İsim | Kökeni | Cinsiyet | Anlamı |
---|---|---|---|
Örün : | Türkçe | Erkek | 1. Açık renkli, beyazımsı. 2. Gökyüzünün açık, aydınlık durumu. 3. Çadırın tepesinde, aydınlanma için bırakılan açıklık. 4. Pencere. |
Oruk : | Türkçe | Erkek | 1. Aile, oymak. 2. Göçmen olarak gelip bir yere yerleşen. 3. Yol, çare, imkân. |
Öktener : | Türkçe | Erkek | 1. Akıllı, bilgili kimse. 2. Kahraman, cesur kimse. |
Ökten : | Türkçe | Erkek | 1. Akıllı, bilgili. 2. Kahraman, cesur. |
Oray : | Türkçe | Erkek | 1. Ateş gibi kızıl renkli ay. 2. Şehirli, şehirde yaşayan. |
Ocak : | Türkçe | Erkek | 1. Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma gibi amaçlarla kullanılan yer. 2. Ev, aile, soy. |
Öğür : | Türkçe | Erkek | 1. Aynı yaşta olanlar, yaşıt, akran. 2. Dost, arkadaş. 3. Öğrenmiş, alışmış. |
Öykü : | Türkçe | Kız | 1. Ayrıntılarıyla anlatılan olay. 2. Hikâye |
Olcay : | Moğ. | Erkek | 1. Baht, talih, şans. 2. Bahtlı, talihli. |
Özge : | Türkçe | Erkek | 1. Başka. 2. Yabancı. 3. İyi, güzel. 4. Şakacı. 5. Cana yakın, sıcakkanlı. 6. Yürekli, gözü pek. |
Öget : | Türkçe | Kız | 1. Beğenilen, aranılan, övülen. 2. İyi, güzel. |
Omaca : | Türkçe | Erkek | 1. Bel kemiği. 2. Topuk kemiği. |
Örnek : | Türkçe | Erkek | 1. Benzeri yapılacak olan, benzetilmek istenen şey. 2. Durumu ve niteliği benimsenmeye değer kimse. |
Okşak : | Türkçe | Erkek | 1. Benzeyiş. 2. Benzeyen, andıran. |
Ödül : | Türkçe | Kız | 1. Bir başarı karşılığında verilen armağan, mükâfat. 2. Bir iyiliğe karşılık olarak verilen armağan. |
Özen : | Türkçe | Kız | 1. Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba. 2. İçerlek, en içeride olan. 3. İlk söz. 4. Birbirine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. 5. Dere, ırmak. |
Özen : | Türkçe | Erkek | 1. Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba. 2. İçerlek, tam orta, en içeride olan. 3. İlk söz. 4. Birbirine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. 5. Dere, ırmak. |
Öz : | Türkçe | Kız | 1. Bir kimsenin benliği, manevi varlığı. 2. Bir şeyin temel ögesi. 3. Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan. 4. Katıksız, arı. |
Önder : | Türkçe | Kız | 1. Bir topluluğa başkanlık eden kimse. 2. Önde giden, yol gösteren, kılavuz. |
Osman : | Arapça | Erkek | 1. Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammet'in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk hükümdarı. |
Oymak : | Türkçe | Erkek | 1. Birçok boydan oluşan, göçebe veya yerleşik topluluk, aşiret. 2. İzcilikte küçük birlik. 3. Semt, mahalle. 4. Arazinin alçak, çukur yeri. 5. Hısım, akraba. |
Öncel : | Türkçe | Erkek | 1. Birine göre kendinden önce yerini tutmuş olan kimse. 2. Bizden önce yaşamış olanlar. |
Oba : | Türkçe | Erkek | 1. Çadırlarda yaşayan göçebe ailelerin meydana getirdiği topluluk. 2. Genellikle bölmeli göçebe çadırı. |
Otuk : | Türkçe | Erkek | 1. Çakmak. 2. Çakmak taşı. |
Ölen : | Türkçe | Erkek | 1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş. |
Ögeday : | Moğ. | Erkek | 1. Çok akıllı, bilgili. 2. Büyük Moğol hükümdarı Cengiz Han'ın oğlu. |
Öge : | Türkçe | Erkek | 1. Çok akıllı. 2. Yaşlı kimse. 3. Bir ulusun büyüğü, ileri geleni. 4. Hekim. 5. Ün, şöhret. |
Oğulbalı : | Türkçe | Erkek | 1. Çok güzel, eksiksiz. 2. Erkek çocuktan olan. 3. Beyaz ve iyi bal. |
Onan : | Türkçe | Erkek | 1. Daha iyi bir duruma giren, mutlu olan. 2. Hastalıktan, dertten kurtulan. |
Oy : | Türkçe | Erkek | 1. Düşünce, görüş. 2. Bir sorunla ilgili düşünceyi işaret, söz veya yazıyla belirtme. |
Onaran : | Türkçe | Erkek | 1. Düzelten, yararlı bir duruma getiren. 2. İyileştiren, tedavi eden. 3. Başaran, bitiren. |
Orak : | Türkçe | Erkek | 1. Ekin biçme zamanı, hasat. 2. Ekin biçme aracı. |
Ongun : | Türkçe | Erkek | 1. Eksiksiz, tam. 2. Verimli, bol. 3. Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse. 4. Kurtulmuş, onmuş. 5. Gelişmiş, gürbüz. 6. Bayındır. |
Olçun : | Türkçe | Erkek | 1. Eli işe yatkın, becerikli, usta. 2. Kendini olduğundan üstün gösteren. 3. Hekimlik taslayan kimse. |
Oğul : | Türkçe | Erkek | 1. Erkek evlat. 2. Yavru. 3. Kovandan çıkan arı topluluğu. |
Ören : | Türkçe | Kız | 1. Eski yapı veya kent kalıntısı. 2. Kent, şehir. 3. Köy. 4. Bitek ova. 5. Ormanlık yer. |
Ören : | Türkçe | Erkek | 1. Eski yapı veya kent kalıntısı. 2. Şehir, kent. 3. Köy. 4. Bitek ova. 5. Ormanlık yer |
Öngün : | Türkçe | Erkek | 1. Evvelki gün, bir önceki gün. 2. Ses, gürültü. |
Olca : | Moğ. | Erkek | 1. Ganimet. 2. Bolluk, bereket. |
Olca : | Moğ. | Kız | 1. Ganimet. 2. Kadın esir. 3. Bolluk, bereket. |
Oya : | Türkçe | Kız | 1. Genellikle ipek ibrişim kullanılarak iğne, mekik, tığ veya firkete ile yapılan ince dantel. 2. İnce, güzel, nazik. |
Ongu : | Türkçe | Kız | 1. Gönül rahatlığı, mutluluk, sağlık. 2. Bayındırlık, gelişmişlik. |
Özek : | Türkçe | Erkek | 1. Güç. 2. Çalışkan. 3. Küçük dere. 4. Ağacın, bitkinin içi, özü. 5. Bitki filizi. 6. Bir şeyin ortası. 7. Sel yarıntısı. |
Öktemer : | Türkçe | Erkek | 1. Güçlü kimse. 2. Onurlu kimse. |
Özbek : | Türkçe | Erkek | 1. Güçlü, cesur, korkusuz kimse. 2. Orta Asya’da yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan gelen kimse. |
Öktem : | Türkçe | Erkek | 1. Güçlü. 2. Onurlu. |
Orum : | Türkçe | Erkek | 1. Gurur. 2. Geniş orman, çalılık. |
Öndünç : | Türkçe | Erkek | 1. Haberci. 2. Başta olan. |
