M harfiyle başlayan bebek isimleri

M harfiyle başlayan bebek isimleri

KIZ BEBEK İSİMLERİ ERKEK BEBEK İSİMLERİ

A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U V Y Z

İsim	Kökeni	Cinsiyet	Anlamı
Menzur :	Arapça	Erkek	1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş.
Müsemma :	Arapça	Kız	1. Adlanmış, adlı, ismi olan. 2. Belirli zaman.
Muvakkar :	Arapça	Erkek	1. Ağırbaşlı, vakarlı. 2. Ağırlanmış, saygı gösterilmiş.
Mangalay :	Türkçe	Erkek	1. Alın. 2. Binici, süvari.
Münibe :	Arapça	Kız	1. Allah’a yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar.
Müfide :	Arapça	Kız	1. Anlatan, ifade eden, anlamlı. 2. Yararlı, faydalı.
Maya :	Farsça	Kız	1. Asıl, öz, kendi, yaradılış. 2. İktidar, güç. 3. Bilgi. 4. Para, mal. 5. Dişi deve. 6. Uzun hava, türkü.
Merih :	Arapça	Kız	1. Ateş rengi. 2. Güneş sistemini oluşturan dokuz gezegenden biri.
Mehtap :	Farsça	Kız	1. Ay ışığı. 2. Dolunay.
Münevver :	Arapça	Kız	1. Aydınlatılmış, ışıklı, parlatılmış. 2. Aydın.
Mirat :	Arapça	Erkek	1. Ayna. 2. Ünlü bir tür lale.
Mümtaz :	Arapça	Erkek	1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin.
Mülâzım :	Arapça	Erkek	1. Ayrılmayan, tutunup kalan. 2. Bir işe girmek için bir süre parasız gidip gelen.
Melis :	Rum.	Kız	1. Bal, tatlı şey, sevgili, can. 2. Bal arısı. 3. Çayır, çayırlık. 4. Oğul otu.
Muvaffak :	Arapça	Erkek	1. Başarmış olan, başarılı. 2. Tanrının yardımını görmüş.
Mağrip :	Arapça	Erkek	1. Batı. 2. Akşam.
Meşkûr :	Arapça	Erkek	1. Beğenilmiş, övülmüş. 2. Teşekkür edilmeye değer olan.
Mübarek :	Arapça	Erkek	1. Bereketli. 2. Uğurlu, hayırlı, kutlu.
Mevzun :	Arapça	Erkek	1. Biçimli, yakışıklı. 2. Güzel.
Mina :	Farsça	Kız	1. Billur, şeffaf. 2. Şarap şişesi. 3. Mine. 4. Gökyüzü. 5. Ar. Liman.
Mazhar :	Arapça	Erkek	1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Şereflenme, onurlanma.
Mısır :	Arapça	Kız	1. Bir tarım bitkisi ve taneli ürünü. 2. Afrika’da bir ülke.
Mehcur :	Arapça	Erkek	1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış.
Muti :	Arapça	Erkek	1. Boyun eğen, itaat eden. 2. Bağlı, sadık. 3. Rahat.
Mehabet :	Arapça	Kız	1. Büyük ve saygıdeğer kimselere duyulan saygı. 2. Büyüklük, ululuk, yücelik.
Mecide :	Arapça	Kız	1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi.
Mecit :	Arapça	Erkek	1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi. 3. Tanrının adlarındandır.
Mürit :	Arapça	Erkek	1. Buyuran, emreden. 2. Bir tarikat şeyhine bağlı kimse.
Merve :	Arapça	Kız	1. Çakıl taşı. 2. Mekke’de hacıların yedi kez gidip geldikleri kutsal dağın adı.
Munis :	Arapça	Erkek	1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışılmış.
Munise :	Arapça	Kız	1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışmış.
Mecnun :	Arapça	Erkek	1. Çılgın, deli, divane. 2. Çılgınca seven, tutkun.
Muarra :	Arapça	Kız	1. Çıplak, soyulmuş. 2. Arı, temizlenmiş.
Mennan :	Arapça	Erkek	1. Çok ihsan eden, veren. 2. Tanrının adlarındandır.
Meyyal :	Arapça	Kız	1. Çok istekli, düşkün. 2. Eğilen, meyleden.
Menaf :	Arapça	Erkek	1. Dağın sivri tepesi. 2. Arap tarihinde Kureyş kabilesini oluşturan boylardan biri.
Menşur :	Arapça	Erkek	1. Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş. 2. Eskiden padişahların verdiği vezirlik.
Medar :	Arapça	Kız	1. Dayanak, yardımcı. 2. Neden, sebep, vasıta.
Mahra :	Arapça	Erkek	1. Değerli kimse. 2. Elverişli uygun şey.
Mevlide :	Arapça	Kız	1. Doğma, dünyaya gelme. 2. Doğulan zaman.
Mevlit :	Arapça	Erkek	1. Doğma, dünyaya gelme. 2. Doğulan zaman. 3. Hz. Muhammet´in doğumunu, yaşamını anlatan manzum yapıt.
Mürşit :	Arapça	Erkek	1. Doğru yolu gösteren, kılavuz. 2. Müritlerine tasavvufu öğreten, sırları ve gerçekleri gösteren tarikat şeyhi.
Müstakim :	Arapça	Erkek	1. Doğru, düz. 2. Temiz, namuslu, doğru.
Meyil :	Arapça	Kız	1. Eğimli, eğiklik. 2. Sevme, tutulma. 3. Gönül akışı.
Müeddep :	Arapça	Kız	1. Eğitilmiş, terbiye edilmiş, uslu. 2. Çok okumuş, bilgili.
Mert :	Farsça	Erkek	1. Erkek. 2. Özü sözü doğru olan.
Müftü :	Arapça	Erkek	1. Fetva veren. 2. İl ve ilçelerde din işlerine bakan kimse.
Mucip :	Arapça	Erkek	1. Gerektiren, lâzım kılan. 2. Neden, sebep.
Mebuse :	Arapça	Kız	1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili.
Mürsel :	Arapça	Erkek	1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Peygamber.
Meftun :	Arapça	Erkek	1. Gönül vermiş, tutkun. 2. Hayran olmuş, şaşırmış.
Manzur :	Arapça	Erkek	1. Görünen, görülmüş. 2. Beğenilen.
Müeyyet :	Arapça	Erkek	1. Güçlendirilmiş, sağlam. 2. Yardım gören.
Masum :	Arapça	Erkek	1. Günahsız, suçsuz. 2. Küçük çocuk. 3. Temiz, saf.
Mağrur :	Arapça	Erkek	1. Gururlu. 2. Kendine çok fazla güvenen.
Müşir :	Arapça	Erkek	1. Haber veren, bildiren. 2. Emir ve işaret eden.
Muharrem :	Arapça	Erkek	1. Haram kılınmış. 2. Ay takviminin birinci ayı, aşure ayı.
Mahsut :	Arapça	Erkek	1. Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. 2. Biçilmiş ekin.
Muteber :	Arapça	Erkek	1. Hatırı sayılan, saygın. 2. İnanılır, güvenilir.
Mucize :	Arapça	Kız	1. Hayran bırakan, doğaüstü sayılan olay. 2. İnsan aklının alamayacağı olay.
Maruf :	Arapça	Erkek	1. Herkesçe bilinen, tanınmış, belli. 2. Ünlü.
Mail :	Arapça	Erkek	1. Hevesli, istekli. 2. Eğik, eğri.
Mehip :	Arapça	Erkek	1. Heybetli, azametli. 2. Aslan.
