16 Ekim 2024
13 Rebiü'l-Ahir 1446
halveti
MENÜ
SOHBETLER HAZRET-İ MUHAMMED'IN
(S.A.V) HAYATI
SEVGİLİ PEYGAMBERİM KUR'AN-I KERİM İLMİHAL İSLAM VE TOPLUM 40 HADİS HADİS-İ ŞERİFLER OSMANLICA SÖZLÜK RÜYA TABİRLERİ BEBEK İSİMLERİ ABDÜLKADİR BİLGİLİ
(SEBATİ) DİVANI
NİYAZİ MISRİ DİVANI HİKMETLİ SÖZLER KUR'AN-I KERİM ÖĞRENİYORUM KUR'AN-I KERİM (SESLİ ve YAZILI) SESLİ ARŞİV İLAHİLER KVKK ve GİZLİLİK POLİTİKASI
İSLAM ve TASAVVUF
TASAVVUFUN TARİFLERİ TASAVVUFUN DOĞUŞU TASAVVUFUN ANADOLU'YA GİRİŞİ HALVETİLİĞİN TARİHİ HALVETİLİĞİN TARİHİ GELİŞİMİ HALVETİLİĞİN TÜRK TOPLUMUNDAKİ YERİ HALVETİYYE SİLSİLESİ PİRLERİMİZİN HAYATLARI MEHMET ALİ İŞTİP (VAHDETİ) ABDÜLKADİR BİLGİLİ (SEBATİ) İBRAHİM GÜLMEZ(KANÂATÎ)
EHLİ - BEYT
EHL-İ BEYT KİMDİR? EHL-İ BEYTİ SEVMEK
RESÛLULLAH'I SEVMEKTİR
EHL-İ BEYT EMANETİ RESÛLULLAH'TIR EHL-İ BEYTİN HALİ NUH'UN GEMİSİ GİBİDİR EHL-İ BEYT OLMAK HEM NESEBİ HEMDE MEZHEBİDİR
ONİKİ İMAMLAR
HZ. İMAM ALİ K.A.V RA HZ. İMAM HASAN-I (MÜCTEBA) HZ. İMAM HÜSEYİN-İ (KERBELA) HZ. İMAM ZEYNEL ABİDİN HZ. İMAM MUHAMMED BAKIR HZ. İMAM CAFER-İ SADIK HZ. İMAM MUSA-İ KAZIM HZ. İMAM ALİYYUL RIZA HZ. İMAM MUHAMMED CEVAD (TAKİ) HZ. İMAM ALİ HADİ (NAKİ) HZ. İMAM HASAN’UL ASKERİ HZ. İMAM MUHAMMED MEHDİ






K harfiyle başlayan bebek isimleri


KIZ BEBEK İSİMLERİ ERKEK BEBEK İSİMLERİ

A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U V Y Z

İsimKökeniCinsiyetAnlamı
Konur :TürkçeErkek1. Açık san, boz, bozla sarı arası renk.
2. Yanık kırmızı, yağızımsı al.
3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli.
4. Kahraman, yiğit.
5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu.
6. İnatçı, aksi.
Kayan :TürkçeErkek1. Akarsu, sel.
2. Yassı, düz, kat kat oluşmuş taşlar.
Kapar :TürkçeErkek1. Akıl.
2. Ruh.
Kader :ArapçaErkek1. Alın yazısı, yazgı.
2. Genellikle kaçınılmaz kötü talih.
Karel :İbr.Kız1. Allah’ın kuzusu.
2. Allah’a sunulan, sunak; adak.
Kayıt :TürkçeErkek1. Araç, eşya.
2. Saban.
3. İş, güç.
4. Kış için ayrılan yiyecek.
Kamertab :Arapça +FarsçaKız1. Aydınlık, ışık.
2. Ay ışığı, mehtap.
Kasım :ArapçaErkek1. Ayıran, bölen, taksim eden.
2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı.
Kardeş :TürkçeErkek1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı.
2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karık :TürkçeErkek1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler.
2. Karışık, karışmış.
Keramet :ArapçaErkek1. Bağış.
2. Ağırlama, ikram.
3. Ermişçe yapılan iş, hareket veya söz
Keramet :ArapçaKız1. Bağış.
2. Ağırlama, ikram.
3. Ermişçe yapılan iş, hareket veya söz.
Karabatak :TürkçeErkek1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu.
2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Kesek :TürkçeErkek1. Bel, çapa veya sabanın topraktan kaldırdığı iri parça.
2. Çimen yapmak için üzerindeki otuyla birlikte çıkarılmış çayır parçası.
Kemal :ArapçaErkek1. Bilgi ve erdem bakımından olgunluk, yetkinlik, erginlik, eksiksizlik.
2. En yüksek değer.
Koldaş :TürkçeErkek1. Bir işi birlikte yapan kimseler, ortak.
2. Yardımcı, arkadaş.
Köken :TürkçeErkek1. Bir şeyin çıktığı dayandığı temel, biçim, neden veya yer.
2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları.
3. Soy, asıl, ata.
Kaynak :TürkçeErkek1. Bir suyun çıktığı yer.
2. Neşe, sevinç.
3. Eğlendirici, neşeli kimse.
Kaim :ArapçaErkek1. Birinin yerine geçen.
2. Bir işte sebat eden, direnen.
3. Ayakta duran.
Köse :TürkçeErkek1. Bıyığı sakalı çıkmayan erkek.
2. Cılız, bodur.
3. Yeni evlenmiş erkek, güvey.
Kopuz :TürkçeErkek1. Boğaz, dar yer.
2. Ozanların çaldığı eski bir telli Türk sazı.
Kamet :ArapçaErkek1. Boy, boy bos, endam.
2. Camilerde namaza kalkmak için okunan iç ezan.
3. Ses, gürültü.
Kamu :TürkçeErkek1. Bütün, hep.
2. Halk.
Korkut :TürkçeErkek1. Büyük dolu tanesi.
2. Cin, şeytan gibi hayalî yaratıklar.
3. Korkusuz, yavuz, heybetli.
Kebir :ArapçaErkek1. Büyük, ulu.
2. Çocukluktan çıkmış genç.
3. Yaşça büyük, yaşlı.
Kebire :ArapçaKız1. Büyük, ulu.
