Bu muammayı ne sen çözersin ne de ben
Perdenin gerisinde seni beni bir konuşturan var.
Perde kalkarsa ne sen kalırsın ne de ben
Ebu'l Hasan Harakani
Geldi geçti ömrüm benim
Şol yel esip geçmiş gibi
Hele bana şöyle gelir
Şol göz yumup açmış gibi
Yunus Emre
Kenz açılmaz şol gönulde ta ki pür-nur olmadan
Sür çıkar ağyarı dilden ta tecelli ide Hakk
Padişah konmaz saraya hane ma'mur olmadan
Şemseddin-i Sivasi Hz
Bu can gövdeye konuktur
Bir gün ola çıka gide
Kafesten kuş uçmuş gibi
Yunus Emre
İlm-i sır'da bahr-i bi-pâyan olan anlar bizi
Bu fena gülzârına tâlip olanlar anlamaz
Vech-i bâki hüsnüne hayran olan anlar bizi
Niyâzî-i Mısrî
Bir kez gönül yıktınısa
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz değil
Yunus Emre
Ârifin her bir sözünü duymaya insan gerek
Bu cihanda sanmayız hayvan olan anlar bizi
Ey Niyâzi katremiz deryaya saldık biz bu gün
Katre nice anlasın ummân olan anlar bizi
Niyâzî-i Mısrî
Er eteğin tuttunusa
Bir kez hayır ettinise
Binde bir ise az değil
Yunus Emre
Esir-i gurbet-i nâlân olan insânı incitme
Tarik-i ışkda bi-çâreyi hicrânı incitme
Sabır kıl her belâya hâne-yi Rahmân'ı incitme
Alvarlı Efe
Hakkı gel sırrını eyleme zahir,
Olmak ister isen bu yolda mahir,
Harabat ehlini hor görme şakir,
Defineye malik viraneler var.
Erzurumlu İbrahim Hakkı
04 Aralık 2024
3 Cemaziye'l-Ahir 1446
MENÜ
SOHBETLER
HAZRET-İ MUHAMMED'IN(S.A.V) HAYATI SEVGİLİ PEYGAMBERİM KUR'AN-I KERİM İLMİHAL İSLAM VE TOPLUM 40 HADİS HADİS-İ ŞERİFLER OSMANLICA SÖZLÜK RÜYA TABİRLERİ BEBEK İSİMLERİ ABDÜLKADİR BİLGİLİ
(SEBATİ) DİVANI NİYAZİ MISRİ DİVANI HİKMETLİ SÖZLER KUR'AN-I KERİM ÖĞRENİYORUM KUR'AN-I KERİM (SESLİ ve YAZILI) SESLİ ARŞİV İLAHİLER KVKK ve GİZLİLİK POLİTİKASI
İSLAM ve TASAVVUF
TASAVVUFUN TARİFLERİ
TASAVVUFUN DOĞUŞU
TASAVVUFUN ANADOLU'YA GİRİŞİ
HALVETİLİĞİN TARİHİ
HALVETİLİĞİN TARİHİ GELİŞİMİ
HALVETİLİĞİN TÜRK TOPLUMUNDAKİ YERİ
HALVETİYYE SİLSİLESİ
PİRLERİMİZİN HAYATLARI
MEHMET ALİ İŞTİP (VAHDETİ)
ABDÜLKADİR BİLGİLİ (SEBATİ)
İBRAHİM GÜLMEZ(KANÂATÎ)
EHLİ - BEYT
EHL-İ BEYT KİMDİR?
