İsim | Kökeni | Cinsiyet | Anlamı |
---|---|---|---|
Konur : | Türkçe | Erkek | 1. Açık san, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi. |
Kayan : | Türkçe | Erkek | 1. Akarsu, sel. 2. Yassı, düz, kat kat oluşmuş taşlar. |
Kapar : | Türkçe | Erkek | 1. Akıl. 2. Ruh. |
Kader : | Arapça | Erkek | 1. Alın yazısı, yazgı. 2. Genellikle kaçınılmaz kötü talih. |
Karel : | İbr. | Kız | 1. Allah’ın kuzusu. 2. Allah’a sunulan, sunak; adak. |
Kayıt : | Türkçe | Erkek | 1. Araç, eşya. 2. Saban. 3. İş, güç. 4. Kış için ayrılan yiyecek. |
Kamertab : | Arapça +Farsça | Kız | 1. Aydınlık, ışık. 2. Ay ışığı, mehtap. |
Kasım : | Arapça | Erkek | 1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı. |
Kardeş : | Türkçe | Erkek | 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost. |
Karık : | Türkçe | Erkek | 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış. |
Keramet : | Arapça | Erkek | 1. Bağış. 2. Ağırlama, ikram. 3. Ermişçe yapılan iş, hareket veya söz |
Keramet : | Arapça | Kız | 1. Bağış. 2. Ağırlama, ikram. 3. Ermişçe yapılan iş, hareket veya söz. |
Karabatak : | Türkçe | Erkek | 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan. |
Kesek : | Türkçe | Erkek | 1. Bel, çapa veya sabanın topraktan kaldırdığı iri parça. 2. Çimen yapmak için üzerindeki otuyla birlikte çıkarılmış çayır parçası. |
Kemal : | Arapça | Erkek | 1. Bilgi ve erdem bakımından olgunluk, yetkinlik, erginlik, eksiksizlik. 2. En yüksek değer. |
Koldaş : | Türkçe | Erkek | 1. Bir işi birlikte yapan kimseler, ortak. 2. Yardımcı, arkadaş. |
Köken : | Türkçe | Erkek | 1. Bir şeyin çıktığı dayandığı temel, biçim, neden veya yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata. |
Kaynak : | Türkçe | Erkek | 1. Bir suyun çıktığı yer. 2. Neşe, sevinç. 3. Eğlendirici, neşeli kimse. |
Kaim : | Arapça | Erkek | 1. Birinin yerine geçen. 2. Bir işte sebat eden, direnen. 3. Ayakta duran. |
Köse : | Türkçe | Erkek | 1. Bıyığı sakalı çıkmayan erkek. 2. Cılız, bodur. 3. Yeni evlenmiş erkek, güvey. |
Kopuz : | Türkçe | Erkek | 1. Boğaz, dar yer. 2. Ozanların çaldığı eski bir telli Türk sazı. |
Kamet : | Arapça | Erkek | 1. Boy, boy bos, endam. 2. Camilerde namaza kalkmak için okunan iç ezan. 3. Ses, gürültü. |
Kamu : | Türkçe | Erkek | 1. Bütün, hep. 2. Halk. |
Korkut : | Türkçe | Erkek | 1. Büyük dolu tanesi. 2. Cin, şeytan gibi hayalî yaratıklar. 3. Korkusuz, yavuz, heybetli. |
Kebir : | Arapça | Erkek | 1. Büyük, ulu. 2. Çocukluktan çıkmış genç. 3. Yaşça büyük, yaşlı. |
Kebire : | Arapça | Kız | 1. Büyük, ulu. 2. Çocukluktan çıkmış genç. 3. Yaşça büyük, yaşlı. 4. Büyük günah. |
Kevser : | Arapça | Kız | 1. Cennette bir havuzun adı. 2. Kur’an-ı Kerim’in bir suresi. 3. Maddi ve manevi çokluk, kalabalık. 4. Cennette bulunduğuna inanılan bir ırmak. |
Kıran : | Türkçe | Erkek | 1. Çevre, kıyı, kenar. 2. Ufuk. 3. Tepe, yamaç, bayır. |
Kızgın : | Türkçe | Erkek | 1. Çok ısınmış, ısıtılmış. 2. Kızmış olan, öfkeli. |
Katı : | Türkçe | Erkek | 1. Çok, pek, fazla, yeğin. 2. Ağır. 3. Haşin, sert, kırıcı. |
Kapagan : | Türkçe | Erkek | 1. Çokça kapan, alan. 2. 691-716 Yılları arasında hüküm sürmüş olan Göktürk kağanı. |
Kerim : | Arapça | Erkek | 1. Cömert, eli açık. 2. Ulu, büyük. |
Koçak : | Türkçe | Erkek | 1. Cömert, eli açık. 2. Yiğit, kahraman. 3. Becerikli. |
Kirami : | Arapça | Erkek | 1. Cömertlere, eli açıklara özgü. 2. Soylular, ulular, şereflilerle ilgili. |
Kemter : | Farsça | Erkek | 1. Daha aşağı, daha değersiz. 2. Tam olmayan, eksik. |
Koç : | Türkçe | Erkek | 1. Damızlık erkek koyun. 2. Sağlıklı, gürbüz genç erkek. 3. Kahraman. |
Kök : | Türkçe | Erkek | 1. Dar ve derin dere. 2. Gürbüz, sağlıklı. 3. Gök. 4. Asıl, kök, köken |
Kibare : | Arapça | Kız | 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu. |
Kibar : | Arapça | Kız | 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu. 4. Büyükler, ulular. |
Kıymet : | Arapça | Kız | 1. Değer. 2. Değerli, nitelikli. |
Kavruk : | Türkçe | Erkek | 1. Dertli, acı çeken. 2. Sevdalı, âşık. |
Köşek : | Türkçe | Erkek | 1. Deve yavrusu. 2. Torun. |
Kırca : | Türkçe | Erkek | 1. Dolu. 2. Ufak ve sert taneli kar. 3. Bora, rüzgârla karışık yağmur. |
Koçkar : | Türkçe | Erkek | 1. Dövüş için yetiştirilmiş iri boynuzlu koç. 2. Yaban koyunu. |
Kırat : | Arapça | Erkek | 1. Elmas, zümrüt gibi değerli taşların tartısında kullanılan ölçü birimi. 2. Nitelik, değer. |
Kara : | Türkçe | Erkek | 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer. |