2. Çocukluktan çıkmış genç.
3. Yaşça büyük, yaşlı.
4. Büyük günah.
Kevser :ArapçaKız1. Cennette bir havuzun adı.
2. Kur’an-ı Kerim’in bir suresi.
3. Maddi ve manevi çokluk, kalabalık.
4. Cennette bulunduğuna inanılan bir ırmak.
Kıran :TürkçeErkek1. Çevre, kıyı, kenar.
2. Ufuk.
3. Tepe, yamaç, bayır.
Kızgın :TürkçeErkek1. Çok ısınmış, ısıtılmış.
2. Kızmış olan, öfkeli.
Katı :TürkçeErkek1. Çok, pek, fazla, yeğin.
2. Ağır.
3. Haşin, sert, kırıcı.
Kapagan :TürkçeErkek1. Çokça kapan, alan.
2. 691-716 Yılları arasında hüküm sürmüş olan Göktürk kağanı.
Kerim :ArapçaErkek1. Cömert, eli açık.
2. Ulu, büyük.
Koçak :TürkçeErkek1. Cömert, eli açık.
2. Yiğit, kahraman.
3. Becerikli.
Kirami :ArapçaErkek1. Cömertlere, eli açıklara özgü.
2. Soylular, ulular, şereflilerle ilgili.
Kemter :FarsçaErkek1. Daha aşağı, daha değersiz.
2. Tam olmayan, eksik.
Koç :TürkçeErkek1. Damızlık erkek koyun.
2. Sağlıklı, gürbüz genç erkek.
3. Kahraman.
Kök :TürkçeErkek1. Dar ve derin dere.
2. Gürbüz, sağlıklı.
3. Gök.
4. Asıl, kök, köken
Kibare :ArapçaKız1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan.
2. Seçkin, değerli.
3. Zengin, soylu.
Kibar :ArapçaKız1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan.
2. Seçkin, değerli.
3. Zengin, soylu.
4. Büyükler, ulular.
Kıymet :ArapçaKız1. Değer.
2. Değerli, nitelikli.
Kavruk :TürkçeErkek1. Dertli, acı çeken.
2. Sevdalı, âşık.
Köşek :TürkçeErkek1. Deve yavrusu.
2. Torun.
Kırca :TürkçeErkek1. Dolu.
2. Ufak ve sert taneli kar.
3. Bora, rüzgârla karışık yağmur.
Koçkar :TürkçeErkek1. Dövüş için yetiştirilmiş iri boynuzlu koç.
2. Yaban koyunu.
Kırat :ArapçaErkek1. Elmas, zümrüt gibi değerli taşların tartısında kullanılan ölçü birimi.
2. Nitelik, değer.
Kara :TürkçeErkek1. En koyu renk, siyah.
2. Zenci, esmer.
Kadın :TürkçeKız1. Erişkin dişi insan.
2. Evlenmiş kız.
3. Eskiden bayan anlamında kullanılan bir san.
4. Analık veya ev yönetimi bakımından gereken erdemleri olan .
Kayser :ArapçaErkek1. Eski Roma ve Bizans İmparatorlarının sanı.
2. Hükümdar.
Kora :TürkçeErkek1. Eski.
2. Anahtar.
3. Karda açılan ince yol.
4. Olgunlaşmamış üzüm, koruk.
Kargı :TürkçeErkek1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık.
2. Kamış, saz.
Karacabey :TürkçeErkek1. Esmer bey.
2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaman :TürkçeErkek1. Esmer, kara yağız insan.
2. Güneybatıdan esen yel.
Koygun :TürkçeErkek1. Etkili, hüzünlü, dokunaklı.
2. Akdoğan.
Keskin :TürkçeErkek1. Etkili, sert.
2. Görevini iyi yapan.
3. Azgın.
Koçu :TürkçeErkek1. Gelin arabası.
2. Çukur oyuk yer, hendek.
Kıray :TürkçeErkek1. Genç, delikanlı.
2. Ürün vermeyen arazi.
3. Eşkıya, yol kesen.
Karaca :TürkçeKız1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı.
2. Esmer.
Kırgız :TürkçeErkek1. Gezici, gezgin.
2. Çoğunlukla Kırgızistan'da toplu durumda yaşayan, Türk soyundan gelen bir halk.
Kazak :TürkçeErkek1. Göçebe, akıncı.
2. Rusya'da yaşayan bir Türk kavmi.
3. Genç, taze.
4. İnatçı.
Kökşin :TürkçeErkek1. Gök renginde.
2. Yaşlı, koca.
Karacı :TürkçeErkek1. Gönül alan.
2. Gözetleyici.
Kalmuk :TürkçeErkek1. Göz kapağı.
2. Tüylü yün kumaş.
3. Asya’da eski bir Moğol kabilesinin adı.
Kudret :ArapçaErkek1. Güç, kuvvet.
2. Allah'ın gücü.
3. Varlık, zenginlik.
4. Allah yapısı.
5. Yetenek
Kudret :ArapçaKız1. Güç, kuvvet.
2. Allah'ın gücü.
3. Varlık, zenginlik.
4. Allah yapısı.
5. Yetenek.
Kutsal :TürkçeKız1. Güçlü bir dinsel saygı uyandıran veya uyandırması gereken kimse.
2. Tapınılacak veya yolunda can verilecek derecede sevilen.
3. Uğur getirdiğine inanılan.
Keklik :TürkçeKız1. Güvercin büyüklüğünde, eti için avlanan, tüyü boz, ayakları ve gagası kırmızı renkte, beğenilen bir kuş
2. Alımlı, güzel kadın.
Keleşhan :TürkçeErkek1. Güzel, yakışıklı hükümdar.
2. Yiğit, cesur, bahadır hükümdar.
Keleşbay :TürkçeErkek1. Güzel, yakışıklı kimse.
2. Yiğit, cesur, bahadır kimse.
Keleş :TürkçeErkek1. Güzel, yakışıklı kimse.
2. Yiğit, cesur, bahadır.
Keleştimur :TürkçeErkek1. Güzel, yakışıklı, güçlü kimse.
2. Yiğit, cesur, bahadır.
Kağan :TürkçeErkek1. Hanların hanı, hükümdar.
2. Tarihte Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad.
Kam :TürkçeErkek1. Hekim.
2. Düşünür.
Karabaş :TürkçeErkek1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr.
