İsim | Kökeni | Cinsiyet | Anlamı |
---|---|---|---|
Menzur : | Arapça | Erkek | 1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş. |
Müsemma : | Arapça | Kız | 1. Adlanmış, adlı, ismi olan. 2. Belirli zaman. |
Muvakkar : | Arapça | Erkek | 1. Ağırbaşlı, vakarlı. 2. Ağırlanmış, saygı gösterilmiş. |
Mangalay : | Türkçe | Erkek | 1. Alın. 2. Binici, süvari. |
Münibe : | Arapça | Kız | 1. Allah’a yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar. |
Müfide : | Arapça | Kız | 1. Anlatan, ifade eden, anlamlı. 2. Yararlı, faydalı. |
Maya : | Farsça | Kız | 1. Asıl, öz, kendi, yaradılış. 2. İktidar, güç. 3. Bilgi. 4. Para, mal. 5. Dişi deve. 6. Uzun hava, türkü. |
Merih : | Arapça | Kız | 1. Ateş rengi. 2. Güneş sistemini oluşturan dokuz gezegenden biri. |
Mehtap : | Farsça | Kız | 1. Ay ışığı. 2. Dolunay. |
Münevver : | Arapça | Kız | 1. Aydınlatılmış, ışıklı, parlatılmış. 2. Aydın. |
Mirat : | Arapça | Erkek | 1. Ayna. 2. Ünlü bir tür lale. |
Mümtaz : | Arapça | Erkek | 1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin. |
Mülâzım : | Arapça | Erkek | 1. Ayrılmayan, tutunup kalan. 2. Bir işe girmek için bir süre parasız gidip gelen. |
Melis : | Rum. | Kız | 1. Bal, tatlı şey, sevgili, can. 2. Bal arısı. 3. Çayır, çayırlık. 4. Oğul otu. |
Muvaffak : | Arapça | Erkek | 1. Başarmış olan, başarılı. 2. Tanrının yardımını görmüş. |
Mağrip : | Arapça | Erkek | 1. Batı. 2. Akşam. |
Meşkûr : | Arapça | Erkek | 1. Beğenilmiş, övülmüş. 2. Teşekkür edilmeye değer olan. |
Mübarek : | Arapça | Erkek | 1. Bereketli. 2. Uğurlu, hayırlı, kutlu. |
Mevzun : | Arapça | Erkek | 1. Biçimli, yakışıklı. 2. Güzel. |
Mina : | Farsça | Kız | 1. Billur, şeffaf. 2. Şarap şişesi. 3. Mine. 4. Gökyüzü. 5. Ar. Liman. |
Mazhar : | Arapça | Erkek | 1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Şereflenme, onurlanma. |
Mısır : | Arapça | Kız | 1. Bir tarım bitkisi ve taneli ürünü. 2. Afrika’da bir ülke. |
Mehcur : | Arapça | Erkek | 1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış. |
Muti : | Arapça | Erkek | 1. Boyun eğen, itaat eden. 2. Bağlı, sadık. 3. Rahat. |
Mehabet : | Arapça | Kız | 1. Büyük ve saygıdeğer kimselere duyulan saygı. 2. Büyüklük, ululuk, yücelik. |
Mecide : | Arapça | Kız | 1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi. |
Mecit : | Arapça | Erkek | 1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi. 3. Tanrının adlarındandır. |
Mürit : | Arapça | Erkek | 1. Buyuran, emreden. 2. Bir tarikat şeyhine bağlı kimse. |
Merve : | Arapça | Kız | 1. Çakıl taşı. 2. Mekke’de hacıların yedi kez gidip geldikleri kutsal dağın adı. |
Munis : | Arapça | Erkek | 1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışılmış. |
Munise : | Arapça | Kız | 1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışmış. |
Mecnun : | Arapça | Erkek | 1. Çılgın, deli, divane. 2. Çılgınca seven, tutkun. |
Muarra : | Arapça | Kız | 1. Çıplak, soyulmuş. 2. Arı, temizlenmiş. |
Mennan : | Arapça | Erkek | 1. Çok ihsan eden, veren. 2. Tanrının adlarındandır. |
Meyyal : | Arapça | Kız | 1. Çok istekli, düşkün. 2. Eğilen, meyleden. |
Menaf : | Arapça | Erkek | 1. Dağın sivri tepesi. 2. Arap tarihinde Kureyş kabilesini oluşturan boylardan biri. |
Menşur : | Arapça | Erkek | 1. Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş. 2. Eskiden padişahların verdiği vezirlik. |
Medar : | Arapça | Kız | 1. Dayanak, yardımcı. 2. Neden, sebep, vasıta. |
Mahra : | Arapça | Erkek | 1. Değerli kimse. 2. Elverişli uygun şey. |
Mevlide : | Arapça | Kız | 1. Doğma, dünyaya gelme. 2. Doğulan zaman. |
Mevlit : | Arapça | Erkek | 1. Doğma, dünyaya gelme. 2. Doğulan zaman. 3. Hz. Muhammet´in doğumunu, yaşamını anlatan manzum yapıt. |
