O harfiyle başlayan bebek isimleri

O harfiyle başlayan bebek isimleri

KIZ BEBEK İSİMLERİ ERKEK BEBEK İSİMLERİ

A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U V Y Z

İsim	Kökeni	Cinsiyet	Anlamı
Oba :	Türkçe	Erkek	1. Çadırlarda yaşayan göçebe ailelerin meydana getirdiği topluluk. 2. Genellikle bölmeli göçebe çadırı.
Oben :	Türkçe	Erkek	“O, benim“ anlamında kullanılan bir ad.
Obuz :	Türkçe	Erkek	Su kaynağı.
Ocak :	Türkçe	Erkek	1. Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma gibi amaçlarla kullanılan yer. 2. Ev, aile, soy.
Ocan :	Türkçe +Farsça	Erkek	“O, cana yakın dosttur“ anlamında kullanılan bir ad.
Od :	Türkçe	Erkek	Ateş.
Oder :	Türkçe	Erkek	Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Odhan :	Türkçe	Erkek	Ateşli hükümdar.
Odkan :	Türkçe	Erkek	Canlı, coşkulu kimse.
Odkanlı :	Türkçe	Erkek	Canlı, coşkulu, ateşli kimse.
Odyak :	Türkçe	Erkek	“Ateşli ve coşkulu ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Odyakar :	Türkçe	Erkek	Ateş gibi can yakan kimse.
Odyakmaz :	Türkçe	Erkek	Ateş yakmaz.
Oflas :	Türkçe	Erkek	bk. Oflaz
Oflaz :	Türkçe	Erkek	1. İyi, güzel, eksiksiz, tam. 2. Gürbüz, yakışıklı, güzel giyinen. 3. Becerikli. 4. Eflatun rengi. 5. İşe yarar.
Oflazer :	Türkçe	Erkek	İyi, güzel, eksiksiz, becerikli kimse.
Ogan :	Türkçe	Erkek	1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli.
Oganalp :	Türkçe	Erkek	Güçlü yiğit.
Oganer :	Türkçe	Erkek	Güçlü kimse.
Ogansoy :	Türkçe	Erkek	Güçlü soydan gelen kimse.
Ogeday :	Moğ.	Erkek	bk. Ögeday
Oguş :	Türkçe	Kız	1. Oymak. 2. Hısım, akraba. 3. Bereket.
Ogül :	Türkçe +Farsça	Kız	“O, gül gibi güzeldir“ anlamında kullanılan bir ad.
Ogün :	Türkçe	Erkek	Anımsanan, belirli bir günde doğan kimse.
Oğan :	Türkçe	Erkek	bk. Ogan
Oğanalp :	Türkçe	Erkek	bk. Oganalp
Oğaner :	Türkçe	Erkek	bk. Oganer
Oğansoy :	Türkçe	Erkek	bk. Ogansoy
Oğanverdi :	Türkçe	Erkek	“Allah bağışladı“ anlamında kullanılan bir ad.
Oğul :	Türkçe	Erkek	1. Erkek evlat. 2. Yavru. 3. Kovandan çıkan arı topluluğu.
Oğulbalı :	Türkçe	Erkek	1. Çok güzel, eksiksiz. 2. Erkek çocuktan olan. 3. Beyaz ve iyi bal.
Oğulbaş :	Türkçe	Erkek	İlk doğan erkek çocuk.
Oğulbay :	Türkçe	Erkek	Zenginlik getiren çocuk.
Oğulbey :	Türkçe	Erkek	Beyin oğlu.
Oğulcan :	Türkçe +Farsça	Erkek	Çok sevgili çocuk.
Oğulçak :	Türkçe	Erkek	Küçük oğul.
Oğultan :	Türkçe	Erkek	Sabahleyin doğan çocuk.
Oğultekin :	Türkçe	Erkek	Biricik, benzersiz çocuk.
Oğultürk :	Türkçe	Erkek	Türk çocuğu.
Oğur :	Türkçe	Erkek	1. Uğur. 2. Samimi, içten dost. 3. Bir şey yapabilmek için ele geçen zaman veya elverişli durum.
Oğuralp :	Türkçe	Erkek	Uğurlu, mutlu yiğit.
Oğurata :	Türkçe	Erkek	Uğurlu ata.
Oğuş :	Türkçe	Erkek	Erkek çocuk.
Oğuz :	Türkçe	Erkek	1. Sağlam, gürbüz, güçlü delikanlı. 2. Temiz kalpli dost, iyi arkadaş. 3. Kır adamı, köylü. 4. Saf, deneyimsiz kimse. 5. Türklerin en büyük boylarından birinin ve bu boydan olan kimselerin adı.
Oğuzalp :	Türkçe	Erkek	Gerçekten dost olan yiğit.
Oğuzata :	Türkçe	Erkek	Gerçek dost olan ata.
Oğuzbala :	Türkçe	Erkek	Güçlü, kuvvetli çocuk.
Oğuzbay :	Türkçe	Erkek	Gerçek dost.
Oğuzer :	Türkçe	Erkek	Güçlü, kuvvetlü kimse.
Oğuzhan :	Türkçe	Erkek	Güçlü, kuvvetli hükümdar.
Oğuzkan :	Türkçe	Erkek	Güçlü, kuvvetli soydan gelen kimse.
Oğuzman :	Türkçe	Erkek	Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Oğuztan :	Türkçe	Erkek	Güçlü kuvvetli, iyi yürekli kimse.
Oğuztüzün :	Türkçe	Erkek	Yumuşak huylu, güçlü kuvvetli kimse.
Okakın :	Türkçe	Erkek	Oklarla yapılan saldırı.
Okal :	Türkçe	Erkek	“Okunu al, savaşa hazırlan“ anlamında kullanılan bir ad.
Okan :	Türkçe	Erkek	Anlayışlı.
Okanalp :	Türkçe	Erkek	Anlayışlı yiğit.
Okanay :	Türkçe	Erkek	Anlayışlı kimse.
Okandan :	Türkçe	Erkek	Tanrı'dan gelen, Tanrı'nın verdiği.
Okar :	Türkçe	Erkek	Başında ok biçiminde bir tel demeti bulunan balıkçıl, telli balıkçıl.
Okat :	Türkçe	Erkek	“Okat“ anlamında kullanılan bir ad.
Okatan :	Türkçe	Erkek	Ok atan, ok fırlatan.
Okatay :	Türkçe	Erkek	Tanınmış ok atıcısı.
Okay :	Türkçe	Erkek	1. Satürn gezegeni. 2. Beğenme.
Okayer :	Türkçe	Erkek	Beğenilen kimse.
Okbaş :	Türkçe	Erkek	Usta ok atıcısı.
Okbay :	Türkçe	Erkek	Ok atıcısı.
Okboğa :	Türkçe	Erkek	Güçlü, kuvvetli ok atıcısı.
Okbudun :	Türkçe	Erkek	Okçu millet.
Okcan :	Türkçe +Farsça	Erkek	Canlı, hareketli, canı tez.
Okçun :	Türkçe	Erkek	1. Uzak, öte. 2. Uzakta bulunan.
Okdağ :	Türkçe	Erkek	Dağlarda gezen okçu.
Okdemir :	Türkçe	Erkek	Güçlü, kuvvetli kimse.
Oker :	Türkçe	Erkek	Hızlı, canlı, hareketli kimse.