2. Evlenmeyen rahip.
3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kamber :ArapçaErkek1. Hz. Ali'nin sadık kölesi.
2. Bir eve çok gelen kimse.
Kesim :TürkçeErkek1. İki taraf arasındaki kararlaştırılan şey.
2. Biçim, endam, boy bos.
3. Bölüm, parça.
4. Yeryüzündeki sel yarıntıları.
5. Ürün kaldırma mevsimi.
Kabadayı :TürkçeErkek1. İyi dövüşen, korkusuz, kendine özgü namus kurallarının dışına çıkmayan kimse.
2. Yürekli.
Kor :TürkçeErkek1. İyice yanarak ateş durumuna gelmiş kömür veya odun parçası.
2. Kırmızı.
3. Sıra, dizi, altın dizisi.
4. Dere.
Kalgay :TürkçeErkek1. İzci kumandanı.
2. Tarihte Kırım veliahdına verilen san.
Kabil :ArapçaErkek1. Kabul eden, kabul edici.
2. Hz. Âdem'in oğlu.
Karan :TürkçeErkek1. Kahraman, yürekli.
2. Karanlık.
Kapçak :TürkçeErkek1. Kale kuşatmasında duvara çakılmış büyük çember.
2. Bayrak.
Kala :ArapçaErkek1. Kale, hisar.
2. (T.) Atmaca.
Kani :ArapçaErkek1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen.
2. İnanmış, kanmış.
Karagöz :TürkçeErkek1. Kara gözlü kimse.
2. Şakacı, hoşsohbet kimse.
3. Halk tiyatrosunda Hacivat'ın muhatabı, oyun arkadaşı
Karagöz :TürkçeKız1. Kara gözlü kimse.
2. Şakacı, hoşsohbet kimse.
3. Halk tiyatrosunda Hacivat'ın muhatabı, oyun arkadaşı.
Kayın :TürkçeErkek1. Kayıngillerderı, kışın yaprak döken, güzel görünüşlü orman ağacı.
2. Kardeş, hısım, akraba.
Kınık :TürkçeErkek1. Kaynak, memba.
2. İstek, arzu, gayret.
3. Obur.
4. Oğuzların 24 boyundan biri.
Keşfi :ArapçaErkek1. Keşifle ilgili.
2. Keşfeden.
Koçaş :TürkçeErkek1. Kılavuz, rehber.
2. Yağmur bulutu.
Keven :TürkçeErkek1. Kimi türlerinden kitre denilen zamk çıkarılan dikenli bir çalı.
2. Bir tür kahve.
Kişi :TürkçeErkek1. Kimse, insan.
2. Sahip.
3. Koca, eş.
Kökten :TürkçeErkek1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen.
2. Soylu.
Konak :TürkçeErkek1. Konuk, misafir.
2. Konuk olunan yer.
Köz :TürkçeErkek1. Kor, ateş koru, kızıl ateş parçası.
2. İçinde küçük küçük kor parçalan bulunan kül.
Kozak :TürkçeErkek1. Kozalak.
2. Ham meyve.
3. Güneş görmeyen, gölgede kalan yer.
Kanat :Erkek1. Kuşlarda ve böceklerde uçmayı sağlayan organ.
2. Yan, taraf.
Kutay :TürkçeErkek1. Kutlu, uğurlu ay.
2. İpek, ipekli kumaş.
Kadir :ArapçaErkek1. Kuvvetli, güçlü, kudret sahibi.
2. Değer, onur, kıymet, şeref.
3. Allah’ın adlarındandır.
Kimya :ArapçaKız1. Maddelerin temel yapılarını, bileşimlerini, vb.ni inceleyen bilim.
2. Üstün nitelikler taşıyan, çok değerli.
Karamürsel :TürkçeErkek1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad.
2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kutun :TürkçeKız1. Mutlu.
2. Kutsal.
Kakınç :TürkçeErkek1. Öfke, kızgınlık, sitem.
2. Vurma, vuruş.
3. Harekete geçiş, ayağa kalkış.
Kızık :TürkçeErkek1. Öfkeli, sert, kırıcı.
2. İstek, heves, arzu.
Kalkan :TürkçeErkek1. Ok, kılıç vb.nden korunmak için savaşçıların kullandığı korunmalık.
2. Koruyucu
Kavas :ArapçaErkek1. Oklu asker.
2. Ok yapan, okçu.
Kâmil :ArapçaErkek1. Olgun, yetkin kimse.
2. Kültürlü, bilgili, bilgin.
3. Bütün, tam, eksiksiz.
Kâmile :ArapçaKız1. Olgun, yetkin kimse.
2. Kültürlü, bilgili.
3. Bütün, tam, eksiksiz.
Kayran :TürkçeErkek1. Orman içindeki ağaçsız alan.
2. Kayan yer.
3. İnce çakıllı, kumlu toprak.
Kızıl :TürkçeErkek1. Parlak kırmızı renk.
2. Altın, para.
Kutan :TürkçeKız1. Saban.
2. Saka kuşu.
Karakoca :TürkçeErkek1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam.
2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Kuzey :TürkçeErkek1. Sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön, dört ana yönden biri, şimal, güney karşıtı.
2. Bulunduğu noktaya göre kuzeyde kalan yer.
Karakucak :TürkçeErkek1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma.
2. En eski Türk güreş biçimi.
Kasırga :TürkçeErkek1. Şiddetli fırtına.
2. Duyguların patlak verişi, büyük heyecan, coşku.
Köklü :TürkçeErkek1. Soylu, görgülü.
2. Varlıklı, kuvvetli.
Kiram :ArapçaErkek1. Soylular.
2. Eli açıklar, cömertler.
Kerem :ArapçaErkek1. Soyluluk.
2. Cömertlik, el açıklığı, bağış.
Kaymak :TürkçeKız1. Sütün yüzünde toplanan yağlı katman
2. En seçkin, en güzel.
Kargın :TürkçeErkek1. Taşkın su.
2. Bol, çok.
3. Doymuş, tok.
4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu.
5. Çağlayan.
Kuddus :ArapçaErkek1. Temiz, pak.
2. Tanrı adlarındandır.
3. Kutsal, kutlu.
Kıyas :ArapçaErkek1. Tutma, denk sayma.