Mürşit : | Arapça | Erkek | 1. Doğru yolu gösteren, kılavuz. 2. Müritlerine tasavvufu öğreten, sırları ve gerçekleri gösteren tarikat şeyhi. |
Müstakim : | Arapça | Erkek | 1. Doğru, düz. 2. Temiz, namuslu, doğru. |
Meyil : | Arapça | Kız | 1. Eğimli, eğiklik. 2. Sevme, tutulma. 3. Gönül akışı. |
Müeddep : | Arapça | Kız | 1. Eğitilmiş, terbiye edilmiş, uslu. 2. Çok okumuş, bilgili. |
Mert : | Farsça | Erkek | 1. Erkek. 2. Özü sözü doğru olan. |
Müftü : | Arapça | Erkek | 1. Fetva veren. 2. İl ve ilçelerde din işlerine bakan kimse. |
Mucip : | Arapça | Erkek | 1. Gerektiren, lâzım kılan. 2. Neden, sebep. |
Mebuse : | Arapça | Kız | 1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili. |
Mürsel : | Arapça | Erkek | 1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Peygamber. |
Meftun : | Arapça | Erkek | 1. Gönül vermiş, tutkun. 2. Hayran olmuş, şaşırmış. |
Manzur : | Arapça | Erkek | 1. Görünen, görülmüş. 2. Beğenilen. |
Müeyyet : | Arapça | Erkek | 1. Güçlendirilmiş, sağlam. 2. Yardım gören. |
Masum : | Arapça | Erkek | 1. Günahsız, suçsuz. 2. Küçük çocuk. 3. Temiz, saf. |
Mağrur : | Arapça | Erkek | 1. Gururlu. 2. Kendine çok fazla güvenen. |
Müşir : | Arapça | Erkek | 1. Haber veren, bildiren. 2. Emir ve işaret eden. |
Muharrem : | Arapça | Erkek | 1. Haram kılınmış. 2. Ay takviminin birinci ayı, aşure ayı. |
Mahsut : | Arapça | Erkek | 1. Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. 2. Biçilmiş ekin. |
Muteber : | Arapça | Erkek | 1. Hatırı sayılan, saygın. 2. İnanılır, güvenilir. |
Mucize : | Arapça | Kız | 1. Hayran bırakan, doğaüstü sayılan olay. 2. İnsan aklının alamayacağı olay. |
Maruf : | Arapça | Erkek | 1. Herkesçe bilinen, tanınmış, belli. 2. Ünlü. |
Mail : | Arapça | Erkek | 1. Hevesli, istekli. 2. Eğik, eğri. |
Mehip : | Arapça | Erkek | 1. Heybetli, azametli. 2. Aslan. |
Melik : | Arapça | Erkek | 1. Hükümdar, hakan. 2. Tanrı adlarındandır. |
Müdrik : | Arapça | Erkek | 1. İdrak eden, anlayan, aklı eren. 2. Eren, erişen. 3. Yetişmiş, olgun. |
Mirza : | Farsça | Erkek | 1. İranlılara özgü “beyzade“ anlamında bir soyluluk sanı. 2. Bir yıldızın adı. |
Murat : | Arapça | Erkek | 1. İstek, dilek, arzu. 2. Amaç. |
Muattar : | Arapça | Kız | 1. Itırlı, güzel kokulu. 2. Bir tür lale. |
Mübin : | Arapça | Erkek | 1. İyiyi ve kötüyü ayıran. 2. Açık, besbelli. |
Mezun : | Arapça | Erkek | 1. İzinli, izin almış. 2. Bir okuldan diploma almış. |
Makbul : | Arapça | Erkek | 1. Kabul olunmuş, alınmış. 2. Beğenilen, hoş karşılanan. |
Melike : | Arapça | Kız | 1. Kadın hükümdar. 2. Padişah karısı. |
Mihrinisa : | Farsça +Arapça | Kız | 1. Kadınlığın güneşi. 2. Erdemli, nitelikli kadın. |
Muhlis : | Arapça | Erkek | 1. Katkısız, halis. 2. İçten, samimi, dost canlısı. |
Murtaza : | Arapça | Erkek | 1. Kendisinden razı olunmuş. 2. Hz. Ali´nin lakabı. |
Medine : | Arapça | Kız | 1. Kent, şehir. 2. Hicaz’da Hz. Muhammed’in türbesinin bulunduğu şehir. |
Maksur : | Arapça | Erkek | 1. Kısaltılmış. 2. Alıkonulmuş. 3. Bir şeye ayrılmış. |
Muazzam : | Arapça | Erkek | 1. Kocaman, çok büyük. 2. Ulu. 3. Güçlü, önemli. |
Mahfuz : | Arapça | Erkek | 1. Korunmuş, gözetilmiş. 2. Gizlenmiş, saklanmış. |
Mebruke : | Arapça | Kız | 1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kadın. 2. Kutlu. |
Mebruk : | Arapça | Erkek | 1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse. 2. Kutlu. |
Mekki : | Arapça | Erkek | 1. Mekkeli. 2. Mekke'yle ilgili. |
Merdi : | Farsça | Erkek | 1. Mertlik, erlik. 2. Cesaret, yüreklilik. 3. İnsanlık. |
Mesih : | Arapça | Erkek | 1. Meshedilmiş, kutsanmış. 2. Başka bir biçime girmiş, şekli bozulmuş. 3. Hz, İsa´nın lakabı. |