Okergin :	Türkçe	Erkek	Hareketli, canlı olgun kimse.
Okgüç :	Türkçe	Erkek	Ok gibi güçlü ve hızlı kimse.
Okgüçlü :	Türkçe	Erkek	Ok gibi çevik, hızlı ve güçlü olan kimse.
Okhan :	Türkçe	Erkek	Hareketli, güçlü hükümdar.
Okkan :	Türkçe	Erkek	Hareketli ve güçlü soydan gelen kimse.
Okman :	Türkçe	Erkek	1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Oksal :	Türkçe	Erkek	“Ok at“ anlamında kullanılan bir ad.
Oksaldı :	Türkçe	Erkek	“Ok attı, fırlattı“ anlamında kullanılan bir ad.
Oksalmış :	Türkçe	Erkek	Ok atmış, ok fırlatmış kimse.
Oksar :	Türkçe	Erkek	“Okunu hazırla“ anlamında kullanılan bir ad.
Oksay :	Türkçe	Erkek	“Okları hazırla“ anlamında kullanılan bir ad.
Oksev :	Türkçe	Erkek	“Oku sev“ anlamında kullanılan bir ad..
Okseven :	Türkçe	Erkek	Oku seven.
Oksu :	Türkçe	Erkek	Ok gibi güçlü ve su gibi temiz olan.
Okşak :	Türkçe	Erkek	1. Benzeyiş. 2. Benzeyen, andıran.
Okşan :	Türkçe	Kız	Benzeyen, andiran.
Okşar :	Türkçe	Erkek	Benzeyen, benzer.
Oktan :	Türkçe	Erkek	Ok atan, okçu.
Oktaş :	Türkçe	Erkek	Ok gibi hızlı, taş gibi sağlam olan kimse.
Oktay :	Türkçe	Erkek	Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Oktuğ :	Türkçe	Erkek	Ok ve tuğ.
Oktunç :	Türkçe	Erkek	Ok gibi hareketli, tunç gibi sağlam olan kimse.
Oktüre :	Türkçe	Erkek	Ok gibi hareketli dürüst kimse.
Oktüremiş :	Türkçe	Erkek	Ok gibi hareketli ve hızlı olan kimse.
Oktürk :	Türkçe	Erkek	Güçlü, hareketli Türk.
Okumuş :	Türkçe	Erkek	Öğrenim görmüş, bilgili.
Okur :	Türkçe	Erkek	Okumayı seven, okuyan kimse.
Okuş :	Türkçe	Erkek	1. Zekâ, akıl, anlayışlılık. 2. Çağrı, davet.
Okuşlu :	Türkçe	Erkek	Zeki, akıllı, anlayışlı.
Okutan :	Türkçe	Erkek	Eğitici, öğretmen.
Okuyan :	Türkçe	Erkek	1. Okumayı seven. 2. Çağıran, davet eden.
Okver :	Türkçe	Erkek	“Okuyuver, oku“ anlamında kullanılan bir ad.
Okverdi :	Türkçe	Erkek	“Okudu, okuyuverdi“ anlamında kullanılan bir ad.
Okyalaz :	Türkçe	Erkek	Hareketli ve hararetli kimse.
Okyan :	Türkçe	Erkek	Okuyan, bilgili.
Okyanus :	Yun.	Erkek	Ana karaları birbirinden ayıran büyük deniz.
Okyar :	Türkçe +Farsça	Erkek	Hareketli, canlı dost.
Okyay :	Türkçe	Erkek	Ok gibi hızlı yay gibi sert olan..
Olca :	Moğ.	Kız	1. Ganimet. 2. Kadın esir. 3. Bolluk, bereket.
Olca :	Moğ.	Erkek	1. Ganimet. 2. Bolluk, bereket.
Olcabay :	Moğ.	Erkek	Ganimet alan kimse.
Olcan :	Türkçe +Farsça	Erkek	“Gerçek dost ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Olcay :	Moğ.	Erkek	1. Baht, talih, şans. 2. Bahtlı, talihli.
Olcayhan :	Moğ. +Türkçe	Erkek	Çanslı, bahtlı hükümdar.
Olcayto :	Moğ.	Erkek	Bahtlı, şanslı, talihli.
Olcaytu :	Moğ.	Erkek	bk. Olcayto
Olcaytürk :	Moğ. +Türkçe	Erkek	Şanslı, talihli Türk.
Olçun :	Türkçe	Erkek	1. Eli işe yatkın, becerikli, usta. 2. Kendini olduğundan üstün gösteren. 3. Hekimlik taslayan kimse.
Oldaç :	Türkçe	Erkek	Şişman, büyümeye ve gelişmeye elverişli olan.
Oldağ :	Türkçe	Erkek	“Yücel, yüksel“ anlamında kullanılan bir ad.
Olgaç :	Türkçe	Erkek	Olgun, yetişkin, iyi gelişmiş.
Olgun :	Türkçe	Kız	Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gelişmiş insan.
Olgun :	Türkçe	Erkek	Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gelişmiş kimse.
Olgunay :	Türkçe	Erkek	Dolunay.
Olguner :	Türkçe	Erkek	Yetişmiş, iyi gelişmiş kimse.
Olgunsoy :	Türkçe	Erkek	Olgun, yetişmiş bir soydan gelen kimse.
Olgunsu :	Türkçe	Erkek	İnsana ölümsüzlük verdiğine inanılan hayat suyu.
Olkıvanç :	Türkçe	Erkek	“Kıvanç duyacağın işler yap“ anlamında kullanılan bir ad.
Olpak :	Türkçe	Erkek	“Her zaman temiz, dürüst bir insan ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Olsan :	Türkçe	Erkek	“Adın duyulsun, ünlü ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Oluk :	Türkçe	Erkek	1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.
Oluş :	Türkçe	Erkek	Oluşma, meydana gelme, varlık kazanma.
Omaca :	Türkçe	Erkek	1. Bel kemiği. 2. Topuk kemiği.
Omaç :	Türkçe	Erkek	Hedef, amaç, gaye.
Omay :	Türkçe	Erkek	1. Seçkin, seçilmiş. 2. Özet, öz.
Omur :	Türkçe	Erkek	Omurgayı oluşturan kemiklerin ortak adı.
Omurca :	Türkçe	Erkek	Küçük omur.
Omurtak :	Türkçe	Erkek	Küçük kartal.
Onan :	Türkçe	Erkek	1. Daha iyi bir duruma giren, mutlu olan. 2. Hastalıktan, dertten kurtulan.
Onaran :	Türkçe	Erkek	1. Düzelten, yararlı bir duruma getiren. 2. İyileştiren, tedavi eden. 3. Başaran, bitiren.
Onart :	Türkçe	Erkek	Düzenli, muntazam.
Onat :	Türkçe	Kız	1. İyi, güzel, düzgün. 2. İyi yaradılışlı. 3. Doğru, dürüst, nitelikli. 4. Kolay. 5. Uygun, münasip, yakışır. 6. İyi ahlâklı.
Onatkan :	Türkçe	Erkek	İyi, dürüst, temiz bir soydan gelen.
Onatkut :	Türkçe	Erkek	İyi yaradılışlı, kutlu kimse.
Onatsü :	Türkçe	Erkek	İyi, güzel, dürüst asker.