Kadın : | Türkçe | Kız | 1. Erişkin dişi insan. 2. Evlenmiş kız. 3. Eskiden bayan anlamında kullanılan bir san. 4. Analık veya ev yönetimi bakımından gereken erdemleri olan . |
Kayser : | Arapça | Erkek | 1. Eski Roma ve Bizans İmparatorlarının sanı. 2. Hükümdar. |
Kora : | Türkçe | Erkek | 1. Eski. 2. Anahtar. 3. Karda açılan ince yol. 4. Olgunlaşmamış üzüm, koruk. |
Kargı : | Türkçe | Erkek | 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz. |
Karacabey : | Türkçe | Erkek | 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı. |
Karaman : | Türkçe | Erkek | 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel. |
Koygun : | Türkçe | Erkek | 1. Etkili, hüzünlü, dokunaklı. 2. Akdoğan. |
Keskin : | Türkçe | Erkek | 1. Etkili, sert. 2. Görevini iyi yapan. 3. Azgın. |
Koçu : | Türkçe | Erkek | 1. Gelin arabası. 2. Çukur oyuk yer, hendek. |
Kıray : | Türkçe | Erkek | 1. Genç, delikanlı. 2. Ürün vermeyen arazi. 3. Eşkıya, yol kesen. |
Karaca : | Türkçe | Kız | 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer. |
Kırgız : | Türkçe | Erkek | 1. Gezici, gezgin. 2. Çoğunlukla Kırgızistan'da toplu durumda yaşayan, Türk soyundan gelen bir halk. |
Kazak : | Türkçe | Erkek | 1. Göçebe, akıncı. 2. Rusya'da yaşayan bir Türk kavmi. 3. Genç, taze. 4. İnatçı. |
Kökşin : | Türkçe | Erkek | 1. Gök renginde. 2. Yaşlı, koca. |
Karacı : | Türkçe | Erkek | 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici. |
Kalmuk : | Türkçe | Erkek | 1. Göz kapağı. 2. Tüylü yün kumaş. 3. Asya’da eski bir Moğol kabilesinin adı. |
Kudret : | Arapça | Erkek | 1. Güç, kuvvet. 2. Allah'ın gücü. 3. Varlık, zenginlik. 4. Allah yapısı. 5. Yetenek |
Kudret : | Arapça | Kız | 1. Güç, kuvvet. 2. Allah'ın gücü. 3. Varlık, zenginlik. 4. Allah yapısı. 5. Yetenek. |
Kutsal : | Türkçe | Kız | 1. Güçlü bir dinsel saygı uyandıran veya uyandırması gereken kimse. 2. Tapınılacak veya yolunda can verilecek derecede sevilen. 3. Uğur getirdiğine inanılan. |
Keklik : | Türkçe | Kız | 1. Güvercin büyüklüğünde, eti için avlanan, tüyü boz, ayakları ve gagası kırmızı renkte, beğenilen bir kuş 2. Alımlı, güzel kadın. |
Keleşhan : | Türkçe | Erkek | 1. Güzel, yakışıklı hükümdar. 2. Yiğit, cesur, bahadır hükümdar. |
Keleşbay : | Türkçe | Erkek | 1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır kimse. |
Keleş : | Türkçe | Erkek | 1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır. |
Keleştimur : | Türkçe | Erkek | 1. Güzel, yakışıklı, güçlü kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır. |
Kağan : | Türkçe | Erkek | 1. Hanların hanı, hükümdar. 2. Tarihte Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad. |
Kam : | Türkçe | Erkek | 1. Hekim. 2. Düşünür. |
Karabaş : | Türkçe | Erkek | 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday. |
Kamber : | Arapça | Erkek | 1. Hz. Ali'nin sadık kölesi. 2. Bir eve çok gelen kimse. |
Kesim : | Türkçe | Erkek | 1. İki taraf arasındaki kararlaştırılan şey. 2. Biçim, endam, boy bos. 3. Bölüm, parça. 4. Yeryüzündeki sel yarıntıları. 5. Ürün kaldırma mevsimi. |
Kabadayı : | Türkçe | Erkek | 1. İyi dövüşen, korkusuz, kendine özgü namus kurallarının dışına çıkmayan kimse. 2. Yürekli. |
Kor : | Türkçe | Erkek | 1. İyice yanarak ateş durumuna gelmiş kömür veya odun parçası. 2. Kırmızı. 3. Sıra, dizi, altın dizisi. 4. Dere. |
Kalgay : | Türkçe | Erkek | 1. İzci kumandanı. 2. Tarihte Kırım veliahdına verilen san. |
Kabil : | Arapça | Erkek | 1. Kabul eden, kabul edici. 2. Hz. Âdem'in oğlu. |
Karan : | Türkçe | Erkek | 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık. |
Kapçak : | Türkçe | Erkek | 1. Kale kuşatmasında duvara çakılmış büyük çember. 2. Bayrak. |
Kala : | Arapça | Erkek | 1. Kale, hisar. 2. (T.) Atmaca. |
Kani : | Arapça | Erkek | 1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış. |
Karagöz : | Türkçe | Erkek | 1. Kara gözlü kimse. 2. Şakacı, hoşsohbet kimse. 3. Halk tiyatrosunda Hacivat'ın muhatabı, oyun arkadaşı |
Karagöz : | Türkçe | Kız | 1. Kara gözlü kimse. 2. Şakacı, hoşsohbet kimse. 3. Halk tiyatrosunda Hacivat'ın muhatabı, oyun arkadaşı. |
Kayın : | Türkçe | Erkek | 1. Kayıngillerderı, kışın yaprak döken, güzel görünüşlü orman ağacı. 2. Kardeş, hısım, akraba. |
Kınık : | Türkçe | Erkek | 1. Kaynak, memba. 2. İstek, arzu, gayret. 3. Obur. 4. Oğuzların 24 boyundan biri. |
Keşfi : | Arapça | Erkek | 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden. |
Koçaş : | Türkçe | Erkek | 1. Kılavuz, rehber. 2. Yağmur bulutu. |