EHL-İ BEYTİ SEVMEK RESÛLULLAH'I SEVMEKTİR EHL-İ BEYT EMANETİ RESÛLULLAH'TIR EHL-İ BEYTİN HALİ NUH'UN GEMİSİ GİBİDİR EHL-İ BEYT OLMAK HEM NESEBİ HEMDE MEZHEBİDİR
ONİKİ İMAMLAR
HZ. İMAM ALİ K.A.V RA
HZ. İMAM HASAN-I (MÜCTEBA)
HZ. İMAM HÜSEYİN-İ (KERBELA)
HZ. İMAM ZEYNEL ABİDİN
HZ. İMAM MUHAMMED BAKIR
HZ. İMAM CAFER-İ SADIK
HZ. İMAM MUSA-İ KAZIM
HZ. İMAM ALİYYUL RIZA
HZ. İMAM MUHAMMED CEVAD (TAKİ)
HZ. İMAM ALİ HADİ (NAKİ)
HZ. İMAM HASAN’UL ASKERİ
HZ. İMAM MUHAMMED MEHDİ
I harfiyle başlayan bebek isimleri
KIZ BEBEK İSİMLERİ ERKEK BEBEK İSİMLERİ
A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U V Y Z
| İsim | Kökeni | Cinsiyet | Anlamı |
|---|---|---|---|
| Ilgın : | Türkçe | Erkek | 1. Akdeniz Bölgesinde yetişen bir ağaç veya ağaççık. 2. Hafif esen rüzgâr. 3. Kavurucu sıcak. 4. Belli belirsiz, hafif. 5. Serap. 6. Hayal. 7. İnce. |
| Ilgın : | Türkçe | Kız | 1. Akdeniz Bölgesinde yetişen bir ağaççık. 2. Hafif esen rüzgâr. 3. Kavurucu sıcak. 4. Belli belirsiz, hafif. 5. Serap. 6. Hayal. 7. İnce. 8. Konya'nın bir ilçesi. |
| İsa : | İbr. | Erkek | 1. Allah’ın yarlıgaması, mağfireti. 2. Dört büyük Peygamberden Hristiyanlığın kurucusu, doğumu Türkiye’de ve Batı’da takvim başlangıcı sayılan peygamber. |
| İmre : | Türkçe | Erkek | 1. Âşık, tutkun. 2. Kardeş. 3. Arkadaş. |
| Ilgaz : | Türkçe | Erkek | 1. Atın dört nala koşması. 2. Hücum, akın. |
| Işık : | Türkçe | Erkek | 1. Aydınlık, ziya. 2. Mutluluk, sevinç veya zekâdan doğan, yüzde ve gözlerde beliren parıltı. 3. Yol gösteren, aydınlatan, önderlik eden kimse. |
| İkbal : | Arapça | Erkek | 1. Baht açıklığı. 2. Arzu, istek. |
| İleri : | Erkek | 1. Benzerlerini geride bırakmış. 2. Henüz gelmemiş zaman, gelecek. | |
| İrfan : | Arapça | Kız | 1. Bilme, anlama 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta, evrenin sırlarını bilme gücü. |
| İrfan : | Arapça | Erkek | 1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü. |
| İlim : | Arapça | Erkek | 1. Bilme, biliş, bir şeyin doğrusunu bilme. 2. Bilim. |
| İnkılâp : | Arapça | Erkek | 1. Bir durumdan başka bir duruma dönme, dönüşüm. 2. Devrim. |
| İnanç : | Türkçe | Erkek | 1. Bir düşünceye gönülden bağlılık. 2. Allah’a, bir dine inanma, iman. 3. Güven ve inanma duygusu. |
| Işım : | Türkçe | Kız | 1. Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti. 2. Simşek. |
| İpek : | Türkçe | Kız | 1. Bir tür böceğin ördüğü kozadan elde edilen ve kumaş yapımında kullanılan ince parlak tel ve bundan yapılan kumaş. 2. Zarif, kibar, ince. |
| İklim : | Arapça | Erkek | 1. Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu. 2. Ülke, diyar. 3. Çevre, ortam. |
| İclâl : | Arapça | Kız | 1. Büyüklük, ululuk. 2. Saygı gösterme, ağırlama, ikram. |
| Ilgarlı : | Türkçe | Erkek | 1. Çabuk davranan, hızlı. 2. Sözünde duran. 3. Öfkeli. |
| İrem : | Arapça | Kız | 1. Cennete benzetilerek yapılan bahçe. 2. Efsanelerde, masallarda ve edebiyatta adı geçen mutluluk simgesi olan şehir veya bahçe. 3. Eşi benzeri olmayan, özel ve heybetli olan. |
| İslim : | Farsça | Kız | 1. Çin işine benzer şekilde yapılmış bir tür süs, bezek. 2. Buhar. |
| İslimî : | Farsça | Kız | 1. Çin işine benzer şekilde yapılmış bir tür süs, bezek. 2. Buharlı. |
| İba : | Türkçe | Kız | 1. Çiy, nem. 2. İncelik, nezaket. |
| Ilgar : | Türkçe | Erkek | 1. Çok çabuk, hızlı. 2. Hücum, akın. 3. Verilen söz. 4. Havanın parlak, açık olması. 5. Öfke. |