Onay :	Türkçe	Kız	Uygun bulma, onaylama.
Onbulak :	Türkçe	Erkek	On kaynak.
Onel :	Türkçe	Erkek	On el.
Oner :	Türkçe	Erkek	On kişi.
Onerim :	Türkçe	Erkek	On müjde.
Ongan :	Türkçe	Erkek	bk. Ongun
Ongay :	Türkçe	Erkek	Kolay.
Ongu :	Türkçe	Kız	1. Gönül rahatlığı, mutluluk, sağlık. 2. Bayındırlık, gelişmişlik.
Ongun :	Türkçe	Erkek	1. Eksiksiz, tam. 2. Verimli, bol. 3. Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse. 4. Kurtulmuş, onmuş. 5. Gelişmiş, gürbüz. 6. Bayındır.
Ongunalp :	Türkçe	Erkek	Kutlu, uğurlu, beğenilen yiğit.
Onguner :	Türkçe	Erkek	Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse.
Ongunsu :	Türkçe	Erkek	Kutlu, uğurlu, beğenilen soydan gelen kimse.
Ongur :	Türkçe	Erkek	Kurtuluş.
Ongün :	Türkçe	Erkek	On gün.
Ongüner :	Türkçe	Erkek	On erken gün.
Ongüneş :	Türkçe	Erkek	On güneş.
Onuğ :	Türkçe	Erkek	bk. Onuk
Onuk :	Türkçe	Erkek	Sevgili, aziz.
Onuker :	Türkçe	Erkek	Sevilen, sevgili insan, saygıdeğer.
Onuktan :	Türkçe	Erkek	Sevgili, aziz kimse.
Onuktekin :	Türkçe	Erkek	Sevilen, sayılan benzersiz insan.
Onul :	Türkçe	Erkek	“İyileş, iyi ol, sağlıklı ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Onultan :	Türkçe	Erkek	İyileştiren, düzelten, sağlığına kavuşturan.
Onur :	Türkçe	Erkek	1. İnsanın kendine karşı duyduğu saygı. 2. Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı değer, şeref.
Onurad :	Türkçe	Erkek	Onuruyla tanınmış kimse.
Onural :	Türkçe	Erkek	“Şan ve şeref kazan“ anlamında kullanılan bir ad.
Onuralp :	Türkçe	Erkek	Onuruyla tanınmış yiğit.
Onurhan :	Türkçe	Erkek	Onurlu hükümdar.
Onurkan :	Türkçe	Erkek	Onurlu bir soydan gelen kimse.
Onurlu :	Türkçe	Erkek	Onurlu, şerefli kimse.
Onursal :	Türkçe	Erkek	Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan).
Onursan :	Türkçe	Erkek	Onuruyla tanınmış, şerefli kimse.
Onursay :		Erkek	Onur-say.
Onursev :	Türkçe	Erkek	“Onurlu olmayı sev“ anlamında kulanılan bir ad.
Onurseven :	Türkçe	Erkek	Onurlu olmayı seven.
Onursoy :	Türkçe	Erkek	Onurlu soydan gelen.
Onursu :	Türkçe	Erkek	Onurlu bir soydan gelen.
Onursü :	Türkçe	Erkek	Onurlu asker.
Opak :	Türkçe	Erkek	Cin, peri gibi doğaüstü yaratık.
Opçin :	Türkçe	Erkek	Silah.
Orak :	Türkçe	Erkek	1. Ekin biçme zamanı, hasat. 2. Ekin biçme aracı.
Orakay :	Türkçe	Erkek	Temmuz.
Oral :	Türkçe	Erkek	“Kaleyi, şehri ele geçir, zaptet“ anlamında kullanılan bir ad.
Oralmış :	Türkçe	Erkek	Kale, şehir almış, zaptetmiş.
Oran :	Türkçe	Erkek	1. Ölçü, nispet, derece. 2. Tahmin. 3. Ölçülü, hesaplı. 4. Anlayış. 5. Abartma, abartı. 6. Özel işaret, nişan.
Oranlı :	Türkçe	Erkek	1. Oranı olan, ölçülü. 2. Anlayışlı, akılcı. 3. Ilımlı.
Oray :	Türkçe	Erkek	1. Ateş gibi kızıl renkli ay. 2. Şehirli, şehirde yaşayan.
Orbay :	Türkçe	Erkek	Ordu komutanı.
Orbek :	Türkçe	Erkek	Şehir beyi.
Orcan :	Türkçe +Farsça	Erkek	Kale veya şehirde bulunanların yakın dostu.
Orcaner :	Türkçe +Farsça	Erkek	Kalede veya şehirde bulunanların yakın dostu.
Orçun :	Türkçe	Erkek	Ardıllar, halefler.
Orgun :	Türkçe	Erkek	Gizli, saklı.
Orgunalp :	Türkçe	Erkek	Gizlenmiş, saklanmış yiğit.
Orguntay :	Türkçe	Erkek	Gizlenmiş, saklanmış kimse.
Orgül :	Türkçe +Farsça	Kız	Ateş gibi kırmızı renkli gül.
Orgün :	Türkçe	Erkek	Ateş gibi kırmızı renkli güneş.
Orgünalp :	Türkçe	Erkek	Ateş gibi kırmızı renkli güneşin olduğu gün doğan yiğit.
Orhan :	Türkçe	Erkek	Şehrin yöneticisi, hâkimi.
Orhun :	Türkçe	Erkek	Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı.
Orkan :	Türkçe	Erkek	bk. Orhan
Orkide :	Fr.	Kız	Çiçeklerinin güzelliği nedeniyle seralarda yetiştirilen değerli bir süs bitkisi.
Orkun :	Türkçe	Erkek	bk. Orhun
Orkuş :	Türkçe	Erkek	Ateş kırmızısı renkli bir kuş.
Orkut :	Türkçe	Erkek	Kutlu, uğurlu şehir.
Orman :	Türkçe	Kız	Ağaçlarla örtülü geniş alan.
Orman :	Türkçe	Erkek	Ağaçlarla örtülü geniş alan
Ortaç :	Türkçe	Erkek	1. Tepe. 2. Mirasçı. 3. Veliaht.
Ortak :	Türkçe	Erkek	Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri.
Ortan :	Türkçe	Erkek	Ateş renginde kızıl tan.
Ortanca :	Türkçe	Kız	1. Yaş bakımından üç kardeşin büyüğü ile küçüğü arasında bulunan. 2. Büyüklük, irilik bakımından üç nesne arasında sondan veya baştan ikinci gelen. 3. Lati Taşkırangillerden, kırmızı, pembe veya mor renkli çiçeklerini yaz başında açan, gölgelik yerlerde yetiştirilen bir süs bitkisi.
Ortun :	Türkçe	Erkek	Ortanca kardeş.
Ortunç :	Türkçe	Erkek	Ateş renginde tunç.
Oruç :	Türkçe	Erkek	1. Tanrı'ya ibadet amacıyla yeme, içme vb. şeylerden belli bir süre veya biçimlerde kendini alıkoyma. 2. Çok sevilen veya istenen şeylerden uzak durma.
Oruk :	Türkçe	Erkek	1. Aile, oymak. 2. Göçmen olarak gelip bir yere yerleşen. 3. Yol, çare, imkân.
Orum :	Türkçe	Erkek	1. Gurur. 2. Geniş orman, çalılık.
