| İsim | Kökeni | Cinsiyet | Anlamı |
|---|---|---|---|
| Rabbani : | Arapça | Erkek | 1. Tanrı´yla ilgili, Tanrısal. 2. Kendini olanca gücüyle Tanrı’ya veren. |
| Rabi : | Arapça | Erkek | Dördüncü çocuk. |
| Rabia : | Arapça | Kız | 1. Dördüncü. 2. Saatteki salisenin altmışta biri. 3. Tanzimat’tan sonra memurlukta bir rütbe. |
| Rabih : | Arapça | Erkek | Yararlı, kazançlı, kârlı. |
| Raci : | Arapça | Erkek | 1. Yalvaran, rica eden. 2. Umutlu, umut veren. |
| Racih : | Arapça | Erkek | Değerli, üstün. |
| Raciye : | Arapça | Kız | 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu. |
| Radi : | Arapça | Erkek | bk. Razı |
| Radife : | Arapça | Kız | Dinsel inanışa göre kıyamette üfürülecek surun ikincisi. |
| Radiye : | Arapça | Kız | Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen. |
| Rafet : | Arapça | Erkek | bk. Refet |
| Rafettin : | Arapça | Erkek | bk. Refettin |
| Rafi : | Arapça | Erkek | 1. Kaldıran, yükselten, yücelten. 2. Tanrı´nın adlarından biri. |
| Rafia : | Arapça | Kız | Kaldıran, yükselten, destek olan. |
| Rafih : | Arapça | Erkek | Rahat ve huzurlu yaşayan. |
| Ragıp : | Arapça | Erkek | İstekli, isteyen, rağbet eden. |
| Ragibe : | Arapça | Kız | 1. Rağbet eden, isteyen. 2. Bol hediye. |
| Rağbet : | Arapça | Kız | 1. İstek, arzu. 2. İstekle karşılama. |
| Rahi : | Arapça | Erkek | 1. Rahat, huzurlu, dingin. 2. Far. Yolcu. |
| Rahile : | Arapça | Kız | Yolcu, sefere çıkan. |
| Rahim : | Arapça | Erkek | 1. Esirgeyen, acıyan, koruyan, merhametli. 2. Tanrı´nın adlarından. |
| Rahime : | Arapça | Kız | 1. Acıyan, acıyıp esirgeyen, merhametli. 2. Hafif sesli, latif sözlü kız. |
| Rahiye : | Arapça | Kız | Bal arısı. |
| Rahman : | Arapça | Erkek | 1. Ayrım gözetmeksizin tüm canlılara merhamet eden, koruyan. 2. Tanrı’nın adlarından. |
| Rahmani : | Arapça | Erkek | Tanrı’ya özgü, Tanrı’dan gelen, kutsal. |
| Rahmet : | Arapça | Erkek | Acıma, esirgeme, koruma. |
| Rahmeti : | Arapça | Erkek | Koruyan, esirgeyen. |
| Rahmetullah : | Arapça | Erkek | Tanrı’nın esirgemesi, koruması. |
| Rahmi : | Arapça | Erkek | Acıyan, merhamet eden. |
| Rahşan : | Farsça | Erkek | Parlak, parıltılı, ışıklı. |
| Rahşende : | Farsça | Kız | Parıldayan, parıldayıcı. |
| Raif : | Arapça | Erkek | Acıması olan, merhametli. |
| Raife : | Arapça | Kız | Acıyan, esirgeyen, merhametli. |
| Raik : | Arapça | Erkek | Alımlı, güzel, hoş. |
| Rakım : | Arapça | Erkek | Yazan, çizen kimse. |
| Rakıme : | Arapça | Kız | Yazan, çizen. |
| Rakibe : | Arapça | Kız | Herhangi bir alanda üstünlük sağlamaya çalışanlardan her biri. |
| Rakide : | Arapça | Kız | Durgun, sessiz, hareketsiz. |
| Rakime : | Arapça | Kız | Yazılan şey, mektup. |
| Rakip : | Arapça | Erkek | 1. Herhangi bir alanda üstünlük sağlamaya çalışanlardan her biri. 2. Koruyucu. 3. “Görüp gözeten“ anlamında Tanrının adlarından biri. |