| İme : | Türkçe | Kız | 1. Çukur, kuytu yer. 2. Bir tür dağ keçisi veya geyik. 3. İlaç, çare, şifa, deva. |
| İzzet : | Arapça | Erkek | 1. Değer, kıymet. 2. Yücelik, ululuk. 3. Güç, kuvvet. 4. Saygı, ikram. |
| İhya : | Arapça | Kız | 1. Diriltme, canlandırma. 2. İyilik, lütuf. 3. Uyandırma, canlandırma, tazelik verme. |
| İmam : | Arapça | Erkek | 1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse. |
| Idıkut : | Türkçe | Erkek | 1. Eski Türklerde bir san. 2. Devlet yönetme gücü. |
| İstikbal : | Arapça | Erkek | 1. Gelecek zaman, gelecek. 2. Karşılama. |
| İlvan : | Türkçe | Erkek | 1. Gösteriş, çalım. 2. Süs. |
| İdi : | Türkçe | Erkek | 1. Güç, kuvvet. 2. Sahip. |
| İshak : | İbr. | Erkek | 1. Gülen. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen İbrani peygamberi. |
| Itır : | Arapça | Kız | 1. Güzel koku. 2. Itır çiçeği. |
| İyimser : | Türkçe | Kız | 1. Her olayı umutla karşılayan ve her şeyin sonunu iyi gören. 2. İyiliksever kimse. |
| İlhan : | Türkçe | Erkek | 1. Hükümdar, imparator. 2. Eskiden Moğol İmparatorlarına verilen san. |
| İslâm : | Arapça | Erkek | 1. Hz. Muhammed´in yaydığı din, Müslümanlık. 2. Müslüman dininden olan kimse, Müslüman. |
| İlham : | Arapça | Erkek | 1. İçe, gönle doğma, esin. 2. İçe, gönle doğan şey. 3. Allah’ın Peygamberlerin yüreğine doğdurduğu Tanrısal âleme özgü duygu ve düşünceler. |
| İkrami : | Arapça | Erkek | 1. İkram ile ilgili, saygı ve ağırlamayla ilgili. 2. İkramı seven. |
| İman : | Arapça | Erkek | 1. İnanma, inanç. 2. İslam dinini kabul etme. |
| İzgü : | Türkçe | Erkek | 1. İyi, güzel. 2. Akıllı, adaletli. |
| İhsan : | Arapça | Kız | 1. İyilik etme, iyilik. 2. Bağış, bağışlama. 3. Bağışlanan şey. |
| İbik : | Türkçe | Erkek | 1. Köşe, kenar, uç. 2. Tavuk, kuş vb. hayvanların gagası. |
| İbat : | Arapça | Erkek | 1. Kullar, insanlar. 2. İbadet edenler. |
| İlyas : | İbr. | Erkek | 1. Kutsal kitaplarda adı geçen, yağmurlara hükmeden İsrail Peygamberi. 2. Mersin ağacı. |
| İsmet : | Arapça | Erkek | 1. Masumluk, günahsızlık, temizlik. 2. Haramdan çekinme, namus. |
| İdris : | Arapça | Erkek | 1. Meyvesi hoş kokulu, kerestesi güzel bir kiraz türü. 2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen, ilk kez giysi dikip giydiği için terzilerin, ilk kez kalem kullandığı için yazarların piri sayılan İdris Peygamberin adı. |
| İskit : | Yun. | Erkek | 1. Milattan önce Orta Asya’dan Güney Rusya’ya göç ederek burada imparatorluk kuran kavim. 2. Koşuda dördüncü gelen at. |
| İris : | Yun. | Kız | 1. Mitolojide geçen, Tanrıların elçisi ve gökkuşağının simgesi olarak bilinen kızın adı. 2. Çiçek adı. 3. Gözün bir tabakası. |
| Ira : | Türkçe | Erkek | 1. Öz yapı, karakter. 2. Yüz, çehre, görünüş. |
| İskender : | Arapça | Erkek | 1. Padişah. 2. M.Ö. 356-323 arasında yaşayan, Yunanistan, İran, Anadolu, Suriye ve Hindistan’ı ele geçirmiş olan büyük kumandan. |
| Ildır : | Türkçe | Kız | 1. Parıltı, parlayış. 2. Alaca karanlık. 3. Ege Denizi kıyısında Karaburun yarımadasının batısında arkeolojik nitelikte bir köy. |
| Ildır : | Türkçe | Erkek | 1. Parıltı, parlayış. 2. Alacakaranlık. 3. Ege denizi kıyısında Karaburun Yarımadasının batısında arkeolojik nitelikte bir köy. |
| Işılak : | Türkçe | Erkek | 1. Parlak. 2. Göz. 3. Temiz. 4. Geniş yapraklarının bir yüzü parlak olan bir tür ot. |
| İncilâ : | Arapça | Kız | 1. Parlaklık, ışık. 2. Parlama, aydınlanma. 3. Görünme, ortaya çıkma. |