Orun :	Türkçe	Erkek	1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış.
Orus :	Türkçe	Erkek	Talih, baht, saadet.
Oruz :	Türkçe	Erkek	Düşünce.
Oskan :	Türkçe	Erkek	Akıllı.
Oskay :	Türkçe	Erkek	Neşeli, mutlu.
Osman :	Arapça	Erkek	1. Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammet'in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Otacı :	Türkçe	Erkek	Hekim, doktor.
Otağ :	Türkçe	Erkek	Büyük ve süslü çadır.
Otak :	Türkçe	Erkek	bk. Otağ
Otakçı :	Türkçe	Erkek	1. Otağ yapan veya satan kimse. 2. Orduda otağ kuran er.
Otamış :	Türkçe	Erkek	İyileştiren, sağaltan.
Otaran :	Türkçe	Erkek	1. Hayvanlar otlatan çoban. 2. Beğenen, isteyen.
Otay :	Türkçe	Erkek	Ateş renginde ay.
Otuk :	Türkçe	Erkek	1. Çakmak. 2. Çakmak taşı.
Oy :	Türkçe	Erkek	1. Düşünce, görüş. 2. Bir sorunla ilgili düşünceyi işaret, söz veya yazıyla belirtme.
Oya :	Türkçe	Kız	1. Genellikle ipek ibrişim kullanılarak iğne, mekik, tığ veya firkete ile yapılan ince dantel. 2. İnce, güzel, nazik.
Oyaçiçek :	Türkçe	Kız	İnce, kibar, nazik kız.
Oyal :	Türkçe	Erkek	“Düşüncesine başvur“ anlamında kullanılan bir ad.
Oyalı :	Türkçe	Kız	1. Oya ile süslenmiş. 2. Oya gibi güzel, zarif.
Oyalp :	Türkçe	Erkek	Görüş, düşünce sahibi yiğit.
Oybozan :	Türkçe	Erkek	Görüşe, düşünceye karşı çıkan.
Oyhan :	Türkçe	Erkek	Görüş, düşünce sahibi hükümdar.
Oykan :	Türkçe	Erkek	bk. Oyhan
Oykut :	Türkçe	Erkek	Kutlu, mutlu düşünceye sahip olan.
Oylum :	Türkçe	Kız	İçi oyulmuş, çukur duruma getirilmiş.
Oymak :	Türkçe	Erkek	1. Birçok boydan oluşan, göçebe veya yerleşik topluluk, aşiret. 2. İzcilikte küçük birlik. 3. Semt, mahalle. 4. Arazinin alçak, çukur yeri. 5. Hısım, akraba.
Oyman :	Türkçe	Erkek	Görüş, düşünce sahibi kimse.
Oytun :	Türkçe	Erkek	1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. 3. Alçak yer, ova.
Oytunç :	Türkçe	Erkek	bk. Oytun
Ozan :	Türkçe	Erkek	1. Şiir yazan, şair. 2. Halk şairi. 3. Şakacı, güzel ve tatlı konuşan.
Ozanalp :	Türkçe	Erkek	Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen yiğit.
Ozanay :	Türkçe	Erkek	Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen kimse.
Ozansoy :	Türkçe	Erkek	Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen bir soydan gelen.
Ozansü :	Türkçe	Erkek	Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen asker.
Ozgan :	Türkçe	Erkek	Öne geçen, kazanan, başarılı.
Öbek :	Türkçe	Erkek	Yığın, takım, grup.
Öcal :	Türkçe	Erkek	“Yapılan kötülüğün acısını çıkar, öcünü al“ anlamında kullanılan bir ad.
Öçal :	Türkçe	Erkek	bk. Öcal
Ödül :	Türkçe	Kız	1. Bir başarı karşılığında verilen armağan, mükâfat. 2. Bir iyiliğe karşılık olarak verilen armağan.
Öge :	Türkçe	Erkek	1. Çok akıllı. 2. Yaşlı kimse. 3. Bir ulusun büyüğü, ileri geleni. 4. Hekim. 5. Ün, şöhret.
Ögeday :	Moğ.	Erkek	1. Çok akıllı, bilgili. 2. Büyük Moğol hükümdarı Cengiz Han'ın oğlu.
Öger :	Türkçe	Erkek	Akıllı, bilgili kimse.
Öget :	Türkçe	Kız	1. Beğenilen, aranılan, övülen. 2. İyi, güzel.
Ögetürk :	Türkçe	Erkek	Akıllı, bilgili Türk.
Öğe :	Türkçe	Erkek	bk. Öge
Öğet :	Türkçe	Erkek	bk. Öget
Öğmen :	Türkçe	Erkek	Harman.
Öğrünç :	Türkçe	Erkek	Sevinç.
Öğün :	Türkçe	Erkek	1. Zaman, vakit. 2. Kez, defa. 3. Önde, ileride olan.
Öğünç :	Türkçe	Erkek	bk. Övünç
Öğür :	Türkçe	Erkek	1. Aynı yaşta olanlar, yaşıt, akran. 2. Dost, arkadaş. 3. Öğrenmiş, alışmış.
Öğüş :	Türkçe	Erkek	Çok, fazla.
Öğüt :	Türkçe	Kız	Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz.
Öğütal :	Türkçe	Erkek	“Öğüt dinle“ anlamında kullanılan bir ad.
Ök :	Türkçe	Erkek	Akıl, hatır, zekâ, zihin.
Ökelik :	Türkçe	Erkek	Akıllılık, bilgelik.
Öker :	Türkçe	Erkek	Akıllı kimse.
Ökkeş :	Arapça	Erkek	Erkek örümcek.
Ökmen :	Türkçe	Erkek	Akıllı, zeki, bilgili kimse.
Ökte :	Türkçe	Erkek	Akıllı, zeki, anlayışlı, bilgili.
Öktem :	Türkçe	Erkek	1. Güçlü. 2. Onurlu.
Öktemer :	Türkçe	Erkek	1. Güçlü kimse. 2. Onurlu kimse.
Ökten :	Türkçe	Erkek	1. Akıllı, bilgili. 2. Kahraman, cesur.
Öktener :	Türkçe	Erkek	1. Akıllı, bilgili kimse. 2. Kahraman, cesur kimse.
Öktürk :	Türkçe	Erkek	Akıllı, güçlü Türk.
Ölçüm :	Türkçe	Erkek	Ölçülerek elde edilen sonuç.
Ölçün :	Türkçe	Erkek	1. Oranlama, kestirme, tahmin. 2. Yarış.
Ölen :	Türkçe	Erkek	1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş.
Ölmez :	Türkçe	Erkek	Uzun ömürlü.
Ölmezbey :	Türkçe	Erkek	Uzun ömürlü bey.
Ömer :	Arapça	Erkek	1. Yaşama, yaşayış, hayat, canlılık. 2. İkinci halife.
Ömür :	Arapça	Erkek	Yaşama, yaşayış, hayat.
Ömüral :	Arapça +Türkçe	Erkek	“Uzun ömürlü ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Ömürlü :	Arapça +Türkçe	Kız	Uzun yaşayan, uzun ömürlü.
Önad :	Türkçe	Erkek	Adı önde gelen, tanınan.
Önal :	Türkçe	Erkek	“Üstün gel, başta ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Önalan :	Türkçe	Erkek	Önce davranan, üstün gelen, başta olan.
