Bu muammayı ne sen çözersin ne de ben
Perdenin gerisinde seni beni bir konuşturan var.
Perde kalkarsa ne sen kalırsın ne de ben
Ebu'l Hasan Harakani
Geldi geçti ömrüm benim
Şol yel esip geçmiş gibi
Hele bana şöyle gelir
Şol göz yumup açmış gibi
Yunus Emre
Kenz açılmaz şol gönulde ta ki pür-nur olmadan
Sür çıkar ağyarı dilden ta tecelli ide Hakk
Padişah konmaz saraya hane ma'mur olmadan
Şemseddin-i Sivasi Hz
Bu can gövdeye konuktur
Bir gün ola çıka gide
Kafesten kuş uçmuş gibi
Yunus Emre
İlm-i sır'da bahr-i bi-pâyan olan anlar bizi
Bu fena gülzârına tâlip olanlar anlamaz
Vech-i bâki hüsnüne hayran olan anlar bizi
Niyâzî-i Mısrî
Bir kez gönül yıktınısa
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz değil
Yunus Emre
Ârifin her bir sözünü duymaya insan gerek
Bu cihanda sanmayız hayvan olan anlar bizi
Ey Niyâzi katremiz deryaya saldık biz bu gün
Katre nice anlasın ummân olan anlar bizi
Niyâzî-i Mısrî
Er eteğin tuttunusa
Bir kez hayır ettinise
Binde bir ise az değil
Yunus Emre
Esir-i gurbet-i nâlân olan insânı incitme
Tarik-i ışkda bi-çâreyi hicrânı incitme
Sabır kıl her belâya hâne-yi Rahmân'ı incitme
Alvarlı Efe
Hakkı gel sırrını eyleme zahir,
Olmak ister isen bu yolda mahir,
Harabat ehlini hor görme şakir,
Defineye malik viraneler var.
Erzurumlu İbrahim Hakkı
27 Nisan 2025
29 Sevval 1446
MENÜ
SOHBETLER
HAZRET-İ MUHAMMED'IN(S.A.V) HAYATI SEVGİLİ PEYGAMBERİM KUR'AN-I KERİM İLMİHAL İSLAM VE TOPLUM 40 HADİS HADİS-İ ŞERİFLER OSMANLICA SÖZLÜK RÜYA TABİRLERİ BEBEK İSİMLERİ ABDÜLKADİR BİLGİLİ
(SEBATİ) DİVANI NİYAZİ MISRİ DİVANI HİKMETLİ SÖZLER KUR'AN-I KERİM ÖĞRENİYORUM KUR'AN-I KERİM (SESLİ ve YAZILI) SESLİ ARŞİV İLAHİLER KVKK ve GİZLİLİK POLİTİKASI
İSLAM ve TASAVVUF
TASAVVUFUN TARİFLERİ
TASAVVUFUN DOĞUŞU
TASAVVUFUN ANADOLU'YA GİRİŞİ
HALVETİLİĞİN TARİHİ
HALVETİLİĞİN TARİHİ GELİŞİMİ
HALVETİLİĞİN TÜRK TOPLUMUNDAKİ YERİ
HALVETİYYE SİLSİLESİ
PİRLERİMİZİN HAYATLARI
MEHMET ALİ İŞTİP (VAHDETİ)
ABDÜLKADİR BİLGİLİ (SEBATİ)
İBRAHİM GÜLMEZ(KANÂATÎ)
EHLİ - BEYT
EHL-İ BEYT KİMDİR?