Keven : | Türkçe | Erkek | 1. Kimi türlerinden kitre denilen zamk çıkarılan dikenli bir çalı. 2. Bir tür kahve. |
Kişi : | Türkçe | Erkek | 1. Kimse, insan. 2. Sahip. 3. Koca, eş. |
Kökten : | Türkçe | Erkek | 1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu. |
Konak : | Türkçe | Erkek | 1. Konuk, misafir. 2. Konuk olunan yer. |
Köz : | Türkçe | Erkek | 1. Kor, ateş koru, kızıl ateş parçası. 2. İçinde küçük küçük kor parçalan bulunan kül. |
Kozak : | Türkçe | Erkek | 1. Kozalak. 2. Ham meyve. 3. Güneş görmeyen, gölgede kalan yer. |
Kanat : | Erkek | 1. Kuşlarda ve böceklerde uçmayı sağlayan organ. 2. Yan, taraf. | |
Kutay : | Türkçe | Erkek | 1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş. |
Kadir : | Arapça | Erkek | 1. Kuvvetli, güçlü, kudret sahibi. 2. Değer, onur, kıymet, şeref. 3. Allah’ın adlarındandır. |
Kimya : | Arapça | Kız | 1. Maddelerin temel yapılarını, bileşimlerini, vb.ni inceleyen bilim. 2. Üstün nitelikler taşıyan, çok değerli. |
Karamürsel : | Türkçe | Erkek | 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi. |
Kutun : | Türkçe | Kız | 1. Mutlu. 2. Kutsal. |
Kakınç : | Türkçe | Erkek | 1. Öfke, kızgınlık, sitem. 2. Vurma, vuruş. 3. Harekete geçiş, ayağa kalkış. |
Kızık : | Türkçe | Erkek | 1. Öfkeli, sert, kırıcı. 2. İstek, heves, arzu. |
Kalkan : | Türkçe | Erkek | 1. Ok, kılıç vb.nden korunmak için savaşçıların kullandığı korunmalık. 2. Koruyucu |
Kavas : | Arapça | Erkek | 1. Oklu asker. 2. Ok yapan, okçu. |
Kâmil : | Arapça | Erkek | 1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili, bilgin. 3. Bütün, tam, eksiksiz. |
Kâmile : | Arapça | Kız | 1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili. 3. Bütün, tam, eksiksiz. |
Kayran : | Türkçe | Erkek | 1. Orman içindeki ağaçsız alan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak. |
Kızıl : | Türkçe | Erkek | 1. Parlak kırmızı renk. 2. Altın, para. |
Kutan : | Türkçe | Kız | 1. Saban. 2. Saka kuşu. |
Karakoca : | Türkçe | Erkek | 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç. |
Kuzey : | Türkçe | Erkek | 1. Sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön, dört ana yönden biri, şimal, güney karşıtı. 2. Bulunduğu noktaya göre kuzeyde kalan yer. |
Karakucak : | Türkçe | Erkek | 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi. |
Kasırga : | Türkçe | Erkek | 1. Şiddetli fırtına. 2. Duyguların patlak verişi, büyük heyecan, coşku. |
Köklü : | Türkçe | Erkek | 1. Soylu, görgülü. 2. Varlıklı, kuvvetli. |
Kiram : | Arapça | Erkek | 1. Soylular. 2. Eli açıklar, cömertler. |
Kerem : | Arapça | Erkek | 1. Soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı, bağış. |
Kaymak : | Türkçe | Kız | 1. Sütün yüzünde toplanan yağlı katman 2. En seçkin, en güzel. |
Kargın : | Türkçe | Erkek | 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan. |
Kuddus : | Arapça | Erkek | 1. Temiz, pak. 2. Tanrı adlarındandır. 3. Kutsal, kutlu. |
Kıyas : | Arapça | Erkek | 1. Tutma, denk sayma. 2. Karşılaştırma, oranlama. |
Kadem : | Arapça | Erkek | 1. Uğur. 2. Ayak. |
Kahir : | Arapça | Erkek | 1. Üstün gelen, ezen, ezici. 2. Kahreden, zorlayan. 3. Yok eden. |
Kip : | Türkçe | Erkek | 1. Uygun, uyumlu, idareli. 2. Sağlam, dayanıklı. 3. Şık, zarif, biçimli. 4. Kullanışlı. |
Kenan : | İbr. | Erkek | 1. Vaat edilmiş ülke. 2. Cennet. 3. Hazreti Yakup'un ülkesi, Filistin. |
Koyak : | Türkçe | Erkek | 1. Vadi, dere. 2. Dağlar ve kayalıklar üzerindeki doğal çukurlar. 3. Dağ üzerinde otu bol olan, bitek, çukur yer. |
Kelebek : | Türkçe | Kız | 1. Vücudu, kanatları ince pullarla ve türlü renklerle örtülü, dört kanatlı, çok sayıda türü olan böcek. 2. Narin, zarif kadın. |
Kayı : | Türkçe | Erkek | 1. Yağmur, sağanak, bora. 2. Sağlam, güçlü, sert. |
Kıvılcım : | Türkçe | Erkek | 1. Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası. 2. Harekete geçiren etken. |
Kanun : | Arapça | Erkek | 1. Yasa. 2. Geçerli olan kural. |
Koca : | Türkçe | Erkek | 1. Yaşlı, ihtiyar. 2. Büyük, ulu, yüce. |
Kifayet : | Arapça | Kız | 1. Yetişme, el verme, kâfi gelme. 2. Bir işi yapabilecek nitelikte olma. |
Kürşat : | Türkçe | Erkek | 1. Yiğit, alp. 2. Göktürk prenslerinden birinin adı. |
Kahraman : | Farsça | Erkek | 1. Yiğit, cesur. 2. Bir olayın, serüvenin başlıca kişisi. 3. Sessiz, yumuşak kimse. |
Kolçak : | Türkçe | Erkek | 1. Yiğit, mert, yürekli, koçak. 2. Kola geçirilen kolluk. |