Melik :	Arapça	Erkek	1. Hükümdar, hakan. 2. Tanrı adlarındandır.
Müdrik :	Arapça	Erkek	1. İdrak eden, anlayan, aklı eren. 2. Eren, erişen. 3. Yetişmiş, olgun.
Mirza :	Farsça	Erkek	1. İranlılara özgü “beyzade“ anlamında bir soyluluk sanı. 2. Bir yıldızın adı.
Murat :	Arapça	Erkek	1. İstek, dilek, arzu. 2. Amaç.
Muattar :	Arapça	Kız	1. Itırlı, güzel kokulu. 2. Bir tür lale.
Mübin :	Arapça	Erkek	1. İyiyi ve kötüyü ayıran. 2. Açık, besbelli.
Mezun :	Arapça	Erkek	1. İzinli, izin almış. 2. Bir okuldan diploma almış.
Makbul :	Arapça	Erkek	1. Kabul olunmuş, alınmış. 2. Beğenilen, hoş karşılanan.
Melike :	Arapça	Kız	1. Kadın hükümdar. 2. Padişah karısı.
Mihrinisa :	Farsça +Arapça	Kız	1. Kadınlığın güneşi. 2. Erdemli, nitelikli kadın.
Muhlis :	Arapça	Erkek	1. Katkısız, halis. 2. İçten, samimi, dost canlısı.
Murtaza :	Arapça	Erkek	1. Kendisinden razı olunmuş. 2. Hz. Ali´nin lakabı.
Medine :	Arapça	Kız	1. Kent, şehir. 2. Hicaz’da Hz. Muhammed’in türbesinin bulunduğu şehir.
Maksur :	Arapça	Erkek	1. Kısaltılmış. 2. Alıkonulmuş. 3. Bir şeye ayrılmış.
Muazzam :	Arapça	Erkek	1. Kocaman, çok büyük. 2. Ulu. 3. Güçlü, önemli.
Mahfuz :	Arapça	Erkek	1. Korunmuş, gözetilmiş. 2. Gizlenmiş, saklanmış.
Mebruke :	Arapça	Kız	1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kadın. 2. Kutlu.
Mebruk :	Arapça	Erkek	1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse. 2. Kutlu.
Mekki :	Arapça	Erkek	1. Mekkeli. 2. Mekke'yle ilgili.
Merdi :	Farsça	Erkek	1. Mertlik, erlik. 2. Cesaret, yüreklilik. 3. İnsanlık.
Mesih :	Arapça	Erkek	1. Meshedilmiş, kutsanmış. 2. Başka bir biçime girmiş, şekli bozulmuş. 3. Hz, İsa´nın lakabı.
Mine :	Farsça	Kız	1. Metal eşya üzerine vurulan renkli cam katmanı. 2. İnce ve parlak nakış. 3. Çiçekleri başak durumunda, alacalı, mavi veya menekşe renginde, ıtırlı bir bitki.
Musa :	Arapça	Erkek	1. Musevi dininin kurucusu, İsrail peygamberi ve kanun koyucusu. 2. Bir vasiyeti yerine getirmekle görevli kimse.
Merzuk :	Arapça	Erkek	1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
Münim :	Arapça	Erkek	1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet.
Mükâfat :	Arapça	Kız	1. Ödül. 2. Sevindirici haber.
Misal :	Arapça	Kız	1. Örnek. 2. Benzer, eş. 3. Rüya, düş. 4. Masal.
Mesture :	Arapça	Kız	1. Örtülü, kapalı, gizli. 2. Açık saçık gezmeyen nazlı kadın.
Mestur :	Arapça	Erkek	1. Örtülü, kapalı, gizli. 2. Namuslu.
Methiye :	Arapça	Kız	1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Muhammet :	Arapça	Erkek	1. Övülmüş. 2. Hz. Muhammed'in adlarından biri.
Mefhar :	Arapça	Erkek	1. Övünme. 2. Övünmeyi gerektiren şey.
Meryem :	Arapça	Kız	1. Peygamber İsa’nın annesi. 2. Dindar kadın. 3. İbr. İsyan, ayaklanma.
Munar :	Türkçe	Erkek	1. Pınar, çeşme. 2. Yalnız, kimsesiz. 3. Serap.
Mensur :	Arapça	Erkek	1. Saçılmış, dağılmış. 2. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz.
Mahmur :	Arapça	Erkek	1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz.
Mestan :	Farsça	Erkek	1. Savruk kimse. 2. Sarhoşlar.
Muazzez :	Arapça	Kız	1. Saygı duyulan, saygı ile karşılanan. 2. Değerli, kıymetli.
Muhtar :	Arapça	Erkek	1. Seçilmiş, seçkin. 2. Davranışlarında özgür olan, dilediğini yapan. 3. Köy ya da mahalle işlerine bakmak için halkın seçtiği kimse.
Mustafa :	Arapça	Erkek	1. Seçilmiş, seçkin. 2. Hz. Muhammed'in adlarından.
Mazlume :	Arapça	Kız	1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş kimse.
Mazlum :	Arapça	Erkek	1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş.
Müşfik :	Arapça	Erkek	1. Sevecen, şefkatli. 2. Acıyan.
Muhabbet :	Arapça	Kız	1. Sevgi. 2. Dostça konuşma.
Memnun :	Arapça	Erkek	1. Sevimli, sevinçli. 2. Razı olan, kabul eden.
Memnune :	Arapça	Kız	1. Sevinmiş, sevinçli. 2. Razı olan, kabul eden.
Mihrican :	Farsça	Erkek	1. Sonbahar. 2. İranlılarda bir bayram.
Mihrican :	Farsça	Kız	1. Sonbahar. 2.İranlılarda bir bayram.
Makal :	Arapça	Erkek	1. Söz, lakırtı. 2. Söyleme, söyleyiş.
Mukaddem :	Arapça	Erkek	1. Sunulan, takdim edilen. 2. Önde olan, önde giden. 3. Değerli, üstün.
Mümin :	Arapça	Erkek	1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman.
Melek :	Arapça	Kız	1. Tanrı ile insan arasında aracılık yaptığına ve nurdan olduğuna inanılan manevi varlık. 2. Terbiyeli, uysal kimse.
Münip :	Arapça	Erkek	1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar.
Mescur :	Arapça	Erkek	1. Taşkın su, deniz. 2. Alevli ateş.
Mutarra :	Arapça	Kız	1. Taze. 2. Güzel kokulu. 3. Cilalı, parlak.
Mutahhar :	Arapça	Kız	1. Temizlenmiş, temiz. 2. Kutlu, kutsal, mübarek.
Mercan :	Arapça	Kız	1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan. 2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde. 3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Meşale :	Arapça	Kız	1. Ucunda alev çıkararak yanıcı bir madde bulunan aydınlatmaya yarayan değnek. 2. Herhangi bir konuda ışık tutan kimse, önder.
Melûl :	Arapça	Kız	1. Usanmış, bıkmış. 2. Hüzünlü, mahzun.
Medeni :	Arapça	Erkek	1. Uygar. 2. Şehirli, şehir halkından olan. 3. Terbiyeli, görgülü, kibar, ince.
Mülâyim :	Arapça	Erkek	1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse.
Mekin :	Arapça	Erkek	1. Vakarlı, temkinli, güç sahibi kimse. 2. Oturan, yerleşen.