2. Karşılaştırma, oranlama.
Kadem :ArapçaErkek1. Uğur.
2. Ayak.
Kahir :ArapçaErkek1. Üstün gelen, ezen, ezici.
2. Kahreden, zorlayan.
3. Yok eden.
Kip :TürkçeErkek1. Uygun, uyumlu, idareli.
2. Sağlam, dayanıklı.
3. Şık, zarif, biçimli.
4. Kullanışlı.
Kenan :İbr.Erkek1. Vaat edilmiş ülke.
2. Cennet.
3. Hazreti Yakup'un ülkesi, Filistin.
Koyak :TürkçeErkek1. Vadi, dere.
2. Dağlar ve kayalıklar üzerindeki doğal çukurlar.
3. Dağ üzerinde otu bol olan, bitek, çukur yer.
Kelebek :TürkçeKız1. Vücudu, kanatları ince pullarla ve türlü renklerle örtülü, dört kanatlı, çok sayıda türü olan böcek.
2. Narin, zarif kadın.
Kayı :TürkçeErkek1. Yağmur, sağanak, bora.
2. Sağlam, güçlü, sert.
Kıvılcım :TürkçeErkek1. Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası.
2. Harekete geçiren etken.
Kanun :ArapçaErkek1. Yasa.
2. Geçerli olan kural.
Koca :TürkçeErkek1. Yaşlı, ihtiyar.
2. Büyük, ulu, yüce.
Kifayet :ArapçaKız1. Yetişme, el verme, kâfi gelme.
2. Bir işi yapabilecek nitelikte olma.
Kürşat :TürkçeErkek1. Yiğit, alp.
2. Göktürk prenslerinden birinin adı.
Kahraman :FarsçaErkek1. Yiğit, cesur.
2. Bir olayın, serüvenin başlıca kişisi.
3. Sessiz, yumuşak kimse.
Kolçak :TürkçeErkek1. Yiğit, mert, yürekli, koçak.
2. Kola geçirilen kolluk.
Kepez :TürkçeErkek1. Yüksek dağ.
2. Mağara.
3. Gelin başlığı.
4. Kuşların başındaki uzun tüyler.
Kadife :ArapçaKız1. Yüzeyi belirli uzunlukta bırakılmış ham madde lifleriyle kaplı, parlak, yumuşak kumaş.
2. Yumuşak, sakin, iyi huylu.
Kopan :TürkçeErkek1. Zafer kazanan.
2. Ortaya çıkan, harekete geçen.
Karasu :TürkçeErkekAğır akan su.
Kıralp :TürkçeErkekAk saçlı ve sakallı, yaşlı yiğit.
Kayaş :TürkçeErkekAkraba, hısım.
Kalagay :TürkçeErkekAl, kırmızı renk.
Kısmet :ArapçaErkekAllah'ın herkese uygun gördüğü yaşama durumu, nasip, kader.
Kısmet :ArapçaKızAllah’ın herkese uygun gördüğü yaşama durumu, nasip, kader.
Kızılaslan :TürkçeErkekAltın gibi yüreği olan cesur kimse.
Karatay :TürkçeErkekAnadolu Selçuklu devlet adamı.
Kafar :TürkçeErkekArkadaş, dost.
Köksu :TürkçeErkekAslı, soyu su gibi temiz ve saf olan.
Koryürek :TürkçeErkekAteş gibi sıcak yüreği olan.
Kanıkor :TürkçeErkekAteşli, canlı yaradılışta olan kimse.
Korhan :TürkçeErkekAteşli, canlı, güçlü hükümdar.
Koraltan :TürkçeErkekAteşli, canlı, hareketli hükümdar.
Koray :TürkçeErkekAteşli, canlı, hareketli kimse.
Koraslan :TürkçeErkekAteşli, canlı, hareketli yiğit kimse.
Koralp :TürkçeErkekAteşli, canlı, hareketli yiğit.
Kamer :ArapçaKızAy.
Körnes :ErkekAyna.
Köktaş :TürkçeErkekAynı soydan gelenlerden her biri.
Kızhanım :TürkçeKızAz bulunur hanımefendi.
Kardelen :TürkçeKızBaharın müjdecisi bir çiçek.
Kın :TürkçeErkekBıçak, kılıç gibi kesici araçların kabı.
Koşukhan :TürkçeErkekBir arada olan hükümdarlar.
Koşuktekin :TürkçeErkekBir araya gelmiş hükümdarlar.
Komutan :TürkçeErkekBir asker topluluğunun başı, kumandan.
Kinaş :TürkçeErkekBir iş üzerinde konuşma, danışma.
Kanıt :TürkçeErkekBir şeyin doğruluğu, gerçekliği konusunda kanı verici belge, delil.
Karakan :TürkçeErkekBir tür dağ ağacı.
Karaçay :TürkçeErkekBir Türk kavminin adı.
Kıraç :TürkçeErkekBitek olmayan, verimsiz veya sulanmayan yer.
Konca :FarsçaKızbk. Gonca
Koncagül :FarsçaKızbk. Goncagül
Körklü :TürkçeErkekbk. Görklü
Katun :TürkçeKızbk. Kadın
Kaan :TürkçeErkekbk. Kağan
Kalmık :TürkçeErkekbk. Kalmuk
Kanber :ArapçaErkekbk. Kamber
Kâmuran :FarsçaErkekbk. Kâmran
Kanpulat :Türkçe +FarsçaErkekbk. Kanpolat
Karcan :Türkçe +FarsçaErkekbk. Karacan
Karhan :TürkçeErkekbk. Karahan
Karamık :TürkçeErkekbk. Karamuk
Kavvas :ArapçaErkekbk. Kavas
Kaygusuz :TürkçeErkekbk. Kaygısız
Kayhan :TürkçeErkekbk. Kayıhan
Kaymas :TürkçeErkekbk. Kaymaz
Kaynar :TürkçeErkekbk. Kaynak
Kazgan :TürkçeErkekbk. Kazan
Keziban :FarsçaKızbk. Kezban.
Kifaye :ArapçaKızbk. Kifayet
Kerami :ArapçaErkekbk. Kirami
Kerman :FarsçaErkekbk. Kirman
Kızılbars :TürkçeErkekbk. Kızılpars
Köktan :TürkçeErkekbk. Kökten
Kongar :TürkçeErkekbk. Kongur
Kösemen :TürkçeKızbk. Kösem
Kürşad :TürkçeErkekbk. Kürşat
Kutluay :TürkçeKızbk. Kutlay
Kutsel :TürkçeKızbk. Kutseli
Kâşif :ArapçaErkekBulan, keşfeden, bulucu.