| Ramazan : | Arapça | Erkek | 1. Arabi ayların dokuzuncusu, oruç tutulan ay. 2. Bu ayda doğanlara verilen ad. |
| Rami : | Arapça | Erkek | Ok, mermi vb. atan, kimse. |
| Ramis : | Arapça | Erkek | 1. Kumda saklı. 2. Gerçekleri saklayan. |
| Ramiye : | Arapça | Kız | Fırlatan, atan. |
| Ramiz : | Arapça | Erkek | 1. Akıllı, zeki. 2. İşaretlerle, simgelerle gösteren. |
| Rana : | Arapça | Kız | Güzel, göze hoş görünen. |
| Rasih : | Arapça | Erkek | 1. Köklü, kök salan 2. Bilgisi çok geniş olan. |
| Rasim : | Arapça | Erkek | Resim yapan, çizgi çizen kimse. |
| Rasime : | Arapça | Kız | 1. Âdet, eskiden kalma âdet. 2. Tören, merasim. |
| Rasin : | Arapça | Erkek | Sağlam, dayanıklı, güçlü. |
| Rasiye : | Arapça | Kız | Büyük dağ. |
| Raşide : | Arapça | Kız | Akıllı, doğru yola giden. |
| Ratibe : | Arapça | Kız | 1. Sıraya koyan, tertipleyen. 2. Görev. |
| Ratip : | Arapça | Erkek | Sıraya koyan, tertipleyen. |
| Rauf : | Arapça | Erkek | 1. Esirgeyen, acıyan, çok merhametli. 2. Tanrı adlarından. |
| Raufe : | Arapça | Kız | Merhametli, acıyan. |
| Ravza : | Arapça | Kız | Çimeni, ağacı bol olan yer, bahçe. |
| Rayet : | Arapça | Erkek | Sancak, bayrak. |
| Rayıhan : | Arapça + Farsça Raye-i han’dan | Erkek | Han bayrağı, han sancağı. |
| Rayiha : | Arapça | Kız | Güzel koku. |
| Razı : | Arapça | Erkek | Boyun eğen, kabul eden, rıza gösteren. |
| Rebi : | Arapça | Erkek | İlkbahar. |
| Rebia : | Arapça | Kız | Bir Arap kavmi adı. |
| Rebii : | Arapça | Erkek | 1. Baharla ilgili. 2. Baharda doğan kimse. |
| Rebiyye : | Arapça | Kız | 1. Kış sonlarında yapılan ekim. 2. Eskiden ozanların bahara girerken büyüklere sundukları kaside. 3. Baharla ilgili. |
| Reca : | Arapça | Erkek | 1. Umut, umma. 2. İstek dilek. |
| Recai : | Arapça | Erkek | İsteyen, rica eden, yalvaran. |
| Recep : | Arapça | Erkek | 1. Gösterişli, heybetli. 2. Arabi ayların yedincisi ve kutsal sayılan üç aylardan birincisi. |
| Refah : | Arapça | Kız | Bolluk, rahatlık. |
| Refet : | Arapça | Kız | Acıma, esirgeme, merhamet etme. |
| Refettin : | Arapça | Erkek | İslâm dininin vermiş olduğu acıma, esirgeme duygusu. |
| Refhan : | Arapça | Erkek | Varlık içinde yaşayan kimse. |
| Refi : | Arapça | Erkek | Yüksek, yüce. |
| Refiğ : | Arapça | Erkek | Bolluk ve rahat içinde geçinen kimse. |
| Refih : | Arapça | Erkek | Bolluk ve rahat içinde yaşayan kimse. |
| Refii : | Arapça | Erkek | Yüksek, yüce, saygın kimse. |
| Refik : | Arapça | Erkek | 1. Arkadaş, yoldaş. 2. Koca, eş. 3. Yardımcı. |
| Refika : | Arapça | Kız | 1. Kadın, eş. 2. Kadın arkadaş. |
| Refiye : | Arapça | Kız | bk. Refia |
| Reftar : | Farsça | Kız | Gidiş, yürüyüş. |
| Regaip : | Arapça | Erkek | 1. Çok istek gören, beğenilen. 2. Armağanlar. 3. İstekler, arzular. |