Mevcude :	Arapça	Kız	1. Var olan, bulunan. 2. Hazır olan, hazır bulunan.
Mersin :	Rum.	Erkek	1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir.
Maide :	Arapça	Kız	1. Yemek, ziyafet. 2. Üzerinde yemek bulunan sofra. 3. Kur’an-ı Kerim'in bir suresinin adı.
Mevlûde :	Arapça	Kız	1. Yeni doğmuş bebek. 2. Doğulan zaman veya yer.
Muallâ :	Arapça	Kız	1. Yüksek, yüce. 2. Onuru yüksek olan kimse.
Miraç :	Arapça	Erkek	1. Yükselme, çıkma. 2. Hz. Muhammet'in göğe yükselmesi.
Mevlâna :	Arapça	Erkek	1. “Efendimiz“ anlamında kullanılan bir ad. 2. Hazret anlamında bir san.
Maşallah :	Arapça	Erkek	1. “Tanrının istediği gibi“ anlamında kullanılan bir ad. 2. “Tanrı nazardan saklasın“ anlamında kullanılan bir ad. 3. Hayret ve memnunluk anlatan söz.
Madelet :	Arapça	Kız	Adalet, doğruluk.
Mengütekin :	Türkçe	Erkek	Adı ölümsüzleşmiş hükümdar.
Mengüer :	Türkçe	Erkek	Adı ölümsüzleşmiş kimse.
Mükrimin :	Arapça	Erkek	Ağırlayanlar, konukseverler, ikram edenler.
Makul :	Arapça	Erkek	Akla uygun iş gören, anlayışlı, mantıklı.
Mevhibe :	Arapça	Kız	Allah vergisi, ihsan, bağış.
Muvahhide :	Arapça	Kız	Allah’ın birliğine inanan.
Mansure :	Arapça	Kız	Allah’ın yardımıyla üstün gelen, galip gelen.
Mağfiret :	Arapça	Kız	Allah’ın, kullarının günahlarını bağışlaması.
Müdrike :	Arapça	Kız	Anlama gücü.
Müzdat :	Arapça	Erkek	Artmış, çoğalmış.
Mançer :	Türkçe	Erkek	Aşısız kiraz ağacı ve meyvesi.
Mahfer :	Farsça	Kız	Ay aydınlığı, ay ışığı.
Mahten :	Farsça	Kız	Ay gibi beyaz, ışıklı, parlak teni olan.
Mehveş :	Farsça	Kız	Ay gibi güzel kadın.
Miray :	Farsça +Türkçe	Kız	Ay gibi ışık saçan bey.
Mahperi :	Farsça	Kız	Ay gibi, peri kadar güzel.
Mehlika :	Farsça +Arapça	Kız	Ay parçası, çok güzel kadın.
Mehru :	Farsça	Kız	Ay yüzlü güzel.
Mahpeyker :	Farsça	Kız	Ay yüzlü, güzel.
Mahru :	Farsça	Kız	Ay yüzlü, yüzü ay gibi olan güzel.
Mehir :	Farsça	Kız	Ay.
Mahçiçek :	Far +Türkçe	Kız	Ayçiçeği
Mahizar :	Farsça	Kız	Ayın çok olduğu gece.
Matuk :	Arapça	Erkek	Azat olunmuş, özgürlüğü bağışlanmış.
Mir :	Farsça	Kız	Baş, amir, bey.
Marifet :	Arapça	Kız	Beceriklilik, el uzluğu.
Mukadder :	Arapça	Erkek	Beğenilen, değeri bilinmiş, takdir olunmuş.
Melodi :	Fr.	Kız	Belli bir kurala göre yaratılan, kulağa hoş gelen ses dizisi.
Mengli :	Türkçe	Kız	Benli, beni olan.
Müstesna :	Arapça	Kız	Benzerlerinden farklı, üstün, ayrı tutulan.
Müldür :	Türkçe	Erkek	Berrak, saf, duru.
Miranmir :	Arapça + Farsça + Türkçe (Emir'den)	Erkek	Beyler beyi.
Miran :	Farsça	Erkek	Beyler.
Mirzat :	Farsça	Erkek	Beyzade, bey oğlu.
Maarif :	Arapça	Erkek	Bilgi, kültür.
Menderes :	Rum.	Erkek	Bir akarsu yatağının az eğimli koyak tabanlarında ve ova düzlüklerinde çizdiği S harfine benzeyen kıvrım.
Mühürdar :	Arapça +Farsça	Erkek	Bir daire veya bakanlığın resmî mührünü kullanma yetkisi olan kimse.
Mensup :	Arapça	Erkek	Bir kimseyle, bir şeyle ilgisi veya bağıntısı bulunan.
Meziyet :	Arapça	Kız	Bir kişiyi benzerlerinden üstün gösteren nitelik.
Malik :	Arapça	Erkek	Bir şeye sahip, bir şeyi olan.
Mısra :	Arapça	Kız	Bir şiiri oluşturan dizelerden her biri.
Mahnur :	Farsça +Arapça	Kız	bk. Mahinur
Mahizer :	Farsça	Kız	bk. Mahizar
Merziye :	Arapça	Kız	bk. Marziye
Mehti :	Arapça	Erkek	bk. Mehdi
Mehtiye :	Arapça	Kız	bk. Mehdiye
Mahpare :	Farsça	Kız	bk. Mehpare
Melisa :	Rum.	Kız	bk. Melis
Meliz :		Kız	bk. Melis.
Menevşe :	Farsça	Kız	bk. Menekşe
Mengi :	Türkçe	Erkek	bk. Mengü
Maral :	Moğ.	Erkek	bk. Meral
Mirrih :	Arapça	Kız	bk. Merih
Mevlüde :	Arapça	Kız	bk. Mevlide.
Mevlüt :	Arapça	Erkek	bk. Mevlit
Mithat :	Arapça	Erkek	bk. Midhat
Müşteba :	Arapça	Erkek	bk. Müçteba
Mehmet :	Türkçe	Erkek	bk. Muhammet
Mükremin :	Arapça	Erkek	bk. Mükrimin
Moran :	Türkçe	Erkek	bk. Müren
Müslüm :	Arapça	Erkek	bk. Müslim
Müslüme :	Arapça	Kız	bk. Müslime
Muaffak :	Arapça	Erkek	bk. Muvaffak
Mete :	Türkçe	Erkek	Büyük Türk-Hun İmparatoru. (M.Ö. 209-174)
Mihin :	Farsça	Erkek	Büyük, ulu.
Mecdi :	Arapça	Erkek	Büyüklük, ululuk, şan ve şerefle ilgili.
Müsevver :	Arapça	Kız	Çevresine sur, duvar çevrilmiş, korunmuş.
Müzehher :	Arapça	Kız	Çiçekli, çiçek açmış.
Mücessem :	Arapça	Kız	Cisim durumunda olan, cisimlenmiş, somut.
Melda :	Arapça	Kız	Çok genç, körpe.
Manolya :	Fr.	Kız	Çok iri, beyaz çiçekler açan, yaprakları almaşık, parlak yeşil renkte süs bitkisi.
Mihrinaz :	Farsça	Kız	Çok nazlı güzel.
Mestinaz :	Farsça	Kız	Çok nazlı, naz sarhoşu.
Muğdat :	Arapça	Erkek	Çorak su.
Menşure :	Arapça	Kız	Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş.
Mücevher :	Arapça	Kız	Değerli süs eşyası.
Muadelet :	Arapça	Kız	Denklik, eşitlik.
Müstecap :	Arapça	Erkek	Dileği kabul edilmiş kimse.
Mücahit :	Arapça	Erkek	Din uğruna savaşan, uğraşan, savaşçı.
Muhittin :	Arapça(Aslı Muhyiddin)	Erkek	Dini canlandıran, dini ihya eden.
Muslihiddin :	Arapça	Erkek	Dini iyileştiren, düzelten, ıslah eden.
Mücahittin :	Arapça	Erkek	Dinin düşmanlarıyla savaşan, din mücahidi.
Mecittin :	Arapça	Erkek	Dinin ululuğu, büyüklüğü.
Muhyi :	Arapça	Erkek	Dirilten, canlandıran, yaşam veren.
Mehdi :	Arapça	Erkek	Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Mürşide :	Arapça	Kız	Doğru yolu gösteren, kılavuz.
Mikâil :	Arapça	Erkek	Dört büyük melekten rızkları bölüştürmekle görevli olanı.
Muhibbe :	Arapça	Kız	Dost, sevgili.
Mücap :	Arapça	Erkek	Duası kabul edilen kimse.