Mine : | Farsça | Kız | 1. Metal eşya üzerine vurulan renkli cam katmanı. 2. İnce ve parlak nakış. 3. Çiçekleri başak durumunda, alacalı, mavi veya menekşe renginde, ıtırlı bir bitki. |
Musa : | Arapça | Erkek | 1. Musevi dininin kurucusu, İsrail peygamberi ve kanun koyucusu. 2. Bir vasiyeti yerine getirmekle görevli kimse. |
Merzuk : | Arapça | Erkek | 1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş. |
Münim : | Arapça | Erkek | 1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet. |
Mükâfat : | Arapça | Kız | 1. Ödül. 2. Sevindirici haber. |
Misal : | Arapça | Kız | 1. Örnek. 2. Benzer, eş. 3. Rüya, düş. 4. Masal. |
Mesture : | Arapça | Kız | 1. Örtülü, kapalı, gizli. 2. Açık saçık gezmeyen nazlı kadın. |
Mestur : | Arapça | Erkek | 1. Örtülü, kapalı, gizli. 2. Namuslu. |
Methiye : | Arapça | Kız | 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir. |
Muhammet : | Arapça | Erkek | 1. Övülmüş. 2. Hz. Muhammed'in adlarından biri. |
Mefhar : | Arapça | Erkek | 1. Övünme. 2. Övünmeyi gerektiren şey. |
Meryem : | Arapça | Kız | 1. Peygamber İsa’nın annesi. 2. Dindar kadın. 3. İbr. İsyan, ayaklanma. |
Munar : | Türkçe | Erkek | 1. Pınar, çeşme. 2. Yalnız, kimsesiz. 3. Serap. |
Mensur : | Arapça | Erkek | 1. Saçılmış, dağılmış. 2. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz. |
Mahmur : | Arapça | Erkek | 1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz. |
Mestan : | Farsça | Erkek | 1. Savruk kimse. 2. Sarhoşlar. |
Muazzez : | Arapça | Kız | 1. Saygı duyulan, saygı ile karşılanan. 2. Değerli, kıymetli. |
Muhtar : | Arapça | Erkek | 1. Seçilmiş, seçkin. 2. Davranışlarında özgür olan, dilediğini yapan. 3. Köy ya da mahalle işlerine bakmak için halkın seçtiği kimse. |
Mustafa : | Arapça | Erkek | 1. Seçilmiş, seçkin. 2. Hz. Muhammed'in adlarından. |
Mazlume : | Arapça | Kız | 1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş kimse. |
Mazlum : | Arapça | Erkek | 1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş. |
Müşfik : | Arapça | Erkek | 1. Sevecen, şefkatli. 2. Acıyan. |
Muhabbet : | Arapça | Kız | 1. Sevgi. 2. Dostça konuşma. |
Memnun : | Arapça | Erkek | 1. Sevimli, sevinçli. 2. Razı olan, kabul eden. |
Memnune : | Arapça | Kız | 1. Sevinmiş, sevinçli. 2. Razı olan, kabul eden. |
Mihrican : | Farsça | Erkek | 1. Sonbahar. 2. İranlılarda bir bayram. |
Mihrican : | Farsça | Kız | 1. Sonbahar. 2.İranlılarda bir bayram. |
Makal : | Arapça | Erkek | 1. Söz, lakırtı. 2. Söyleme, söyleyiş. |
Mukaddem : | Arapça | Erkek | 1. Sunulan, takdim edilen. 2. Önde olan, önde giden. 3. Değerli, üstün. |
Mümin : | Arapça | Erkek | 1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman. |
Melek : | Arapça | Kız | 1. Tanrı ile insan arasında aracılık yaptığına ve nurdan olduğuna inanılan manevi varlık. 2. Terbiyeli, uysal kimse. |
Münip : | Arapça | Erkek | 1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar. |
Mescur : | Arapça | Erkek | 1. Taşkın su, deniz. 2. Alevli ateş. |
Mutarra : | Arapça | Kız | 1. Taze. 2. Güzel kokulu. 3. Cilalı, parlak. |
Mutahhar : | Arapça | Kız | 1. Temizlenmiş, temiz. 2. Kutlu, kutsal, mübarek. |
Mercan : | Arapça | Kız | 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan. 2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde. 3. Açık kırmızı renkte bir balık türü. |
Meşale : | Arapça | Kız | 1. Ucunda alev çıkararak yanıcı bir madde bulunan aydınlatmaya yarayan değnek. 2. Herhangi bir konuda ışık tutan kimse, önder. |
Melûl : | Arapça | Kız | 1. Usanmış, bıkmış. 2. Hüzünlü, mahzun. |