Önay :	Türkçe	Kız	Ocak ayında doğan.
Önaydın :	Türkçe	Erkek	İlerisi, önü aydınlık olan.
Öncel :	Türkçe	Erkek	1. Birine göre kendinden önce yerini tutmuş olan kimse. 2. Bizden önce yaşamış olanlar.
Öncü :	Türkçe	Erkek	1. Kılavuz, rehber. 2. Önder. 3. Yeni bir görüş ve akım başlatan kimse.
Öncübay :	Türkçe	Erkek	Öncü olan kimse.
Önder :	Türkçe	Kız	1. Bir topluluğa başkanlık eden kimse. 2. Önde giden, yol gösteren, kılavuz.
Önderol :	Türkçe	Erkek	“Önderlik yap“ anlamında kullanılan bir ad.
Öndeş :	Türkçe	Erkek	Yol gösteren, rehber, kılavuz.
Öndünç :	Türkçe	Erkek	1. Haberci. 2. Başta olan.
Önel :	Türkçe	Erkek	Bir işin tamamlanması için verilen süre, vade, mühlet.
Önemli :	Türkçe	Erkek	Önemi olan, değerli.
Önen :	Türkçe	Erkek	Hak, adalet.
Öner :	Türkçe	Erkek	Önde gelen, başta gelen kimse.
Öneri :	Türkçe	Erkek	Öne sürülen görüş, düşünce, teklif.
Öneş :	Türkçe	Erkek	1. Rehber, kılavuz. 2. İnat.
Öney :	Türkçe	Erkek	Önde olan, önde gelen, üstün.
Öngay :	Türkçe	Erkek	Jüpiter gezegeni.
Öngel :	Türkçe	Erkek	Ağırbaşlı kimse.
Öngen :	Türkçe	Erkek	Başarı, zafer.
Öngör :	Türkçe	Erkek	“İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davran“ anlamında kullanılan bir ad.
Öngören :	Türkçe	Erkek	İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davranan.
Öngü :	Türkçe	Erkek	1. İlk, önce, önceki. 2. Direnme, inat.
Öngül :	Türkçe +Farsça	Erkek	İlk çocuğa verilen bir ad.
Öngün :	Türkçe	Erkek	1. Evvelki gün, bir önceki gün. 2. Ses, gürültü.
Öngüt :	Türkçe	Erkek	1. Saklanarak yanaşma, izinden yürüme. 2. Hücum etmek için elverişli yer.
Öniz :	Türkçe	Erkek	Daha önce iz bırakmış olan, ünlü.
Önkal :	Türkçe	Erkek	“Önde ol, ileride ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Önol :	Türkçe	Erkek	“Başta gel, önde ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Önsav :	Türkçe	Erkek	Başta gelen düşünce.
Önsel :	Türkçe	Erkek	Hiçbir denemeye dayanmayan, yalnız akıl yoluyla yapılan.
Önsoy :	Türkçe	Erkek	Tanınan, önde gelen soydan olan kimse.
Öntaş :	Türkçe	Erkek	Güçlü, lider olan kimse.
Önür :	Türkçe	Erkek	1. Kendinden önceki, eski. 2. Öne geçen, ileriye giden.
Ören :	Türkçe	Kız	1. Eski yapı veya kent kalıntısı. 2. Kent, şehir. 3. Köy. 4. Bitek ova. 5. Ormanlık yer.
Ören :	Türkçe	Erkek	1. Eski yapı veya kent kalıntısı. 2. Şehir, kent. 3. Köy. 4. Bitek ova. 5. Ormanlık yer
Örenel :	Türkçe	Erkek	Eliyle bir şeyler ören kimse.
Örengül :	Türkçe +Farsça	Kız	Yaban gülü.
Örfi :	Arapça	Erkek	Törenlerle, âdetlerle ilgili.
Örfiye :	Arapça	Kız	Törelerle, âdetlerle ilgili.
Örge :	Türkçe	Kız	1. Yükselen, yukarı çıkan. 2. Yukarı, üst. 3. Herhangi bir yapıttaki süsleyici öge.
Örgen :	Türkçe	Erkek	1. Organ. 2. İnce halat, urgan.
Örik :	Türkçe	Erkek	bk. Örük
Örnek :	Türkçe	Erkek	1. Benzeri yapılacak olan, benzetilmek istenen şey. 2. Durumu ve niteliği benimsenmeye değer kimse.
Örs :	Türkçe	Erkek	Üzerinde maden dövülen, çelik yüzeyli demir kütle.
Örsan :	Türkçe	Erkek	Yüce adı olan.
Örsay :	Türkçe	Erkek	“Yüce olarak kabul et“ anlamında kullanılan bir ad.
Örsel :	Türkçe +Arapça	Erkek	Sel gibi çağlayan değerli kimse.
Örskan :	Türkçe	Erkek	Sağlam bir soydan gelen kimse.
Örtan :	Türkçe	Erkek	Tan vaktinde doğmuş değerli kişi.
Örtaş :	Türkçe	Erkek	Kuvvetli, güçlü olan değerli kişi.
Örtay :	Türkçe	Erkek	Değerli, saygın kişi.
Örük :	Türkçe	Erkek	1. Yüksek, yüce. 2. Uzun zaman, sonsuzluk. 3. Huy, tabiat.
Örün :	Türkçe	Erkek	1. Açık renkli, beyazımsı. 2. Gökyüzünün açık, aydınlık durumu. 3. Çadırın tepesinde, aydınlanma için bırakılan açıklık. 4. Pencere.
Öründü :	Türkçe	Erkek	Seçkin, seçilmiş, beğenilen.
Örüner :	Türkçe	Erkek	Açık tenli kimse.
Öryürek :	Türkçe	Erkek	Güçlü, korkusuz.
Öşme :	Türkçe	Kız	Suyun topraktan kaynadığı yer, kaynak.
Ötleğen :	Türkçe	Kız	Sığırcığa benzeyen ötücü bir kuş.
Ötnü :	Türkçe	Erkek	Yalvarma, dileme, isteme, rica.
Ötüken :	Türkçe	Erkek	1. Oğuz Destanı'nda Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık, kutsal bölge. 2. Moğ. Yer ilahesi.
Ötün :	Türkçe	Erkek	Yalvarma, dileme, isteme.
Öveç :	Türkçe	Erkek	İki üç yaşındaki erkek koyun.
Övet :	Türkçe	Erkek	Şükretme.
Övgü :	Türkçe	Erkek	Birini ya da bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı.
Övgü :	Türkçe	Kız	Birini veya bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı.
Övgül :	Türkçe	Kız	Övülmeye değer, nitelikli kimse.
Övgün :	Türkçe	Kız	bk. Övgül
Övül :	Türkçe	Kız	“Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini beğendir, övgü kazan“ anlamında kullanılan bir ad.
Övün :	Türkçe	Kız	“Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini yücelt“ anlamında kullanılan bir ad.
Övünal :	Türkçe	Erkek	“Övünerek al“ anlamında kullanılan bir ad.
Övünç :	Türkçe	Erkek	Övünmeye yol açan, övünülecek şey.
Öykü :	Türkçe	Kız	1. Ayrıntılarıyla anlatılan olay. 2. Hikâye
Öymen :	Türkçe	Erkek	Evcimen, evine bağlı kimse.