Karadağ :TürkçeErkekBulutlarla kaplı dağ.
Kadagan :TürkçeErkekBuyruk, emir.
Kayra :TürkçeErkekBüyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan.
Kocataş :TürkçeErkekBüyük taş.
Kaya :TürkçeErkekBüyük ve sert taş kütlesi.
Kocatürk :TürkçeErkekBüyük, saygın Türk.
Kanak :TürkçeErkekÇabuk aldanan, saf.
Kanağan :TürkçeErkekÇabuk inanan, kanan.
Korçan :TürkçeErkekÇağlayan.
Kınayman :TürkçeErkekÇalışkan, etkin kimse.
Kayacan :Türkçe +FarsçaErkekCanı kaya gibi güçlü olan.
Kipcan :Türkçe +FarsçaErkekCanlı, dayanıklı, sağlam kimse.
Kipkurt :TürkçeErkekCanlı, dayanıklı, sağlam, deneyimli, yaşlı kimse.
Kızan :TürkçeErkekÇocuk, delikanlı.
Kınel :TürkçeErkekÇok çalışan, etkin, faal kimse.
Kınaytürk :TürkçeErkekÇok çalışan, etkin, faal Türk.
Kınay :TürkçeErkekÇok çalışan, etkin, faal.
Kocaman :TürkçeErkekÇok iri, büyük.
Kızılateş :TürkçeErkekÇok iyi yanan ateş.
Kerime :ArapçaKızCömert, eli açık.
Koçaker :TürkçeErkekCömert, kahraman kimse.
Koçakalp :TürkçeErkekCömert, kahraman yiğit.
Kaynarkan :TürkçeErkekCoşkulu, hareketli kimse.
Kargınalp :TürkçeErkekCoşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Koytan :TürkçeErkekDağ bucağı.
Kıyan :TürkçeErkekDağdan hızla inen sel.
Karamuk :TürkçeErkekDağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kaman :TürkçeErkekDağların doruğuna yakın olan yerler.
Kılınç :TürkçeErkekDavranış, yaradılış, huy.
Kadri :ArapçaErkekDeğer, kıymet, onurla ilgili.
Kıratlı :Arapça +TürkçeErkekDeğerli, nitelikli.
Kadrihan :Arapça +TürkçeErkekDeğerli, saygın hükümdar.
Karakoç :TürkçeErkekDelikanlı, yiğit esmer kimse.
Karakurt :TürkçeErkekDeneyimli esmer kimse.
Kızılkurt :TürkçeErkekDeneyimli, yaşlı kimse.
Kadınana :TürkçeKızDeneyimli, yaşlı, saygı gösterilen kadın.
Karabuğra :TürkçeErkekDeve gibi boylu boslu olan kimse.
Keramettin :ArapçaErkekDinin kerameti, doğaüstü gücü.
Kadrettin :ArapçaErkekDinin kudreti, gücü.
Kemalettin :ArapçaErkekDinin olgunluğu, eksiksizliği ve değeri.
Kiramettin :ArapçaErkekDinin uluları, soyluları.
Kâni :ArapçaErkekDokunaklı, iğneli söz söyleyen.
Kadam :TürkçeErkekDost, arkadaş.
Kete :TürkçeErkekDüğün armağanı.
Keyhan :FarsçaErkekDünya.
Köni :TürkçeErkekDürüst, doğru, samimi, içten.
Kıraner :TürkçeErkekDüşmani bozguna uğratan kimse.
Kıranalp :TürkçeErkekDüşmanı bozguna uğratan yiğit.
Kerimhan :Arapça +TürkçeErkekEli açık, cömert hükümdar.
Keremşah :Arapça +FarsçaErkekEli açık, cömert şah.
Keriman :Arapça +FarsçaKızEli açıklar, cömertler.
Kılıçel :TürkçeErkekEli kılıç gibi etkili olan kimse.
Kübra :ArapçaKızEn büyük, çok büyük olan.
Kaygısız :TürkçeErkekEndişesiz, hiçbir şeye aldırış etmeyen.
Karasüyek :TürkçeErkekEski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kadim :ArapçaErkekEski.
Karacan :Türkçe +FarsçaErkekEsmer kimse.
Karakız :TürkçeKızEsmer kız.
Karabudun :TürkçeErkekEsmer milletten olan.
Karadoğan :TürkçeErkekEsmer olarak dünyaya gelen.
Karaoğlan :TürkçeErkekEsmer renkli çocok.
Karaalp :TürkçeErkekEsmer, kara yağız yiğit.
Karabey :TürkçeErkekEsmer, yağız bey.
Karabay :TürkçeErkekEsmer, yağız kimse.
Karaşın :TürkçeErkekEsmer.
Keskinel :TürkçeErkekEtkili ve sert kişilikli kimse.
Keskinay :TürkçeErkekEtkili, görevini iyi yapan kimse.
Kayyum :ArapçaErkekEzelî ve ebedî olan, değişmeyen.
Kınıkaslan :TürkçeErkekGayretli, çabalayan kimse.
Kaptan :İt.ErkekGemi yönetimiyle görevli en yüksek görevli.
Kinyas :ErkekGeniş yüzlü kimse.
Kayıtmış :TürkçeErkekGeri dönmüş, geri gelmiş, vazgeçmiş.
Köçeri :TürkçeErkekGöç sırasında doğan çocuk.
Közer :TürkçeErkekGören kimse.
Kalender :FarsçaErkekGösterişsiz, sade yaşamaktan yana olan alçak gönüllü kimse.
Kocagöz :TürkçeErkekGözleri büyük kimse.
Karabükey :TürkçeErkekGüçlü güreşçi.
Kayıhan :TürkçeErkekGüçlü hükümdar.
Kocademir :TürkçeErkekGüçlü kuvvetli ihtiyar kimse.
Koçtuğ :TürkçeErkekGüçlü kuvvetli savaşçı kimse.
Kandemir :TürkçeErkekGüçlü soydan gelen kimse.
Koçsoy :TürkçeErkekGüçlü ve kuvvetli bir soydan gelen kimse.