EHL-İ BEYTİ SEVMEK RESÛLULLAH'I SEVMEKTİR EHL-İ BEYT EMANETİ RESÛLULLAH'TIR EHL-İ BEYTİN HALİ NUH'UN GEMİSİ GİBİDİR EHL-İ BEYT OLMAK HEM NESEBİ HEMDE MEZHEBİDİR
ONİKİ İMAMLAR
HZ. İMAM ALİ K.A.V RA
HZ. İMAM HASAN-I (MÜCTEBA)
HZ. İMAM HÜSEYİN-İ (KERBELA)
HZ. İMAM ZEYNEL ABİDİN
HZ. İMAM MUHAMMED BAKIR
HZ. İMAM CAFER-İ SADIK
HZ. İMAM MUSA-İ KAZIM
HZ. İMAM ALİYYUL RIZA
HZ. İMAM MUHAMMED CEVAD (TAKİ)
HZ. İMAM ALİ HADİ (NAKİ)
HZ. İMAM HASAN’UL ASKERİ
HZ. İMAM MUHAMMED MEHDİ
I harfiyle başlayan bebek isimleri
KIZ BEBEK İSİMLERİ ERKEK BEBEK İSİMLERİ
A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U V Y Z
| İsim | Kökeni | Cinsiyet | Anlamı |
|---|---|---|---|
| Idık : | Türkçe | Erkek | Kutsal, mübarek. |
| Idıkut : | Türkçe | Erkek | 1. Eski Türklerde bir san. 2. Devlet yönetme gücü. |
| Ildır : | Türkçe | Kız | 1. Parıltı, parlayış. 2. Alaca karanlık. 3. Ege Denizi kıyısında Karaburun yarımadasının batısında arkeolojik nitelikte bir köy. |
| Ildır : | Türkçe | Erkek | 1. Parıltı, parlayış. 2. Alacakaranlık. 3. Ege denizi kıyısında Karaburun Yarımadasının batısında arkeolojik nitelikte bir köy. |
| Ildız : | Türkçe | Erkek | 1. Yıldız. 2. Gündönümünden 10 gün önceki zaman. |
| Ildız : | Türkçe | Kız | 1. Yıldız. 2. Gün dönümünden on gün önceki gün. |
| Ilgar : | Türkçe | Erkek | 1. Çok çabuk, hızlı. 2. Hücum, akın. 3. Verilen söz. 4. Havanın parlak, açık olması. 5. Öfke. |
| Ilgarlı : | Türkçe | Erkek | 1. Çabuk davranan, hızlı. 2. Sözünde duran. 3. Öfkeli. |
| Ilgaz : | Türkçe | Erkek | 1. Atın dört nala koşması. 2. Hücum, akın. |
| Ilgazcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Akıncı, savaşçı kimse. |
| Ilgı : | Türkçe | Erkek | 1. Soy sop. 2. Sürü. 3. Çoban. 4. Hısım, akraba. |
| Ilgım : | Türkçe | Erkek | 1. Serap, belli belirsiz görünme. 2. Gök erimi, ufuk. |
| Ilgım : | Türkçe | Kız | 1. Serap, belli belirsiz görünme. 2. Göz erimi, ufuk. |
| Ilgın : | Türkçe | Kız | 1. Akdeniz Bölgesinde yetişen bir ağaççık. 2. Hafif esen rüzgâr. 3. Kavurucu sıcak. 4. Belli belirsiz, hafif. 5. Serap. 6. Hayal. 7. İnce. 8. Konya'nın bir ilçesi. |
| Ilgın : | Türkçe | Erkek | 1. Akdeniz Bölgesinde yetişen bir ağaç veya ağaççık. 2. Hafif esen rüzgâr. 3. Kavurucu sıcak. 4. Belli belirsiz, hafif. 5. Serap. 6. Hayal. 7. İnce. |
| Ilıcak : | Türkçe | Erkek | 1. Sıcak su kaynayan yer. 2. Ilıkça. 3. Yoğurt yapmak için yeni mayalanmış süt. |
| Ilıcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Sıcakkanlı kimse. |
| Ira : | Türkçe | Erkek | 1. Öz yapı, karakter. 2. Yüz, çehre, görünüş. |
| Iraz : | Türkçe | Kız | bk. Raziye |
| Irıs : | Türkçe | Kız | Mutluluk, saadet. |
| Irısgül : | Türkçe +Farsça | Kız | Mutluluk gülü. |
| Irız : | Türkçe | Erkek | Cesur, yiğit. |
| Irkıl : | Türkçe | Erkek | Kâhin, falcı. |
| Irmak : | Türkçe | Erkek | Çoğunlukla denize dökülen, genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir. |
| Ismık : | Türkçe | Erkek | Sessiz, utangaç, az konuşan kimse. |
| Işık : | Türkçe | Erkek | 1. Aydınlık, ziya. 2. Mutluluk, sevinç veya zekâdan doğan, yüzde ve gözlerde beliren parıltı. 3. Yol gösteren, aydınlatan, önderlik eden kimse. |
| Işıkal : | Türkçe | Erkek | “Aydınlan“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Işıkalp : | Türkçe | Erkek | Aydın, ileri görüşlü yiğit. |
| Işıkay : | Türkçe | Erkek | Ay ışığı. |
| Işıker : | Türkçe | Erkek | Aydın, ileri görüşlü kimse. |