Özün : | Türkçe | Erkek | 1. Hakkıyla kazanılmış ün. 2. Şan. |
Otaran : | Türkçe | Erkek | 1. Hayvanlar otlatan çoban. 2. Beğenen, isteyen. |
Öngü : | Türkçe | Erkek | 1. İlk, önce, önceki. 2. Direnme, inat. |
Onur : | Türkçe | Erkek | 1. İnsanın kendine karşı duyduğu saygı. 2. Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı değer, şeref. |
Özenç : | Türkçe | Erkek | 1. İstek. 2. Gıpta, imrenme. |
Onat : | Türkçe | Kız | 1. İyi, güzel, düzgün. 2. İyi yaradılışlı. 3. Doğru, dürüst, nitelikli. 4. Kolay. 5. Uygun, münasip, yakışır. 6. İyi ahlâklı. |
Oflaz : | Türkçe | Erkek | 1. İyi, güzel, eksiksiz, tam. 2. Gürbüz, yakışıklı, güzel giyinen. 3. Becerikli. 4. Eflatun rengi. 5. İşe yarar. |
Özgür : | Türkçe | Erkek | 1. Kendi kendine hareket etme, davranma, karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız. |
Özgür : | Türkçe | Kız | 1. Kendi kendine karar verme, davranma, hareket etme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız. |
Önür : | Türkçe | Erkek | 1. Kendinden önceki, eski. 2. Öne geçen, ileriye giden. |
Öncü : | Türkçe | Erkek | 1. Kılavuz, rehber. 2. Önder. 3. Yeni bir görüş ve akım başlatan kimse. |
Oytun : | Türkçe | Erkek | 1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. 3. Alçak yer, ova. |
Özgü : | Türkçe | Erkek | 1. Kutsal. 2. Özellikle birine veya bir şeye ait olan. |
Özgün : | Türkçe | Erkek | 1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan. |
Ötüken : | Türkçe | Erkek | 1. Oğuz Destanı'nda Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık, kutsal bölge. 2. Moğ. Yer ilahesi. |
Okman : | Türkçe | Erkek | 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu. |
Okuyan : | Türkçe | Erkek | 1. Okumayı seven. 2. Çağıran, davet eden. |
Oran : | Türkçe | Erkek | 1. Ölçü, nispet, derece. 2. Tahmin. 3. Ölçülü, hesaplı. 4. Anlayış. 5. Abartma, abartı. 6. Özel işaret, nişan. |
Oluk : | Türkçe | Erkek | 1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu. |
Oranlı : | Türkçe | Erkek | 1. Oranı olan, ölçülü. 2. Anlayışlı, akılcı. 3. Ilımlı. |
Ölçün : | Türkçe | Erkek | 1. Oranlama, kestirme, tahmin. 2. Yarış. |
Örgen : | Türkçe | Erkek | 1. Organ. 2. İnce halat, urgan. |
Otakçı : | Türkçe | Erkek | 1. Otağ yapan veya satan kimse. 2. Orduda otağ kuran er. |
Oyalı : | Türkçe | Kız | 1. Oya ile süslenmiş. 2. Oya gibi güzel, zarif. |
Oguş : | Türkçe | Kız | 1. Oymak. 2. Hısım, akraba. 3. Bereket. |
Orun : | Türkçe | Erkek | 1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış. |
Özlü : | Türkçe | Erkek | 1. Özü, benliği olan. 2. İçten, gerçek. |
Öneş : | Türkçe | Erkek | 1. Rehber, kılavuz. 2. İnat. |
Oğuz : | Türkçe | Erkek | 1. Sağlam, gürbüz, güçlü delikanlı. 2. Temiz kalpli dost, iyi arkadaş. 3. Kır adamı, köylü. 4. Saf, deneyimsiz kimse. 5. Türklerin en büyük boylarından birinin ve bu boydan olan kimselerin adı. |
Özke : | Türkçe | Erkek | 1. Sağlam, sağlıklı. 2. Temiz yürekli. |
Öngüt : | Türkçe | Erkek | 1. Saklanarak yanaşma, izinden yürüme. 2. Hücum etmek için elverişli yer. |
Okay : | Türkçe | Erkek | 1. Satürn gezegeni. 2. Beğenme. |
Omay : | Türkçe | Erkek | 1. Seçkin, seçilmiş. 2. Özet, öz. |
Ozan : | Türkçe | Erkek | 1. Şiir yazan, şair. 2. Halk şairi. 3. Şakacı, güzel ve tatlı konuşan. |
Özden : | Türkçe | Erkek | 1. Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse. 2. Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili. 3. Suların geçtiği yer, su geçidi. 4. Özsu. |
Oruç : | Türkçe | Erkek | 1. Tanrı'ya ibadet amacıyla yeme, içme vb. şeylerden belli bir süre veya biçimlerde kendini alıkoyma. 2. Çok sevilen veya istenen şeylerden uzak durma. |
Ogan : | Türkçe | Erkek | 1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli. |
Özdek : | Türkçe | Erkek | 1. Temel, esas, kök. 2. İç, öz, çekirdek. 3. Madde. |
Ortaç : | Türkçe | Erkek | 1. Tepe. 2. Mirasçı. 3. Veliaht. |
Özlek : | Türkçe | Erkek | 1. Toprağın özü, verimli yeri. 2. Zaman. 3. Doğaüstü güç. |
Oğur : | Türkçe | Erkek | 1. Uğur. 2. Samimi, içten dost. 3. Bir şey yapabilmek için ele geçen zaman veya elverişli durum. |
Okçun : | Türkçe | Erkek | 1. Uzak, öte. 2. Uzakta bulunan. |
Özel : | Türkçe | Kız | 1. Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan. 2. Devlete değil, kişiye ait olan. 3. Her zaman görülenden, olağandan farklı, dikkate değer. |
Ortanca : | Türkçe | Kız | 1. Yaş bakımından üç kardeşin büyüğü ile küçüğü arasında bulunan. 2. Büyüklük, irilik bakımından üç nesne arasında sondan veya baştan ikinci gelen. 3. Lati Taşkırangillerden, kırmızı, pembe veya mor renkli çiçeklerini yaz başında açan, gölgelik yerlerde yetiştirilen bir süs bitkisi. |
Ömer : | Arapça | Erkek | 1. Yaşama, yaşayış, hayat, canlılık. 2. İkinci halife. |
Örük : | Türkçe | Erkek | 1. Yüksek, yüce. 2. Uzun zaman, sonsuzluk. 3. Huy, tabiat. |
Örge : | Türkçe | Kız | 1. Yükselen, yukarı çıkan. 2. Yukarı, üst. 3. Herhangi bir yapıttaki süsleyici öge. |
Öğün : | Türkçe | Erkek | 1. Zaman, vakit. 2. Kez, defa. 3. Önde, ileride olan. |
Okuş : | Türkçe | Erkek | 1. Zekâ, akıl, anlayışlılık. 2. Çağrı, davet. |
Örüner : | Türkçe | Erkek | Açık tenli kimse. |
Özsan : | Türkçe | Erkek | Adı duyulmuş, ünlü. |
Önad : | Türkçe | Erkek | Adı önde gelen, tanınan. |
Orman : | Türkçe | Erkek | Ağaçlarla örtülü geniş alan |
Orman : | Türkçe | Kız | Ağaçlarla örtülü geniş alan. |