Kırboğa :TürkçeErkekGüçlü, kuvetli yaşlı kimse.
Karaboğa :TürkçeErkekGüçlü, kuvvetli esmer kimse.
Koçhan :TürkçeErkekGüçlü, kuvvetli hükümdar.
Kızılboğa :TürkçeErkekGüçlü, kuvvetli kimse.
Koçtürk :TürkçeErkekGüçlü, kuvvetli Türk.
Kızılbörü :TürkçeErkekGüçlü, kuvvetli, deneyimli kimse.
Kadire :ArapçaKızGüçlü, kuvvetli.
Kiraz :Yun.KızGülgillerden bir meyve ağacı ve bu ağacın etli, sulu, tek çekirdekli, kırmızı renkli meyvesi.
Kuzay :TürkçeKızGüneş görmeyen gölgelik yer.
Koyaş :TürkçeKızGüneş.
Karakaş :TürkçeErkekGür ve kara kaşları olan kimse.
Kayar :TürkçeErkekGurur.
Kotuzhan :TürkçeErkekGururlu, kibirli hükümdar.
Konurata :TürkçeErkekGururlu, kibirli kimse.
Konuralp :TürkçeErkekGururlu, kibirli yiğit kimse.
Kotuz :TürkçeErkekGururlu, kibirli.
Kebuter :FarsçaKızGüvercin.
Kumru :ArapçaKızGüvercinden küçük, boz, gri renkli, sevimli bir kuş.
Kekik :TürkçeKızGüzel kokulu bir bitki.
Karanfil :ArapçaKızGüzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Kortak :TürkçeErkekGüzel, gösterişli, endamlı.
Kadıncık :TürkçeKızHanımefendi.
Kasar :TürkçeErkekHatır, gönül.
Kömen :TürkçeErkekHayal.
Kamar :TürkçeErkekHekim, doktor.
Kambay :TürkçeErkekHekim, tabip.
Kavurtbey :TürkçeErkekHeybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman bey.
Kavurthan :TürkçeErkekHeybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman hükümdar.
Kavurt :TürkçeErkekHeybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman.
Korçak :TürkçeErkekHeykel.
Korkmaz :TürkçeErkekHiçbir şeyden korkmayan, yılmayan, cesur.
Kirman :FarsçaErkekHisar, kale.
Kişihan :TürkçeErkekHükümdar olan kimse.
Kulan :TürkçeKızİki üç yaşında dişi tay, kısrak.
Kösten :TürkçeErkekIlıca.
Köklem :TürkçeErkekİlkbahar
Kanık :TürkçeErkekİnanç, kanı.
Kazakhan :TürkçeErkekİnatçı hükümdar.
Key :FarsçaErkekİran’da efsanevi Keyyaniler Hanedanı'nın padişahlarına verilen unvan.
Karabörü :TürkçeErkekİşini iyi bilen esmer kimse.
Keyfi :ArapçaErkekİsteğe bağlı olan, bir kurala bir düzene bağlı olmayan.
Kâmran :FarsçaKızİsteğine kavuşmuş olan, mutlu.
Kınış :TürkçeErkekİstek, arzu, heves.
Kayrahan :TürkçeErkekİyiliksever hükümdar.
Kayraalp :TürkçeErkekİyiliksever yiğit.
Kayrabay :TürkçeErkekİyiliksever, saygın kimse.
Kubat :TürkçeErkekKaba, şişman, biçimsiz.
Kâtibe :ArapçaKızKadın sekreter, kadın kâtip.
Konurbey :TürkçeErkekKahraman, yiğit bey.
Konuröz :TürkçeErkekKahraman, yiğit kimse.
Karanbay :TürkçeErkekKahraman, yürekli kimse.
Kezer :TürkçeErkekKahraman.
Kezban :FarsçaKızKâhya kadın, bir daireyi idare eden kadın.
Kirmanşah :FarsçaErkekKale hükümdarı.
Korgan :TürkçeErkekKale, hisar.
Kıyam :ArapçaErkekKalkma, ayağa kalkma.
Kanbay :TürkçeErkekKanmış, doymuş, varlıklı kimse.
Kartekin :TürkçeErkekKar gibi saf, temiz kimse.
Kardan :TürkçeKızKar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karlık :TürkçeErkekKar kuyusu.
Karamut :TürkçeErkekKara baht, kötü şans.
Karasal :TürkçeErkekKara ile ilgili.
Karaer :TürkçeErkekKara yağız, esmer yiğit.
Karanalp :TürkçeErkekKara yağız, kahraman yiğit.
Karatün :TürkçeErkekKaranlık gece.
Karındaş :TürkçeErkekKardeş.
Karsel :Türkçe +ArapçaKızKarın erimesiyle oluşan sel.
Karyağdı :TürkçeKızKarlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karlu :TürkçeErkekKarlı.
Karlukhan :TürkçeErkekKarluk boyunun hanı.
Karakuş :TürkçeErkekKartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Kartal :TürkçeErkekKartalgillerden, çok güçlü, iri, yırtıcı kuş.
Kayahan :TürkçeErkekKaya gibi güçlü hükümdar.
Kayaer :TürkçeErkekKaya gibi güçlü kimse.
Kayagün :TürkçeErkekKaya gibi güçlü ve yakışıklı kimse.
Kayaalp :TürkçeErkekKaya gibi güçlü yiğit.
Kayatürk :TürkçeErkekKaya gibi sert Türk.
Kayatimur :TürkçeErkekKaya ve demir gibi sert, güçlü kimse.
Kayral :TürkçeErkekKayrılan, himaye edilen kimse.
Kaplan :TürkçeErkekKedigillerden, enine siyah çizgili, koyu sarı postu olan çevik ve yırtıcı hayvan.
Kasal :TürkçeErkekKibir, gurur, övünme.
Kösem :TürkçeKızKılavuz, yol gösteren, rehber.
Kılıçhan :TürkçeErkekKılıç gibi keskin hükümdar.
Kılıçbay :TürkçeErkekKılıç gibi keskin kimse.
Kılıçalp :TürkçeErkekKılıç gibi keskin yiğit.
Kılıçaslan :TürkçeErkekKılıç gibi keskin, yürekli kimse.
Koramaz :TürkçeErkekKimseyi beğenmeyen, mağrur kimse.