| Işıkhan : | Türkçe | Erkek | Aydın, ileri görüşlü hükümdar. |
| Işıkkan : | Türkçe | Erkek | Aydın, ileri görüşlü bir soydan gelen kimse. |
| Işıklı : | Türkçe | Erkek | Işığı olan, aydınlık. |
| Işıl : | Türkçe | Kız | Işıldayan, parlayan. |
| Işılak : | Türkçe | Erkek | 1. Parlak. 2. Göz. 3. Temiz. 4. Geniş yapraklarının bir yüzü parlak olan bir tür ot. |
| Işılar : | Türkçe | Erkek | 1. Parlayan, ışıldayan. 2. Neşeli, canlı, şen. |
| Işılay : | Türkçe | Kız | Parlayan, ışıldayan ay, ay ışığı. |
| Işıldar : | Türkçe | Kız | Parlak, göz alıcı, ışıldayan. |
| Işıltan : | Türkçe | Erkek | Sabahın ilk aydınlığı. |
| Işıltı : | Türkçe | Kız | Parlaklık, aydınlık. |
| Işım : | Türkçe | Kız | 1. Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti. 2. Simşek. |
| Işıman : | Türkçe | Erkek | Parlak, aydınlık yüzlü kimse. |
| Işın : | Türkçe | Kız | Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne dağılıp giden ışık demeti. |
| Işın : | Türkçe | Erkek | Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti. |
| Işınay : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak yüzlü kimse. |
| Işınbike : | Türkçe | Kız | Yüzü ay gibi parlak kadın. |
| Işıner : | Türkçe | Erkek | Yüzü ay gibi parlak kimse. |
| Işınhan : | Türkçe | Erkek | Yüzü ay gibi parlak hükümdar. |
| Işınkan : | Türkçe | Erkek | Yüzü ay gibi parlak bir soydan gelen kimse. |
| Işınsal : | Türkçe | Kız | “Etrafı aydınlat, ışık saç“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Işınsu : | Türkçe | Erkek | Su gibi parlak ve saf olan. |
| Işıt : | Türkçe | Kız | “Aydınlat, ışık saç, parlaklık ver“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Işıtan : | Türkçe | Erkek | Aydınlatan, ışık saçan. |
| Işkın : | Türkçe | Erkek | Filiz, sürgün. |
| Itır : | Arapça | Kız | 1. Güzel koku. 2. Itır çiçeği. |
| Itri : | Arapça | Erkek | Kokulu; güzel koku ile ilgili. |
| İba : | Türkçe | Kız | 1. Çiy, nem. 2. İncelik, nezaket. |
| İbad : | Arapça | Erkek | bk. İbat |
| İbadet : | Arapça | Erkek | Allah’ın buyruklarını yerine getirme, tapınma. |
| İbadullah : | Arapça | Erkek | Allah'ın kulları, insanlar. |
| İbat : | Arapça | Erkek | 1. Kullar, insanlar. 2. İbadet edenler. |
| İbik : | Türkçe | Erkek | 1. Köşe, kenar, uç. 2. Tavuk, kuş vb. hayvanların gagası. |
| İbili : | Türkçe | Kız | İnce, narin, nazik |
| İbiş : | Türkçe | Erkek | bk. İbrahim |
| İbrahim : | İbr. | Erkek | İnananların, halkların babası. |
| İclâl : | Arapça | Kız | 1. Büyüklük, ululuk. 2. Saygı gösterme, ağırlama, ikram. |
| İçaçan : | Türkçe | Erkek | İç açan, gönlü rahatlatan, beğenilen. |
| İçim : | Türkçe | Kız | Hoş, güzel |
| İçimbike : | Türkçe | Kız | Hoş, güzel kadın. |
| İçli : | Türkçe | Erkek | Kolay duygulanan, duygulu, hassas. |
| İçöz : | Türkçe | Erkek | İçi özlü, değerli. |
| İçten : | Türkçe | Erkek | Yürekten, candan, samimi. |
| İdi : | Türkçe | Erkek | 1. Güç, kuvvet. 2. Sahip. |
| İdikurt : | Türkçe | Erkek | Güçlü kimse. |
| İdikut : | Türkçe | Erkek | Kutlu, saadetli, yüksek rütbeli. |
| İdil : | Türkçe | Kız | 1. Volga Nehri'ne Türklerin verdiği isim. 2. Aşkla ilgili olup köy ve kır yaşayışını anlatan kısa şiir veya yazı. 3. Yun. İçten ve saf aşk. |
| İdris : | Arapça | Erkek | 1. Meyvesi hoş kokulu, kerestesi güzel bir kiraz türü. 2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen, ilk kez giysi dikip giydiği için terzilerin, ilk kez kalem kullandığı için yazarların piri sayılan İdris Peygamberin adı. |