Kepez : | Türkçe | Erkek | 1. Yüksek dağ. 2. Mağara. 3. Gelin başlığı. 4. Kuşların başındaki uzun tüyler. |
Kadife : | Arapça | Kız | 1. Yüzeyi belirli uzunlukta bırakılmış ham madde lifleriyle kaplı, parlak, yumuşak kumaş. 2. Yumuşak, sakin, iyi huylu. |
Kopan : | Türkçe | Erkek | 1. Zafer kazanan. 2. Ortaya çıkan, harekete geçen. |
Karasu : | Türkçe | Erkek | Ağır akan su. |
Kıralp : | Türkçe | Erkek | Ak saçlı ve sakallı, yaşlı yiğit. |
Kayaş : | Türkçe | Erkek | Akraba, hısım. |
Kalagay : | Türkçe | Erkek | Al, kırmızı renk. |
Kısmet : | Arapça | Erkek | Allah'ın herkese uygun gördüğü yaşama durumu, nasip, kader. |
Kısmet : | Arapça | Kız | Allah’ın herkese uygun gördüğü yaşama durumu, nasip, kader. |
Kızılaslan : | Türkçe | Erkek | Altın gibi yüreği olan cesur kimse. |
Karatay : | Türkçe | Erkek | Anadolu Selçuklu devlet adamı. |
Kafar : | Türkçe | Erkek | Arkadaş, dost. |
Köksu : | Türkçe | Erkek | Aslı, soyu su gibi temiz ve saf olan. |
Koryürek : | Türkçe | Erkek | Ateş gibi sıcak yüreği olan. |
Kanıkor : | Türkçe | Erkek | Ateşli, canlı yaradılışta olan kimse. |
Korhan : | Türkçe | Erkek | Ateşli, canlı, güçlü hükümdar. |
Koraltan : | Türkçe | Erkek | Ateşli, canlı, hareketli hükümdar. |
Koray : | Türkçe | Erkek | Ateşli, canlı, hareketli kimse. |
Koraslan : | Türkçe | Erkek | Ateşli, canlı, hareketli yiğit kimse. |
Koralp : | Türkçe | Erkek | Ateşli, canlı, hareketli yiğit. |
Kamer : | Arapça | Kız | Ay. |
Körnes : | Erkek | Ayna. | |
Köktaş : | Türkçe | Erkek | Aynı soydan gelenlerden her biri. |
Kızhanım : | Türkçe | Kız | Az bulunur hanımefendi. |
Kardelen : | Türkçe | Kız | Baharın müjdecisi bir çiçek. |
Kın : | Türkçe | Erkek | Bıçak, kılıç gibi kesici araçların kabı. |
Koşukhan : | Türkçe | Erkek | Bir arada olan hükümdarlar. |
Koşuktekin : | Türkçe | Erkek | Bir araya gelmiş hükümdarlar. |
Komutan : | Türkçe | Erkek | Bir asker topluluğunun başı, kumandan. |
Kinaş : | Türkçe | Erkek | Bir iş üzerinde konuşma, danışma. |
Kanıt : | Türkçe | Erkek | Bir şeyin doğruluğu, gerçekliği konusunda kanı verici belge, delil. |
Karakan : | Türkçe | Erkek | Bir tür dağ ağacı. |
Karaçay : | Türkçe | Erkek | Bir Türk kavminin adı. |
Kıraç : | Türkçe | Erkek | Bitek olmayan, verimsiz veya sulanmayan yer. |
Konca : | Farsça | Kız | bk. Gonca |
Koncagül : | Farsça | Kız | bk. Goncagül |
Körklü : | Türkçe | Erkek | bk. Görklü |
Katun : | Türkçe | Kız | bk. Kadın |
Kaan : | Türkçe | Erkek | bk. Kağan |
Kalmık : | Türkçe | Erkek | bk. Kalmuk |
Kanber : | Arapça | Erkek | bk. Kamber |
Kâmuran : | Farsça | Erkek | bk. Kâmran |
Kanpulat : | Türkçe +Farsça | Erkek | bk. Kanpolat |
Karcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | bk. Karacan |
Karhan : | Türkçe | Erkek | bk. Karahan |
Karamık : | Türkçe | Erkek | bk. Karamuk |
Kavvas : | Arapça | Erkek | bk. Kavas |
Kaygusuz : | Türkçe | Erkek | bk. Kaygısız |
Kayhan : | Türkçe | Erkek | bk. Kayıhan |
Kaymas : | Türkçe | Erkek | bk. Kaymaz |
Kaynar : | Türkçe | Erkek | bk. Kaynak |
Kazgan : | Türkçe | Erkek | bk. Kazan |
Keziban : | Farsça | Kız | bk. Kezban. |
Kifaye : | Arapça | Kız | bk. Kifayet |
Kerami : | Arapça | Erkek | bk. Kirami |
Kerman : | Farsça | Erkek | bk. Kirman |
Kızılbars : | Türkçe | Erkek | bk. Kızılpars |
Köktan : | Türkçe | Erkek | bk. Kökten |
Kongar : | Türkçe | Erkek | bk. Kongur |
Kösemen : | Türkçe | Kız | bk. Kösem |
Kürşad : | Türkçe | Erkek | bk. Kürşat |
Kutluay : | Türkçe | Kız | bk. Kutlay |
Kutsel : | Türkçe | Kız | bk. Kutseli |
Kâşif : | Arapça | Erkek | Bulan, keşfeden, bulucu. |
Karadağ : | Türkçe | Erkek | Bulutlarla kaplı dağ. |
Kadagan : | Türkçe | Erkek | Buyruk, emir. |
Kayra : | Türkçe | Erkek | Büyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan. |
Kocataş : | Türkçe | Erkek | Büyük taş. |
Kaya : | Türkçe | Erkek | Büyük ve sert taş kütlesi. |
Kocatürk : | Türkçe | Erkek | Büyük, saygın Türk. |
Kanak : | Türkçe | Erkek | Çabuk aldanan, saf. |
Kanağan : | Türkçe | Erkek | Çabuk inanan, kanan. |
Korçan : | Türkçe | Erkek | Çağlayan. |
Kınayman : | Türkçe | Erkek | Çalışkan, etkin kimse. |
Kayacan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Canı kaya gibi güçlü olan. |
Kipcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Canlı, dayanıklı, sağlam kimse. |
Kipkurt : | Türkçe | Erkek | Canlı, dayanıklı, sağlam, deneyimli, yaşlı kimse. |
Kızan : | Türkçe | Erkek | Çocuk, delikanlı. |
Kınel : | Türkçe | Erkek | Çok çalışan, etkin, faal kimse. |
Kınaytürk : | Türkçe | Erkek | Çok çalışan, etkin, faal Türk. |