| Işılar : | Türkçe | Erkek | 1. Parlayan, ışıldayan. 2. Neşeli, canlı, şen. |
| İsabet : | Arapça | Kız | 1. Rast gelme, yerini bulma. 2. Doğru bir fikir söyleme. |
| İhvan : | Arapça | Erkek | 1. Sadık, candan dostlar. 2. Bir tarikata mensup kişiler. |
| İrtek : | Türkçe | Erkek | 1. Şafak vaktinde doğan. 2. Masal, efsane. |
| İtibar : | Arapça | Kız | 1. Saygı gösterme, önem verme. 2. Onur, şeref. |
| İkram : | Arapça | Kız | 1. Saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi armağan olarak verme |
| İkram : | Arapça | Erkek | 1. Saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi armağan olarak verme. |
| Ilgım : | Türkçe | Erkek | 1. Serap, belli belirsiz görünme. 2. Gök erimi, ufuk. |
| Ilgım : | Türkçe | Kız | 1. Serap, belli belirsiz görünme. 2. Göz erimi, ufuk. |
| Ilıcak : | Türkçe | Erkek | 1. Sıcak su kaynayan yer. 2. Ilıkça. 3. Yoğurt yapmak için yeni mayalanmış süt. |
| Ilgı : | Türkçe | Erkek | 1. Soy sop. 2. Sürü. 3. Çoban. 4. Hısım, akraba. |
| İsmail : | İbr. | Erkek | 1. Tanrı'yı işiten. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen, İbrahim Peygamberin oğlu olan İbrani peygamberi. |
| İmdat : | Arapça | Erkek | 1. Tehlikede veya güç durumda olana yapılan yardım. 2. Yardım için gelen kuvvet. |
| İlke : | Türkçe | Erkek | 1. Temel düşünce, temel kanı. 2. Temel bilgi. 3. Davranış kuralı. |
| İlke : | Türkçe | Kız | 1. Temel düşünce, temel kanı. 2. Temel bilgi. 3. Davranış kuralı. |
| İhlâs : | Arapça | Erkek | 1. Temiz, doğru sevgi. 2. Gönülden gelen dostluk, içtenlik, bağlılık. |
| İffet : | Arapça | Erkek | 1. Temizlik. 2. Namus. |
| İdil : | Türkçe | Kız | 1. Volga Nehri'ne Türklerin verdiği isim. 2. Aşkla ilgili olup köy ve kır yaşayışını anlatan kısa şiir veya yazı. 3. Yun. İçten ve saf aşk. |
| İnayet : | Arapça | Erkek | 1. Yardım, ihsan, iyilik, lütuf. 2. Gözetme, kayırma. 3. İnsanları rahata kavuşturmak için Allah’ın yapmış olduğu doğaüstü bağış veya yardım. |
| Ildız : | Türkçe | Kız | 1. Yıldız. 2. Gün dönümünden on gün önceki gün. |
| Ildız : | Türkçe | Erkek | 1. Yıldız. 2. Gündönümünden 10 gün önceki zaman. |
| İvecen : | Türkçe | Erkek | Aceleci, canı tez. |
| İnsaf : | Arapça | Kız | Acımaya, vicdana veya mantığa dayanan adalet. |
| İsmigül : | Arapça +Türkçe +Farsça | Kız | Adı da kendi gibi güzel olan. |
| İsmican : | Arapça +Türkçe +Farsça | Kız | Adı da kendi gibi sevimli olan. |
| İsminaz : | Arapça +Türkçe +Farsça | Kız | Adı gibi kendi de nazlı olan. |
| İsmihan : | Arapça +Türkçe | Kız | Adı hükümdar adı gibi olan. |
| Ilgazcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Akıncı, savaşçı kimse. |
| İbadullah : | Arapça | Erkek | Allah'ın kulları, insanlar. |
| İbadet : | Arapça | Erkek | Allah’ın buyruklarını yerine getirme, tapınma. |
| Işınay : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak yüzlü kimse. |
| Işıkay : | Türkçe | Erkek | Ay ışığı. |
| Işıkkan : | Türkçe | Erkek | Aydın, ileri görüşlü bir soydan gelen kimse. |
| Işıkhan : | Türkçe | Erkek | Aydın, ileri görüşlü hükümdar. |
| Işıker : | Türkçe | Erkek | Aydın, ileri görüşlü kimse. |
| Işıkalp : | Türkçe | Erkek | Aydın, ileri görüşlü yiğit. |
| Işıtan : | Türkçe | Erkek | Aydınlatan, ışık saçan. |
| İlkay : | Türkçe | Erkek | Ayın hilal durumu, yeni ay. |
| İldeş : | Türkçe | Kız | Aynı ülkeden olanlardan her biri. |
| İldeş : | Türkçe | Erkek | Aynı ülkeden olanların her biri. |