Medeni : | Arapça | Erkek | 1. Uygar. 2. Şehirli, şehir halkından olan. 3. Terbiyeli, görgülü, kibar, ince. |
Mülâyim : | Arapça | Erkek | 1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse. |
Mekin : | Arapça | Erkek | 1. Vakarlı, temkinli, güç sahibi kimse. 2. Oturan, yerleşen. |
Mevcude : | Arapça | Kız | 1. Var olan, bulunan. 2. Hazır olan, hazır bulunan. |
Mersin : | Rum. | Erkek | 1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir. |
Maide : | Arapça | Kız | 1. Yemek, ziyafet. 2. Üzerinde yemek bulunan sofra. 3. Kur’an-ı Kerim'in bir suresinin adı. |
Mevlûde : | Arapça | Kız | 1. Yeni doğmuş bebek. 2. Doğulan zaman veya yer. |
Muallâ : | Arapça | Kız | 1. Yüksek, yüce. 2. Onuru yüksek olan kimse. |
Miraç : | Arapça | Erkek | 1. Yükselme, çıkma. 2. Hz. Muhammet'in göğe yükselmesi. |
Mevlâna : | Arapça | Erkek | 1. “Efendimiz“ anlamında kullanılan bir ad. 2. Hazret anlamında bir san. |
Maşallah : | Arapça | Erkek | 1. “Tanrının istediği gibi“ anlamında kullanılan bir ad. 2. “Tanrı nazardan saklasın“ anlamında kullanılan bir ad. 3. Hayret ve memnunluk anlatan söz. |
Madelet : | Arapça | Kız | Adalet, doğruluk. |
Mengütekin : | Türkçe | Erkek | Adı ölümsüzleşmiş hükümdar. |
Mengüer : | Türkçe | Erkek | Adı ölümsüzleşmiş kimse. |
Mükrimin : | Arapça | Erkek | Ağırlayanlar, konukseverler, ikram edenler. |
Makul : | Arapça | Erkek | Akla uygun iş gören, anlayışlı, mantıklı. |
Mevhibe : | Arapça | Kız | Allah vergisi, ihsan, bağış. |
Muvahhide : | Arapça | Kız | Allah’ın birliğine inanan. |
Mansure : | Arapça | Kız | Allah’ın yardımıyla üstün gelen, galip gelen. |
Mağfiret : | Arapça | Kız | Allah’ın, kullarının günahlarını bağışlaması. |
Müdrike : | Arapça | Kız | Anlama gücü. |
Müzdat : | Arapça | Erkek | Artmış, çoğalmış. |
Mançer : | Türkçe | Erkek | Aşısız kiraz ağacı ve meyvesi. |
Mahfer : | Farsça | Kız | Ay aydınlığı, ay ışığı. |
Mahten : | Farsça | Kız | Ay gibi beyaz, ışıklı, parlak teni olan. |
Mehveş : | Farsça | Kız | Ay gibi güzel kadın. |
Miray : | Farsça +Türkçe | Kız | Ay gibi ışık saçan bey. |
Mahperi : | Farsça | Kız | Ay gibi, peri kadar güzel. |
Mehlika : | Farsça +Arapça | Kız | Ay parçası, çok güzel kadın. |
Mehru : | Farsça | Kız | Ay yüzlü güzel. |
Mahpeyker : | Farsça | Kız | Ay yüzlü, güzel. |
Mahru : | Farsça | Kız | Ay yüzlü, yüzü ay gibi olan güzel. |
Mehir : | Farsça | Kız | Ay. |
Mahçiçek : | Far +Türkçe | Kız | Ayçiçeği |
Mahizar : | Farsça | Kız | Ayın çok olduğu gece. |
Matuk : | Arapça | Erkek | Azat olunmuş, özgürlüğü bağışlanmış. |
Mir : | Farsça | Kız | Baş, amir, bey. |
Marifet : | Arapça | Kız | Beceriklilik, el uzluğu. |
Mukadder : | Arapça | Erkek | Beğenilen, değeri bilinmiş, takdir olunmuş. |
Melodi : | Fr. | Kız | Belli bir kurala göre yaratılan, kulağa hoş gelen ses dizisi. |
Mengli : | Türkçe | Kız | Benli, beni olan. |
Müstesna : | Arapça | Kız | Benzerlerinden farklı, üstün, ayrı tutulan. |
Müldür : | Türkçe | Erkek | Berrak, saf, duru. |
Miranmir : | Arapça + Farsça + Türkçe (Emir'den) | Erkek | Beyler beyi. |
Miran : | Farsça | Erkek | Beyler. |
Mirzat : | Farsça | Erkek | Beyzade, bey oğlu. |
Maarif : | Arapça | Erkek | Bilgi, kültür. |
Menderes : | Rum. | Erkek | Bir akarsu yatağının az eğimli koyak tabanlarında ve ova düzlüklerinde çizdiği S harfine benzeyen kıvrım. |
Mühürdar : | Arapça +Farsça | Erkek | Bir daire veya bakanlığın resmî mührünü kullanma yetkisi olan kimse. |
Mensup : | Arapça | Erkek | Bir kimseyle, bir şeyle ilgisi veya bağıntısı bulunan. |
Meziyet : | Arapça | Kız | Bir kişiyi benzerlerinden üstün gösteren nitelik. |
Malik : | Arapça | Erkek | Bir şeye sahip, bir şeyi olan. |
Mısra : | Arapça | Kız | Bir şiiri oluşturan dizelerden her biri. |