Kınalp :TürkçeErkekKın-alp.
Kırçiçek :TürkçeKızKır çiçeği.
Kızıltuğ :TürkçeErkekKırmızı tuğ.
Kımız :TürkçeErkekKısrak sütünden yapılan bir içki.
Kıvançlı :TürkçeErkekKıvanç duyan, sevinçli.
Kızılyalım :TürkçeErkekKızıl ateş.
Kızgınok :TürkçeErkekKızmış, öfkelenmiş kimse.
Kızgınyiğit :TürkçeErkekKızmış, öfkelenmiş yiğit kimse.
Koçay :TürkçeErkekKoç gibi güçlü.
Koçubey :TürkçeErkekKoçu arabasını kullanan kişi.
Kökel :TürkçeErkekKök-el.
Köker :TürkçeErkekKöklü soydan gelen kimse.
Kavçın :TürkçeErkekKonuk, misafir.
Korman :TürkçeErkekKor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Korkan :TürkçeErkekKor gibi ateşli, dinamik, hareketli soydan gelen kimse.
Korkutata :TürkçeErkekKorkusuz, yavuz, heybetli ata.
Korkutalp :TürkçeErkekKorkusuz, yavuz, heybetli yiğit.
Koşuk :TürkçeErkekKoşma, şiir, türkü.
Karaçar :TürkçeErkekKötü ruhlar.
Köymen :TürkçeErkekKöylü.
Karayağız :TürkçeErkekKoyu esmer kimse.
Karabulut :TürkçeErkekKoyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Kızıltunç :TürkçeErkekKrmızı tunç.
Kiçkinebike :TürkçeKızKüçük hanım.
Kiçihan :TürkçeErkekKüçük hükümdar.
Kızkına :TürkçeKızKüçük kız.
Kiçialp :TürkçeErkekKüçük yiğit.
Kiçi :TürkçeErkekKüçük.
Korday :TürkçeErkekKuğu kuşu.
Kongarata :TürkçeErkekKumral kimse.
Konguralp :TürkçeErkekKumral yiğit.
Kumriye :ArapçaKızKumru.
Köşker :TürkçeErkekKunduracı.
Koldan :TürkçeErkekKurala uygun, normal.
Kutlay :TürkçeKızKutlu, uğurlu ay.
Kuddusi :ArapçaErkekKutsal niteliklere ulaşmış olan kimse.
Kudsiye :ArapçaKızKutsal.
Kutbiye :ArapçaKızKutupla ilgili, kutba ilişkin.
Karaörs :TürkçeErkekKuvveti, güçlü kimse.
Karaçelik :TürkçeErkekKuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karayel :TürkçeErkekKuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kocaün :TürkçeErkekMeşhur, ünlü kimse.
Konuk :TürkçeErkekMisafir.
Kutgün :TürkçeKızMutlu gün.
Kızgınbey :TürkçeErkekÖfkeli, kızmış bey.
Kâzım :ArapçaErkekÖfkesini, hırsını yenebilen kimse.
Kırdar :TürkçeErkekÖlçülü davranış, sakınganlık.
Kırdarlı :TürkçeErkekÖlçülü, sakıngan kimse.
Kazanhan :TürkçeErkekOlumlu etkiler bırakan hükümdar.
Kazan :TürkçeErkekOlumlu etkiler bırakan kimse.
Korucu :TürkçeErkekOrman vb. bekçisi.
Karakalpak :TürkçeErkekOrta Asya'da yaşayan bir Türk boyu.
Kıvanç :TürkçeErkekÖvünç, iftihar.
Kıvançer :TürkçeErkekÖvünen, iftihar eden kimse.
Koytuk :TürkçeErkekOyuk, çukur, siper
Konçuy :TürkçeKızPrenses.
Koytak :TürkçeErkekRüzgâr almayan çukur yer.
Kumral :TürkçeKızSaçları koyu sarı ve açık kestane rengi olan.
Kırman :TürkçeErkekSaçlarına ak düşmüş adam.
Kırteke :TürkçeErkekSaçlarına ak düşmüş kimse.
Kırtay :TürkçeErkekSaçlarona ak düşmüş kimse.
Karatan :TürkçeErkekŞafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Kayıbay :TürkçeErkekSağlam, güçlü, sert kimse.
Koçer :TürkçeErkekSağlıklı, yürekli kimse.
Kaşka :TürkçeErkekŞakacı, neşeli kimse.
Közcan :Türkçe +FarsçaErkekSamimi, içten kimse.
Kongur :TürkçeErkekSarı ile siyah karışımı bir renk, koyu kumral, kestane rengi.
Kaban :TürkçeErkekSavaşçı, dövüşken.
Kamanbay :TürkçeErkekSaygın, değerli kimse.
Kent :Soğd.ErkekŞehir, kasaba.
Kenter :Soğd. +TürkçeErkekŞehirli, kentli.
Kayansel :Türkçe +ArapçaErkekSel gibi taşan, coşan kimse.
Katıhan :TürkçeErkekSert, kırıcı hükümdar.
Koral :TürkçeErkekSınır muhafizı.
Karaduman :TürkçeErkekSiyah duman.
Karadut :Türkçe +FarsçaKızSiyah renkli dut.
Karataş :TürkçeErkekSiyah taş, hacerülesvet.
Karasungur :TürkçeErkekSoğukkanlı, sakin esmer kimse.
Köktay :TürkçeErkekSoylu bir aileden gelen kimse.
Kansu :TürkçeErkekSoyu su gibi saf ve temiz olan.
Kaner :TürkçeErkekSoyu yiğit olsn kimse.
Kelâmi :ArapçaErkekSöze ilişkin, sözle ilgili.
Köksan :TürkçeErkekTanınmış, ünlü ad.
Köksoy :TürkçeErkekTanınmış, ünlü soydan gelen kimse.
Kuday :FarsçaErkekTanrı.
Kudretullah :ArapçaErkekTanrı’nın gücü.
Karahan :TürkçeErkekTarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Köktürk :TürkçeErkekTarihteki ilk Türk devleti.
Kurtuluş :TürkçeKızTehlikeli veya kötü bir durumdan kurtulma.
Karabuğday :TürkçeErkekTohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Kukus :TürkçeKızTomurcuk.