| İstiklâl : | Arapça | Kız | Bağımsızlık, özgürlük |
| İstiklâl : | Arapça | Erkek | Bağımsızlık, özgürlük. |
| İnciser : | Türkçe +Farsça | Kız | Baş inci, en güzel inci. |
| İyiyürek : | Türkçe | Erkek | Başkaları için hep iyilik düşünen, iyiliksever kimse. |
| İlimdar : | Arapça +Farsça | Erkek | Bilim sahibi, bilgili kimse. |
| İkiz : | Türkçe | Erkek | Bir çift, iki tane. |
| Işın : | Türkçe | Kız | Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne dağılıp giden ışık demeti. |
| Işın : | Türkçe | Erkek | Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti. |
| İnan : | Türkçe | Erkek | Bir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman. |
| İnan : | Türkçe | Kız | Bir kimsenin veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman. |
| İlmen : | Türkçe | Erkek | Bir ülke halkından olan kimse, yurttaş. |
| İlbasan : | Türkçe | Erkek | Bir ülke üzerine yürüyen, o ülkeyi fetheden. |
| İlbaş : | Türkçe | Erkek | Bir ülkenin başı, hükümdar. |
| İmece : | Türkçe | Kız | Birçok kimsenin el birliğiyle, bir kişinin veya topluluğun işini yapması. |
| İlçi : | Türkçe | Erkek | bk. Elçi |
| İlgin : | Türkçe | Kız | bk. Elgin |
| İbad : | Arapça | Erkek | bk. İbat |
| İbiş : | Türkçe | Erkek | bk. İbrahim |
| İlaldı : | Türkçe | Erkek | bk. İlalan |
| İlbasmış : | Türkçe | Erkek | bk. İlbasan |
| İlbeg : | Türkçe | Erkek | bk. İlbey |
| İltemir : | Türkçe | Erkek | bk. İldemir |
| İlgar : | Türkçe | Erkek | bk. Ilgar |
| İncilây : | Arapça | Kız | bk. İncilâ |
| İşman : | Türkçe | Erkek | bk. İşmen |
| İzgi : | Türkçe | Erkek | bk. İzgü |
| Iraz : | Türkçe | Kız | bk. Raziye |
| İzem : | Arapça | Kız | Büyüklük, ululuk. |
| İşcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Çalışkan, becerikli, iş bilen. |
| Irız : | Türkçe | Erkek | Cesur, yiğit. |
| İklil : | Arapça | Kız | Çiçekten taç. |
| Irmak : | Türkçe | Erkek | Çoğunlukla denize dökülen, genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir. |
| İmer : | Türkçe | Erkek | Çok zengin, varlıklı. |
| İmbat : | Yun. | Kız | Denizden esen serin rüzgâr. |
| İlteriş : | Türkçe | Erkek | Devleti, ülkeyi derleyip toplayan, birleştiren. |
| İlmiye : | Arapça | Kız | Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu. |
| İzzettin : | Arapça | Erkek | Dinin değeri, gücü ve ululuğu. |
| İmadettin : | Arapça | Erkek | Dinin direği. |
| İmamettin : | Arapça | Erkek | Dinin öncüsü, önderi. |
| İmat : | Arapça | Erkek | Direk, sütun. |
| İrşat : | Arapça | Erkek | Doğru yolu gösterme, uyarma. |
| İyidoğan : | Türkçe | Erkek | Doğumu uğur getiren. |
| İnce : | Türkçe | Kız | Düşünce, duygu veya davranış bakımından sevgi ve saygı uyandıran, nazik. |
| İnce : | Türkçe | Erkek | Düşünce, duygu veya davranış bakımından, sevgi ve saygı uyandıran, nazik. |
| İlgü : | Türkçe | Erkek | Engel. |
| İsen : | Türkçe | Kız | Esen, esenlikte olan. |
| İsenbike : | Türkçe | Kız | Esenlikte olan kadın. |
| İsenkutluğ : | Türkçe | Kız | Esenlikte ve uğurlu olan. |
| İlig : | Türkçe | Erkek | Eski Türklerde hükümdar. |
| Işkın : | Türkçe | Erkek | Filiz, sürgün. |
| İlginay : | Türkçe | Kız | Garip, yabancı, gurbette yaşayan güzel kimse. |
| İlgazi : | Türkçe +Arapça | Erkek | Gazi olan. |
| İnak : | Türkçe | Erkek | Gerçek dost, arkadaş, sırdaş. |
| İstemihan : | Türkçe | Erkek | Göktürk Devletinin kurucusu Bumin Kağan'ın kardeşi olan Türk hakanı. |