Mahnur : | Farsça +Arapça | Kız | bk. Mahinur |
Mahizer : | Farsça | Kız | bk. Mahizar |
Merziye : | Arapça | Kız | bk. Marziye |
Mehti : | Arapça | Erkek | bk. Mehdi |
Mehtiye : | Arapça | Kız | bk. Mehdiye |
Mahpare : | Farsça | Kız | bk. Mehpare |
Melisa : | Rum. | Kız | bk. Melis |
Meliz : | Kız | bk. Melis. | |
Menevşe : | Farsça | Kız | bk. Menekşe |
Mengi : | Türkçe | Erkek | bk. Mengü |
Maral : | Moğ. | Erkek | bk. Meral |
Mirrih : | Arapça | Kız | bk. Merih |
Mevlüde : | Arapça | Kız | bk. Mevlide. |
Mevlüt : | Arapça | Erkek | bk. Mevlit |
Mithat : | Arapça | Erkek | bk. Midhat |
Müşteba : | Arapça | Erkek | bk. Müçteba |
Mehmet : | Türkçe | Erkek | bk. Muhammet |
Mükremin : | Arapça | Erkek | bk. Mükrimin |
Moran : | Türkçe | Erkek | bk. Müren |
Müslüm : | Arapça | Erkek | bk. Müslim |
Müslüme : | Arapça | Kız | bk. Müslime |
Muaffak : | Arapça | Erkek | bk. Muvaffak |
Mete : | Türkçe | Erkek | Büyük Türk-Hun İmparatoru. (M.Ö. 209-174) |
Mihin : | Farsça | Erkek | Büyük, ulu. |
Mecdi : | Arapça | Erkek | Büyüklük, ululuk, şan ve şerefle ilgili. |
Müsevver : | Arapça | Kız | Çevresine sur, duvar çevrilmiş, korunmuş. |
Müzehher : | Arapça | Kız | Çiçekli, çiçek açmış. |
Mücessem : | Arapça | Kız | Cisim durumunda olan, cisimlenmiş, somut. |
Melda : | Arapça | Kız | Çok genç, körpe. |
Manolya : | Fr. | Kız | Çok iri, beyaz çiçekler açan, yaprakları almaşık, parlak yeşil renkte süs bitkisi. |
Mihrinaz : | Farsça | Kız | Çok nazlı güzel. |
Mestinaz : | Farsça | Kız | Çok nazlı, naz sarhoşu. |
Muğdat : | Arapça | Erkek | Çorak su. |
Menşure : | Arapça | Kız | Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş. |
Mücevher : | Arapça | Kız | Değerli süs eşyası. |
Muadelet : | Arapça | Kız | Denklik, eşitlik. |
Müstecap : | Arapça | Erkek | Dileği kabul edilmiş kimse. |
Mücahit : | Arapça | Erkek | Din uğruna savaşan, uğraşan, savaşçı. |
Muhittin : | Arapça(Aslı Muhyiddin) | Erkek | Dini canlandıran, dini ihya eden. |
Muslihiddin : | Arapça | Erkek | Dini iyileştiren, düzelten, ıslah eden. |
Mücahittin : | Arapça | Erkek | Dinin düşmanlarıyla savaşan, din mücahidi. |
Mecittin : | Arapça | Erkek | Dinin ululuğu, büyüklüğü. |
Muhyi : | Arapça | Erkek | Dirilten, canlandıran, yaşam veren. |
Mehdi : | Arapça | Erkek | Doğru yolu bulan, hidayete eren. |
Mürşide : | Arapça | Kız | Doğru yolu gösteren, kılavuz. |
Mikâil : | Arapça | Erkek | Dört büyük melekten rızkları bölüştürmekle görevli olanı. |
Muhibbe : | Arapça | Kız | Dost, sevgili. |
Mücap : | Arapça | Erkek | Duası kabul edilen kimse. |
Mungan : | Türkçe | Erkek | Eli açık, cömert. |
Mirhan : | Farsça | Erkek | Erkek hükümdar. |
Müzekker : | Arapça | Erkek | Erkek, er. |
Merdan : | Farsça | Erkek | Erkekler, yiğitler, mertler. |
Mengücek : | Türkçe | Erkek | Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar´ı içine alan bölgeyi fethederek XIII. yy.´ın ilk yarısına kadar elinde tutan Türk sülalesi. |
Müesser : | Arapça | Erkek | Etkilenmiş, kendisine bir şey tesir etmiş olan. |
Mirnur : | Farsça +Arapça | Kız | Etrafına ışık saçan kadın hükümdar. |
Müferrih : | Arapça | Kız | Ferahlık veren, iç açan. |
Mircan : | Farsça | Kız | Gerçek dost olan değerli kimse. |
Meral : | Moğ. | Kız | Geyik, ceylan. |
Mahfi : | Arapça | Erkek | Gizli, saklı. |
Muhacir : | Arapça | Erkek | Göç eden, göçmen. |
Mavi : | Arapça | Kız | Gökyüzünün rengi. |
Müşahit : | Arapça | Erkek | Gören, bakan, izleyen. |
Muhteşem : | Arapça | Kız | Gösterişli, görkemli. |
Müşküle : | Arapça | Kız | Güç, zor, çetin. |
Mahsun : | Arapça | Erkek | Güçlendirilmiş, güçlü. |