| İfakat : | Arapça | Kız | Hastalıktan kalkma, iyileşme, kurtulma, onma. |
| İffet : | Arapça | Erkek | 1. Temizlik. 2. Namus. |
| İğdemir : | Türkçe | Erkek | Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç. |
| İhlâs : | Arapça | Erkek | 1. Temiz, doğru sevgi. 2. Gönülden gelen dostluk, içtenlik, bağlılık. |
| İhsan : | Arapça | Kız | 1. İyilik etme, iyilik. 2. Bağış, bağışlama. 3. Bağışlanan şey. |
| İhvan : | Arapça | Erkek | 1. Sadık, candan dostlar. 2. Bir tarikata mensup kişiler. |
| İhya : | Arapça | Kız | 1. Diriltme, canlandırma. 2. İyilik, lütuf. 3. Uyandırma, canlandırma, tazelik verme. |
| İkbal : | Arapça | Erkek | 1. Baht açıklığı. 2. Arzu, istek. |
| İkiz : | Türkçe | Erkek | Bir çift, iki tane. |
| İklil : | Arapça | Kız | Çiçekten taç. |
| İklim : | Arapça | Erkek | 1. Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu. 2. Ülke, diyar. 3. Çevre, ortam. |
| İkram : | Arapça | Erkek | 1. Saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi armağan olarak verme. |
| İkram : | Arapça | Kız | 1. Saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi armağan olarak verme |
| İkrami : | Arapça | Erkek | 1. İkram ile ilgili, saygı ve ağırlamayla ilgili. 2. İkramı seven. |
| İl : | Türkçe | Erkek | Yurt, ülke, devlet, halk. |
| İlal : | Türkçe | Erkek | “Ülke al, fethet“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İlalan : | Türkçe | Erkek | Ülke alan, ülke fetheden. |
| İlaldı : | Türkçe | Erkek | bk. İlalan |
| İlarslan : | Türkçe | Erkek | Ülkenin en güçlü insanı. |
| İlay : | Türkçe | Kız | Ülkenin en güzeli. |
| İlayda : | Türkçe | Kız | Su perisi. |
| İlaydın : | Türkçe | Erkek | Ülkenini aydın ve mutlu kimsesi. |
| İlbars : | Türkçe +Farsça | Erkek | Ülkenini en güçlü kimsesi. |
| İlbasan : | Türkçe | Erkek | Bir ülke üzerine yürüyen, o ülkeyi fetheden. |
| İlbasmış : | Türkçe | Erkek | bk. İlbasan |
| İlbaş : | Türkçe | Erkek | Bir ülkenin başı, hükümdar. |
| İlbay : | Türkçe | Erkek | Vali. |
| İlbeg : | Türkçe | Erkek | bk. İlbey |
| İlbey : | Türkçe | Erkek | Memleketin, ülkenin hükümdarı. |
| İlbike : | Türkçe | Kız | Ülkenin hanımefendisi. |
| İlbilge : | Türkçe | Erkek | Ülkenin en bilge kişisi. |
| İlbozan : | Türkçe | Erkek | Ülkenin altını üstüne getiren kimse. |
| İlbozdu : | Türkçe | Erkek | “Ülkenin altını üstüne getirdi“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İlbudun : | Türkçe | Erkek | Memleket halkı. |
| İlcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Memleketin sevimlisi. |
| İlçi : | Türkçe | Erkek | bk. Elçi |
| İldem : | Türkçe | Erkek | Yaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan kimse. |
| İldemir : | Türkçe | Erkek | Ülkenin güçlü kimsesi. |
| İlden : | Türkçe | Kız | Yaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan. |
| İldeniz : | Türkçe | Erkek | Ülkenin denizi. |
| İldeş : | Türkçe | Kız | Aynı ülkeden olanlardan her biri. |
| İldeş : | Türkçe | Erkek | Aynı ülkeden olanların her biri. |
| İlergin : | Türkçe | Erkek | Ülkenini olgun kimsesi. |
| İleri : | Erkek | 1. Benzerlerini geride bırakmış. 2. Henüz gelmemiş zaman, gelecek. | |
| İlerigün : | Türkçe | Erkek | Önceki gün |
| İlgar : | Türkçe | Erkek | bk. Ilgar |
| İlgazi : | Türkçe +Arapça | Erkek | Gazi olan. |
| İlgi : | Türkçe | Erkek | İki şey arasındaki herhangi bir bağlılık, ilişki. |