| İmren : | Türkçe | Erkek | Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. |
| İmren : | Türkçe | Kız | Görünen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. |
| İdikurt : | Türkçe | Erkek | Güçlü kimse. |
| İzboğa : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli bir iz bırakan kimse. |
| İzgül : | Türkçe +Farsça | Kız | Gül gibi güzel etki yapan. |
| İzgün : | Türkçe | Kız | Güneş gibi parlak bir iz bırakan. |
| İyem : | Türkçe | Erkek | Güzellik. |
| İlgün : | Türkçe | Erkek | Halk, ulus, ahali. |
| İfakat : | Arapça | Kız | Hastalıktan kalkma, iyileşme, kurtulma, onma. |
| İçim : | Türkçe | Kız | Hoş, güzel |
| İçimbike : | Türkçe | Kız | Hoş, güzel kadın. |
| İçaçan : | Türkçe | Erkek | İç açan, gönlü rahatlatan, beğenilen. |
| İlhami : | Arapça | Erkek | İçe, gönle doğan duygularla, düşüncelerle, esinle ilgili. |
| İçöz : | Türkçe | Erkek | İçi özlü, değerli. |
| İlgi : | Türkçe | Erkek | İki şey arasındaki herhangi bir bağlılık, ilişki. |
| İlkiz : | Türkçe | Erkek | İkiz doğan çocuklarda ikinci doğanın adı. |
| İlginç : | Türkçe | Erkek | İlgi uyandıran, ilgi ve dikkat çeken. |
| İlkim : | Türkçe | Erkek | İlk doğan çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkbal : | Türkçe | Kız | İlk doğan çocuklara verilen adlardandır. |
| İlker : | Türkçe | Erkek | İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkgül : | Türkçe +Farsça | Kız | İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkyaz : | Türkçe | Kız | İlkbahar. |
| İnanır : | Türkçe | Erkek | İnanan, inançlı. |
| İbrahim : | İbr. | Erkek | İnananların, halkların babası. |
| İnançlı : | Türkçe | Erkek | İnancı olan, imanlı. |
| İbili : | Türkçe | Kız | İnce, narin, nazik |
| İncifem : | Türkçe +Farsça | Kız | İnci gibi güzel ağızlı. |
| İncigül : | Türkçe +Farsça | Kız | İnci gibi güzel olan. |
| İnciden : | Türkçe | Kız | İnci gibi güzel, zarif, değerli. |
| İncinur : | Türkçe +Arapça | Kız | İnci gibi parlak olan. |
| İncifer : | Türkçe +Farsça | Kız | İnci gibi parlak, güzel. |
| İsfendiyar : | Farsça | Erkek | İran Mitolojisinde adı geçen hükümdarın adı. |
| İrfani : | Arapça | Erkek | İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili. |
| İşgüden : | Türkçe | Erkek | İş yapan, çalışan. |
| İşseven : | Türkçe | Erkek | İş yapmayı seven kimse. |
| İşmen : | Türkçe | Erkek | İş yapmayı seven, çalışkan kimse. |
| Işıklı : | Türkçe | Erkek | Işığı olan, aydınlık. |
| Işıl : | Türkçe | Kız | Işıldayan, parlayan. |
| İsrafil : | Arapça | Erkek | İslam inanışında dört melekten, kıyamet kopacağını üfleyeceği boru ile bildirecek olan melek. |
| İnci : | Türkçe | Kız | İstiridye gibi kimi kavkılı deniz hayvanlarının içinde oluşan değerli, küçük, sert, sedef renginde süs tanesi. |
| İşvekâr : | Arapça +Farsça | Kız | İşveli, nazlı, edalı. |
| İyisan : | Türkçe | Erkek | İyi adla anılan, iyi tanınan kimse. |
| İyigün : | Türkçe | Erkek | İyi günde doğan. |
| İyicil : | Türkçe | Erkek | İyilik etmeyi seven, iyiliksever. |
| İzel : | Türkçe | Kız | İz bırakan bir ele sahip olan kimse. |
| Irkıl : | Türkçe | Erkek | Kâhin, falcı. |
| İlkehan : | Türkçe | Erkek | Kendine göre ilkeleri olan hükümdar. |
| İnalbey : | Türkçe | Erkek | Kendisine inanılan, güvenilen bey. |
| İnal : | Türkçe | Erkek | Kendisine inanılan, güvenilen kimse. |
| İnalkut : | Türkçe | Erkek | Kendisine inanılan, güvenilen kutlu kimse. |