Kamacı :TürkçeErkekTop kaması yapan veya onaran kimse.
Karluk :TürkçeErkekTürk boylarından biri.
Kantürk :TürkçeErkekTürk soyundan gelen.
Karadeniz :TürkçeErkekTürkiye'nin kuzeyindeki büyük deniz.
Kutsalan :TürkçeKızUğur getiren, kutlu.
Kutseli :Türkçe +ArapçaKızUğur, mutluluk seli.
Kutlu :TürkçeErkekUğurlu, kutsal, mutlu.
Kutsan :TürkçeKızUğurlu, talihli ad.
Kutluk :TürkçeErkekUğurlu.
Koman :TürkçeErkekUmut.
Kubilay :Moğ.ErkekÜnlü bir hükümdar.
Köroğlu :TürkçeErkekÜnlü Türk halk öyküsünün kahramanı.
Kapkın :TürkçeErkekUygun, düzenli.
Karakoyun :TürkçeErkekUysal, ılımlı esmer kimse.
Kervan :FarsçaErkekUzak yerlere yolcu ve ticaret eşyası taşıyan yük. hayvanı katar.
Kılıç :TürkçeErkekUzun, düz veya eğri, ucu sivri, bir veya her iki yüzü keskin, kın içinde bele takılan, çelikten silah.
Kevnî :ArapçaErkekVar olmayla, varlıkla ilgili.
Kıpçak :TürkçeErkekXI-XV. yüzyıllarda, Ural dağlarıyla Volga ırmağı arasında yaşamış bir Türk boyu.
Kuğu :TürkçeKızYabani ve evcil türleri bulunan, çok uzun ve kıvrık boyunlu, geniş kanatlı ve geniş gagalı bir su kuşu.
Kay :TürkçeErkekYağmur, sağanak.
Karabet :ArapçaErkekYakınlık, hısımlık, akrabalık.
Kocatay :TürkçeErkekYaşlı kimse.
Karacakurt :TürkçeErkekYaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Kırbörü :TürkçeErkekYaşlı, ak sakallı deneyimli kimse.
Kırhan :TürkçeErkekYaşlı, ak sakallı hükümdar.
Kırbay :TürkçeErkekYaşlı, ak sakallı kimse.
Kocabey :TürkçeErkekYaşlı, ihtiyar bey.
Kartay :TürkçeErkekYaşlı, pir.
Kocabaş :TürkçeErkekYaşlı, saygın kimse.
Kocaalp :TürkçeErkekYaşlı, ulu yiğit.
Kemandar :FarsçaErkekYay tutan, yay tutucu.
Kâtip :ArapçaErkekYazan, yazıcı, usta yazıcı.
Körpe :TürkçeKızYeni yetişmiş, taze, genç.
Kızılelma :TürkçeErkekYeryüzündeki Türklerin birleşip kuracakları ideal ülke veya bütün Türklerin bir araya geleceği ülküsü.
Kanpolat :Türkçe +Fat.ErkekYiğit, kahraman kimse.
Koçkan :TürkçeErkekYiğit, yürekli soydan gelen.
Kevkep :ArapçaErkekYıldız.
Kaymaz :TürkçeErkekYılmayan, azimli, cesur.
Kılavuz :TürkçeErkekYol gösteren, rehber.
Koçyiğit :TürkçeErkekYürekli, cesur, kahraman kimse.
Kanturalı :TürkçeErkekZengin yaşayan.
Kanver :TürkçeErkek“Canlılık kat“ anlamında kullanılan bir ad.
Kansun :TürkçeErkek“Kansın, inansın“ anlamında kullanılan bir ad.
Kılıçal :TürkçeErkek“Kılıç takın, kuşan“ anlamında kullanılan bir ad.
Kızımay :TürkçeKız“Kızım ay gibi parlak ve güzeldir“ anlamında kullanılan bir ad.
Köksal :TürkçeErkek“Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin“ anlamında kullanılan bir ad.
Koparal :TürkçeErkek“Kopar ve al“ anlamında kullanılan bir ad.
Koşal :TürkçeErkek“Koş ve al“ anlamında kullanılan bir ad.
Koryak :TürkçeErkek“Odun veya kömürü kor duruma gelinceye kadar yak“ anlamında kullanılan bir ad.
Köksür :TürkçeErkek“Soyun genişlesin“ anlamında kullanılan bir ad.
Kudayberdi :Farsça +TürkçeErkek“Tanrı lutfetti, bağışladı“ anlamında kullanılan mir ad.
Kutal :TürkçeKız“Uğurlu, talihli, mutlu ol, şansın açık olsun“ anlamında kullanılan bir ad.
Kolat :TürkçeErkek“Yardım et, yardımcı ol“ anlamında kullanılan bir ad.

Derneğimiz
Mekke Canlı Yayın
Medine Canlı Yayın
Eserlerimiz
İlahiler
Sure ve Namaz
Namaz Kılmayı Öğreniyorum
Tecvid Dersleri
SON EKLENENLER
GÜNÜN AYETİ
Sana bîat edenler ancak Allah’a bîat etmiş olurlar. Allah’ın eli onların ellerinin üzerindedir. Verdiği sözden dönen kendi aleyhine dönmüş olur. Allah’a verdiği sözü yerine getirene, Allah büyük bir mükâfat verecektir.
(Bkz. Fetih, 10)
ÖZLÜ SÖZLER
  • Ezeli ervahta nur-u Muhammedi ile beraber olmaya halvetilik denir.
  • Adem "ben hata yaptım beni bağışla " dedi, İblis ise" beni sen azdırdın" dedi ya sen!... sen ne diyorsun?
  • Edep, söz dinlemek ve gönle sahip olmaktır.
  • Güzelliğin zekatı iffet ve edeptir. (Hz. Ali)
  • Zeynel Abidin oğlu Muhammed Bakır'a "Ey oğul, fasıklarla cimrilerle yalancılarla sıla-i rahimi terk edenlerle arkadaşlık etme." diye buyurmuştur.
  • Kemalatın bir ölçüsü de halden şikayet etmemektir.
  • En güzel keramet gönlü masivadan arındırmaktır.
  • Alem-i Berzah insanın kendisidir.
  • Zahir ve batının karşılığı aşk-ı sübhandır.
  • Mutaşabih ayetler ledünidir.
NAMAZ VAKİTLERİ