| İlgin : | Türkçe | Kız | bk. Elgin |
| İlginay : | Türkçe | Kız | Garip, yabancı, gurbette yaşayan güzel kimse. |
| İlginç : | Türkçe | Erkek | İlgi uyandıran, ilgi ve dikkat çeken. |
| İlgü : | Türkçe | Erkek | Engel. |
| İlgül : | Türkçe +Farsça | Kız | Memleketin güzeli. |
| İlgün : | Türkçe | Erkek | Halk, ulus, ahali. |
| İlham : | Arapça | Erkek | 1. İçe, gönle doğma, esin. 2. İçe, gönle doğan şey. 3. Allah’ın Peygamberlerin yüreğine doğdurduğu Tanrısal âleme özgü duygu ve düşünceler. |
| İlhami : | Arapça | Erkek | İçe, gönle doğan duygularla, düşüncelerle, esinle ilgili. |
| İlhan : | Türkçe | Erkek | 1. Hükümdar, imparator. 2. Eskiden Moğol İmparatorlarına verilen san. |
| İlig : | Türkçe | Erkek | Eski Türklerde hükümdar. |
| İlim : | Arapça | Erkek | 1. Bilme, biliş, bir şeyin doğrusunu bilme. 2. Bilim. |
| İlimdar : | Arapça +Farsça | Erkek | Bilim sahibi, bilgili kimse. |
| İlkan : | Türkçe | Erkek | “Öncelikle an, hatırla“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İlkay : | Türkçe | Erkek | Ayın hilal durumu, yeni ay. |
| İlkbahar : | Türkçe +Farsça | Kız | Yılın ılık mevsimi, bahar. |
| İlkbal : | Türkçe | Kız | İlk doğan çocuklara verilen adlardandır. |
| İlke : | Türkçe | Erkek | 1. Temel düşünce, temel kanı. 2. Temel bilgi. 3. Davranış kuralı. |
| İlke : | Türkçe | Kız | 1. Temel düşünce, temel kanı. 2. Temel bilgi. 3. Davranış kuralı. |
| İlkehan : | Türkçe | Erkek | Kendine göre ilkeleri olan hükümdar. |
| İlker : | Türkçe | Erkek | İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkgül : | Türkçe +Farsça | Kız | İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkim : | Türkçe | Erkek | İlk doğan çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkiz : | Türkçe | Erkek | İkiz doğan çocuklarda ikinci doğanın adı. |
| İlkut : | Türkçe | Erkek | Ülkenin kutlusu, mutlusu, uğurlusu. |
| İlkutay : | Türkçe | Erkek | Ülkenin mutlusu olan kimse. |
| İlkutlu : | Türkçe | Erkek | Ülkenin kutlusu, saygın kimsesi. |
| İlkyaz : | Türkçe | Kız | İlkbahar. |
| İlmen : | Türkçe | Erkek | Bir ülke halkından olan kimse, yurttaş. |
| İlmiye : | Arapça | Kız | Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu. |
| İlpars : | Türkçe +Farsça | Erkek | Ülkenin en güçlü kimsesi. |
| İlsavaş : | Türkçe | Erkek | Ülkenini savaşçı kimsesi. |
| İlsavun : | Türkçe | Erkek | “Ülkeni düşmanlardan koru, savun“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İlsev : | Türkçe | Erkek | “Ülkeni sev“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İlseven : | Türkçe | Erkek | Ülkesini seven. |
| İlsu : | Türkçe | Erkek | Ülkenin su gibi sar ve temiz insanı. |
| İlşen : | Türkçe | Kız | Ülkenin mutlu ve şen insanı. |
| İltan : | Türkçe | Erkek | Ülkenin beğenilen insanı. |
| İltaş : | Türkçe | Erkek | Ülkenin sert, güçlü insanı. |
| İltay : | Türkçe | Erkek | Ülkenin benzersiz insanı. |
| İltekin : | Türkçe | Erkek | Ülkenin tek ve eşsiz insanı. |
| İltemir : | Türkçe | Erkek | bk. İldemir |
| İltemiz : | Türkçe | Erkek | Ülkenin temiz ve dürüst insanı. |
| İlter : | Türkçe | Erkek | Yurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse. |
| İlteriş : | Türkçe | Erkek | Devleti, ülkeyi derleyip toplayan, birleştiren. |
| İltutmuş : | Türkçe | Erkek | Ülkeyi idare altında yöneten kimse. |
| İltüze : | Türkçe | Erkek | Ülkeninin adaletini sağlayan kimse. |
| İltüzün : | Türkçe | Erkek | Ülkenin yumuşak huylu, saygın kimsesi. |