Mungan :	Türkçe	Erkek	Eli açık, cömert.
Mirhan :	Farsça	Erkek	Erkek hükümdar.
Müzekker :	Arapça	Erkek	Erkek, er.
Merdan :	Farsça	Erkek	Erkekler, yiğitler, mertler.
Mengücek :	Türkçe	Erkek	Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar´ı içine alan bölgeyi fethederek XIII. yy.´ın ilk yarısına kadar elinde tutan Türk sülalesi.
Müesser :	Arapça	Erkek	Etkilenmiş, kendisine bir şey tesir etmiş olan.
Mirnur :	Farsça +Arapça	Kız	Etrafına ışık saçan kadın hükümdar.
Müferrih :	Arapça	Kız	Ferahlık veren, iç açan.
Mircan :	Farsça	Kız	Gerçek dost olan değerli kimse.
Meral :	Moğ.	Kız	Geyik, ceylan.
Mahfi :	Arapça	Erkek	Gizli, saklı.
Muhacir :	Arapça	Erkek	Göç eden, göçmen.
Mavi :	Arapça	Kız	Gökyüzünün rengi.
Müşahit :	Arapça	Erkek	Gören, bakan, izleyen.
Muhteşem :	Arapça	Kız	Gösterişli, görkemli.
Müşküle :	Arapça	Kız	Güç, zor, çetin.
Mahsun :	Arapça	Erkek	Güçlendirilmiş, güçlü.
Muktedir :	Arapça	Erkek	Gücü yeten, güçlü, iktidarlı.
Mihrinur :	Farsça +Arapça	Kız	Gün ışığı, güneş ışığı.
Mubahat :	Arapça	Kız	Günah veya sevap olmayan işler.
Mutasım :	Arapça	Erkek	Günahtan çekinen.
Mihrişah :	Farsça	Kız	Güneş gibi ışık saçan padişah.
Mihrimah :	Farsça	Kız	Güneş ile ay.
Mihri :	Farsça	Erkek	Güneşle ilgili.
Mirkelâm :	Farsça +Arapça	Erkek	Güzel, nazik konuşan kimse.
Melih :	Arapça	Erkek	Güzel, şirin, sevimli.
Melâhat :	Arapça	Kız	Güzellik, yüz güzelliği.
Mahrur :	Arapça	Kız	Hararetli, ateşli.
Mebrur :	Arapça	Erkek	Hayırlı, beğenilmiş, makbul.
Müheyya :	Arapça	Kız	Hazır.
Mühip :	Arapça	Erkek	Heybetli, korku ve saygı uyandıran.
Marziye :	Arapça	Kız	Hoşa giden, beğenilen.
Metehan :	Türkçe	Erkek	Hükümdar olan Mete.
Melikhan :	Arapça +Türkçe	Erkek	Hükümdar.
Mahir :	Arapça	Erkek	Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse.
Mahser :	Arapça	Erkek	Huy, tabiat.
Musafat :	Arapça	Erkek	İçten ve gerçek dostluk.
Mükrim :	Arapça	Erkek	İkram eden, ağırlayan, konuksever.
Mülhim :	Arapça	Erkek	İlham veren, içe doğduran, esinlendiren.
Müminhan :	Arapça +Türkçe	Erkek	İnanmış, inançlı hükümdar.
Müge :	Fr.	Kız	İnci çiçeği.
Mürüvvet :	Arapça	Kız	İnsanlık, cömertlik, iyilikseverlik.
Müren :	Türkçe	Erkek	Irmak, nehir, akarsu.
Müstenire :	Arapça	Kız	Işık saçan, parlak.
Mahinur :	Farsça +Arapça	Kız	Işıklı ay.
Müstenir :	Arapça	Erkek	Işıklı, parlak.
Müslim :	Arapça	Erkek	İslam dininde olan, Müslüman.
Melen :	Türkçe	Erkek	İşlenmemiş, kıraç toprak.
Murathan :	Arapça +Türkçe	Erkek	İsteğini elde etmiş hükümdar.
Meram :	Arapça	Kız	İstek, niyet, amaç.
Matlup :	Arapça	Erkek	İstenilen, aranılan, talep edilen şey.
Müride :	Arapça	Kız	İsteyen, arzulayan.
Muslih :	Arapça	Erkek	İyileştiren, düzelten, ıslah eden.
Minnet :	Arapça	Kız	İyilik yapana karşı duyulan teşekkür, gönül borcu.
Muhsin :	Arapça	Erkek	İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden.
Mut :	Türkçe	Erkek	Kader, talih, kısmet.
Mirhan :	Farsça	Kız	Kadın hükümdar.
Malkoçoğlu :	Türkçe	Erkek	Kale koruyucusunun oğlu.
Malkoç :	Türkçe	Erkek	Kale muhafızı, koruyucu.
Muhaddere :	Arapça	Kız	Kapalı, örtülü, namuslu kadın.
Müjgân :	Farsça	Kız	Kirpik, kirpikler.
Müyesser :	Arapça	Kız	Kolaylıkla olan, kolay yapılan.
Mihman :	Farsça	Kız	Konuk, misafir.
Mükrime :	Arapça	Kız	Konuksever, ikram eden, ağırlayan.
Mühibe :	Arapça	Kız	Korku ve saygı uyandıran.
Memun :	Arapça	Erkek	Korkusuz, tehlikesiz, sağlam.
Mengûş :	Farsça	Kız	Küpe.
Münci :	Arapça	Erkek	Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Meriç :	Türkçe	Erkek	Kuş iskeleti.
Mahsure :	Arapça	Kız	Kuşatılmış, sarılmış, çevrilmiş.
Mukbil :	Arapça	Erkek	Kutlu, mutlu.
Mukaddes :	Arapça	Kız	Kutsal, mübarek.
Mançu :	Türkçe	Erkek	Kuzeydoğu Çin´de yaşayan Moğol asıllı halktan olan.
Mebus :	Arapça	Erkek	l. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili.
Mahi :	Arapça	Erkek	Mahveden, yok eden.
Mançuhan :	Türkçe	Erkek	Mançuların hükümsarı.
Manço :	Türkçe	Erkek	Manda yavrusu.
Martı :	İt.	Kız	Martıgillerden, çoğu beyaz renkte, eti yenmez, yüzücü, perde ayaklı deniz kuşlarının ortak adı.
Maviş :	Türkçe	Kız	Mavi gözlü, sarışın kız.
Müderris :	Arapça	Erkek	Medresede ders veren.
Memik :	Türkçe	Erkek	Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimi.
Memiş :	Türkçe	Erkek	Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimlerinden biri.
Melekper :	Arapça +Farsça	Kız	Melek kanatlı.
Melekru :	Arapça +Farsça	Kız	Melek yüzlü.
Mesrur :	Arapça	Erkek	Memnun, sevinmiş.
Mertkan :	Farsça +Türkçe	Erkek	Mert soydan gelen kimse.
Mükevven :	Arapça	Kız	Meydana getirilmiş, yaratılmış.
Meyransa :	Türkçe	Kız	Mihrinisa adının bozulmuş biçimi.
Misli :	Türkçe	Kız	Mis kokulu, güzel kokan.
Morgül :	Türkçe +Farsça	Kız	Mor renkli gül.
Menekşe :	Farsça	Kız	Mor renkli, güzel kokulu çiçekler açan, çok yıllık otsu bir bitki.
Muştubey :	Türkçe	Erkek	Müjde veren bey.
Muştu :	Türkçe	Erkek	Müjde, sevindirici haber.
Müjdat :	Farsça +Arapça	Erkek	Müjdeler, sevinçli haberler.
Mutlugün :	Türkçe	Erkek	Mutlu günde doğmuş kimse.
Mutluay :	Türkçe	Erkek	Mutlu güzel.
Mutluhan :	Türkçe	Erkek	Mutlu hükümdar.
Mutlubay :	Türkçe	Erkek	Mutlu kimse.
Mutlukan :	Türkçe	Erkek	Mutlu soydan gelen kimse.
Mutlualp :	Türkçe	Erkek	Mutlu yiğit.
Mesude :	Arapça	Kız	Mutlu, sevinçli, bahtiyar.
Mutluğ :	Türkçe	Erkek	Mutlu.
Mutluer :	Türkçe	Erkek	Mutluluğa ermiş kimse.