Muktedir : | Arapça | Erkek | Gücü yeten, güçlü, iktidarlı. |
Mihrinur : | Farsça +Arapça | Kız | Gün ışığı, güneş ışığı. |
Mubahat : | Arapça | Kız | Günah veya sevap olmayan işler. |
Mutasım : | Arapça | Erkek | Günahtan çekinen. |
Mihrişah : | Farsça | Kız | Güneş gibi ışık saçan padişah. |
Mihrimah : | Farsça | Kız | Güneş ile ay. |
Mihri : | Farsça | Erkek | Güneşle ilgili. |
Mirkelâm : | Farsça +Arapça | Erkek | Güzel, nazik konuşan kimse. |
Melih : | Arapça | Erkek | Güzel, şirin, sevimli. |
Melâhat : | Arapça | Kız | Güzellik, yüz güzelliği. |
Mahrur : | Arapça | Kız | Hararetli, ateşli. |
Mebrur : | Arapça | Erkek | Hayırlı, beğenilmiş, makbul. |
Müheyya : | Arapça | Kız | Hazır. |
Mühip : | Arapça | Erkek | Heybetli, korku ve saygı uyandıran. |
Marziye : | Arapça | Kız | Hoşa giden, beğenilen. |
Metehan : | Türkçe | Erkek | Hükümdar olan Mete. |
Melikhan : | Arapça +Türkçe | Erkek | Hükümdar. |
Mahir : | Arapça | Erkek | Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse. |
Mahser : | Arapça | Erkek | Huy, tabiat. |
Musafat : | Arapça | Erkek | İçten ve gerçek dostluk. |
Mükrim : | Arapça | Erkek | İkram eden, ağırlayan, konuksever. |
Mülhim : | Arapça | Erkek | İlham veren, içe doğduran, esinlendiren. |
Müminhan : | Arapça +Türkçe | Erkek | İnanmış, inançlı hükümdar. |
Müge : | Fr. | Kız | İnci çiçeği. |
Mürüvvet : | Arapça | Kız | İnsanlık, cömertlik, iyilikseverlik. |
Müren : | Türkçe | Erkek | Irmak, nehir, akarsu. |
Müstenire : | Arapça | Kız | Işık saçan, parlak. |
Mahinur : | Farsça +Arapça | Kız | Işıklı ay. |
Müstenir : | Arapça | Erkek | Işıklı, parlak. |
Müslim : | Arapça | Erkek | İslam dininde olan, Müslüman. |
Melen : | Türkçe | Erkek | İşlenmemiş, kıraç toprak. |
Murathan : | Arapça +Türkçe | Erkek | İsteğini elde etmiş hükümdar. |
Meram : | Arapça | Kız | İstek, niyet, amaç. |
Matlup : | Arapça | Erkek | İstenilen, aranılan, talep edilen şey. |
Müride : | Arapça | Kız | İsteyen, arzulayan. |
Muslih : | Arapça | Erkek | İyileştiren, düzelten, ıslah eden. |
Minnet : | Arapça | Kız | İyilik yapana karşı duyulan teşekkür, gönül borcu. |
Muhsin : | Arapça | Erkek | İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden. |
Mut : | Türkçe | Erkek | Kader, talih, kısmet. |
Mirhan : | Farsça | Kız | Kadın hükümdar. |
Malkoçoğlu : | Türkçe | Erkek | Kale koruyucusunun oğlu. |
Malkoç : | Türkçe | Erkek | Kale muhafızı, koruyucu. |
Muhaddere : | Arapça | Kız | Kapalı, örtülü, namuslu kadın. |
Müjgân : | Farsça | Kız | Kirpik, kirpikler. |
Müyesser : | Arapça | Kız | Kolaylıkla olan, kolay yapılan. |
Mihman : | Farsça | Kız | Konuk, misafir. |
Mükrime : | Arapça | Kız | Konuksever, ikram eden, ağırlayan. |
Mühibe : | Arapça | Kız | Korku ve saygı uyandıran. |
Memun : | Arapça | Erkek | Korkusuz, tehlikesiz, sağlam. |
Mengûş : | Farsça | Kız | Küpe. |
Münci : | Arapça | Erkek | Kurtarıcı, kurtaran, önder. |
Meriç : | Türkçe | Erkek | Kuş iskeleti. |
Mahsure : | Arapça | Kız | Kuşatılmış, sarılmış, çevrilmiş. |
Mukbil : | Arapça | Erkek | Kutlu, mutlu. |
Mukaddes : | Arapça | Kız | Kutsal, mübarek. |
Mançu : | Türkçe | Erkek | Kuzeydoğu Çin´de yaşayan Moğol asıllı halktan olan. |
Mebus : | Arapça | Erkek | l. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili. |
Mahi : | Arapça | Erkek | Mahveden, yok eden. |
Mançuhan : | Türkçe | Erkek | Mançuların hükümsarı. |
Manço : | Türkçe | Erkek | Manda yavrusu. |
Martı : | İt. | Kız | Martıgillerden, çoğu beyaz renkte, eti yenmez, yüzücü, perde ayaklı deniz kuşlarının ortak adı. |
Maviş : | Türkçe | Kız | Mavi gözlü, sarışın kız. |
Müderris : | Arapça | Erkek | Medresede ders veren. |