Kınay : | Türkçe | Erkek | Çok çalışan, etkin, faal. |
Kocaman : | Türkçe | Erkek | Çok iri, büyük. |
Kızılateş : | Türkçe | Erkek | Çok iyi yanan ateş. |
Kerime : | Arapça | Kız | Cömert, eli açık. |
Koçaker : | Türkçe | Erkek | Cömert, kahraman kimse. |
Koçakalp : | Türkçe | Erkek | Cömert, kahraman yiğit. |
Kaynarkan : | Türkçe | Erkek | Coşkulu, hareketli kimse. |
Kargınalp : | Türkçe | Erkek | Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit. |
Koytan : | Türkçe | Erkek | Dağ bucağı. |
Kıyan : | Türkçe | Erkek | Dağdan hızla inen sel. |
Karamuk : | Türkçe | Erkek | Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. |
Kaman : | Türkçe | Erkek | Dağların doruğuna yakın olan yerler. |
Kılınç : | Türkçe | Erkek | Davranış, yaradılış, huy. |
Kadri : | Arapça | Erkek | Değer, kıymet, onurla ilgili. |
Kıratlı : | Arapça +Türkçe | Erkek | Değerli, nitelikli. |
Kadrihan : | Arapça +Türkçe | Erkek | Değerli, saygın hükümdar. |
Karakoç : | Türkçe | Erkek | Delikanlı, yiğit esmer kimse. |
Karakurt : | Türkçe | Erkek | Deneyimli esmer kimse. |
Kızılkurt : | Türkçe | Erkek | Deneyimli, yaşlı kimse. |
Kadınana : | Türkçe | Kız | Deneyimli, yaşlı, saygı gösterilen kadın. |
Karabuğra : | Türkçe | Erkek | Deve gibi boylu boslu olan kimse. |
Keramettin : | Arapça | Erkek | Dinin kerameti, doğaüstü gücü. |
Kadrettin : | Arapça | Erkek | Dinin kudreti, gücü. |
Kemalettin : | Arapça | Erkek | Dinin olgunluğu, eksiksizliği ve değeri. |
Kiramettin : | Arapça | Erkek | Dinin uluları, soyluları. |
Kâni : | Arapça | Erkek | Dokunaklı, iğneli söz söyleyen. |
Kadam : | Türkçe | Erkek | Dost, arkadaş. |
Kete : | Türkçe | Erkek | Düğün armağanı. |
Keyhan : | Farsça | Erkek | Dünya. |
Köni : | Türkçe | Erkek | Dürüst, doğru, samimi, içten. |
Kıraner : | Türkçe | Erkek | Düşmani bozguna uğratan kimse. |
Kıranalp : | Türkçe | Erkek | Düşmanı bozguna uğratan yiğit. |
Kerimhan : | Arapça +Türkçe | Erkek | Eli açık, cömert hükümdar. |
Keremşah : | Arapça +Farsça | Erkek | Eli açık, cömert şah. |
Keriman : | Arapça +Farsça | Kız | Eli açıklar, cömertler. |
Kılıçel : | Türkçe | Erkek | Eli kılıç gibi etkili olan kimse. |
Kübra : | Arapça | Kız | En büyük, çok büyük olan. |
Kaygısız : | Türkçe | Erkek | Endişesiz, hiçbir şeye aldırış etmeyen. |
Karasüyek : | Türkçe | Erkek | Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı. |
Kadim : | Arapça | Erkek | Eski. |
Karacan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Esmer kimse. |
Karakız : | Türkçe | Kız | Esmer kız. |
Karabudun : | Türkçe | Erkek | Esmer milletten olan. |
Karadoğan : | Türkçe | Erkek | Esmer olarak dünyaya gelen. |
Karaoğlan : | Türkçe | Erkek | Esmer renkli çocok. |
Karaalp : | Türkçe | Erkek | Esmer, kara yağız yiğit. |
Karabey : | Türkçe | Erkek | Esmer, yağız bey. |
Karabay : | Türkçe | Erkek | Esmer, yağız kimse. |
Karaşın : | Türkçe | Erkek | Esmer. |
Keskinel : | Türkçe | Erkek | Etkili ve sert kişilikli kimse. |
Keskinay : | Türkçe | Erkek | Etkili, görevini iyi yapan kimse. |
Kayyum : | Arapça | Erkek | Ezelî ve ebedî olan, değişmeyen. |
Kınıkaslan : | Türkçe | Erkek | Gayretli, çabalayan kimse. |
Kaptan : | İt. | Erkek | Gemi yönetimiyle görevli en yüksek görevli. |
Kinyas : | Erkek | Geniş yüzlü kimse. | |
Kayıtmış : | Türkçe | Erkek | Geri dönmüş, geri gelmiş, vazgeçmiş. |
Köçeri : | Türkçe | Erkek | Göç sırasında doğan çocuk. |
Közer : | Türkçe | Erkek | Gören kimse. |
Kalender : | Farsça | Erkek | Gösterişsiz, sade yaşamaktan yana olan alçak gönüllü kimse. |
Kocagöz : | Türkçe | Erkek | Gözleri büyük kimse. |
Karabükey : | Türkçe | Erkek | Güçlü güreşçi. |
Kayıhan : | Türkçe | Erkek | Güçlü hükümdar. |
Kocademir : | Türkçe | Erkek | Güçlü kuvvetli ihtiyar kimse. |
Koçtuğ : | Türkçe | Erkek | Güçlü kuvvetli savaşçı kimse. |
Kandemir : | Türkçe | Erkek | Güçlü soydan gelen kimse. |
Koçsoy : | Türkçe | Erkek | Güçlü ve kuvvetli bir soydan gelen kimse. |
Kırboğa : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvetli yaşlı kimse. |
Karaboğa : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli esmer kimse. |
Koçhan : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli hükümdar. |
Kızılboğa : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Koçtürk : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli Türk. |
Kızılbörü : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli, deneyimli kimse. |
Kadire : | Arapça | Kız | Güçlü, kuvvetli. |