| Reha : | Farsça | Erkek | 1. Kurtulma, kurtuluş. 2. Ar. Bolluk, genişlik, varlık. |
| Rehayeddin : | Farsça +Arapça | Erkek | Dinin kurtarıcısı, dini kurtaran. |
| Rehber : | Farsça | Erkek | Yol gösterici, kılavuz. |
| Reis : | Arapça | Erkek | Baş, başkan. |
| Rekin : | Arapça | Erkek | 1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek. |
| Remide : | Farsça | Kız | Ürkmüş, korkmuş. |
| Remzi : | Arapça | Erkek | İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel. |
| Renan : | Arapça | Kız | Çok ses çıkaran, çınlayan, inleyip duran. |
| Rengin : | Farsça | Kız | 1. Renkli, parlak renkli. 2. Güzel, hoş. 3. Süslü. |
| Renginar : | Farsça +Arapça | Kız | Ateş renginde olan. |
| Resai : | Arapça | Erkek | Süs, süsler. |
| Resane : | Farsça | Kız | Özlem, hasret. |
| Reset : | Farsça | Erkek | Layık, değer, yakışır. |
| Reside : | Farsça | Kız | Erişmiş, yetişmiş, olgunlaşmış. |
| Resmî : | Arapça | Erkek | 1. Devletle ilgili olan. 2. Törenle yapılan. 3. Çok ciddi. |
| Resmigül : | Arapça +Farsça | Kız | Gül biçiminde, gül gibi, gül gibi güzel olan. |
| Resmiye : | Arapça | Kız | 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi. |
| Resul : | Arapça | Erkek | 1. Elçi. 2. Peygamber. |
| Resulhan : | Arapça +Türkçe | Erkek | Hükümdarın elçisi. |
| Reşat : | Arapça | Erkek | Doğru yolda yürüme, Hak yolunda ilerleme. |
| Reşide : | Arapça | Kız | 1. Doğru yolu tutan. 2. İyi hareket eden, akıllı. 3. Ergin. |
| Reşididdin : | Arapça | Erkek | Dinin olgunu, dürüst olanı, dini bütün. |
| Reşik : | Arapça | Erkek | Uzun boylu ve yakışıklı erkek. |
| Revan : | Farsça | Kız | 1. Yürüyen, giden, akan. 2. Ruh, can. |
| Reviş : | Farsça | Kız | 1. Biçim, tarz, üslup. 2. Tutum, davranış, yol. 3. Gidiş, yürüyüş. |
| Revza : | Arapça | Kız | bk. Ravza |
| Reyhan : | Arapça | Kız | Güzel kokulu bir süs bitkisi, fesleğen. |
| Reyyan : | Arapça | Erkek | Suya kanmış, suya doymuş. |
| Rezan : | Arapça | Kız | bk. Rezzan |
| Rezin : | Arapça | Kız | 1. Vakarlı, temkinli, ağır, ağırbaşlı. 2. Sağlam. |
| Rezzak : | Arapça | Erkek | Abdürrezzak adının kısaltılmış biçimi. |
| Rezzan : | Arapça | Kız | Ağır, ağırbaşlı, onurlu kimse. |
| Rıdvan : | Arapça | Erkek | 1. Razı olma, hoşnutluk, memnuniyet. 2. Cennetin kapıcısı olan büyük melek. |
| Rıfat : | Arapça | Erkek | bk. Rifat |
| Rıfkı : | Arapça | Erkek | Yumuşak huylu, yavaş, ağır kimse. |
| Rıza : | Arapça | Erkek | Hoşnutluk, memnuniyet. |
| Rızkullah : | Arapça | Erkek | Allah'ın rızkı, Allah'ın verdiği nimet. |
| Rızvan : | Arapça | Erkek | bk. Rıdvan |
| Rical : | Arapça | Erkek | 1. Erkekler. 2. Devlet büyükleri. |
| Rifat : | Arapça | Erkek | Yükseklik, yücelik, büyüklük. |
| Rikap : | Arapça | Erkek | 1. Büyük, saygın bir kimsenin huzuru, önü. 2. Binilecek yer, üzengi. |