Öngel : | Türkçe | Erkek | Ağırbaşlı kimse. |
Ök : | Türkçe | Erkek | Akıl, hatır, zekâ, zihin. |
Öker : | Türkçe | Erkek | Akıllı kimse. |
Öger : | Türkçe | Erkek | Akıllı, bilgili kimse. |
Ögetürk : | Türkçe | Erkek | Akıllı, bilgili Türk. |
Öktürk : | Türkçe | Erkek | Akıllı, güçlü Türk. |
Ökte : | Türkçe | Erkek | Akıllı, zeki, anlayışlı, bilgili. |
Ökmen : | Türkçe | Erkek | Akıllı, zeki, bilgili kimse. |
Oskan : | Türkçe | Erkek | Akıllı. |
Ökelik : | Türkçe | Erkek | Akıllılık, bilgelik. |
Okyanus : | Yun. | Erkek | Ana karaları birbirinden ayıran büyük deniz. |
Özyurt : | Türkçe | Erkek | Anayurt. |
Ogün : | Türkçe | Erkek | Anımsanan, belirli bir günde doğan kimse. |
Okanay : | Türkçe | Erkek | Anlayışlı kimse. |
Okanalp : | Türkçe | Erkek | Anlayışlı yiğit. |
Okan : | Türkçe | Erkek | Anlayışlı. |
Orçun : | Türkçe | Erkek | Ardıllar, halefler. |
Özarı : | Türkçe | Erkek | Arı gibi çalışkan kimse. |
Özerek : | Türkçe | Erkek | Asıl amaç, ulaşılmak istenen şey. |
Özaslan : | Türkçe | Erkek | Aslan gibi güçlü, soylu kimse. |
Odyakar : | Türkçe | Erkek | Ateş gibi can yakan kimse. |
Oder : | Türkçe | Erkek | Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse. |
Orgül : | Türkçe +Farsça | Kız | Ateş gibi kırmızı renkli gül. |
Orgün : | Türkçe | Erkek | Ateş gibi kırmızı renkli güneş. |
Orgünalp : | Türkçe | Erkek | Ateş gibi kırmızı renkli güneşin olduğu gün doğan yiğit. |
Orkuş : | Türkçe | Erkek | Ateş kırmızısı renkli bir kuş. |
Otay : | Türkçe | Erkek | Ateş renginde ay. |
Ortan : | Türkçe | Erkek | Ateş renginde kızıl tan. |
Ortunç : | Türkçe | Erkek | Ateş renginde tunç. |
Odyakmaz : | Türkçe | Erkek | Ateş yakmaz. |
Od : | Türkçe | Erkek | Ateş. |
Odhan : | Türkçe | Erkek | Ateşli hükümdar. |
Öztarhan : | Türkçe | Erkek | Ayrıcalıklı, saygın bir kişiliğe sahipolan kimse. |
Özgürel : | Türkçe | Erkek | Bağımlı olmayan, özgür davranan kimse. |
Olcayto : | Moğ. | Erkek | Bahtlı, şanslı, talihli. |
Özbal : | Türkçe | Kız | Balın özü gibi tatlı olan kimse. |
Öngen : | Türkçe | Erkek | Başarı, zafer. |
Özaktuğ : | Türkçe | Erkek | Başıa beyaz tuğ takmış kimse. |
Okar : | Türkçe | Erkek | Başında ok biçiminde bir tel demeti bulunan balıkçıl, telli balıkçıl. |
Önsav : | Türkçe | Erkek | Başta gelen düşünce. |
Okayer : | Türkçe | Erkek | Beğenilen kimse. |
Öztekin : | Türkçe | Erkek | Benzersiz kimse. |
Okşan : | Türkçe | Kız | Benzeyen, andiran. |
Okşar : | Türkçe | Erkek | Benzeyen, benzer. |
Oğulbey : | Türkçe | Erkek | Beyin oğlu. |
Özbilek : | Türkçe | Erkek | Bileği güçlü olan kimse. |
Olgun : | Türkçe | Kız | Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gelişmiş insan. |
Olgun : | Türkçe | Erkek | Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gelişmiş kimse. |
Özveri : | Türkçe | Kız | Bir amaç veya kişi için kendi yararlarından vazgeçme, fedakârlık. |
Önel : | Türkçe | Erkek | Bir işin tamamlanması için verilen süre, vade, mühlet. |
Özlem : | Kız | Bir kimse veya bir şeye duyulan aşırı görme, kavuşma arzusu, hasret. | |
Öğüt : | Türkçe | Kız | Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz. |
Özöğe : | Türkçe | Erkek | Bir şeyin aslı, özü. |
Oğultekin : | Türkçe | Erkek | Biricik, benzersiz çocuk. |
Öztek : | Türkçe | Erkek | Biricik, tek. |
Övgü : | Türkçe | Kız | Birini veya bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı. |
Övgü : | Türkçe | Erkek | Birini ya da bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı. |
Ortak : | Türkçe | Erkek | Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri. |
Özsu : | Türkçe | Erkek | Bitki ve hayvan dokularında bulunan sıvılara verilen ad. |
Özsu : | Türkçe | Kız | Bitki ve hayvan dokularında bulunan sulara verilen ad. |
Öçal : | Türkçe | Erkek | bk. Öcal |
Oflas : | Türkçe | Erkek | bk. Oflaz |
Oğan : | Türkçe | Erkek | bk. Ogan |
Oğanalp : | Türkçe | Erkek | bk. Oganalp |
Oğaner : | Türkçe | Erkek | bk. Oganer |
Oğansoy : | Türkçe | Erkek | bk. Ogansoy |
Öğe : | Türkçe | Erkek | bk. Öge |
Ogeday : | Moğ. | Erkek | bk. Ögeday |
Öğet : | Türkçe | Erkek | bk. Öget |
Olcaytu : | Moğ. | Erkek | bk. Olcayto |
Ongan : | Türkçe | Erkek | bk. Ongun |
Onuğ : | Türkçe | Erkek | bk. Onuk |
Orkan : | Türkçe | Erkek | bk. Orhan |
Orkun : | Türkçe | Erkek | bk. Orhun |
Örik : | Türkçe | Erkek | bk. Örük |
Otak : | Türkçe | Erkek | bk. Otağ |
Övgün : | Türkçe | Kız | bk. Övgül |
Öğünç : | Türkçe | Erkek | bk. Övünç |
Oykan : | Türkçe | Erkek | bk. Oyhan |
Oytunç : | Türkçe | Erkek | bk. Oytun |
Özakar : | Türkçe | Erkek | bk. Özakan |
Öztimur : | Türkçe | Erkek | bk. Özdemir |
Özdoru : | Türkçe | Erkek | bk. Özdoruk |
Özman : | Türkçe | Erkek | bk. Özmen |
Özpulat : | Türkçe +Farsça | Erkek | bk. Özpolat |
Öztoygar : | Türkçe | Erkek | bk. Toygar |
Öztuna : | Türkçe | Erkek | bk. Tuna |
Özerdem : | Türkçe | Erkek | Bütün erdemleri özünde toplayan kimse. |
Otağ : | Türkçe | Erkek | Büyük ve süslü çadır. |
Özenir : | Türkçe | Kız | Çaba gösteren, en iyisini yapmaya çalışan kimse. |
Özdilek : | Türkçe | Kız | Candan dilenen dilek. |
Özçevik : | Türkçe | Erkek | Canlı, çevik, hareketli kimse. |
Odkan : | Türkçe | Erkek | Canlı, coşkulu kimse. |
Odkanlı : | Türkçe | Erkek | Canlı, coşkulu, ateşli kimse. |
Özekan : | Türkçe | Erkek | Canlı, hareketli kimse. |
Okcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Canlı, hareketli, canı tez. |
Olcayhan : | Moğ. +Türkçe | Erkek | Çanslı, bahtlı hükümdar. |
Orkide : | Fr. | Kız | Çiçeklerinin güzelliği nedeniyle seralarda yetiştirilen değerli bir süs bitkisi. |
Opak : | Türkçe | Erkek | Cin, peri gibi doğaüstü yaratık. |
Özpeker : | Türkçe | Erkek | Çok güçlü erkek. |
Oğulcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Çok sevgili çocuk. |
Öğüş : | Türkçe | Erkek | Çok, fazla. |
Okdağ : | Türkçe | Erkek | Dağlarda gezen okçu. |
Öniz : | Türkçe | Erkek | Daha önce iz bırakmış olan, ünlü. |
Örtay : | Türkçe | Erkek | Değerli, saygın kişi. |
Özderen : | Türkçe | Kız | Derli toplu kimse. |
Olgunay : | Türkçe | Erkek | Dolunay. |
Özü : | Türkçe | Erkek | Duru, katıksız olan. |
Oruz : | Türkçe | Erkek | Düşünce. |
Onart : | Türkçe | Erkek | Düzenli, muntazam. |
Okutan : | Türkçe | Erkek | Eğitici, öğretmen. |
Örenel : | Türkçe | Erkek | Eliyle bir şeyler ören kimse. |
Özender : | Türkçe +Arapça | Erkek | Ender bulunan yaradılışta olan, değerli. |
Oğuş : | Türkçe | Erkek | Erkek çocuk. |
Ökkeş : | Arapça | Erkek | Erkek örümcek. |
Öymen : | Türkçe | Erkek | Evcimen, evine bağlı kimse. |
Olcabay : | Moğ. | Erkek | Ganimet alan kimse. |
Özerdal : | Türkçe | Erkek | Genç kimse. |
Özinal : | Türkçe | Erkek | Gerçek arkadaş, dostolan kimse. |
Özsü : | Türkçe | Erkek | Gerçek asker. |
Öztan : | Türkçe | Erkek | Gerçek aydınlık. |
Özbaşak : | Türkçe | Kız | Gerçek başak. |
Özdoğa : | Türkçe | Erkek | Gerçek doğa. |
Oğuzata : | Türkçe | Erkek | Gerçek dost olan ata. |
Özbağ : | Türkçe | Erkek | Gerçek dost olan kimse. |
Oğuzbay : | Türkçe | Erkek | Gerçek dost. |
Özselen : | Türkçe | Erkek | Gerçek haber. |
Özaltan : | Türkçe | Erkek | Gerçek hükümdar olan kimse. |
Özgiray : | Türkçe | Erkek | Gerçek hükümdar. |
Özerinç : | Türkçe | Erkek | Gerçek huzura kavuşmuş kimse. |
Özkul : | Türkçe | Erkek | Gerçek kul. |
Özkurt : | Türkçe | Erkek | Gerçek kurt. |
Özkut : | Türkçe | Erkek | Gerçek kut, mutluluk. |
Öznil : | Türkçe +Farsça | Kız | Gerçek nil. |
Özokçu : | Türkçe | Erkek | Gerçek okçu. |
Özbaş : | Türkçe | Erkek | Gerçek önder, kılavuz. |
Özönder : | Türkçe | Erkek | Gerçek önder. |
Özerkin : | Türkçe | Erkek | Gerçek özgür kimse. |
Özpetek : | Türkçe | Kız | Gerçek petek. |
Özpınar : | Türkçe | Erkek | Gerçek pınar. |
Özozan : | Türkçe | Erkek | Gerçek şair. |
Özcanan : | Türkçe +Farsça | Kız | Gerçek sevgili olan. |
Özlütürk : | Türkçe | Erkek | Gerçek Türk. |
Özlüer : | Türkçe | Erkek | Gerçek yiğit. |
Özyörük : | Türkçe | Erkek | Gerçek yörük. |
Özyuva : | Türkçe | Erkek | Gerçek yuva. |
Öziş : | Türkçe | Kız | Gerçektem eş olan kimse. |
Özsüer : | Türkçe | Erkek | Gerçekten asker olan kimse. |
Özata : | Türkçe | Erkek | Gerçekten ataya yaraşır olan kimse. |
Özbey : | Türkçe | Erkek | Gerçekten bey olan kimse. |
Özbilge : | Türkçe | Erkek | Gerçekten bilgili olan kimse. |
Özbilgin : | Türkçe | Erkek | Gerçekten bilgin olan kimse. |
Özdoğal : | Türkçe | Erkek | Gerçekten doğal olan. |
Özcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Gerçekten dost olan kimse. |
Oğuzalp : | Türkçe | Erkek | Gerçekten dost olan yiğit. |
Özertan : | Türkçe | Erkek | Gerçekten erdemli olan kimse. |
Özboğa : | Türkçe | Erkek | Gerçekten güçlü, kuvvetli olan kimse. |
Özinan : | Türkçe | Kız | Gerçekten inançlı olan kimse. |
Özkoç : | Türkçe | Erkek | Gerçekten koç gibi kuvvetli ve güçlü kimse. |
Özkula : | Türkçe | Erkek | Gerçekten kula renginde olan. |
Özmert : | Türkçe +Farsça | Erkek | Gerçekten mert olan kimse. |
Özil : | Türkçe | Erkek | Gerçekten o memleketten olan kimse. |
Özkent : | Türkçe | Erkek | Gerçekten şehirli olan kimse. |
Özsungur : | Türkçe | Erkek | Gerçekten soğukkanlı, sakin kimse |
Özbatu : | Türkçe | Erkek | Gerçekten üstün gelen, yenen. |
Özpala : | Türkçe | Erkek | Gerçekten yiğit kimse. |
Özoğuz : | Türkçe | Erkek | Gerçekten yiğit olan kimse. |
Özerman : | Türkçe | Erkek | Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse. |
Özbay : | Türkçe | Erkek | Gerçekten zengin olan kimse. |
Orguntay : | Türkçe | Erkek | Gizlenmiş, saklanmış kimse. |
Orgunalp : | Türkçe | Erkek | Gizlenmiş, saklanmış yiğit. |
Orgun : | Türkçe | Erkek | Gizli, saklı. |
Öztoklu : | Türkçe | Erkek | Gönlü doymuş kimse. |
Özön : | Türkçe | Erkek | Gönlü geniş kimse. |
Oyhan : | Türkçe | Erkek | Görüş, düşünce sahibi hükümdar. |
Oyman : | Türkçe | Erkek | Görüş, düşünce sahibi kimse. |
Oyalp : | Türkçe | Erkek | Görüş, düşünce sahibi yiğit. |
Oybozan : | Türkçe | Erkek | Görüşe, düşünceye karşı çıkan. |
Özerhan : | Türkçe | Erkek | Grçekten yiğit olan hükümdar. |
Oganer : | Türkçe | Erkek | Güçlü kimse. |
Oğuztan : | Türkçe | Erkek | Güçlü kuvvetli, iyi yürekli kimse. |
Ogansoy : | Türkçe | Erkek | Güçlü soydan gelen kimse. |
Oganalp : | Türkçe | Erkek | Güçlü yiğit. |
Oktürk : | Türkçe | Erkek | Güçlü, hareketli Türk. |
Öryürek : | Türkçe | Erkek | Güçlü, korkusuz. |
Oğuzbala : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli çocuk. |
Oğuzhan : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli hükümdar. |
Okdemir : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Okboğa : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli ok atıcısı. |
Oğuzkan : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli soydan gelen kimse. |