Mutlu :	Türkçe	Kız	Mutluluğa ermiş olan, mesut.
Mesadet :	Arapça	Kız	Mutluluk, kutluluk.
Münime :	Arapça	Kız	Nimet veren, yedirip içiren.
Münir :	Arapça	Erkek	Nurlandıran, ışık veren, parlak.
Muallim :	Arapça	Erkek	Öğreten, öğretmen, hoca.
Mengütaş :	Türkçe	Erkek	Ölümsüz anıt.
Mengübay :	Türkçe	Erkek	Ölümsüz kimse.
Mengüalp :	Türkçe	Erkek	Ölümsüz yiğit.
Mengü :	Türkçe	Kız	Ölümsüz, sonsuz, ebedîleştirilmiş.
Muammer :	Arapça	Kız	Ömür süren, yaşayan, yaşamış.
Manga :	Türkçe	Erkek	On kişilik askerî birlik.
Musaddık :	Arapça	Erkek	Onaylayan, tasdik eden.
Mübeyyen :	Arapça	Kız	Ortaya çıkarılmış, açıklanmış, açıkça bildirilmiş.
Mukim :	Arapça	Erkek	Oturan, ikamet eden.
Midhat :	Arapça	Erkek	Övme, methetme.
Medih :	Arapça	Erkek	Övme.
Mediha :	Arapça	Kız	Övülen, beğenilen kadın.
Memduh :	Arapça	Erkek	Övülmüş, övülecek.
Mahmude :	Arapça	Kız	Övülmüş, övülmeye değer.
Mübahat :	Arapça	Kız	Övünme, kendini övme.
Mutena :	Arapça	Kız	Özenle, dikkatle seçilmiş.
Müştak :	Arapça	Erkek	Özleyen, göreceği gelen, can atan.
Mertel :	Farsça +Türkçe	Erkek	Özü sözü doğru kimse.
Mertkol :	Farsça +Türkçe	Erkek	Özü, sözü doğru, güvenilir kimse.
Mücellâ :	Arapça	Kız	Parlatılmış, parlak, cilalı.
Muhar :	Türkçe	Erkek	Pınar, çeşme.
Mahya :	Farsça	Erkek	Ramazan gecelerinde, camilerde iki minare arasına gerilen ipler üzerine kandil veya elektrik ampulleriyle yazılan yazı veya yapılan resim.
Mesure :	Arapça	Kız	Rivayet yoluyla öğrenilmiş olan ünlü, önemli haber.
Mensure :	Arapça	Kız	Saçılmış, dağılmış.
Metiner :	Arapça +Türkçe	Erkek	Sağlam, dayanıklı, güçlü kimse.
Metin :	Arapça	Erkek	Sağlam, dayanıklı, güçlü.
Macide :	Arapça	Kız	Şan ve şeref sahibi kimse.
Mimoza :	Fr.	Kız	Sarı, beyaz veya menekşe renginde çiçekler açan, yaprakları akasya yaprağına benzeyen bir süs bitkisi.
Mübeccel :	Arapça	Kız	Saygı gösterilmiş, yüceltilmiş, ulu.
Muhterem :	Arapça	Kız	Saygıdeğer, saygın.
Mükerrem :	Arapça	Kız	Saygıdeğer, sayılan, aziz.
Müçteba :	Arapça	Erkek	Seçilmiş, seçkin.
Mihriban :	Farsça	Kız	Şefkatli, güler yüzlü, yumuşak huylu, dost.
Medayin :	Arapça	Erkek	Şehirler, kentler.
Mavisel :	Arapça	Kız	Sel gibi coşkun, coşkulu olan.
Müşerref :	Arapça	Erkek	Şereflendirilmiş, şerefli, onurlu.
Muhip :	Arapça	Erkek	Seven, sevgi besleyen, dost.
Muhibbi :	Arapça	Erkek	Sevgi duyan, dost.
Müveddet :	Arapça	Kız	Sevgi, muhabbet, dostluk.
Mergube :	Arapça	Kız	Sevilen, beğenilen, aranılan.
Maşuk :	Arapça	Erkek	Sevilen, sevilmiş kimse.
Mahbube :	Arapça	Kız	Sevilen, sevilmiş, sevgili.
Mevdut :	Arapça	Erkek	Sevilmiş, sevilen.
Meserret :	Arapça	Kız	Sevinç, şenlik.
Müjde :	Farsça	Kız	Sevindirici haber.
Mesrure :	Arapça	Kız	Sevinmiş, memnun.
Meva :	Arapça	Kız	Sığınacak yer, yurt, mesken.
Mocan :	Türkçe +Farsça	Erkek	Soğukkanlı, güçlü, dayanıklı.
Münteha :	Arapça	Kız	Son, sonuç.
Merter :	Farsça +Türkçe	Erkek	Sözünün eri kimse.
Merttürk :	Farsça +Türkçe	Erkek	Sözünün eri Türk.
Müzeyyen :	Arapça	Kız	Süslenmiş, bezenmiş, süslü.
Maksum :	Arapça	Erkek	Taksim edilmiş, ayrılmış, bölünmüş.
Maksume :	Arapça	Kız	Taksim edilmiş, bölünmüş.
Mecdut :	Arapça	Erkek	Talihi açık, mutlu, şanslı kimse.
Mansur :	Arapça	Erkek	Tanrı’nın yardımıyla galip, üstün gelmiş.
Müberra :	Arapça	Kız	Temize çıkmış, aklanmış.
Musaffa :	Arapça	Kız	Temizlenmiş, arıtılmış.
Meleknur :	Arapça	Kız	Terbiyeli, uysal, güzel kadın.
Meleknaz :	Arapça +Farsça	Kız	Terbiyeli, uysal, nazlı kadın.
Maklûbe :	Arapça	Kız	Ters çevrilmiş, devrilmiş.
Mehmetçik :	Türkçe	Erkek	Türk ulusunun sevgi duygusuyla Türk askerine verdiği ad.
Meymun :	Arapça	Erkek	Uğurlu, bereketli, kutlu.
Maksude :	Arapça	Kız	Ulaşılması istenen şey, istek, emel.
Maksut :	Arapça	Erkek	Ulaşılması istenilen şey, istek, emel.
Mülket :	Arapça	Erkek	Ülke.
Mefkûre :	Arapça	Kız	Ülkü, ideal.
Meşahir :	Arapça	Erkek	Ünlü kimseler.
Meşhur :	Arapça	Erkek	Ünlü, şöhretli, tanınmış.
Müştehir :	Arapça	Erkek	Ünlü, şöhretli.
Mergen :	Moğ.	Erkek	Usta nişancı.
Münasip :	Arapça	Erkek	Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır.
Medide :	Arapça	Kız	Uzun, uzun süren.
Muin :	Arapça	Erkek	Yardım eden, yardımcı.
Medet :	Arapça	Erkek	Yardım, imdat.
Miyase :	Farsça	Kız	Yarısı değerli taşlarla süslü bir tür taç.
Meşru :	Arapça	Erkek	Yasaya, dine uygun olan.
Mengüç :	Türkçe	Erkek	Yaşlı.
Meltem :	Türkçe	Kız	Yazın karadan denize doğru esen mevsim rüzgârı.
Mahınev :	Farsça	Kız	Yeni ay, ayça, hilal.
Mucit :	Arapça	Erkek	Yeni bir buluş ortaya koyan, icat eden kimse.
Mucide :	Arapça	Kız	Yeni bir buluş ortaya koyan, icat eden.
Müceddet :	Arapça	Kız	Yenilenmiş.
Mevsim :	Arapça	Kız	Yılın, iklim koşulları bakımından farklılık gösteren dört bölümünden her biri.
Münif :	Arapça	Erkek	Yüksek, ulu, büyük.
Moray :	Türkçe	Kız	Yüzü mor renkli olan.
Muzaffer :	Arapça	Erkek	Zafer kazanmış, üstün.
Molu :	Türkçe	Erkek	Zafer kazanmış.
Mezide :	Arapça	Kız	Ziyadeleşmiş, artmış, büyümüş.
Mertkal :	Farsça +Türkçe	Erkek	“Her zaman sözünün eri ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Mutver :	Türkçe	Erkek	“Mutluluk ver“ anlamında kullanılan bir ad.
Mertol :	Farsça +Türkçe	Erkek	“Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut“ anlamında kullanılan bir ad.
Mengüberti :	Türkçe	Erkek	“Tanrı verdi“ anlamında kullanılan bir ad.