| İlvan : | Türkçe | Erkek | 1. Gösteriş, çalım. 2. Süs. |
| İlyas : | İbr. | Erkek | 1. Kutsal kitaplarda adı geçen, yağmurlara hükmeden İsrail Peygamberi. 2. Mersin ağacı. |
| İmadettin : | Arapça | Erkek | Dinin direği. |
| İmam : | Arapça | Erkek | 1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse. |
| İmamettin : | Arapça | Erkek | Dinin öncüsü, önderi. |
| İman : | Arapça | Erkek | 1. İnanma, inanç. 2. İslam dinini kabul etme. |
| İmat : | Arapça | Erkek | Direk, sütun. |
| İmbat : | Yun. | Kız | Denizden esen serin rüzgâr. |
| İmdat : | Arapça | Erkek | 1. Tehlikede veya güç durumda olana yapılan yardım. 2. Yardım için gelen kuvvet. |
| İme : | Türkçe | Kız | 1. Çukur, kuytu yer. 2. Bir tür dağ keçisi veya geyik. 3. İlaç, çare, şifa, deva. |
| İmece : | Türkçe | Kız | Birçok kimsenin el birliğiyle, bir kişinin veya topluluğun işini yapması. |
| İmer : | Türkçe | Erkek | Çok zengin, varlıklı. |
| İmge : | Türkçe | Kız | Zihinde tasarlanan ve gerçekleşmesi özlenen şey, hayal. |
| İmre : | Türkçe | Erkek | 1. Âşık, tutkun. 2. Kardeş. 3. Arkadaş. |
| İmren : | Türkçe | Erkek | Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. |
| İmren : | Türkçe | Kız | Görünen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. |
| İnak : | Türkçe | Erkek | Gerçek dost, arkadaş, sırdaş. |
| İnal : | Türkçe | Erkek | Kendisine inanılan, güvenilen kimse. |
| İnalbey : | Türkçe | Erkek | Kendisine inanılan, güvenilen bey. |
| İnalkut : | Türkçe | Erkek | Kendisine inanılan, güvenilen kutlu kimse. |
| İnan : | Türkçe | Kız | Bir kimsenin veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman. |
| İnan : | Türkçe | Erkek | Bir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman. |
| İnanç : | Türkçe | Erkek | 1. Bir düşünceye gönülden bağlılık. 2. Allah’a, bir dine inanma, iman. 3. Güven ve inanma duygusu. |
| İnançlı : | Türkçe | Erkek | İnancı olan, imanlı. |
| İnanır : | Türkçe | Erkek | İnanan, inançlı. |
| İnanöz : | Türkçe | Erkek | Özünde inanç olan, iman eden. |
| İnayet : | Arapça | Erkek | 1. Yardım, ihsan, iyilik, lütuf. 2. Gözetme, kayırma. 3. İnsanları rahata kavuşturmak için Allah’ın yapmış olduğu doğaüstü bağış veya yardım. |
| İnce : | Türkçe | Erkek | Düşünce, duygu veya davranış bakımından, sevgi ve saygı uyandıran, nazik. |
| İnce : | Türkçe | Kız | Düşünce, duygu veya davranış bakımından sevgi ve saygı uyandıran, nazik. |
| İncebay : | Türkçe | Erkek | Nazik, kibar kimse. |
| İncebey : | Türkçe | Erkek | Nazik kimse. |
| İncesu : | Türkçe | Erkek | Su gibi saf ve temiz olan nazik kimse. |
| İnci : | Türkçe | Kız | İstiridye gibi kimi kavkılı deniz hayvanlarının içinde oluşan değerli, küçük, sert, sedef renginde süs tanesi. |
| İnciden : | Türkçe | Kız | İnci gibi güzel, zarif, değerli. |
| İncifem : | Türkçe +Farsça | Kız | İnci gibi güzel ağızlı. |
| İncifer : | Türkçe +Farsça | Kız | İnci gibi parlak, güzel. |
| İncigül : | Türkçe +Farsça | Kız | İnci gibi güzel olan. |
| İncilâ : | Arapça | Kız | 1. Parlaklık, ışık. 2. Parlama, aydınlanma. 3. Görünme, ortaya çıkma. |
| İncilây : | Arapça | Kız | bk. İncilâ |
| İncinur : | Türkçe +Arapça | Kız | İnci gibi parlak olan. |
| İnciser : | Türkçe +Farsça | Kız | Baş inci, en güzel inci. |
| İnkılâp : | Arapça | Erkek | 1. Bir durumdan başka bir duruma dönme, dönüşüm. 2. Devrim. |