Oğuzer : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetlü kimse. |
Öntaş : | Türkçe | Erkek | Güçlü, lider olan kimse. |
Oğuzman : | Türkçe | Erkek | Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse. |
Özgüleç : | Türkçe | Erkek | Güler yüzlü, içten gülen kimse. |
Özdilmaç : | Türkçe | Erkek | Güvenilir çevirmen. |
Önen : | Türkçe | Erkek | Hak, adalet. |
Okkan : | Türkçe | Erkek | Hareketli ve güçlü soydan gelen kimse. |
Okyalaz : | Türkçe | Erkek | Hareketli ve hararetli kimse. |
Okyar : | Türkçe +Farsça | Erkek | Hareketli, canlı dost. |
Okergin : | Türkçe | Erkek | Hareketli, canlı olgun kimse. |
Okhan : | Türkçe | Erkek | Hareketli, güçlü hükümdar. |
Öğmen : | Türkçe | Erkek | Harman. |
Omaç : | Türkçe | Erkek | Hedef, amaç, gaye. |
Özdel : | Türkçe | Erkek | Hediye. |
Otacı : | Türkçe | Erkek | Hekim, doktor. |
Özdeş : | Türkçe | Kız | Her türlü nitelik bakımından eşit olan, benzer olan. |
Önsel : | Türkçe | Erkek | Hiçbir denemeye dayanmayan, yalnız akıl yoluyla yapılan. |
Oker : | Türkçe | Erkek | Hızlı, canlı, hareketli kimse. |
Özhakan : | Türkçe | Erkek | Hükümdar soyundan gelen kimse. |
Oylum : | Türkçe | Kız | İçi oyulmuş, çukur duruma getirilmiş. |
Özkayra : | Türkçe | Erkek | İçten gelen bağış, iyilik. |
Özsevi : | Türkçe | Erkek | İçten gelen sevgi. |
Özakıncı : | Türkçe | Erkek | İçten gelerek akın yapan kmse. |
Özakın : | Türkçe | Erkek | İçten gelerek yapılan akın. |
Özdil : | Türkçe +Farsça | Erkek | İçten, samimi dost. |
Öveç : | Türkçe | Erkek | İki üç yaşındaki erkek koyun. |
Önaydın : | Türkçe | Erkek | İlerisi, önü aydınlık olan. |
Öngören : | Türkçe | Erkek | İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davranan. |
Öngül : | Türkçe +Farsça | Erkek | İlk çocuğa verilen bir ad. |
Oğulbaş : | Türkçe | Erkek | İlk doğan erkek çocuk. |
Öztaylan : | Türkçe | Erkek | İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu kimse. |
Oyaçiçek : | Türkçe | Kız | İnce, kibar, nazik kız. |
Olgunsu : | Türkçe | Erkek | İnsana ölümsüzlük verdiğine inanılan hayat suyu. |
Özsüt : | Türkçe | Erkek | İyi süt emmiş, soylu, temiz kimse. |
Onatkut : | Türkçe | Erkek | İyi yaradılışlı, kutlu kimse. |
Onatkan : | Türkçe | Erkek | İyi, dürüst, temiz bir soydan gelen. |
Özgeer : | Türkçe | Erkek | İyi, güzel, cana yakın erkek. |
Onatsü : | Türkçe | Erkek | İyi, güzel, dürüst asker. |
Oflazer : | Türkçe | Erkek | İyi, güzel, eksiksiz, becerikli kimse. |
Özgebay : | Türkçe | Erkek | İyi, güzel, yürekli erkek. |
Özger : | Türkçe | Erkek | İyi, güzel,cana yakın kimse. |
Onultan : | Türkçe | Erkek | İyileştiren, düzelten, sağlığına kavuşturan. |
Otamış : | Türkçe | Erkek | İyileştiren, sağaltan. |
Öngay : | Türkçe | Erkek | Jüpiter gezegeni. |
Orcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Kale veya şehirde bulunanların yakın dostu. |
Oralmış : | Türkçe | Erkek | Kale, şehir almış, zaptetmiş. |
Orcaner : | Türkçe +Farsça | Erkek | Kalede veya şehirde bulunanların yakın dostu. |
Özüm : | Türkçe | Kız | Kardeş gibi sevilip tutulan kimse. |
Özüm : | Türkçe | Erkek | Kardeş gibi tutulup sevilen kimse. |
Özakan : | Türkçe | Erkek | Katıksız, saf bir biçimde akan. |
Öztürk : | Türkçe | Erkek | Katıksız, saf Türk. |
Özerk : | Türkçe | Erkek | Kendi kendini idare edebilen kimse. |
Özgüven : | Türkçe | Erkek | Kendine güvenen kimse. |
Özgüner : | Türkçe | Erkek | Kendine özgü nitelikleri olan kimse. |
Özbilir : | Türkçe | Kız | Kendini bilen kimse. |
Öztanır : | Türkçe | Erkek | Kendini tanıyan, bilen kimse. |
Özgünel : | Türkçe | Kız | Kendisine has becerileri olan kimse. |
Özgünay : | Türkçe | Erkek | Kendisine has nitelikleri olan güzel. |
Özengül : | Türkçe +Farsça | Kız | Kendisine özen gösteren güzel kadın. |
Özenli : | Türkçe | Kız | Kendisine özen gösteren kimse. |
Özaltuğ : | Türkçe | Erkek | Kırmızı tuğ takınmış olan kimse. |
Özgeci : | Türkçe | Erkek | Kişisel yarar gözetmeden başkasına yararlı olmaya çalışan kimse. |
Ongay : | Türkçe | Erkek | Kolay. |
Omurtak : | Türkçe | Erkek | Küçük kartal. |
Oğulçak : | Türkçe | Erkek | Küçük oğul. |
Omurca : | Türkçe | Erkek | Küçük omur. |
Ongur : | Türkçe | Erkek | Kurtuluş. |
Oykut : | Türkçe | Erkek | Kutlu, mutlu düşünceye sahip olan. |
Orkut : | Türkçe | Erkek | Kutlu, uğurlu şehir. |
Onguner : | Türkçe | Erkek | Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse. |
Ongunsu : | Türkçe | Erkek | Kutlu, uğurlu, beğenilen soydan gelen kimse. |
Ongunalp : | Türkçe | Erkek | Kutlu, uğurlu, beğenilen yiğit. |
Örtaş : | Türkçe | Erkek | Kuvvetli, güçlü olan değerli kişi. |
Oskay : | Türkçe | Erkek | Neşeli, mutlu. |
Önay : | Türkçe | Kız | Ocak ayında doğan. |
Okumuş : | Türkçe | Erkek | Öğrenim görmüş, bilgili. |
Okatan : | Türkçe | Erkek | Ok atan, ok fırlatan. |
Oktan : | Türkçe | Erkek | Ok atan, okçu. |
Okbay : | Türkçe | Erkek | Ok atıcısı. |
Oksalmış : | Türkçe | Erkek | Ok atmış, ok fırlatmış kimse. |
Okgüçlü : | Türkçe | Erkek | Ok gibi çevik, hızlı ve güçlü olan kimse. |
Oktay : | Türkçe | Erkek | Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse. |
Okgüç : | Türkçe | Erkek | Ok gibi güçlü ve hızlı kimse. |
Oksu : | Türkçe | Erkek | Ok gibi güçlü ve su gibi temiz olan. |
Oktüre : | Türkçe | Erkek | Ok gibi hareketli dürüst kimse. |