Kiraz : | Yun. | Kız | Gülgillerden bir meyve ağacı ve bu ağacın etli, sulu, tek çekirdekli, kırmızı renkli meyvesi. |
Kuzay : | Türkçe | Kız | Güneş görmeyen gölgelik yer. |
Koyaş : | Türkçe | Kız | Güneş. |
Karakaş : | Türkçe | Erkek | Gür ve kara kaşları olan kimse. |
Kayar : | Türkçe | Erkek | Gurur. |
Kotuzhan : | Türkçe | Erkek | Gururlu, kibirli hükümdar. |
Konurata : | Türkçe | Erkek | Gururlu, kibirli kimse. |
Konuralp : | Türkçe | Erkek | Gururlu, kibirli yiğit kimse. |
Kotuz : | Türkçe | Erkek | Gururlu, kibirli. |
Kebuter : | Farsça | Kız | Güvercin. |
Kumru : | Arapça | Kız | Güvercinden küçük, boz, gri renkli, sevimli bir kuş. |
Kekik : | Türkçe | Kız | Güzel kokulu bir bitki. |
Karanfil : | Arapça | Kız | Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi. |
Kortak : | Türkçe | Erkek | Güzel, gösterişli, endamlı. |
Kadıncık : | Türkçe | Kız | Hanımefendi. |
Kasar : | Türkçe | Erkek | Hatır, gönül. |
Kömen : | Türkçe | Erkek | Hayal. |
Kamar : | Türkçe | Erkek | Hekim, doktor. |
Kambay : | Türkçe | Erkek | Hekim, tabip. |
Kavurtbey : | Türkçe | Erkek | Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman bey. |
Kavurthan : | Türkçe | Erkek | Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman hükümdar. |
Kavurt : | Türkçe | Erkek | Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman. |
Korçak : | Türkçe | Erkek | Heykel. |
Korkmaz : | Türkçe | Erkek | Hiçbir şeyden korkmayan, yılmayan, cesur. |
Kirman : | Farsça | Erkek | Hisar, kale. |
Kişihan : | Türkçe | Erkek | Hükümdar olan kimse. |
Kulan : | Türkçe | Kız | İki üç yaşında dişi tay, kısrak. |
Kösten : | Türkçe | Erkek | Ilıca. |
Köklem : | Türkçe | Erkek | İlkbahar |
Kanık : | Türkçe | Erkek | İnanç, kanı. |
Kazakhan : | Türkçe | Erkek | İnatçı hükümdar. |
Key : | Farsça | Erkek | İran’da efsanevi Keyyaniler Hanedanı'nın padişahlarına verilen unvan. |
Karabörü : | Türkçe | Erkek | İşini iyi bilen esmer kimse. |
Keyfi : | Arapça | Erkek | İsteğe bağlı olan, bir kurala bir düzene bağlı olmayan. |
Kâmran : | Farsça | Kız | İsteğine kavuşmuş olan, mutlu. |
Kınış : | Türkçe | Erkek | İstek, arzu, heves. |
Kayrahan : | Türkçe | Erkek | İyiliksever hükümdar. |
Kayraalp : | Türkçe | Erkek | İyiliksever yiğit. |
Kayrabay : | Türkçe | Erkek | İyiliksever, saygın kimse. |
Kubat : | Türkçe | Erkek | Kaba, şişman, biçimsiz. |
Kâtibe : | Arapça | Kız | Kadın sekreter, kadın kâtip. |
Konurbey : | Türkçe | Erkek | Kahraman, yiğit bey. |
Konuröz : | Türkçe | Erkek | Kahraman, yiğit kimse. |
Karanbay : | Türkçe | Erkek | Kahraman, yürekli kimse. |
Kezer : | Türkçe | Erkek | Kahraman. |
Kezban : | Farsça | Kız | Kâhya kadın, bir daireyi idare eden kadın. |
Kirmanşah : | Farsça | Erkek | Kale hükümdarı. |
Korgan : | Türkçe | Erkek | Kale, hisar. |
Kıyam : | Arapça | Erkek | Kalkma, ayağa kalkma. |
Kanbay : | Türkçe | Erkek | Kanmış, doymuş, varlıklı kimse. |
Kartekin : | Türkçe | Erkek | Kar gibi saf, temiz kimse. |
Kardan : | Türkçe | Kız | Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf. |
Karlık : | Türkçe | Erkek | Kar kuyusu. |
Karamut : | Türkçe | Erkek | Kara baht, kötü şans. |
Karasal : | Türkçe | Erkek | Kara ile ilgili. |
Karaer : | Türkçe | Erkek | Kara yağız, esmer yiğit. |
Karanalp : | Türkçe | Erkek | Kara yağız, kahraman yiğit. |
Karatün : | Türkçe | Erkek | Karanlık gece. |
Karındaş : | Türkçe | Erkek | Kardeş. |
Karsel : | Türkçe +Arapça | Kız | Karın erimesiyle oluşan sel. |
Karyağdı : | Türkçe | Kız | Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad. |
Karlu : | Türkçe | Erkek | Karlı. |
Karlukhan : | Türkçe | Erkek | Karluk boyunun hanı. |
Karakuş : | Türkçe | Erkek | Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad. |
Kartal : | Türkçe | Erkek | Kartalgillerden, çok güçlü, iri, yırtıcı kuş. |
Kayahan : | Türkçe | Erkek | Kaya gibi güçlü hükümdar. |
Kayaer : | Türkçe | Erkek | Kaya gibi güçlü kimse. |
Kayagün : | Türkçe | Erkek | Kaya gibi güçlü ve yakışıklı kimse. |
Kayaalp : | Türkçe | Erkek | Kaya gibi güçlü yiğit. |
Kayatürk : | Türkçe | Erkek | Kaya gibi sert Türk. |
Kayatimur : | Türkçe | Erkek | Kaya ve demir gibi sert, güçlü kimse. |
Kayral : | Türkçe | Erkek | Kayrılan, himaye edilen kimse. |
Kaplan : | Türkçe | Erkek | Kedigillerden, enine siyah çizgili, koyu sarı postu olan çevik ve yırtıcı hayvan. |
Kasal : | Türkçe | Erkek | Kibir, gurur, övünme. |
Kösem : | Türkçe | Kız | Kılavuz, yol gösteren, rehber. |
Kılıçhan : | Türkçe | Erkek | Kılıç gibi keskin hükümdar. |