| İnönü : | Türkçe | Erkek | Türkiye Cumhuriyetinin ikinci Cumhurbaşkanı, Kurtuluş Savaşı kahramanı, kumandan ve devlet adamı İsmet Paşanın soyadı. |
| İnsaf : | Arapça | Kız | Acımaya, vicdana veya mantığa dayanan adalet. |
| İpar : | Türkçe | Kız | Yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen bir çeşit dikenli otun sarımtırak çiçekleri. |
| İpek : | Türkçe | Kız | 1. Bir tür böceğin ördüğü kozadan elde edilen ve kumaş yapımında kullanılan ince parlak tel ve bundan yapılan kumaş. 2. Zarif, kibar, ince. |
| İpekel : | Türkçe | Kız | Nazik, zafir, kibar kimse. |
| İpekten : | Türkçe +Farsça | Kız | Teni ipek gibi yumuşak olan. |
| İrem : | Arapça | Kız | 1. Cennete benzetilerek yapılan bahçe. 2. Efsanelerde, masallarda ve edebiyatta adı geçen mutluluk simgesi olan şehir veya bahçe. 3. Eşi benzeri olmayan, özel ve heybetli olan. |
| İren : | Türkçe | Erkek | Özgür, hür. |
| İrfan : | Arapça | Kız | 1. Bilme, anlama 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta, evrenin sırlarını bilme gücü. |
| İrfan : | Arapça | Erkek | 1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü. |
| İrfani : | Arapça | Erkek | İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili. |
| İrfat : | Arapça | Erkek | Yardım etme, bir şey verme. |
| İrgün : | Türkçe | Kız | Sabahın erken saatleri. |
| İris : | Yun. | Kız | 1. Mitolojide geçen, Tanrıların elçisi ve gökkuşağının simgesi olarak bilinen kızın adı. 2. Çiçek adı. 3. Gözün bir tabakası. |
| İrşat : | Arapça | Erkek | Doğru yolu gösterme, uyarma. |
| İrtek : | Türkçe | Erkek | 1. Şafak vaktinde doğan. 2. Masal, efsane. |
| İsa : | İbr. | Erkek | 1. Allah’ın yarlıgaması, mağfireti. 2. Dört büyük Peygamberden Hristiyanlığın kurucusu, doğumu Türkiye’de ve Batı’da takvim başlangıcı sayılan peygamber. |
| İsabet : | Arapça | Kız | 1. Rast gelme, yerini bulma. 2. Doğru bir fikir söyleme. |
| İsen : | Türkçe | Kız | Esen, esenlikte olan. |
| İsenbike : | Türkçe | Kız | Esenlikte olan kadın. |
| İsenkutluğ : | Türkçe | Kız | Esenlikte ve uğurlu olan. |
| İsfendiyar : | Farsça | Erkek | İran Mitolojisinde adı geçen hükümdarın adı. |
| İshak : | İbr. | Erkek | 1. Gülen. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen İbrani peygamberi. |
| İskender : | Arapça | Erkek | 1. Padişah. 2. M.Ö. 356-323 arasında yaşayan, Yunanistan, İran, Anadolu, Suriye ve Hindistan’ı ele geçirmiş olan büyük kumandan. |
| İskit : | Yun. | Erkek | 1. Milattan önce Orta Asya’dan Güney Rusya’ya göç ederek burada imparatorluk kuran kavim. 2. Koşuda dördüncü gelen at. |
| İslâm : | Arapça | Erkek | 1. Hz. Muhammed´in yaydığı din, Müslümanlık. 2. Müslüman dininden olan kimse, Müslüman. |
| İslim : | Farsça | Kız | 1. Çin işine benzer şekilde yapılmış bir tür süs, bezek. 2. Buhar. |
| İslimî : | Farsça | Kız | 1. Çin işine benzer şekilde yapılmış bir tür süs, bezek. 2. Buharlı. |
| İsmail : | İbr. | Erkek | 1. Tanrı'yı işiten. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen, İbrahim Peygamberin oğlu olan İbrani peygamberi. |
| İsmet : | Arapça | Erkek | 1. Masumluk, günahsızlık, temizlik. 2. Haramdan çekinme, namus. |
| İsmican : | Arapça +Türkçe +Farsça | Kız | Adı da kendi gibi sevimli olan. |
| İsmigül : | Arapça +Türkçe +Farsça | Kız | Adı da kendi gibi güzel olan. |
| İsmihan : | Arapça +Türkçe | Kız | Adı hükümdar adı gibi olan. |
| İsminaz : | Arapça +Türkçe +Farsça | Kız | Adı gibi kendi de nazlı olan. |