Oktüremiş : | Türkçe | Erkek | Ok gibi hareketli ve hızlı olan kimse. |
Oktunç : | Türkçe | Erkek | Ok gibi hareketli, tunç gibi sağlam olan kimse. |
Okyay : | Türkçe | Erkek | Ok gibi hızlı yay gibi sert olan.. |
Oktaş : | Türkçe | Erkek | Ok gibi hızlı, taş gibi sağlam olan kimse. |
Oktuğ : | Türkçe | Erkek | Ok ve tuğ. |
Okbudun : | Türkçe | Erkek | Okçu millet. |
Okakın : | Türkçe | Erkek | Oklarla yapılan saldırı. |
Okseven : | Türkçe | Erkek | Oku seven. |
Okur : | Türkçe | Erkek | Okumayı seven, okuyan kimse. |
Okyan : | Türkçe | Erkek | Okuyan, bilgili. |
Ölçüm : | Türkçe | Erkek | Ölçülerek elde edilen sonuç. |
Olgaç : | Türkçe | Erkek | Olgun, yetişkin, iyi gelişmiş. |
Olgunsoy : | Türkçe | Erkek | Olgun, yetişmiş bir soydan gelen kimse. |
Oluş : | Türkçe | Erkek | Oluşma, meydana gelme, varlık kazanma. |
Omur : | Türkçe | Erkek | Omurgayı oluşturan kemiklerin ortak adı. |
Onel : | Türkçe | Erkek | On el. |
Ongüner : | Türkçe | Erkek | On erken gün. |
Ongün : | Türkçe | Erkek | On gün. |
Ongüneş : | Türkçe | Erkek | On güneş. |
Onbulak : | Türkçe | Erkek | On kaynak. |
Oner : | Türkçe | Erkek | On kişi. |
Onerim : | Türkçe | Erkek | On müjde. |
Önalan : | Türkçe | Erkek | Önce davranan, üstün gelen, başta olan. |
Öncübay : | Türkçe | Erkek | Öncü olan kimse. |
Öner : | Türkçe | Erkek | Önde gelen, başta gelen kimse. |
Öney : | Türkçe | Erkek | Önde olan, önde gelen, üstün. |
Ozgan : | Türkçe | Erkek | Öne geçen, kazanan, başarılı. |
Öneri : | Türkçe | Erkek | Öne sürülen görüş, düşünce, teklif. |
Önemli : | Türkçe | Erkek | Önemi olan, değerli. |
Onursay : | Erkek | Onur-say. | |
Onursü : | Türkçe | Erkek | Onurlu asker. |
Onurkan : | Türkçe | Erkek | Onurlu bir soydan gelen kimse. |
Onursu : | Türkçe | Erkek | Onurlu bir soydan gelen. |
Onurhan : | Türkçe | Erkek | Onurlu hükümdar. |
Onurseven : | Türkçe | Erkek | Onurlu olmayı seven. |
Onursoy : | Türkçe | Erkek | Onurlu soydan gelen. |
Onurlu : | Türkçe | Erkek | Onurlu, şerefli kimse. |
Onurad : | Türkçe | Erkek | Onuruyla tanınmış kimse. |
Onuralp : | Türkçe | Erkek | Onuruyla tanınmış yiğit. |
Onursan : | Türkçe | Erkek | Onuruyla tanınmış, şerefli kimse. |
Orbay : | Türkçe | Erkek | Ordu komutanı. |
Orhun : | Türkçe | Erkek | Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. |
Ortun : | Türkçe | Erkek | Ortanca kardeş. |
Övgül : | Türkçe | Kız | Övülmeye değer, nitelikli kimse. |
Övünç : | Türkçe | Erkek | Övünmeye yol açan, övünülecek şey. |
Özbala : | Türkçe | Erkek | Öz çocuk. |
Özdoğan : | Türkçe | Erkek | Öz kardeş. |
Özoğul : | Türkçe | Erkek | Öz oğul. |
Özbekkan : | Türkçe | Erkek | Özbek soyundan gelen kimse. |
Özenay : | Türkçe | Kız | Özen gösteren kimse. |
Özgürcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Özgürlüğe düşkün kimse. |
Özsel : | Türkçe | Kız | Özle ilgili, öze ilişkin. |
Özler : | Türkçe | Erkek | Özlem duyan, kavuşmak isteyen kimse. |
Özlenen : | Kız | Özlem duyulan, kavuşmak istenilen, sevilen kimse. | |
Özleyiş : | Türkçe | Kız | Özleme, özlem duygusu. |
Özaltın : | Türkçe | Erkek | Özü altın gibi değerli olan kimse. |
Özay : | Türkçe | Kız | Özü ay gibi temiz, parlak, aydınlık olan kimse. |
Özçam : | Türkçe | Erkek | Özü çam gibi doğru olan kimse. |
Özdinç : | Türkçe | Erkek | Özü canlı olan kimse. |
Özdinçer : | Türkçe | Erkek | Özü canlı olan kişi. |
Özpolat : | Türkçe +Farsça | Erkek | Özü çelik gibi sağlam olan kimse. |
Özçelik : | Türkçe | Erkek | Özü çelik gibi sert ve güçlü olan kimse. |
Özçınar : | Türkçe +Farsça | Erkek | Özü çınar ağacı gibi doğru ve dürüst olan kimse. |
Özdağ : | Türkçe | Erkek | Özü dağ gibi yüce olan kimse. |
Özdal : | Türkçe | Erkek | Özü dal gibi nazik ve zarif oaln kimse. |
Özdeğer : | Türkçe | Erkek | Özü değerli olan kimse. |
Özdemir : | Türkçe | Erkek | Özü demir gibi güçlü olan kimse. |
Özüdoğru : | Türkçe | Erkek | Özü doğru olan kimse. |
Özçın : | Türkçe | Erkek | Özü doğru, saf, temiz kimse. |
Özgenç : | Türkçe | Erkek | Özü genç kimse. |
Öztay : | Türkçe | Erkek | Özü genç olan kimse. |
Özgen : | Türkçe | Kız | Özü geniş, rahat, sakin kimse. |
Özgenalp : | Türkçe | Erkek | Özü geniş, rahat, sakin yiğit. |
Özberk : | Türkçe | Erkek | Özü güçlü kimse. |
Özgüç : | Türkçe | Erkek | Özü güçlü, kuvvetli kimse. |
Özgülay : | Türkçe +Farsça | Kız | Özü gül gibi olan güzel. |
Özgül : | Türkçe +Farsça | Kız | Özü gül gibi olan. |
Özgüneş : | Türkçe | Erkek | Özü güneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse. |
Özşen : | Türkçe | Erkek | Özü hep neşeli olan kimse. |
Özatay : | Türkçe | Erkek | Özü herkesçe tanınan kimse. |
Özipek : | Türkçe | Kız | Özü ipek gibi saf ve dürüst olan kimse. |
Öznur : | Türkçe +Arapça | Erkek | Özü ışıklı, aydınlık kimse. |
Özkar : | Türkçe | Erkek | Özü kar gibi temiz olan kimse. |
Özkaya : | Türkçe | Erkek | Özü kaya gibi güçlü olan kimse. |
Özkın : | Türkçe | Erkek | Özü kın gibi korucucu, saklayıcı olan. |
Özkınal : | Türkçe | Erkek | Özü kın gibi koruyucu olan kimse. |
Özkutlu : | Türkçe | Erkek | Özü kutlu, uğurlu olan kimse. |
Özok : | Türkçe | Erkek | Özü ok gibi güçlü olan kimse. |
Özkök : | Türkçe | Erkek | Özü sağlam olan kimse. |
Özengin : | Türkçe | Erkek | Özü sağlam, dürüst olan kimse. |
Özmen : | Türkçe | Erkek | Özü sağlam, iyi kişilikli kimse. |
Özşahin : | Türkçe +Farsça | Erkek | Özü şahin gibi güçlü olan kimse. |