Öz :	Türkçe	Kız	1. Bir kimsenin benliği, manevi varlığı. 2. Bir şeyin temel ögesi. 3. Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan. 4. Katıksız, arı.
Özak :	Türkçe	Kız	Özü temiz, doğru kimse.
Özakan :	Türkçe	Erkek	Katıksız, saf bir biçimde akan.
Özakar :	Türkçe	Erkek	bk. Özakan
Özakay :	Türkçe	Erkek	Özü temiz kimse.
Özakın :	Türkçe	Erkek	İçten gelerek yapılan akın.
Özakıncı :	Türkçe	Erkek	İçten gelerek akın yapan kmse.
Özaktuğ :	Türkçe	Erkek	Başıa beyaz tuğ takmış kimse.
Özal :	Türkçe	Kız	“Özünü al, gerçeğini al“ anlamında kullanılan bir ad.
Özalp :	Türkçe	Erkek	Özünde yiğit olan kimse.
Özalpsan :	Türkçe	Erkek	Yiğitliğiyle tanınan kimse.
Özaltan :	Türkçe	Erkek	Gerçek hükümdar olan kimse.
Özaltay :	Türkçe	Erkek	Özünde yükseklik, yücelik olan kimse.
Özaltın :	Türkçe	Erkek	Özü altın gibi değerli olan kimse.
Özaltuğ :	Türkçe	Erkek	Kırmızı tuğ takınmış olan kimse.
Özant :	Türkçe	Kız	Yeminine bağlı kimse.
Özarda :	Türkçe	Erkek	Sonradan gelen kimse.
Özarı :	Türkçe	Erkek	Arı gibi çalışkan kimse.
Özarkın :	Türkçe	Erkek	Özü yavaş, sakin olan kimse.
Özaslan :	Türkçe	Erkek	Aslan gibi güçlü, soylu kimse.
Özata :	Türkçe	Erkek	Gerçekten ataya yaraşır olan kimse.
Özatay :	Türkçe	Erkek	Özü herkesçe tanınan kimse.
Özay :	Türkçe	Kız	Özü ay gibi temiz, parlak, aydınlık olan kimse.
Özaydın :	Türkçe	Kız	Özü temiz, aydınlık kimse.
Özayhan :	Türkçe	Erkek	Özünde hükümdarlık olan kimse.
Özaytan :	Türkçe	Kız	Sabahın ilk vakitleri gibi aydınlık ve parlak olan.
Özbağ :	Türkçe	Erkek	Gerçek dost olan kimse.
Özbal :	Türkçe	Kız	Balın özü gibi tatlı olan kimse.
Özbala :	Türkçe	Erkek	Öz çocuk.
Özbaş :	Türkçe	Erkek	Gerçek önder, kılavuz.
Özbaşak :	Türkçe	Kız	Gerçek başak.
Özbatu :	Türkçe	Erkek	Gerçekten üstün gelen, yenen.
Özbay :	Türkçe	Erkek	Gerçekten zengin olan kimse.
Özbek :	Türkçe	Erkek	1. Güçlü, cesur, korkusuz kimse. 2. Orta Asya’da yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan gelen kimse.
Özbekkan :	Türkçe	Erkek	Özbek soyundan gelen kimse.
Özben :	Türkçe	Kız	“Gerçekten ben“ anlamında kullanılan bir ad.
Özberk :	Türkçe	Erkek	Özü güçlü kimse.
Özbey :	Türkçe	Erkek	Gerçekten bey olan kimse.
Özbil :	Türkçe	Erkek	“Özünü bil, aslını tanı“ anlamında kullanılan bir ad.
Özbilek :	Türkçe	Erkek	Bileği güçlü olan kimse.
Özbilen :	Türkçe	Kız	Özünü bilen, kendisini tanıyan kimse.
Özbilge :	Türkçe	Erkek	Gerçekten bilgili olan kimse.
Özbilgin :	Türkçe	Erkek	Gerçekten bilgin olan kimse.
Özbilir :	Türkçe	Kız	Kendini bilen kimse.
Özbir :	Türkçe	Erkek	Özü, sözü bir olan kimse.
Özboğa :	Türkçe	Erkek	Gerçekten güçlü, kuvvetli olan kimse.
Özcan :	Türkçe +Farsça	Erkek	Gerçekten dost olan kimse.
Özcanan :	Türkçe +Farsça	Kız	Gerçek sevgili olan.
Özcebe :	Türkçe	Erkek	Savaşa hazır olan kimse.
Özçam :	Türkçe	Erkek	Özü çam gibi doğru olan kimse.
Özçelik :	Türkçe	Erkek	Özü çelik gibi sert ve güçlü olan kimse.
Özçevik :	Türkçe	Erkek	Canlı, çevik, hareketli kimse.
Özçın :	Türkçe	Erkek	Özü doğru, saf, temiz kimse.
Özçınar :	Türkçe +Farsça	Erkek	Özü çınar ağacı gibi doğru ve dürüst olan kimse.
Özdağ :	Türkçe	Erkek	Özü dağ gibi yüce olan kimse.
Özdal :	Türkçe	Erkek	Özü dal gibi nazik ve zarif oaln kimse.
Özdamar :	Türkçe	Erkek	Özünde inatçılık olan kimse.
Özdeğer :	Türkçe	Erkek	Özü değerli olan kimse.
Özdek :	Türkçe	Erkek	1. Temel, esas, kök. 2. İç, öz, çekirdek. 3. Madde.
Özdel :	Türkçe	Erkek	Hediye.
Özdemir :	Türkçe	Erkek	Özü demir gibi güçlü olan kimse.
Özden :	Türkçe	Erkek	1. Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse. 2. Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili. 3. Suların geçtiği yer, su geçidi. 4. Özsu.
Özdener :	Türkçe	Erkek	Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse.
Özderen :	Türkçe	Kız	Derli toplu kimse.
Özdeş :	Türkçe	Kız	Her türlü nitelik bakımından eşit olan, benzer olan.
Özdil :	Türkçe +Farsça	Erkek	İçten, samimi dost.
Özdilek :	Türkçe	Kız	Candan dilenen dilek.
Özdilmaç :	Türkçe	Erkek	Güvenilir çevirmen.
Özdinç :	Türkçe	Erkek	Özü canlı olan kimse.
Özdinçer :	Türkçe	Erkek	Özü canlı olan kişi.
Özdoğa :	Türkçe	Erkek	Gerçek doğa.
Özdoğal :	Türkçe	Erkek	Gerçekten doğal olan.
Özdoğan :	Türkçe	Erkek	Öz kardeş.
Özdoğdu :	Türkçe	Erkek	“Öz kardeş olarak dünyaya geldi“ anlamında kullanılan bir ad.
Özdoğru :	Türkçe	Erkek	Özü temiz, dürüst, doğru olan kimse.
Özdoru :	Türkçe	Erkek	bk. Özdoruk
Özdoruk :	Türkçe	Erkek	Özü yüce olan kimse.
Özduran :	Türkçe	Erkek	Özü sakin olan kimse.
Özdurdu :	Türkçe	Erkek	“Özü sakinleşti“ anlamında kullanılan bir ad.
Özduru :	Türkçe	Erkek	Özü temiz ve dürüst olan kimse.
Özdurul :	Türkçe	Erkek	“Özü sakinleşsin“ anlamında kullanılan bir ad.