Kılıçbay : | Türkçe | Erkek | Kılıç gibi keskin kimse. |
Kılıçalp : | Türkçe | Erkek | Kılıç gibi keskin yiğit. |
Kılıçaslan : | Türkçe | Erkek | Kılıç gibi keskin, yürekli kimse. |
Koramaz : | Türkçe | Erkek | Kimseyi beğenmeyen, mağrur kimse. |
Kınalp : | Türkçe | Erkek | Kın-alp. |
Kırçiçek : | Türkçe | Kız | Kır çiçeği. |
Kızıltuğ : | Türkçe | Erkek | Kırmızı tuğ. |
Kımız : | Türkçe | Erkek | Kısrak sütünden yapılan bir içki. |
Kıvançlı : | Türkçe | Erkek | Kıvanç duyan, sevinçli. |
Kızılyalım : | Türkçe | Erkek | Kızıl ateş. |
Kızgınok : | Türkçe | Erkek | Kızmış, öfkelenmiş kimse. |
Kızgınyiğit : | Türkçe | Erkek | Kızmış, öfkelenmiş yiğit kimse. |
Koçay : | Türkçe | Erkek | Koç gibi güçlü. |
Koçubey : | Türkçe | Erkek | Koçu arabasını kullanan kişi. |
Kökel : | Türkçe | Erkek | Kök-el. |
Köker : | Türkçe | Erkek | Köklü soydan gelen kimse. |
Kavçın : | Türkçe | Erkek | Konuk, misafir. |
Korman : | Türkçe | Erkek | Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse. |
Korkan : | Türkçe | Erkek | Kor gibi ateşli, dinamik, hareketli soydan gelen kimse. |
Korkutata : | Türkçe | Erkek | Korkusuz, yavuz, heybetli ata. |
Korkutalp : | Türkçe | Erkek | Korkusuz, yavuz, heybetli yiğit. |
Koşuk : | Türkçe | Erkek | Koşma, şiir, türkü. |
Karaçar : | Türkçe | Erkek | Kötü ruhlar. |
Köymen : | Türkçe | Erkek | Köylü. |
Karayağız : | Türkçe | Erkek | Koyu esmer kimse. |
Karabulut : | Türkçe | Erkek | Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu. |
Kızıltunç : | Türkçe | Erkek | Krmızı tunç. |
Kiçkinebike : | Türkçe | Kız | Küçük hanım. |
Kiçihan : | Türkçe | Erkek | Küçük hükümdar. |
Kızkına : | Türkçe | Kız | Küçük kız. |
Kiçialp : | Türkçe | Erkek | Küçük yiğit. |
Kiçi : | Türkçe | Erkek | Küçük. |
Korday : | Türkçe | Erkek | Kuğu kuşu. |
Kongarata : | Türkçe | Erkek | Kumral kimse. |
Konguralp : | Türkçe | Erkek | Kumral yiğit. |
Kumriye : | Arapça | Kız | Kumru. |
Köşker : | Türkçe | Erkek | Kunduracı. |
Koldan : | Türkçe | Erkek | Kurala uygun, normal. |
Kutlay : | Türkçe | Kız | Kutlu, uğurlu ay. |
Kuddusi : | Arapça | Erkek | Kutsal niteliklere ulaşmış olan kimse. |
Kudsiye : | Arapça | Kız | Kutsal. |
Kutbiye : | Arapça | Kız | Kutupla ilgili, kutba ilişkin. |
Karaörs : | Türkçe | Erkek | Kuvveti, güçlü kimse. |
Karaçelik : | Türkçe | Erkek | Kuvvetli, güçlü esmer kimse. |
Karayel : | Türkçe | Erkek | Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel. |
Kocaün : | Türkçe | Erkek | Meşhur, ünlü kimse. |
Konuk : | Türkçe | Erkek | Misafir. |
Kutgün : | Türkçe | Kız | Mutlu gün. |
Kızgınbey : | Türkçe | Erkek | Öfkeli, kızmış bey. |
Kâzım : | Arapça | Erkek | Öfkesini, hırsını yenebilen kimse. |
Kırdar : | Türkçe | Erkek | Ölçülü davranış, sakınganlık. |
Kırdarlı : | Türkçe | Erkek | Ölçülü, sakıngan kimse. |
Kazanhan : | Türkçe | Erkek | Olumlu etkiler bırakan hükümdar. |
Kazan : | Türkçe | Erkek | Olumlu etkiler bırakan kimse. |
Korucu : | Türkçe | Erkek | Orman vb. bekçisi. |
Karakalpak : | Türkçe | Erkek | Orta Asya'da yaşayan bir Türk boyu. |
Kıvanç : | Türkçe | Erkek | Övünç, iftihar. |
Kıvançer : | Türkçe | Erkek | Övünen, iftihar eden kimse. |
Koytuk : | Türkçe | Erkek | Oyuk, çukur, siper |
Konçuy : | Türkçe | Kız | Prenses. |
Koytak : | Türkçe | Erkek | Rüzgâr almayan çukur yer. |
Kumral : | Türkçe | Kız | Saçları koyu sarı ve açık kestane rengi olan. |
Kırman : | Türkçe | Erkek | Saçlarına ak düşmüş adam. |
Kırteke : | Türkçe | Erkek | Saçlarına ak düşmüş kimse. |
Kırtay : | Türkçe | Erkek | Saçlarona ak düşmüş kimse. |
Karatan : | Türkçe | Erkek | Şafak sökmeden önceki alaca karanlık. |
Kayıbay : | Türkçe | Erkek | Sağlam, güçlü, sert kimse. |
Koçer : | Türkçe | Erkek | Sağlıklı, yürekli kimse. |
Kaşka : | Türkçe | Erkek | Şakacı, neşeli kimse. |
Közcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Samimi, içten kimse. |
Kongur : | Türkçe | Erkek | Sarı ile siyah karışımı bir renk, koyu kumral, kestane rengi. |
Kaban : | Türkçe | Erkek | Savaşçı, dövüşken. |
Kamanbay : | Türkçe | Erkek | Saygın, değerli kimse. |
Kent : | Soğd. | Erkek | Şehir, kasaba. |
Kenter : | Soğd. +Türkçe | Erkek | Şehirli, kentli. |
Kayansel : | Türkçe +Arapça | Erkek | Sel gibi taşan, coşan kimse. |
Katıhan : | Türkçe | Erkek | Sert, kırıcı hükümdar. |
Koral : | Türkçe | Erkek | Sınır muhafizı. |
Karaduman : | Türkçe | Erkek | Siyah duman. |
Karadut : | Türkçe +Farsça | Kız | Siyah renkli dut. |
Karataş : | Türkçe | Erkek | Siyah taş, hacerülesvet. |