Memik : | Türkçe | Erkek | Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimi. |
Memiş : | Türkçe | Erkek | Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimlerinden biri. |
Melekper : | Arapça +Farsça | Kız | Melek kanatlı. |
Melekru : | Arapça +Farsça | Kız | Melek yüzlü. |
Mesrur : | Arapça | Erkek | Memnun, sevinmiş. |
Mertkan : | Farsça +Türkçe | Erkek | Mert soydan gelen kimse. |
Mükevven : | Arapça | Kız | Meydana getirilmiş, yaratılmış. |
Meyransa : | Türkçe | Kız | Mihrinisa adının bozulmuş biçimi. |
Misli : | Türkçe | Kız | Mis kokulu, güzel kokan. |
Morgül : | Türkçe +Farsça | Kız | Mor renkli gül. |
Menekşe : | Farsça | Kız | Mor renkli, güzel kokulu çiçekler açan, çok yıllık otsu bir bitki. |
Muştubey : | Türkçe | Erkek | Müjde veren bey. |
Muştu : | Türkçe | Erkek | Müjde, sevindirici haber. |
Müjdat : | Farsça +Arapça | Erkek | Müjdeler, sevinçli haberler. |
Mutlugün : | Türkçe | Erkek | Mutlu günde doğmuş kimse. |
Mutluay : | Türkçe | Erkek | Mutlu güzel. |
Mutluhan : | Türkçe | Erkek | Mutlu hükümdar. |
Mutlubay : | Türkçe | Erkek | Mutlu kimse. |
Mutlukan : | Türkçe | Erkek | Mutlu soydan gelen kimse. |
Mutlualp : | Türkçe | Erkek | Mutlu yiğit. |
Mesude : | Arapça | Kız | Mutlu, sevinçli, bahtiyar. |
Mutluğ : | Türkçe | Erkek | Mutlu. |
Mutluer : | Türkçe | Erkek | Mutluluğa ermiş kimse. |
Mutlu : | Türkçe | Kız | Mutluluğa ermiş olan, mesut. |
Mesadet : | Arapça | Kız | Mutluluk, kutluluk. |
Münime : | Arapça | Kız | Nimet veren, yedirip içiren. |
Münir : | Arapça | Erkek | Nurlandıran, ışık veren, parlak. |
Muallim : | Arapça | Erkek | Öğreten, öğretmen, hoca. |
Mengütaş : | Türkçe | Erkek | Ölümsüz anıt. |
Mengübay : | Türkçe | Erkek | Ölümsüz kimse. |
Mengüalp : | Türkçe | Erkek | Ölümsüz yiğit. |
Mengü : | Türkçe | Kız | Ölümsüz, sonsuz, ebedîleştirilmiş. |
Muammer : | Arapça | Kız | Ömür süren, yaşayan, yaşamış. |
Manga : | Türkçe | Erkek | On kişilik askerî birlik. |
Musaddık : | Arapça | Erkek | Onaylayan, tasdik eden. |
Mübeyyen : | Arapça | Kız | Ortaya çıkarılmış, açıklanmış, açıkça bildirilmiş. |
Mukim : | Arapça | Erkek | Oturan, ikamet eden. |
Midhat : | Arapça | Erkek | Övme, methetme. |
Medih : | Arapça | Erkek | Övme. |
Mediha : | Arapça | Kız | Övülen, beğenilen kadın. |
Memduh : | Arapça | Erkek | Övülmüş, övülecek. |
Mahmude : | Arapça | Kız | Övülmüş, övülmeye değer. |
Mübahat : | Arapça | Kız | Övünme, kendini övme. |
Mutena : | Arapça | Kız | Özenle, dikkatle seçilmiş. |
Müştak : | Arapça | Erkek | Özleyen, göreceği gelen, can atan. |
Mertel : | Farsça +Türkçe | Erkek | Özü sözü doğru kimse. |
Mertkol : | Farsça +Türkçe | Erkek | Özü, sözü doğru, güvenilir kimse. |
Mücellâ : | Arapça | Kız | Parlatılmış, parlak, cilalı. |
Muhar : | Türkçe | Erkek | Pınar, çeşme. |
Mahya : | Farsça | Erkek | Ramazan gecelerinde, camilerde iki minare arasına gerilen ipler üzerine kandil veya elektrik ampulleriyle yazılan yazı veya yapılan resim. |
Mesure : | Arapça | Kız | Rivayet yoluyla öğrenilmiş olan ünlü, önemli haber. |
Mensure : | Arapça | Kız | Saçılmış, dağılmış. |
Metiner : | Arapça +Türkçe | Erkek | Sağlam, dayanıklı, güçlü kimse. |
Metin : | Arapça | Erkek | Sağlam, dayanıklı, güçlü. |
Macide : | Arapça | Kız | Şan ve şeref sahibi kimse. |
Mimoza : | Fr. | Kız | Sarı, beyaz veya menekşe renginde çiçekler açan, yaprakları akasya yaprağına benzeyen bir süs bitkisi. |
Mübeccel : | Arapça | Kız | Saygı gösterilmiş, yüceltilmiş, ulu. |
Muhterem : | Arapça | Kız | Saygıdeğer, saygın. |
Mükerrem : | Arapça | Kız | Saygıdeğer, sayılan, aziz. |
Müçteba : | Arapça | Erkek | Seçilmiş, seçkin. |
Mihriban : | Farsça | Kız | Şefkatli, güler yüzlü, yumuşak huylu, dost. |