Özdurum :	Türkçe	Erkek	Özü sakin, durulmuş kimse.
Özek :	Türkçe	Erkek	1. Güç. 2. Çalışkan. 3. Küçük dere. 4. Ağacın, bitkinin içi, özü. 5. Bitki filizi. 6. Bir şeyin ortası. 7. Sel yarıntısı.
Özekan :	Türkçe	Erkek	Canlı, hareketli kimse.
Özel :	Türkçe	Kız	1. Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan. 2. Devlete değil, kişiye ait olan. 3. Her zaman görülenden, olağandan farklı, dikkate değer.
Özen :	Türkçe	Erkek	1. Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba. 2. İçerlek, tam orta, en içeride olan. 3. İlk söz. 4. Birbirine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. 5. Dere, ırmak.
Özen :	Türkçe	Kız	1. Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba. 2. İçerlek, en içeride olan. 3. İlk söz. 4. Birbirine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. 5. Dere, ırmak.
Özenay :	Türkçe	Kız	Özen gösteren kimse.
Özenç :	Türkçe	Erkek	1. İstek. 2. Gıpta, imrenme.
Özender :	Türkçe +Arapça	Erkek	Ender bulunan yaradılışta olan, değerli.
Özengin :	Türkçe	Erkek	Özü sağlam, dürüst olan kimse.
Özengül :	Türkçe +Farsça	Kız	Kendisine özen gösteren güzel kadın.
Özenir :	Türkçe	Kız	Çaba gösteren, en iyisini yapmaya çalışan kimse.
Özenli :	Türkçe	Kız	Kendisine özen gösteren kimse.
Özer :	Türkçe	Erkek	Yiğit, doğru kimse.
Özercan :	Türkçe +Farsça	Erkek	Yiğit, doğru kimse
Özerdal :	Türkçe	Erkek	Genç kimse.
Özerdem :	Türkçe	Erkek	Bütün erdemleri özünde toplayan kimse.
Özerdim :	Türkçe	Erkek	“Özüne, gerçeğine erdim, ulaştım“ anlamında kullanılan bir ad.
Özerdinç :	Türkçe	Erkek	Özünden canlı, dinç olan erkek.
Özerek :	Türkçe	Erkek	Asıl amaç, ulaşılmak istenen şey.
Özerhan :	Türkçe	Erkek	Grçekten yiğit olan hükümdar.
Özerinç :	Türkçe	Erkek	Gerçek huzura kavuşmuş kimse.
Özerk :	Türkçe	Erkek	Kendi kendini idare edebilen kimse.
Özerkin :	Türkçe	Erkek	Gerçek özgür kimse.
Özerkmen :	Türkçe	Erkek	Özünden güçlü olan kimse.
Özerman :	Türkçe	Erkek	Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Özerol :	Türkçe	Erkek	“Gerçek yiğit ol“ anlamında kullanılan bir ad..
Özertan :	Türkçe	Erkek	Gerçekten erdemli olan kimse.
Özge :	Türkçe	Erkek	1. Başka. 2. Yabancı. 3. İyi, güzel. 4. Şakacı. 5. Cana yakın, sıcakkanlı. 6. Yürekli, gözü pek.
Özgebay :	Türkçe	Erkek	İyi, güzel, yürekli erkek.
Özgeci :	Türkçe	Erkek	Kişisel yarar gözetmeden başkasına yararlı olmaya çalışan kimse.
Özgeer :	Türkçe	Erkek	İyi, güzel, cana yakın erkek.
Özgen :	Türkçe	Kız	Özü geniş, rahat, sakin kimse.
Özgenalp :	Türkçe	Erkek	Özü geniş, rahat, sakin yiğit.
Özgenç :	Türkçe	Erkek	Özü genç kimse.
Özger :	Türkçe	Erkek	İyi, güzel,cana yakın kimse.
Özgiray :	Türkçe	Erkek	Gerçek hükümdar.
Özgü :	Türkçe	Erkek	1. Kutsal. 2. Özellikle birine veya bir şeye ait olan.
Özgüç :	Türkçe	Erkek	Özü güçlü, kuvvetli kimse.
Özgül :	Türkçe +Farsça	Kız	Özü gül gibi olan.
Özgülay :	Türkçe +Farsça	Kız	Özü gül gibi olan güzel.
Özgüleç :	Türkçe	Erkek	Güler yüzlü, içten gülen kimse.
Özgülüm :	Türkçe +Farsça	Kız	“Gerçekten gül gibi güzel olanım“ anlamında kullanılan bir ad.
Özgün :	Türkçe	Erkek	1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan.
Özgünay :	Türkçe	Erkek	Kendisine has nitelikleri olan güzel.
Özgünel :	Türkçe	Kız	Kendisine has becerileri olan kimse.
Özgüner :	Türkçe	Erkek	Kendine özgü nitelikleri olan kimse.
Özgüneş :	Türkçe	Erkek	Özü güneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse.
Özgür :	Türkçe	Erkek	1. Kendi kendine hareket etme, davranma, karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız.
Özgür :	Türkçe	Kız	1. Kendi kendine karar verme, davranma, hareket etme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız.
Özgürcan :	Türkçe +Farsça	Erkek	Özgürlüğe düşkün kimse.
Özgürel :	Türkçe	Erkek	Bağımlı olmayan, özgür davranan kimse.
Özgüven :	Türkçe	Erkek	Kendine güvenen kimse.
Özhakan :	Türkçe	Erkek	Hükümdar soyundan gelen kimse.
Özil :	Türkçe	Erkek	Gerçekten o memleketten olan kimse.
Özilter :	Türkçe	Erkek	Yurdun gerçek koruyucusu, savunucusu olan kimse.
Özinal :	Türkçe	Erkek	Gerçek arkadaş, dostolan kimse.
Özinan :	Türkçe	Kız	Gerçekten inançlı olan kimse.
Özipek :	Türkçe	Kız	Özü ipek gibi saf ve dürüst olan kimse.
Öziş :	Türkçe	Kız	Gerçektem eş olan kimse.
Özkal :	Türkçe	Erkek	“Özün değişmesin, hep böyle kal“ anlamında kullanılan bir ad.
Özkan :	Türkçe	Erkek	Temiz ve asil soydan gelen kimse.
Özkar :	Türkçe	Erkek	Özü kar gibi temiz olan kimse.
Özkaya :	Türkçe	Erkek	Özü kaya gibi güçlü olan kimse.
Özkayra :	Türkçe	Erkek	İçten gelen bağış, iyilik.
Özke :	Türkçe	Erkek	1. Sağlam, sağlıklı. 2. Temiz yürekli.
Özkent :	Türkçe	Erkek	Gerçekten şehirli olan kimse.
Özker :	Türkçe	Erkek	Sağlam, temiz yürekli kimse.
Özkın :	Türkçe	Erkek	Özü kın gibi korucucu, saklayıcı olan.
Özkınal :	Türkçe	Erkek	Özü kın gibi koruyucu olan kimse.
Özkoç :	Türkçe	Erkek	Gerçekten koç gibi kuvvetli ve güçlü kimse.
Özkök :	Türkçe	Erkek	Özü sağlam olan kimse.
Özkul :	Türkçe	Erkek	Gerçek kul.
Özkula :	Türkçe	Erkek	Gerçekten kula renginde olan.