| Itri : | Arapça | Erkek | Kokulu; güzel koku ile ilgili. |
| İçli : | Türkçe | Erkek | Kolay duygulanan, duygulu, hassas. |
| İzbörü : | Türkçe | Erkek | Kurt izi. |
| İdikut : | Türkçe | Erkek | Kutlu, saadetli, yüksek rütbeli. |
| Idık : | Türkçe | Erkek | Kutsal, mübarek. |
| İğdemir : | Türkçe | Erkek | Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç. |
| İlbudun : | Türkçe | Erkek | Memleket halkı. |
| İlgül : | Türkçe +Farsça | Kız | Memleketin güzeli. |
| İlcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Memleketin sevimlisi. |
| İlbey : | Türkçe | Erkek | Memleketin, ülkenin hükümdarı. |
| Irısgül : | Türkçe +Farsça | Kız | Mutluluk gülü. |
| Irıs : | Türkçe | Kız | Mutluluk, saadet. |
| İncebey : | Türkçe | Erkek | Nazik kimse. |
| İncebay : | Türkçe | Erkek | Nazik, kibar kimse. |
| İpekel : | Türkçe | Kız | Nazik, zafir, kibar kimse. |
| İlerigün : | Türkçe | Erkek | Önceki gün |
| İren : | Türkçe | Erkek | Özgür, hür. |
| İnanöz : | Türkçe | Erkek | Özünde inanç olan, iman eden. |
| Işıman : | Türkçe | Erkek | Parlak, aydınlık yüzlü kimse. |
| Işıldar : | Türkçe | Kız | Parlak, göz alıcı, ışıldayan. |
| Işıltı : | Türkçe | Kız | Parlaklık, aydınlık. |
| Işılay : | Türkçe | Kız | Parlayan, ışıldayan ay, ay ışığı. |
| İrgün : | Türkçe | Kız | Sabahın erken saatleri. |
| Işıltan : | Türkçe | Erkek | Sabahın ilk aydınlığı. |
| İsvan : | Türkçe | Erkek | Sacda pişen ekmeği çevirmeye yarayan araç. |
| Ismık : | Türkçe | Erkek | Sessiz, utangaç, az konuşan kimse. |
| Ilıcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Sıcakkanlı kimse. |
| İzbudak : | Türkçe | Erkek | Soyu iyi bir iz bırakmış olan kimse. |
| Işınsu : | Türkçe | Erkek | Su gibi parlak ve saf olan. |
| İncesu : | Türkçe | Erkek | Su gibi saf ve temiz olan nazik kimse. |
| İlayda : | Türkçe | Kız | Su perisi. |
| İzbudun : | Türkçe | Erkek | Tarihe geçen millet. |
| İyisoy : | Türkçe | Erkek | Temiz ve iyi tanınmış soydan gelen kimse. |
| İpekten : | Türkçe +Farsça | Kız | Teni ipek gibi yumuşak olan. |
| İnönü : | Türkçe | Erkek | Türkiye Cumhuriyetinin ikinci Cumhurbaşkanı, Kurtuluş Savaşı kahramanı, kumandan ve devlet adamı İsmet Paşanın soyadı. |
| İlalan : | Türkçe | Erkek | Ülke alan, ülke fetheden. |
| İlbozan : | Türkçe | Erkek | Ülkenin altını üstüne getiren kimse. |
| İltan : | Türkçe | Erkek | Ülkenin beğenilen insanı. |
| İltay : | Türkçe | Erkek | Ülkenin benzersiz insanı. |
| İldeniz : | Türkçe | Erkek | Ülkenin denizi. |
| İlbilge : | Türkçe | Erkek | Ülkenin en bilge kişisi. |
| İlarslan : | Türkçe | Erkek | Ülkenin en güçlü insanı. |
| İlpars : | Türkçe +Farsça | Erkek | Ülkenin en güçlü kimsesi. |
| İlay : | Türkçe | Kız | Ülkenin en güzeli. |
| İldemir : | Türkçe | Erkek | Ülkenin güçlü kimsesi. |
| İlbike : | Türkçe | Kız | Ülkenin hanımefendisi. |
| İlkut : | Türkçe | Erkek | Ülkenin kutlusu, mutlusu, uğurlusu. |
| İlkutlu : | Türkçe | Erkek | Ülkenin kutlusu, saygın kimsesi. |
| İlşen : | Türkçe | Kız | Ülkenin mutlu ve şen insanı. |
| İlkutay : | Türkçe | Erkek | Ülkenin mutlusu olan kimse. |
| İltaş : | Türkçe | Erkek | Ülkenin sert, güçlü insanı. |
| İlsu : | Türkçe | Erkek | Ülkenin su gibi sar ve temiz insanı. |
| İltekin : | Türkçe | Erkek | Ülkenin tek ve eşsiz insanı. |
| İltemiz : | Türkçe | Erkek | Ülkenin temiz ve dürüst insanı. |
| İltüzün : | Türkçe | Erkek | Ülkenin yumuşak huylu, saygın kimsesi. |