SON EKLENENLER

Garipler Gecesi

Sohbet

Işık Saçmak Için Önce Yanmak Gerek

Sohbet

Ruh’Un Yurdu

Sohbet

Bana Bir Harf Öğretenin Kırk Yıl Kölesi Olurum.

Forum

Yalçın Başar 24.11.2022 13:25

Sen, Hem Kendine, Hem De Bize Dua Et!

Forum

Yaşar Kaya 20.06.2022 08:21

Çünkü Kumaş Bir Kere Boyandı.

Forum

Yaşar Kaya 17.06.2022 08:28

Hak Yolunda En Kuvvetli Unsur!

Forum

Yaşar Kaya 15.06.2022 08:20

Buna Hizmet Denmez Mi?

Forum

Yaşar Kaya 13.06.2022 08:30

GÜNÜN AYETİ

O gün hiçbir kimse en ufak bir haksızlığa uğramaz. Siz orada ancak yaptıklarınızın karşılığını alırsınız.
(YÂSÎN – 54)

ÖZLÜ SÖZLER

Ezeli ervahta nur-u Muhammedi ile beraber olmaya halvetilik denir.
Adem "ben hata yaptım beni bağışla " dedi, İblis ise" beni sen azdırdın" dedi ya sen!... sen ne diyorsun?
Edep, söz dinlemek ve gönle sahip olmaktır.
Güzelliğin zekatı iffet ve edeptir. (Hz. Ali)
Zeynel Abidin oğlu Muhammed Bakır'a "Ey oğul, fasıklarla cimrilerle yalancılarla sıla-i rahimi terk edenlerle arkadaşlık etme." diye buyurmuştur.
Kemalatın bir ölçüsü de halden şikayet etmemektir.
En güzel keramet gönlü masivadan arındırmaktır.
Alem-i Berzah insanın kendisidir.
Zahir ve batının karşılığı aşk-ı sübhandır.
Mutaşabih ayetler ledünidir.
Ölüm ve cehennem korkusu Hak'ka dost olmayanlar içindir.
Şartlanmalardan ve önyargılardan arınmadan kimse masum olamaz.
Uzlaşmak için bahane arayan düşman zıtlaşmak için bahane arayan dosttan daha iyidir.
Baki hakikatler fani merkezli inşa edilemez.
Her zorluğun çözümü sevgidir.
Allah var gayrı yok sevgi var dert yok.
Allah de ötesini bırak.
Sorunları erteleyen ve örten değil çözüm üretip sorunları çözen olmalıyız.
Kişinin irfanı kemalatı nispetinde şeytanı da nefsinin şiddetinde olur.
Kötü huylardan kurtulmanın en keskin yolu ilahi aşka yanmaktır.
Mücevherden sarraf olan anlar, başkası bilemez. Ne fark eder kör için elmas da bir, cam da bir. Eğer sana bakan kör ise sakın sen kendini cam sanma.(Mevlana)
Kendini oldum ve doğru zannedenler kendileri gibi düşünmeyenlerden rahatsız olurlar.
Eflatun'a dediler ki "Ne kadar çok çalışıyorsun". O da dedi ki "hayır ben sevdiğim işi yapıyorum"
Allah kuluna sevdirdiği her işi kuluna kolaylaştırır.
Kurtuluş hidayete tabi olanlar içindir. Selam olsun hidayete tabi olanlara.
Tevhid-i Ef-al meratibi ihvanın kendi gerçeğine seyir haritasıdır.
Kişi ilk önce kendisinin arifi olacak ki Rabbinin arifi olabilsin.
İnanmak başka şey, teslim ve tabii olmak başka şeydir.
Kalıcı dostluklar edinin.
İhvan gibi yaşa, gerisine karışma.
Mutlu insan başkalarının mutluluğu için yaşayandır.
İslam dini istişare esaslıdır.
Allah için affet, Allah için paylaş.
İhvanlığını işine göre değil, işini ihvanlığına göre ayarlayacaksın.
Kul, iradesini Allah’a teslim edendir.
Hakk'ı hatırladığımız unuttuğumuzdan fazla olsun.
"Olacağım" diyene engel yok, "olmayacağım" diyene bahane çok.
Ben merkezli değil, biz merkezli olun.
Dervişçe yaşamak, tevhitçe yaşamaktır.
Yaptığınızı azimle yapın, hırs ile yapmayın.
Kullukta devamlılık esastır.
Önce emin insan olmalıyız.
Derviş, halinden belli olmalıdır.
Beşeriyet kemalâtın hammaddesidir.
Mükemmeliyet istikamette daim olmaktır.
İnsanın cismi arza, ruhaniyeti semaya mensuptur.
Yaradılış farziyetimiz hakkı bilmektir.
Hakk'ı tanımanın ön şartı Resulûllah’ı tanımaktır.
İnsanın sırrında Allah’ın sonsuzluğu vardır.
Kulluğa bahane yok değer üreteceksiniz.
Şikayet, Mevla’ya hürmetsizliktir.
Kulluk adına yapmadıklarımıza hiçbir bahane geçerli olmayacak.
Bu âleme kavga için gelmedik.
Telkin öncelikle bizim nefsimize olmalıdır.
İnsan, Allah’ın sırrı Allah da insanın sırrıdır.
Varlığımızın sebebi zuhuru, Cenab-ı Resulûllah’tır.
Kullukta teslimiyet “Rağmen” olmalıdır.
Kazası olmayan tek şey hayatımızdır.
Sevgi dışındaki bütün hallerde zorluk vardır.
Nefsinde mevsimi hazan olanın, gönül mevsimi bahar, Ahireti bayram olur.
Hayat yaşamak, yaşamaksa sevmektir.
En güzel keramet istikamet üzere olmaktır.
Kişinin Rabbini tanıması için kendini tanıması lazım.
Hakk’ı ancak Mirat-ı Muhammet’ten görebiliriz.
İnsanı Hakk’ta sonsuzlaştıran ve yaşatan, sevgidir.
Sevgi bütün yaratılanların varoluş mayasıdır.
Sevgisiz olan her mekân ve mahâl mundardır.
Sevgi Allah için yanmak ve olmaktır.
Allah’ın ve Resulullah’ın sevgisi ile yanmayan gönül hamdır, ahlâttır.
Hakikat ehlinin sermayesi aşk-ı sübhandır.
Talepte kararlılık, kararlılıkta da sabır esastır.
Sabır, sadrın genişliği kadardır. Sadır genişliği ise; kabulümüz, sevgimiz kadardır.
Kamil insan demek;Bütün duygularda,düşüncede ruhta olgunlaşmış insan demektir.,
Dervişân, Mürşidinin eşiğinde sadık olduğu sürece, farkında olsa da olmasa da tekamül halindedir.
Kim ki Allah’ı ciddiye almaz ise; Allah o kimseyi ciddiye almaz.
Hakkı görmeyen gözler amadır.
Gayret olmadan kişinin ulaşacağı hiçbir âliyet olamaz.
Kendi gerçeğimize yol bulmak için arz üzerinde var olan bütün mevcudiyetten istifade edeceğiz.
Bu fırsat âleminin bir tekrarı daha yoktur.
Hiçbir oluşum kendi halinde, kendi başına müstakil değildir.
İhvan isek bir iddianın sahibiyiz demektir.
İhvanın kemâlâtı, olgunluğu, karşılaşmış olduğu olumsuz tecellilere verdiği tepkilerle ölçülür.
Kişi muhatabı ve müdahili olmadığı hiçbir meselenin şahidi olamaz.
Herkes kazanımlarını kayıplarını tespit etsin ki şuurlu bir hayat yaşayabilsin.
Birebir uyarılar insanı daha çok uyandırır.
Bütün canlılara dostça yakın olmalıyız.
Tekâmül için her anı yeniden yaşamak , her anın yeniden talibi olmak zorundayız.
Gayret etmeyen kişiden Kâmil insan olmaz.
Ehl-i talip bu Kâinatın özelidir, özetidir.
Kul, hizmeti kadardır. Kul, sevgisi kadardır, Kul hoş görebildiği kadardır. Kul feragat edebildiği kadardır. Kul paylaşabildiği kadardır.
Ehl-i ihvan’ın sevgisi Rabbi’nin sevgisi, meşguliyeti Rabbi’nin meşguliyeti olmalıdır.
Her an Rabbi ile meşgul olanın, muhatabı Rabbi olur.
Güzel bakmalı, güzel konuşmalı, güzel dinlemeliyiz.
Hayırları geciktirdiğimiz zaman şerre dönüşür. Şerleri geciktirdiğimiz zaman hayra dönüşür.
İhvanın irşad olmasının ön şartı teslimiyattır.
İlmen yâkinlik; bilmek ve kabul etmektir.
İhvan telkin edileni yaşadıktan sonra Hakkel yâkina ulaşır.
Kul, Rabbini ne kadar ciddiye alırsa, Rabbi’de onu o kadar ciddiye alır.
Rahman’ın sevgilisi olmak gönlü cenab-ı Resulullah’a yönetmek ve tabi olmakla orantılıdır.
İhvan, kendi özünde kâmil duruşa ulaşırsa, onda bir değil de nice esmanın açılımı, nice sıfatın inkişaf ve izhariyeti yaşanacaktır.