Medayin : | Arapça | Erkek | Şehirler, kentler. |
Mavisel : | Arapça | Kız | Sel gibi coşkun, coşkulu olan. |
Müşerref : | Arapça | Erkek | Şereflendirilmiş, şerefli, onurlu. |
Muhip : | Arapça | Erkek | Seven, sevgi besleyen, dost. |
Muhibbi : | Arapça | Erkek | Sevgi duyan, dost. |
Müveddet : | Arapça | Kız | Sevgi, muhabbet, dostluk. |
Mergube : | Arapça | Kız | Sevilen, beğenilen, aranılan. |
Maşuk : | Arapça | Erkek | Sevilen, sevilmiş kimse. |
Mahbube : | Arapça | Kız | Sevilen, sevilmiş, sevgili. |
Mevdut : | Arapça | Erkek | Sevilmiş, sevilen. |
Meserret : | Arapça | Kız | Sevinç, şenlik. |
Müjde : | Farsça | Kız | Sevindirici haber. |
Mesrure : | Arapça | Kız | Sevinmiş, memnun. |
Meva : | Arapça | Kız | Sığınacak yer, yurt, mesken. |
Mocan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Soğukkanlı, güçlü, dayanıklı. |
Münteha : | Arapça | Kız | Son, sonuç. |
Merter : | Farsça +Türkçe | Erkek | Sözünün eri kimse. |
Merttürk : | Farsça +Türkçe | Erkek | Sözünün eri Türk. |
Müzeyyen : | Arapça | Kız | Süslenmiş, bezenmiş, süslü. |
Maksum : | Arapça | Erkek | Taksim edilmiş, ayrılmış, bölünmüş. |
Maksume : | Arapça | Kız | Taksim edilmiş, bölünmüş. |
Mecdut : | Arapça | Erkek | Talihi açık, mutlu, şanslı kimse. |
Mansur : | Arapça | Erkek | Tanrı’nın yardımıyla galip, üstün gelmiş. |
Müberra : | Arapça | Kız | Temize çıkmış, aklanmış. |
Musaffa : | Arapça | Kız | Temizlenmiş, arıtılmış. |
Meleknur : | Arapça | Kız | Terbiyeli, uysal, güzel kadın. |
Meleknaz : | Arapça +Farsça | Kız | Terbiyeli, uysal, nazlı kadın. |
Maklûbe : | Arapça | Kız | Ters çevrilmiş, devrilmiş. |
Mehmetçik : | Türkçe | Erkek | Türk ulusunun sevgi duygusuyla Türk askerine verdiği ad. |
Meymun : | Arapça | Erkek | Uğurlu, bereketli, kutlu. |
Maksude : | Arapça | Kız | Ulaşılması istenen şey, istek, emel. |
Maksut : | Arapça | Erkek | Ulaşılması istenilen şey, istek, emel. |
Mülket : | Arapça | Erkek | Ülke. |
Mefkûre : | Arapça | Kız | Ülkü, ideal. |
Meşahir : | Arapça | Erkek | Ünlü kimseler. |
Meşhur : | Arapça | Erkek | Ünlü, şöhretli, tanınmış. |
Müştehir : | Arapça | Erkek | Ünlü, şöhretli. |
Mergen : | Moğ. | Erkek | Usta nişancı. |
Münasip : | Arapça | Erkek | Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır. |
Medide : | Arapça | Kız | Uzun, uzun süren. |
Muin : | Arapça | Erkek | Yardım eden, yardımcı. |
Medet : | Arapça | Erkek | Yardım, imdat. |
Miyase : | Farsça | Kız | Yarısı değerli taşlarla süslü bir tür taç. |
Meşru : | Arapça | Erkek | Yasaya, dine uygun olan. |
Mengüç : | Türkçe | Erkek | Yaşlı. |
Meltem : | Türkçe | Kız | Yazın karadan denize doğru esen mevsim rüzgârı. |
Mahınev : | Farsça | Kız | Yeni ay, ayça, hilal. |
Mucit : | Arapça | Erkek | Yeni bir buluş ortaya koyan, icat eden kimse. |
Mucide : | Arapça | Kız | Yeni bir buluş ortaya koyan, icat eden. |
Müceddet : | Arapça | Kız | Yenilenmiş. |
Mevsim : | Arapça | Kız | Yılın, iklim koşulları bakımından farklılık gösteren dört bölümünden her biri. |
Münif : | Arapça | Erkek | Yüksek, ulu, büyük. |
Moray : | Türkçe | Kız | Yüzü mor renkli olan. |
Muzaffer : | Arapça | Erkek | Zafer kazanmış, üstün. |
Molu : | Türkçe | Erkek | Zafer kazanmış. |
Mezide : | Arapça | Kız | Ziyadeleşmiş, artmış, büyümüş. |
Mertkal : | Farsça +Türkçe | Erkek | “Her zaman sözünün eri ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Mutver : | Türkçe | Erkek | “Mutluluk ver“ anlamında kullanılan bir ad. |
Mertol : | Farsça +Türkçe | Erkek | “Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut“ anlamında kullanılan bir ad. |
Mengüberti : | Türkçe | Erkek | “Tanrı verdi“ anlamında kullanılan bir ad. |