| İlaydın : | Türkçe | Erkek | Ülkenini aydın ve mutlu kimsesi. |
| İlbars : | Türkçe +Farsça | Erkek | Ülkenini en güçlü kimsesi. |
| İlergin : | Türkçe | Erkek | Ülkenini olgun kimsesi. |
| İlsavaş : | Türkçe | Erkek | Ülkenini savaşçı kimsesi. |
| İltüze : | Türkçe | Erkek | Ülkeninin adaletini sağlayan kimse. |
| İlseven : | Türkçe | Erkek | Ülkesini seven. |
| İltutmuş : | Türkçe | Erkek | Ülkeyi idare altında yöneten kimse. |
| İlbay : | Türkçe | Erkek | Vali. |
| İldem : | Türkçe | Erkek | Yaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan kimse. |
| İlden : | Türkçe | Kız | Yaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan. |
| İrfat : | Arapça | Erkek | Yardım etme, bir şey verme. |
| İlkbahar : | Türkçe +Farsça | Kız | Yılın ılık mevsimi, bahar. |
| İpar : | Türkçe | Kız | Yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen bir çeşit dikenli otun sarımtırak çiçekleri. |
| İlter : | Türkçe | Erkek | Yurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse. |
| İçten : | Türkçe | Erkek | Yürekten, candan, samimi. |
| İl : | Türkçe | Erkek | Yurt, ülke, devlet, halk. |
| Işınkan : | Türkçe | Erkek | Yüzü ay gibi parlak bir soydan gelen kimse. |
| Işınhan : | Türkçe | Erkek | Yüzü ay gibi parlak hükümdar. |
| Işınbike : | Türkçe | Kız | Yüzü ay gibi parlak kadın. |
| Işıner : | Türkçe | Erkek | Yüzü ay gibi parlak kimse. |
| İmge : | Türkçe | Kız | Zihinde tasarlanan ve gerçekleşmesi özlenen şey, hayal. |
| Işıkal : | Türkçe | Erkek | “Aydınlan“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Işıt : | Türkçe | Kız | “Aydınlat, ışık saç, parlaklık ver“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İşkur : | Türkçe | Erkek | “Bir iş edin“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Işınsal : | Türkçe | Kız | “Etrafı aydınlat, ışık saç“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İyiol : | Türkçe | Erkek | “İyi ol, iyi davran“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İlkan : | Türkçe | Erkek | “Öncelikle an, hatırla“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İzbul : | Türkçe | Erkek | “Soyunu, sopunu araştır“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İlal : | Türkçe | Erkek | “Ülke al, fethet“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İlsavun : | Türkçe | Erkek | “Ülkeni düşmanlardan koru, savun“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İlsev : | Türkçe | Erkek | “Ülkeni sev“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İlbozdu : | Türkçe | Erkek | “Ülkenin altını üstüne getirdi“ anlamında kullanılan bir ad. |
SON EKLENENLER
GÜNÜN AYETİ
Şübhesiz, Allah’ın velî (kul)larına hiçbir korku yoktur ve onlar mahzun
(da) olmayacaklardır.
(YÛNUS - 62)
(da) olmayacaklardır.
(YÛNUS - 62)
ÖZLÜ SÖZLER
- Ezeli ervahta nur-u Muhammedi ile beraber olmaya halvetilik denir.
- Adem "ben hata yaptım beni bağışla " dedi, İblis ise" beni sen azdırdın" dedi ya sen!... sen ne diyorsun?
- Edep, söz dinlemek ve gönle sahip olmaktır.
- Güzelliğin zekatı iffet ve edeptir. (Hz. Ali)
- Zeynel Abidin oğlu Muhammed Bakır'a "Ey oğul, fasıklarla cimrilerle yalancılarla sıla-i rahimi terk edenlerle arkadaşlık etme." diye buyurmuştur.
- Kemalatın bir ölçüsü de halden şikayet etmemektir.
- En güzel keramet gönlü masivadan arındırmaktır.
- Alem-i Berzah insanın kendisidir.
- Zahir ve batının karşılığı aşk-ı sübhandır.
- Mutaşabih ayetler ledünidir.
NAMAZ VAKİTLERİ