Özduran : | Türkçe | Erkek | Özü sakin olan kimse. |
Özdurum : | Türkçe | Erkek | Özü sakin, durulmuş kimse. |
Özşan : | Türkçe +Arapça | Erkek | Özü şanlı olan kimse. |
Öztaş : | Türkçe | Erkek | Özü taş gibi sağlam olan kimse. |
Özakay : | Türkçe | Erkek | Özü temiz kimse. |
Özduru : | Türkçe | Erkek | Özü temiz ve dürüst olan kimse. |
Özaydın : | Türkçe | Kız | Özü temiz, aydınlık kimse. |
Özak : | Türkçe | Kız | Özü temiz, doğru kimse. |
Özdoğru : | Türkçe | Erkek | Özü temiz, dürüst, doğru olan kimse. |
Özüak : | Türkçe | Erkek | Özü tertemiz olan kişi. |
Öztunç : | Türkçe | Erkek | Özü tunç gibi güçlü olan kimse. |
Özkutay : | Türkçe | Erkek | Özü uğurlu ve ay gibi parlak olan kimse. |
Özarkın : | Türkçe | Erkek | Özü yavaş, sakin olan kimse. |
Özyay : | Türkçe | Erkek | Özü yay gibi sert olan kimse. |
Özdoruk : | Türkçe | Erkek | Özü yüce olan kimse. |
Özbir : | Türkçe | Erkek | Özü, sözü bir olan kimse. |
Özayhan : | Türkçe | Erkek | Özünde hükümdarlık olan kimse. |
Özdamar : | Türkçe | Erkek | Özünde inatçılık olan kimse. |
Özmut : | Türkçe | Erkek | Özünde mutlu olan kimse. |
Özalp : | Türkçe | Erkek | Özünde yiğit olan kimse. |
Özaltay : | Türkçe | Erkek | Özünde yükseklik, yücelik olan kimse. |
Özerdinç : | Türkçe | Erkek | Özünden canlı, dinç olan erkek. |
Özerkmen : | Türkçe | Erkek | Özünden güçlü olan kimse. |
Özbilen : | Türkçe | Kız | Özünü bilen, kendisini tanıyan kimse. |
Özveren : | Türkçe | Erkek | Özveride bulunan, fedakâr kimse. |
Özvermiş : | Türkçe | Erkek | Özverili davranan, fekakâr. |
Özüpek : | Türkçe | Erkek | Ruhen güçlü olan kimse. |
Öztinel : | Türkçe | Erkek | Ruhsal yönden sağlıklı erkek. |
Öztin : | Türkçe | Erkek | Ruhun özü. |
Özaytan : | Türkçe | Kız | Sabahın ilk vakitleri gibi aydınlık ve parlak olan. |
Oğultan : | Türkçe | Erkek | Sabahleyin doğan çocuk. |
Örskan : | Türkçe | Erkek | Sağlam bir soydan gelen kimse. |
Özker : | Türkçe | Erkek | Sağlam, temiz yürekli kimse. |
Ozansü : | Türkçe | Erkek | Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen asker. |
Ozansoy : | Türkçe | Erkek | Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen bir soydan gelen. |
Ozanay : | Türkçe | Erkek | Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen kimse. |
Ozanalp : | Türkçe | Erkek | Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen yiğit. |
Olcaytürk : | Moğ. +Türkçe | Erkek | Şanslı, talihli Türk. |
Özcebe : | Türkçe | Erkek | Savaşa hazır olan kimse. |
Onursal : | Türkçe | Erkek | Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan). |
Öründü : | Türkçe | Erkek | Seçkin, seçilmiş, beğenilen. |
Orbek : | Türkçe | Erkek | Şehir beyi. |
Orhan : | Türkçe | Erkek | Şehrin yöneticisi, hâkimi. |
Örsel : | Türkçe +Arapça | Erkek | Sel gibi çağlayan değerli kimse. |
Onuktan : | Türkçe | Erkek | Sevgili, aziz kimse. |
Onuk : | Türkçe | Erkek | Sevgili, aziz. |
Onuktekin : | Türkçe | Erkek | Sevilen, sayılan benzersiz insan. |
Onuker : | Türkçe | Erkek | Sevilen, sevgili insan, saygıdeğer. |
Öğrünç : | Türkçe | Erkek | Sevinç. |
Ötleğen : | Türkçe | Kız | Sığırcığa benzeyen ötücü bir kuş. |
Opçin : | Türkçe | Erkek | Silah. |
Oldaç : | Türkçe | Erkek | Şişman, büyümeye ve gelişmeye elverişli olan. |
Özarda : | Türkçe | Erkek | Sonradan gelen kimse. |
Özdener : | Türkçe | Erkek | Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse. |
Özsözlü : | Türkçe | Erkek | Sözünden dönmeyen, sözünü tutan kimse. |
Obuz : | Türkçe | Erkek | Su kaynağı. |
Övet : | Türkçe | Erkek | Şükretme. |
Öşme : | Türkçe | Kız | Suyun topraktan kaynadığı yer, kaynak. |
Orus : | Türkçe | Erkek | Talih, baht, saadet. |
Örtan : | Türkçe | Erkek | Tan vaktinde doğmuş değerli kişi. |
Önsoy : | Türkçe | Erkek | Tanınan, önde gelen soydan olan kimse. |
Okatay : | Türkçe | Erkek | Tanınmış ok atıcısı. |
Okandan : | Türkçe | Erkek | Tanrı'dan gelen, Tanrı'nın verdiği. |
Özkan : | Türkçe | Erkek | Temiz ve asil soydan gelen kimse. |
Özsoy : | Türkçe | Erkek | Temiz, iyi, köklü soydan gelen kimse. |
Orakay : | Türkçe | Erkek | Temmuz. |
Özten : | Türkçe | Kız | Teni düzgün olan. |
Örfiye : | Arapça | Kız | Törelerle, âdetlerle ilgili. |
Örfi : | Arapça | Erkek | Törenlerle, âdetlerle ilgili. |
Oğultürk : | Türkçe | Erkek | Türk çocuğu. |
Oğurata : | Türkçe | Erkek | Uğurlu ata. |
Oğuralp : | Türkçe | Erkek | Uğurlu, mutlu yiğit. |
Okbaş : | Türkçe | Erkek | Usta ok atıcısı. |
Onay : | Türkçe | Kız | Uygun bulma, onaylama. |
Örs : | Türkçe | Erkek | Üzerinde maden dövülen, çelik yüzeyli demir kütle. |
Ölmezbey : | Türkçe | Erkek | Uzun ömürlü bey. |
Ölmez : | Türkçe | Erkek | Uzun ömürlü. |
Ömürlü : | Arapça +Türkçe | Kız | Uzun yaşayan, uzun ömürlü. |
Örengül : | Türkçe +Farsça | Kız | Yaban gülü. |
Ötnü : | Türkçe | Erkek | Yalvarma, dileme, isteme, rica. |
Ötün : | Türkçe | Erkek | Yalvarma, dileme, isteme. |
Ömür : | Arapça | Erkek | Yaşama, yaşayış, hayat. |
Özant : | Türkçe | Kız | Yeminine bağlı kimse. |
Olguner : | Türkçe | Erkek | Yetişmiş, iyi gelişmiş kimse. |
Öbek : | Türkçe | Erkek | Yığın, takım, grup. |
Özercan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Yiğit, doğru kimse |
Özer : | Türkçe | Erkek | Yiğit, doğru kimse. |
Özalpsan : | Türkçe | Erkek | Yiğitliğiyle tanınan kimse. |
Öndeş : | Türkçe | Erkek | Yol gösteren, rehber, kılavuz. |