| Rikkat : | Arapça | Kız | 1. İncelik, naziklik. 2. Sevecenlik, acıma duygusu. |
| Rindan : | Farsça | Kız | Dünya işini hoş görenler, alçak gönüllüler, kalenderler. |
| Risalet : | Arapça | Kız | 1. Elçilik. 2. Peygamberlik. |
| Risalettin : | Arapça | Erkek | Dinin elçisi, peygamber. |
| Ruat : | Arapça | Erkek | 1. Bulut, gök gürültüsü. 2. Konuşkan. 3. Tehdit eden. |
| Ruhan : | Farsça | Kız | Yanaklar. |
| Ruhani : | Arapça | Erkek | 1. Ruhla ilgili. 2. Gözle görülmeyen. 3. Din adamı. |
| Ruhcan : | Arapça +Farsça | Erkek | Ruh ve can. |
| Ruhfeza : | Arapça +Farsça | Kız | Ruha canlılık katan. |
| Ruhi : | Arapça | Erkek | Ruhsal, ruhla ilgili. |
| Ruhinur : | Farsça +Arapça | Kız | Nur yüzlü, aydınlık yüzlü. |
| Ruhişen : | Arapça | Kız | Şen ruhlu, neşeli, canlı kimse. |
| Ruhittin : | Arapça | Erkek | Dinin ruhu, özü. |
| Ruhiye : | Arapça | Kız | Ruhla ilgili,ruha ait. |
| Ruhsal : | Arapça +Türkçe | Kız | Ruhla ilgili olan, ruhi. |
| Ruhsar : | Farsça | Kız | 1. Yanak. 2. Yüz, çehre. |
| Ruhsare : | Farsça | Kız | bk. Ruhsar |
| Ruhsat : | Arapça | Kız | İzin, müsaade. |
| Ruhsen : | Arapça +Türkçe | Kız | “Sen cana can katıyorsun“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Ruhşan : | Arapça | Erkek | Yüce, üstün, şanlı ruh. |
| Ruhşen : | Arapça +Türkçe | Kız | Neşeli, şen, mutlu kimse. |
| Ruhugül : | Farsça | Kız | Gül yanaklı. |
| Ruhullah : | Arapça | Erkek | İsa Peygamber. |
| Ruhunur : | Farsça | Kız | Yanakları parlayan. |
| Rukiye : | Arapça | Kız | Büyü, sihir, efsun. |
| Ruşen : | Farsça | Kız | Aydın, parlak. |
| Ruziye : | Farsça | Kız | Gündüze ait, gündüzle ilgili. |
| Rüçhan : | Arapça | Erkek | 1. Üstünlük, üstün olma. 2. Üstün tutma. |
| Rüknettin : | Arapça | Erkek | Dinin temel direği. |
| Rükni : | Arapça | Erkek | bk. Rüknü |
| Rüknü : | Arapça | Erkek | 1. Bir şeyin en sağlam yanı. 2. Saygın, güçlü, önemli kimse. |
| Rüksan : | Farsça | Kız | Firdevsi’nin Şahname”sinde geçen, XI. yüzyıl İran efsanevi prensesinin adı. |
| Rümeysa : | Arapça | Kız | 1. Küçükköpek Takımyıldızı'nda en büyük yıldızın adı. 2. Oğlunu peygamberimize hizmetçi olarak veren kadın sahabelerden birinin adı. |
| Rüstem : | Farsça | Erkek | 1. Yiğit, kahraman. 2. İran'ın efsanevi ünlü pehlivanı ve savaşçısı. |
| Rüsuhi : | Arapça | Erkek | 1. Sağlam, güçlü. 2. Becerikli, yetenekli. |
| Rüştiye : | Arapça | Kız | Erginlikle ilgili, erginliğe ait. |
| Rüştü : | Arapça | Erkek | 1. Doğru yolda olan kimse. 2. Akıllı, ergin. |
| Rüveyda : | Arapça | Kız | Yavaş yavaş, adım adım. |
| Rüveyde : | Arapça | Kız | bk. Rüveyda |
| Rüveyha : | Arapça | Kız | İncelik, zariflik. |
| Rüya : | Arapça | Kız | 1. Düş. 2. Hayal, umut. |
| Rüzgâr : | Farsça | Erkek | 1. Zaman, devir. 2. Dünya. 3. Yel. |