Dünkü gibi konuşan, dünkü gibi anlayan, dünkü gibi yaşayanın anı ve akibeti hüsrandır.
Ehli gönül olan, ,Resulullah’a ve Ehli Beyt’egönül veren Ehl-i İhvan’ın seyr-i sülüğü nefis merkezli akıl ile değil gönül merkezli akıl iledir.
İhvan, hayırda ve şerde damlayı derya mesafesinde görecek kadar Rabbini önemseyen olmalıdır.
Hakka vuslat, ancak aşk- sübhân ile olur.
Aşığın, sevgisinin sancısıyla uykularının kaçması lazım ki, orada aşktan söz edilebilsin.
Hayatla zıtlaşan değil hayatla uzlaşan olmalıyız.
Eğer kişi yarışacaksa hayırda yarışsın selâmda, yarışsın, paylaşmada hoş görüde affetmede yarışsın.
Kişi tercihinin neticesini yaşar.
İnsan, sevebildiği kadar, değer üretebildiği kadar insandır.
İhvan, arif olmalı ve gönlünü bütün olumsuzluklardan arındırmalıdır.
Herkes yaptıklarının neticesini yaşayacak.
Biz kulluğumuzu her gün yeniden yenilemeliyiz.
Üstünlük ancak takva ile sevgi iledir.
Allah hiçbir zaman abes ile iştigal etmez.
Her işte bizim için hikmet ve hayır vardır.
Ehl-i ihvan hiçbir zaman olumsuzluk adına hesap yapmamalıdır.
Herkesin şeytanı, Cebrail’i, Mikail’i, İsrafil’i ve Azrail’i kendisiyle beraberdir.
Ehl-i ihvan demek arif olan, Hakk'a eren demektir.
Sevginin tezahürü ibadettir.
Eğer inanıyor, iman ediyor, seviyorsanız, yap denileni yapacak ve aksatmayacaksınız.
Sevenin ne gecesi ne gündüzü ne yorgunluğu ne bahanesi ne de mazereti olur.
Karşılaştığımız zorlukların tamamı tekâmül için ikrarımızı ispat içindir.
Bu âlem teşbih, tespit, tenzih, takdis ve şahadet âlemidir.
İnsanın Hak katında kadri, kıymeti sevgisi kadardır.
İnsan, yaşadığı zorluklar aşabildiği engeller kadar insandır.
Hiç zorluk, acı çekmeden, uğraş ve çaba sarf etmeden kimsenin başarıya ulaştığı görülmemiştir.
Hepimiz Allah’ın Resulûllah’ın ve Ehlibeyt’in aşkından muhabbetinden istifade edip Hakk’ta bakileşebilecek yetilere sahibiz.
İnsan, asliyeti kendisine unutturulmuş varlıktır.
Müsemmâ ehli olan için, isimler değişşe de asliyet değişmez.
Hiçbir güzelliği kendimize mal etmeden, bütün güzellikleri Rabbimizden bilmeliyiz.
Herkesin imtihanı iddiası kadar olur. Yani iddiası büyük olanın, imtihanı da büyük olur.
Kâinat, insan için, insana hizmet için halk edilmiştir.
Hayatın tamamı, kulluğun ve dostluğun talimidir.
Kişi bilgisinde değil yaşantısında kâmil insan olur.
Bizim yaşadıklarımız; tercihlerimizin, taleplerimizin ve dualarımızın neticesidir.
Mezheplerin farklı olması, dünya iklimlerinin, ırkların ve kültürlerin farklı olmasındandır.
İrfan mekteplerinin temelde aynı, detaylarda farklı farklı olması insanların, meşreplerinin farklı farklı olmasındandır.
Kimi takva ile kimi zikrullah ile, kimi hizmet ile, kimi de ibadet ile Hak rızasına ulaşmak ve kâmil insan olmak arzusundadır.
Din adına zıtlaşmalar, taraflaşmalar ve tefrikalar çıkarmak Rahman’ın ve Kuran’ın reddettiği duruşlardır.
Elin eksiğiyle uğraşan, kendi eksiğini hiçbir zaman göremez.
Biz bu âleme eksik tespit zabıtalığına gönderilmedik.
Âşık; mâşûkunu hususiyetle geceleyin, en çok yalnızlık halindeyken düşünür.
Geceleri ve seher vakti çok özeldir.
Dostluğun ilk şartı sevmektir. Fakat çıkarsız beklentisiz sevmektir.
Dost olmak, dostun her türlü yüküne katlanmaktır.
Bizim için yaşamak bir gündür, o da bugündür.
Kulluk adına yapmamız gereken ne varsa sabırla ve ihlâsla yapmalıyız.
Hak katında gıdalanmanın birinci esası, âdab-ı Muhammediye ve hakıkati Mahmudiye ile kıyam durmaktır.
Biz eyvallah tacını, ‘sensin’ tacını başımızdan, hiçlik hırkasını da eğnimizden hiçbir zaman çıkartmayacağız.
Bir damlanın hiçliğe ulaşması, onun deryaya düşmesiyle olur.
Bize ulaşan her tecellinin, Mevlâ'dan olduğunun bilincinde olalım ve rıza gösterelim.
Sakın tecellilerden kahreden, kederlenen olmayalım.
Tecellilerden şikayetçi olmak, kulun Rabbine olan saygısızlığıdır.
İhvan, hangi tecelli içinde olursa olsun, mutlaka güzel düşünmeli ve güzel değerlendirmelidir.
Edep ve âdap dışında nefes almayalım.
Biz, Cenâb-ı Resûlullah’ın vitrini olmalıyız.
Bütün nimetler ve âliyetler, gayret ve hizmet iledir.
Biz hangi hali yaşıyorsak bizim için hayırdır ve hikmetlidir.
Hikmete tabi olanlar hikmet ehli olurlar.
"Senin için Ya Rabbi" zevkiyle hayatı yaşayalım.
Huzur, ancak tevhid ile aşk ile sevgi ile Allah’a ve Resûlun’e yönelmek iledir.
Güzel ahlâk ve sevgi insanlığın omurgasıdır.
Her gününü son gün, her namazını son namaz, her muhabbetini son muhabbet gibi kabul eden kişinin yaşantısı Ehl-i ihvanca olur.
Büyük laf etmemeye çalışalım.Tevazu sahibi olalım.
Ehl-i Beyt olmak, hem nesebi hem de mezhebidir.
Ehl-i Beyt, Kur’an’ın ete kemiğe bürünmüş halidir.
Yaptığımız her şey kulluğumuzu ispat edercesine olmalıdır.
Halkı memnun etmek için Hakk'ı incitmeyelim.
Kemalat, hissedilen ilk nefesten son nefese kadar sadece Allah ve Resûl’u için say ve gayret etmektir.
Tevhid-i Ef-al hakikatin zübdesi, tevhidin nüvesidir.
Kullukta edebi olmayanın Hak’ta izzet bulması mümkün olamaz.
Hikmetleri seyretmenin tek şartı, tecellilere karşı sabırlı olmaktır.
Kişi yaşamış olduğu imtihanları aşabildiği kadar tekâmül etmiş olur.
Aslında bize zor gelen tecelliler, bizim için ikramdır.
Kulluğun esasında yap denileni yapıp sonucuna da razı olmak vardır.
Bütün kâinat, kişinin kendi hakikatine misaldir.
Öncelediğimiz Allah ve Resûl’u olmalı. Ertelediğimiz ise nefsimizin arzu ve istekleri olmalıdır..
Dervişi tekâmül ettirecek olan iştiyakı, kendine olan telkini, ve gayretindeki kararlılığıdır.
Her günü yaşamak, her günü diğer günden farklı bir alana taşımak için biz bugünün talebesiyiz.
Hatasını kabul edip hatasından dönen kul hayırlı kuldur.
Hedefi olmayanın istikameti de olmaz.
İhvan ne dünle ne de yarınla zaman kaybedecek sadece anını ve gününü değerlendirecek.
İhvanlık, halde örnek olmaktır.
Aile yaşantımızla, tecellilere olan tepkilerimizle, kişilerle olan ünsiyetimizle, her halimizle hele hele de ibadete olan düşkünlüğümüzle fark edilmeliyiz.
Cenab-ı Resûlullah’ın tezahür etmediği hiçbir mekân, Hak katında şerefli olamaz.
İbadet etmenin hoşnutluğunu yaşarken bu hoşnutluğu, ibadet etmeyenlere karşı bir üstünlük saymadan fail Allah'tır zevkiyle yaşamalıyız.
Kıyas, şeytani sıfatlardandır.
Karşımızda gördüğümüz eksikliği önce kendimizde tetkik etmeliyiz.
Hiç kimse kendi gerçeğine olan seyrine mürşitsiz yol bulamaz.
Baki olabilmenin, sonsuzluğa ulaşabilmenin tek şartı; Hak ile Hak olmak Hak’ta ölüp Hak’ta dirilmektir.
Hayata ders veren değil de hayattan ders alan talip olmalıyız.