Özkurt :	Türkçe	Erkek	Gerçek kurt.
Özkut :	Türkçe	Erkek	Gerçek kut, mutluluk.
Özkutal :	Türkçe	Erkek	“Gerçek mutluluk senin olsun“ anlamında kullanılan bir ad.
Özkutay :	Türkçe	Erkek	Özü uğurlu ve ay gibi parlak olan kimse.
Özkutlu :	Türkçe	Erkek	Özü kutlu, uğurlu olan kimse.
Özkutsal :	Türkçe	Erkek	“Özüne mutluluk saç“ anlamında kullanılan bir ad.
Özlek :	Türkçe	Erkek	1. Toprağın özü, verimli yeri. 2. Zaman. 3. Doğaüstü güç.
Özlem :		Kız	Bir kimse veya bir şeye duyulan aşırı görme, kavuşma arzusu, hasret.
Özlen :	Türkçe	Kız	“Özlenecek kadar sevilen kişi ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Özlenen :		Kız	Özlem duyulan, kavuşmak istenilen, sevilen kimse.
Özler :	Türkçe	Erkek	Özlem duyan, kavuşmak isteyen kimse.
Özleyiş :	Türkçe	Kız	Özleme, özlem duygusu.
Özlü :	Türkçe	Erkek	1. Özü, benliği olan. 2. İçten, gerçek.
Özlüer :	Türkçe	Erkek	Gerçek yiğit.
Özlütürk :	Türkçe	Erkek	Gerçek Türk.
Özman :	Türkçe	Erkek	bk. Özmen
Özmen :	Türkçe	Erkek	Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.
Özmert :	Türkçe +Farsça	Erkek	Gerçekten mert olan kimse.
Özmut :	Türkçe	Erkek	Özünde mutlu olan kimse.
Öznil :	Türkçe +Farsça	Kız	Gerçek nil.
Öznur :	Türkçe +Arapça	Erkek	Özü ışıklı, aydınlık kimse.
Özoğul :	Türkçe	Erkek	Öz oğul.
Özoğuz :	Türkçe	Erkek	Gerçekten yiğit olan kimse.
Özok :	Türkçe	Erkek	Özü ok gibi güçlü olan kimse.
Özokçu :	Türkçe	Erkek	Gerçek okçu.
Özol :	Türkçe	Erkek	“Özün değişmesin, olduğun gibi görün“ anlamında kullanılan bir ad.
Özozan :	Türkçe	Erkek	Gerçek şair.
Özöğe :	Türkçe	Erkek	Bir şeyin aslı, özü.
Özön :	Türkçe	Erkek	Gönlü geniş kimse.
Özönder :	Türkçe	Erkek	Gerçek önder.
Özpala :	Türkçe	Erkek	Gerçekten yiğit kimse.
Özpeker :	Türkçe	Erkek	Çok güçlü erkek.
Özpetek :	Türkçe	Kız	Gerçek petek.
Özpınar :	Türkçe	Erkek	Gerçek pınar.
Özpolat :	Türkçe +Farsça	Erkek	Özü çelik gibi sağlam olan kimse.
Özpulat :	Türkçe +Farsça	Erkek	bk. Özpolat
Özsan :	Türkçe	Erkek	Adı duyulmuş, ünlü.
Özsel :	Türkçe	Kız	Özle ilgili, öze ilişkin.
Özselen :	Türkçe	Erkek	Gerçek haber.
Özsevi :	Türkçe	Erkek	İçten gelen sevgi.
Özsoy :	Türkçe	Erkek	Temiz, iyi, köklü soydan gelen kimse.
Özsözlü :	Türkçe	Erkek	Sözünden dönmeyen, sözünü tutan kimse.
Özsu :	Türkçe	Erkek	Bitki ve hayvan dokularında bulunan sıvılara verilen ad.
Özsu :	Türkçe	Kız	Bitki ve hayvan dokularında bulunan sulara verilen ad.
Özsun :	Türkçe	Erkek	“Kendini göster“ anlamında kullanılan bir ad.
Özsungur :	Türkçe	Erkek	Gerçekten soğukkanlı, sakin kimse
Özsü :	Türkçe	Erkek	Gerçek asker.
Özsüer :	Türkçe	Erkek	Gerçekten asker olan kimse.
Özsüt :	Türkçe	Erkek	İyi süt emmiş, soylu, temiz kimse.
Özşahin :	Türkçe +Farsça	Erkek	Özü şahin gibi güçlü olan kimse.
Özşan :	Türkçe +Arapça	Erkek	Özü şanlı olan kimse.
Özşen :	Türkçe	Erkek	Özü hep neşeli olan kimse.
Öztan :	Türkçe	Erkek	Gerçek aydınlık.
Öztanır :	Türkçe	Erkek	Kendini tanıyan, bilen kimse.
Öztarhan :	Türkçe	Erkek	Ayrıcalıklı, saygın bir kişiliğe sahipolan kimse.
Öztaş :	Türkçe	Erkek	Özü taş gibi sağlam olan kimse.
Öztay :	Türkçe	Erkek	Özü genç olan kimse.
Öztaylan :	Türkçe	Erkek	İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu kimse.
Öztek :	Türkçe	Erkek	Biricik, tek.
Öztekin :	Türkçe	Erkek	Benzersiz kimse.
Özten :	Türkçe	Kız	Teni düzgün olan.
Öztimur :	Türkçe	Erkek	bk. Özdemir
Öztin :	Türkçe	Erkek	Ruhun özü.
Öztinel :	Türkçe	Erkek	Ruhsal yönden sağlıklı erkek.
Öztoklu :	Türkçe	Erkek	Gönlü doymuş kimse.
Öztoygar :	Türkçe	Erkek	bk. Toygar
Öztuna :	Türkçe	Erkek	bk. Tuna
Öztunç :	Türkçe	Erkek	Özü tunç gibi güçlü olan kimse.
Öztürk :	Türkçe	Erkek	Katıksız, saf Türk.
Özü :	Türkçe	Erkek	Duru, katıksız olan.
Özüak :	Türkçe	Erkek	Özü tertemiz olan kişi.
Özüdoğru :	Türkçe	Erkek	Özü doğru olan kimse.
Özüm :	Türkçe	Kız	Kardeş gibi sevilip tutulan kimse.
Özüm :	Türkçe	Erkek	Kardeş gibi tutulup sevilen kimse.
Özün :	Türkçe	Erkek	1. Hakkıyla kazanılmış ün. 2. Şan.
Özüpek :	Türkçe	Erkek	Ruhen güçlü olan kimse.
Özver :	Türkçe	Erkek	“Özveride bulun“ anlamında kullanılan bir ad.
Özverdi :	Türkçe	Erkek	“Özveride bulundu“ anlamında kullanılan bir ad.
Özveren :	Türkçe	Erkek	Özveride bulunan, fedakâr kimse.
Özveri :	Türkçe	Kız	Bir amaç veya kişi için kendi yararlarından vazgeçme, fedakârlık.
Özvermiş :	Türkçe	Erkek	Özverili davranan, fekakâr.
Özyay :	Türkçe	Erkek	Özü yay gibi sert olan kimse.
Özyörük :	Türkçe	Erkek	Gerçek yörük.
Özyurt :	Türkçe	Erkek	Anayurt.
Özyuva :	Türkçe	Erkek	Gerçek yuva.