Örsan : | Türkçe | Erkek | Yüce adı olan. |
Oğuztüzün : | Türkçe | Erkek | Yumuşak huylu, güçlü kuvvetli kimse. |
Özilter : | Türkçe | Erkek | Yurdun gerçek koruyucusu, savunucusu olan kimse. |
Okuşlu : | Türkçe | Erkek | Zeki, akıllı, anlayışlı. |
Oğulbay : | Türkçe | Erkek | Zenginlik getiren çocuk. |
Olsan : | Türkçe | Erkek | “Adın duyulsun, ünlü ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Oğanverdi : | Türkçe | Erkek | “Allah bağışladı“ anlamında kullanılan bir ad. |
Odyak : | Türkçe | Erkek | “Ateşli ve coşkulu ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Övül : | Türkçe | Kız | “Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini beğendir, övgü kazan“ anlamında kullanılan bir ad. |
Övün : | Türkçe | Kız | “Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini yücelt“ anlamında kullanılan bir ad. |
Önol : | Türkçe | Erkek | “Başta gel, önde ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Oyal : | Türkçe | Erkek | “Düşüncesine başvur“ anlamında kullanılan bir ad. |
Olcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | “Gerçek dost ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özkutal : | Türkçe | Erkek | “Gerçek mutluluk senin olsun“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özerol : | Türkçe | Erkek | “Gerçek yiğit ol“ anlamında kullanılan bir ad.. |
Özben : | Türkçe | Kız | “Gerçekten ben“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özgülüm : | Türkçe +Farsça | Kız | “Gerçekten gül gibi güzel olanım“ anlamında kullanılan bir ad. |
Olpak : | Türkçe | Erkek | “Her zaman temiz, dürüst bir insan ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Öngör : | Türkçe | Erkek | “İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davran“ anlamında kullanılan bir ad. |
Onul : | Türkçe | Erkek | “İyileş, iyi ol, sağlıklı ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Oral : | Türkçe | Erkek | “Kaleyi, şehri ele geçir, zaptet“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özsun : | Türkçe | Erkek | “Kendini göster“ anlamında kullanılan bir ad. |
Olkıvanç : | Türkçe | Erkek | “Kıvanç duyacağın işler yap“ anlamında kullanılan bir ad. |
Oben : | Türkçe | Erkek | “O, benim“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ocan : | Türkçe +Farsça | Erkek | “O, cana yakın dosttur“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ogül : | Türkçe +Farsça | Kız | “O, gül gibi güzeldir“ anlamında kullanılan bir ad. |
Öğütal : | Türkçe | Erkek | “Öğüt dinle“ anlamında kullanılan bir ad. |
Oksaldı : | Türkçe | Erkek | “Ok attı, fırlattı“ anlamında kullanılan bir ad. |
Oksal : | Türkçe | Erkek | “Ok at“ anlamında kullanılan bir ad. |
Okat : | Türkçe | Erkek | “Okat“ anlamında kullanılan bir ad. |
Oksay : | Türkçe | Erkek | “Okları hazırla“ anlamında kullanılan bir ad. |
Oksev : | Türkçe | Erkek | “Oku sev“ anlamında kullanılan bir ad.. |
Okverdi : | Türkçe | Erkek | “Okudu, okuyuverdi“ anlamında kullanılan bir ad. |
Okal : | Türkçe | Erkek | “Okunu al, savaşa hazırlan“ anlamında kullanılan bir ad. |
Oksar : | Türkçe | Erkek | “Okunu hazırla“ anlamında kullanılan bir ad. |
Okver : | Türkçe | Erkek | “Okuyuver, oku“ anlamında kullanılan bir ad. |
Önkal : | Türkçe | Erkek | “Önde ol, ileride ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Önderol : | Türkçe | Erkek | “Önderlik yap“ anlamında kullanılan bir ad. |
Onursev : | Türkçe | Erkek | “Onurlu olmayı sev“ anlamında kulanılan bir ad. |
Övünal : | Türkçe | Erkek | “Övünerek al“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özdoğdu : | Türkçe | Erkek | “Öz kardeş olarak dünyaya geldi“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özlen : | Türkçe | Kız | “Özlenecek kadar sevilen kişi ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özdurul : | Türkçe | Erkek | “Özü sakinleşsin“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özdurdu : | Türkçe | Erkek | “Özü sakinleşti“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özkal : | Türkçe | Erkek | “Özün değişmesin, hep böyle kal“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özol : | Türkçe | Erkek | “Özün değişmesin, olduğun gibi görün“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özkutsal : | Türkçe | Erkek | “Özüne mutluluk saç“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özerdim : | Türkçe | Erkek | “Özüne, gerçeğine erdim, ulaştım“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özal : | Türkçe | Kız | “Özünü al, gerçeğini al“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özbil : | Türkçe | Erkek | “Özünü bil, aslını tanı“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özverdi : | Türkçe | Erkek | “Özveride bulundu“ anlamında kullanılan bir ad. |
Özver : | Türkçe | Erkek | “Özveride bulun“ anlamında kullanılan bir ad. |
Onural : | Türkçe | Erkek | “Şan ve şeref kazan“ anlamında kullanılan bir ad. |
Önal : | Türkçe | Erkek | “Üstün gel, başta ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ömüral : | Arapça +Türkçe | Erkek | “Uzun ömürlü ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Öcal : | Türkçe | Erkek | “Yapılan kötülüğün acısını çıkar, öcünü al“ anlamında kullanılan bir ad. |
Örsay : | Türkçe | Erkek | “Yüce olarak kabul et“ anlamında kullanılan bir ad. |
Oldağ : | Türkçe | Erkek | “Yücel, yüksel“ anlamında kullanılan bir ad. |