Anlayan ve öğrenen olmalıyız.
Anladığını genişleten, hayatına uyarlayan olmalıyız.
Tasavvuf önce şeriat-ı Muhammediye ile yaşanır.Sonra hakikat-ı Mahmûdiye ile hikmetler talim edilir.
Bir meselenin görevlisi olmak ayrı şeydir, gönüllüsü olmak ayrı şeydir.
Ehl-i ihvanla konuşularak halledilmeyecek hiçbir mesele olmamalıdır.
Hak dostları bir araya geldikleri zaman bakışmaları bile muhabbettir.
İhvanlığın dört ana esası vardır; ihlas, şecaat, cesaret ve cömertliktir.
Hayatın tamamında, her adımda, her bir nefeste; bir tuzak, bir imtihan vardır.
Gönül, Rahman ile coşarsa; kişi karşılaştığı her türlü tecelliye sabır ve tefekkür ile mukavemet gösterir.
İhvan, ne Dünya ne de ahiret beklentisi olmaksızın kulluğunu fi-sebilillah yaşamalıdır.
Kur’ân'ı öğrenmeye, okumaya, okutmaya, anlamaya ve yaşamaya çalışalım.
İslam, yap denileni yapmak; yapma denilenden uzak durmaktır.
Kulluğunu yarına erteleyenin Allah sevgisi yeterli değildir.
Tekâmül etmek için sürekli gayret halinde olmalıyız.
İnsana olan sevgisizlik Allah’a olan sevgisizliktir.
Allah’a vuslat ancak Aşk-ı sübhan ile olur.
Hak’ta bâki olabilmek için kayıtsız şartsız teslim olmalıyız.
Dilimizde zikrullah ile gönlümüzde her daim muhabbetullah ile inşa olmaya çalışmalıyız.
Şeriatın ihlâl olduğu yerde hakikat olmaz.
Her türlü tecelliden istifade edecek kadar arif,hiçbir zorluktan yılmayacak kadar da dirayetli olalım.
Arif olan baktığı her zerreden, karşılaştığı her tecelliden kendisine istikamet arar.
Ehl-i ihvan hatasında ve günahında ısrar etmeyen ve tövbesinde aceleci davranandır.
Âşık maşukundan gelen cefalardan haz duymazsa gerçek aşık olamaz.
Kendisindeki gayrilikten arınan insan için dışarıda ve içeride gayri olan hiçbir şey kalmaz.
Kişinin samimiyeti, sadakati ve sevgisi ona istikamet verir.
Bizden istenilen öncelikle safiyet, samimiyet ve sadakattir.
Ehl-i ihvan öyle bir kristalize olacak, safiyet kazanacak, kendi benliğinden öyle bir sıyrılıp latifleşecek, şeffaflaşacak, kendine ait bir renk zan düşünce ve duygu kalmayacak ki Allah’ın boyasıyla boyansın yani Resûlullah’ın haliyle hallenmiş olsun.
Gayret, kulluğun esasıdır.
Biz bildiklerimizle amel edelim. Bilmediklerimiz, bize bildirilecektir.
Her Ehl-i ihvan bulunduğu cemiyette fark edilmelidir.
Bizim sabrımıza, bize kötülük yapanların şahitlik etmesi lazım.
Asli maksadımız, nefsimizi ve Rabbimizi tanımaktır.
Gayret etmeyen kişiden kâmil insan olmaz.
İhvan, kendi hakikatine seyri sülük ederken hem dünyasını hem de ukbâsını saadete erdirmiş olur.
Muhabbetimiz Resûlullah’ın ve Ehl-i Beyt’in muhabbeti, davamız Hak davası olsun.
Eğer insan Rahman’ın aynası olacaksa yansıtıcılığının çok net,arı ve duru olması lazımdır.
Eğer bir olumsuzlukla, zorlukla karşılaşıyorsak, bu bizim olumsuzluluğumuzdandır.
Arz ve semada her ne olursa insan ile ilişkilidir.
Sözümüzün ilk müşterisi kendi kulağımız olmalıdır.
İslâm şahitlik ile başlar, şuhut ile yaşanır. Ve yine şahitlik ile kemal bulur.
Hangi başarı vardır ki uğraşsız gayretsiz ve gönülsüz zuhura gelsin.
Aşığın ölümü Hakk’ta vuslat, sonsuzluğa uyanmak ve sonsuzluğu yaşamak olur.
Artık etrafımızla ve kendimizle olan kavgamızı bitirip, sevgiyle nefes almanın gayretinde olmalıyız.
Kişinin kararlılığı tecellilere gösterdiği mukavemeti kadardır.
Aşık hep maşukundan söz etsinler, hep ondan konuşsunlar ister; zaten gayrı şeyler aşığı rahatsız eder.
Kişi mutmain olmadıkça kulluğunda, dostluğunda hep hüsrandadır.
Cemal aşıkları için gayri olan her şey haramdır.
Zikrin esası namazdır, muhabbetullahdır.
İhvan, hayatın tamamında Rahman’ın iradesi altında yaşamaya dikkat ve özen göstermelidir.
Her şeye rağmen seveceğiz
Her şeye rağmen hizmette gayretli olacağız
Kulluk, içinde Rabbi'nden başkasını bulundurmayan, gayrilerden boşalmış hiçlik makamıdır.
Hayatın ve kulluğun emanetçisi olduğumuzu, bu emaneti taşımamız ve ehline teslim etmemiz gerektiğini hatırdan çıkartmamalıyız.
Hayatı hep Hakkça yaşamanın gayretinde olmalıyız.
Hayat, bizi kullukta belirli bir kıvama taşımak içindir.
Kendine gafil olan, Allah’a arif olamaz.
Her varlık Hakk'tandır ve Hak ile kaimdir.
Bütün masivalardan arınmak, “ölmezden önce ölmek” Hak’ta ebed olmak; olağanüstü bir azim ve gayret ister.
Kişinin kararlılığı, cesareti, azmi ve sevgisi bir arada tekmil olursa; kişinin önünde aşamayacağı engel ve mâni olmaz.
Talibin âli ve en yüce değerlere ulaşabilmesi, Allah ve Resûlu’ne olan muhabbeti, sevgisi ile orantılıdır.
Hedefimiz ve gayemiz, bugün tevhid noktasında Allah’ı Resulullah’ı ve Ehl-i Beyt’i dünden daha farklı idrak etmek ve yaşamaktır.
Tevhid adına bize yapılan teklifatın tamamını yaşamak, bizi kendimize döndürmek ve kendi hakikatimizle tanıştırmak içindir.
Tevhid meratiplerindeki yaşam talimlerinin tamamı, bizi kendi ruh derinliğimizdeki iç potansiyelimizden istifade ettirmek adınadır.
İhvanın bilip, yapmak isteyip de yapamamasının sebebi kendisinde yetersiz olan kararlılığı, gayreti ve talebidir.
Cenab-ı Resûlullah’ın tezahür etmediği hiçbir mekân, mükerrem ve münevver olamaz.
Hiç kimse kendi gerçeğine olan seyrinde mürşitsiz yol kat edemez.
Kulluk adına yaşanılacak ne kadar âli değerler varsa, bunların tamamı ancak mürşid-i kâmilin nezaretinde ve refakatinde yaşanılabilir.
Bâki olabilmenin, sonsuzluğa ulaşabilmenin tek şartı; Hak ile Hak olmak, Hakk’ta ölüp Hakk’ta dirilmektir.
Yaşadığımız ne tür olumsuzluk olursa olsun, bizim hedefimize olan iştiyâkımızı arttırmalıdır.
Her türlü olumluluk ve olumsuzluktan istifade eden olalım.
Ehl-i ihvan hiçbir zaman olumsuzluk adına hesap yapmamalıdır.
İhvan, kendisini yargılayan, kendisini öz eleştiriye açık tutan ve kendini kemâle taşıyan olmalıdır.
İhvan, ancak telkin edilen hikmetli sözleri, hadisleri ve ayetleri yaşantısına uyarlayarak gayretinde istikamet bulabilir.
Kim hidayeti dilerse hidayete ulaşacak; kim hidayete ulaşmak istemezse Rahmân da ona hidayet etmeyecek.
İnancı olmayanın istikameti olmaz.
İnsan-ı asli Allah’ın aynasıdır.
Nurun olduğu yerde zulüm, dinin olduğu yerde kin, sevginin olduğu yerde nefret olmaz.
Ehl-i ihvan demek arif olan gerçeklere eren demektir.
Herkes tercihinden yönelişinden meyil ve rızasından sorumludur.
Nimete ulaşmak için mutlaka hizmete talip olmalıyız.
İhvan düşünmekle, keşfetmekle ve gayret ile kemâlat bulur.
“Rabbim” diyen için zaten zorluk yoktur.
Hedefi olmayanın istikameti de olmaz.
İslam, aslen teslim olmak ve selamet bulmaktır.

NAMAZ VAKİTLERİ