Karasungur : | Türkçe | Erkek | Soğukkanlı, sakin esmer kimse. |
Köktay : | Türkçe | Erkek | Soylu bir aileden gelen kimse. |
Kansu : | Türkçe | Erkek | Soyu su gibi saf ve temiz olan. |
Kaner : | Türkçe | Erkek | Soyu yiğit olsn kimse. |
Kelâmi : | Arapça | Erkek | Söze ilişkin, sözle ilgili. |
Köksan : | Türkçe | Erkek | Tanınmış, ünlü ad. |
Köksoy : | Türkçe | Erkek | Tanınmış, ünlü soydan gelen kimse. |
Kuday : | Farsça | Erkek | Tanrı. |
Kudretullah : | Arapça | Erkek | Tanrı’nın gücü. |
Karahan : | Türkçe | Erkek | Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san. |
Köktürk : | Türkçe | Erkek | Tarihteki ilk Türk devleti. |
Kurtuluş : | Türkçe | Kız | Tehlikeli veya kötü bir durumdan kurtulma. |
Karabuğday : | Türkçe | Erkek | Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki. |
Kukus : | Türkçe | Kız | Tomurcuk. |
Kamacı : | Türkçe | Erkek | Top kaması yapan veya onaran kimse. |
Karluk : | Türkçe | Erkek | Türk boylarından biri. |
Kantürk : | Türkçe | Erkek | Türk soyundan gelen. |
Karadeniz : | Türkçe | Erkek | Türkiye'nin kuzeyindeki büyük deniz. |
Kutsalan : | Türkçe | Kız | Uğur getiren, kutlu. |
Kutseli : | Türkçe +Arapça | Kız | Uğur, mutluluk seli. |
Kutlu : | Türkçe | Erkek | Uğurlu, kutsal, mutlu. |
Kutsan : | Türkçe | Kız | Uğurlu, talihli ad. |
Kutluk : | Türkçe | Erkek | Uğurlu. |
Koman : | Türkçe | Erkek | Umut. |
Kubilay : | Moğ. | Erkek | Ünlü bir hükümdar. |
Köroğlu : | Türkçe | Erkek | Ünlü Türk halk öyküsünün kahramanı. |
Kapkın : | Türkçe | Erkek | Uygun, düzenli. |
Karakoyun : | Türkçe | Erkek | Uysal, ılımlı esmer kimse. |
Kervan : | Farsça | Erkek | Uzak yerlere yolcu ve ticaret eşyası taşıyan yük. hayvanı katar. |
Kılıç : | Türkçe | Erkek | Uzun, düz veya eğri, ucu sivri, bir veya her iki yüzü keskin, kın içinde bele takılan, çelikten silah. |
Kevnî : | Arapça | Erkek | Var olmayla, varlıkla ilgili. |
Kıpçak : | Türkçe | Erkek | XI-XV. yüzyıllarda, Ural dağlarıyla Volga ırmağı arasında yaşamış bir Türk boyu. |
Kuğu : | Türkçe | Kız | Yabani ve evcil türleri bulunan, çok uzun ve kıvrık boyunlu, geniş kanatlı ve geniş gagalı bir su kuşu. |
Kay : | Türkçe | Erkek | Yağmur, sağanak. |
Karabet : | Arapça | Erkek | Yakınlık, hısımlık, akrabalık. |
Kocatay : | Türkçe | Erkek | Yaşlı kimse. |
Karacakurt : | Türkçe | Erkek | Yaşlı ve deneyimli esmer kimse. |
Kırbörü : | Türkçe | Erkek | Yaşlı, ak sakallı deneyimli kimse. |
Kırhan : | Türkçe | Erkek | Yaşlı, ak sakallı hükümdar. |
Kırbay : | Türkçe | Erkek | Yaşlı, ak sakallı kimse. |
Kocabey : | Türkçe | Erkek | Yaşlı, ihtiyar bey. |
Kartay : | Türkçe | Erkek | Yaşlı, pir. |
Kocabaş : | Türkçe | Erkek | Yaşlı, saygın kimse. |
Kocaalp : | Türkçe | Erkek | Yaşlı, ulu yiğit. |
Kemandar : | Farsça | Erkek | Yay tutan, yay tutucu. |
Kâtip : | Arapça | Erkek | Yazan, yazıcı, usta yazıcı. |
Körpe : | Türkçe | Kız | Yeni yetişmiş, taze, genç. |
Kızılelma : | Türkçe | Erkek | Yeryüzündeki Türklerin birleşip kuracakları ideal ülke veya bütün Türklerin bir araya geleceği ülküsü. |
Kanpolat : | Türkçe +Fat. | Erkek | Yiğit, kahraman kimse. |
Koçkan : | Türkçe | Erkek | Yiğit, yürekli soydan gelen. |
Kevkep : | Arapça | Erkek | Yıldız. |
Kaymaz : | Türkçe | Erkek | Yılmayan, azimli, cesur. |
Kılavuz : | Türkçe | Erkek | Yol gösteren, rehber. |
Koçyiğit : | Türkçe | Erkek | Yürekli, cesur, kahraman kimse. |
Kanturalı : | Türkçe | Erkek | Zengin yaşayan. |
Kanver : | Türkçe | Erkek | “Canlılık kat“ anlamında kullanılan bir ad. |
Kansun : | Türkçe | Erkek | “Kansın, inansın“ anlamında kullanılan bir ad. |
Kılıçal : | Türkçe | Erkek | “Kılıç takın, kuşan“ anlamında kullanılan bir ad. |
Kızımay : | Türkçe | Kız | “Kızım ay gibi parlak ve güzeldir“ anlamında kullanılan bir ad. |
Köksal : | Türkçe | Erkek | “Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin“ anlamında kullanılan bir ad. |
Koparal : | Türkçe | Erkek | “Kopar ve al“ anlamında kullanılan bir ad. |
Koşal : | Türkçe | Erkek | “Koş ve al“ anlamında kullanılan bir ad. |
Koryak : | Türkçe | Erkek | “Odun veya kömürü kor duruma gelinceye kadar yak“ anlamında kullanılan bir ad. |
Köksür : | Türkçe | Erkek | “Soyun genişlesin“ anlamında kullanılan bir ad. |
Kudayberdi : | Farsça +Türkçe | Erkek | “Tanrı lutfetti, bağışladı“ anlamında kullanılan mir ad. |
Kutal : | Türkçe | Kız | “Uğurlu, talihli, mutlu ol, şansın açık olsun“ anlamında kullanılan bir ad. |
Kolat : | Türkçe | Erkek | “Yardım et, yardımcı ol“ anlamında kullanılan bir ad. |