :	Türkçe	Kız	“Ünlen, adın duyulsun“ anlamında kullanılan bir ad.
Ünsel :	Türkçe +Arapça	Kız	Çok ünlü, çok meşhur.
Ünsev :	Türkçe	Erkek	“Ünlü olmayı sev“ anlamında kullanılan bir ad.
Ünseven :	Türkçe	Kız	Ünlü olmayı, tanınmayı seven kimse.
Ünsevin :	Türkçe	Erkek	“Ünlü olmayı, tanınmayı sevin“ anlamında kullanılan bir ad.
Ünsi :	Arapça	Erkek	1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Ünsoy :	Türkçe	Erkek	Soyu ünlü olan kimse.
Üntürk :	Türkçe	Erkek	Tanınmış, ünlü Türk.
Ünübol :	Türkçe	Kız	Ünü yayılmış olan, çok tanınan kimse.
Ünüçok :	Türkçe	Erkek	Çok ünlü.
Ünüdeğer :	Türkçe	Erkek	Ününe yakışır nitelikte olan kimse.
Ünüvar :	Türkçe	Erkek	Ünlü, tanınmış kimse.
Ünver :	Türkçe	Kız	“Ünlen, tanınmış bir insan ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Ünyay :	Türkçe	Erkek	“Ününü yay, ünün duyulsun“ anlamında kullanılan bir ad.
Ünzile :	Arapça	Kız	İndirilmiş, inzal olunmuş.
Ürek :	Türkçe	Erkek	1. Çok üreyen, çoğalan. 2. Eli çabuk, çok iş çıkaran, hızlı. 3. At, kısrak sürüsü.
Ürem :	Türkçe	Erkek	Artma, çoğalma, faiz.
Üren :	Türkçe	Erkek	1. Kurak, susuz yer. 2. Şimşek. 3. Soy.
Üresin :	Türkçe	Erkek	“Çoğalsın, soyu genişlesin“ anlamında kullanılan bir ad.
Ürgün :	Türkçe	Erkek	bk. Ürkün
Ürkmez :	Türkçe	Erkek	Korkmaz, yılmaz.
Ürkün :	Türkçe	Erkek	Korku, çekingenlik.
Ürmegül :	Türkçe +Farsça	Kız	Sarmaşık.
Ürpek :	Türkçe	Kız	1. Ürperen, ürpermiş. 2. Mazı ağaçlarının üstündeki tüylü nesne.
Ürper :	Türkçe	Kız	Titreme, titreyiş.
Ürün :	Türkçe	Erkek	1. Doğadan elde edilen, üretilen yararlı şey. 2. Yapıt, eser. 3. Sık orman. 4. Çokluk, bolluk.
Ürünay :	Türkçe	Kız	Çok parlak, çok aydınlık olan.
Üründü :	Türkçe	Erkek	Seçilmiş, seçkin.
Üründübay :	Türkçe	Erkek	Seçkin nitelikli, saygın kimse.
Üs :	Türkçe	Erkek	1. Üst. 2. Asıl, kök.
Üsgen :	Türkçe	Erkek	1. Yüksek. 2. Gelişmiş. 3. Birine göre yüksek aşamada olan kimse.
Üstat :	Farsça	Erkek	1. Bir bilim veya sanat alanında üstün bir yeri olan kimse. 2. Öğretmen. 3. Usta. 4. Sanatçı.
Üstay :	Türkçe	Erkek	Ay gibi yüksek, yüce.
Üster :	Türkçe	Erkek	Saygın, değerli kimse.
Üstol :	Türkçe	Erkek	“Değerli ol, yücel“ anlamında kullanılan bir ad.
Üstün :	Türkçe	Erkek	1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.
Üstünbay :	Türkçe	Erkek	Seçkin, başarılı kimse.
Üstüngü :	Türkçe	Erkek	En üstteki, en yüksekteki.
Ütügen :	Türkçe	Erkek	Üşüyen,çok üşüyen.
Üveys :	Arapça	Erkek	Kurt, küçük kurt.
Üye :	Türkçe	Erkek	Herhangi bir topluluğu oluşturan bireylerden her biri.
Üz :	Türkçe	Erkek	1. Yüz. 2. Ovalık, düzlük. 3. Katı, sert. 4. Sağır.
Üzek :	Türkçe	Erkek	bk. Özek
Üzer :	Türkçe	Erkek	1. Üst. 2. Kaymak. 3. Faiz. 4. Can sıkıcı, üzücü.
Üzeyir :	Arapça	Erkek	Kutsal kitaplarda geçen bir ad.