| İsrafil : | Arapça | Erkek | İslam inanışında dört melekten, kıyamet kopacağını üfleyeceği boru ile bildirecek olan melek. |
| İstemihan : | Türkçe | Erkek | Göktürk Devletinin kurucusu Bumin Kağan'ın kardeşi olan Türk hakanı. |
| İstikbal : | Arapça | Erkek | 1. Gelecek zaman, gelecek. 2. Karşılama. |
| İstiklâl : | Arapça | Erkek | Bağımsızlık, özgürlük. |
| İstiklâl : | Arapça | Kız | Bağımsızlık, özgürlük |
| İsvan : | Türkçe | Erkek | Sacda pişen ekmeği çevirmeye yarayan araç. |
| İşcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Çalışkan, becerikli, iş bilen. |
| İşgüden : | Türkçe | Erkek | İş yapan, çalışan. |
| İşkur : | Türkçe | Erkek | “Bir iş edin“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İşman : | Türkçe | Erkek | bk. İşmen |
| İşmen : | Türkçe | Erkek | İş yapmayı seven, çalışkan kimse. |
| İşseven : | Türkçe | Erkek | İş yapmayı seven kimse. |
| İşvekâr : | Arapça +Farsça | Kız | İşveli, nazlı, edalı. |
| İtibar : | Arapça | Kız | 1. Saygı gösterme, önem verme. 2. Onur, şeref. |
| İvecen : | Türkçe | Erkek | Aceleci, canı tez. |
| İyem : | Türkçe | Erkek | Güzellik. |
| İyicil : | Türkçe | Erkek | İyilik etmeyi seven, iyiliksever. |
| İyidoğan : | Türkçe | Erkek | Doğumu uğur getiren. |
| İyigün : | Türkçe | Erkek | İyi günde doğan. |
| İyimser : | Türkçe | Kız | 1. Her olayı umutla karşılayan ve her şeyin sonunu iyi gören. 2. İyiliksever kimse. |
| İyiol : | Türkçe | Erkek | “İyi ol, iyi davran“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İyisan : | Türkçe | Erkek | İyi adla anılan, iyi tanınan kimse. |
| İyisoy : | Türkçe | Erkek | Temiz ve iyi tanınmış soydan gelen kimse. |
| İyiyürek : | Türkçe | Erkek | Başkaları için hep iyilik düşünen, iyiliksever kimse. |
| İzboğa : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli bir iz bırakan kimse. |
| İzbörü : | Türkçe | Erkek | Kurt izi. |
| İzbudak : | Türkçe | Erkek | Soyu iyi bir iz bırakmış olan kimse. |
| İzbudun : | Türkçe | Erkek | Tarihe geçen millet. |
| İzbul : | Türkçe | Erkek | “Soyunu, sopunu araştır“ anlamında kullanılan bir ad. |
| İzel : | Türkçe | Kız | İz bırakan bir ele sahip olan kimse. |
| İzem : | Arapça | Kız | Büyüklük, ululuk. |
| İzgi : | Türkçe | Erkek | bk. İzgü |
| İzgü : | Türkçe | Erkek | 1. İyi, güzel. 2. Akıllı, adaletli. |
| İzgül : | Türkçe +Farsça | Kız | Gül gibi güzel etki yapan. |
| İzgün : | Türkçe | Kız | Güneş gibi parlak bir iz bırakan. |
| İzzet : | Arapça | Erkek | 1. Değer, kıymet. 2. Yücelik, ululuk. 3. Güç, kuvvet. 4. Saygı, ikram. |
| İzzettin : | Arapça | Erkek | Dinin değeri, gücü ve ululuğu. |
SON EKLENENLER
GÜNÜN AYETİ
... O’ndan başka hiçbir ilâh yoktur. O, diriltir ve öldürür. O hâlde, Allah’a ve O’nun sözlerine inanan Resûlüne, o ümmî peygambere iman edin ve ona uyun ki doğru yolu bulasınız.”( A’RÂF - 158 )
ÖZLÜ SÖZLER
- Ezeli ervahta nur-u Muhammedi ile beraber olmaya halvetilik denir.
- Adem "ben hata yaptım beni bağışla " dedi, İblis ise" beni sen azdırdın" dedi ya sen!... sen ne diyorsun?
- Edep, söz dinlemek ve gönle sahip olmaktır.
- Güzelliğin zekatı iffet ve edeptir. (Hz. Ali)
- Zeynel Abidin oğlu Muhammed Bakır'a "Ey oğul, fasıklarla cimrilerle yalancılarla sıla-i rahimi terk edenlerle arkadaşlık etme." diye buyurmuştur.
- Kemalatın bir ölçüsü de halden şikayet etmemektir.
- En güzel keramet gönlü masivadan arındırmaktır.
- Alem-i Berzah insanın kendisidir.
- Zahir ve batının karşılığı aşk-ı sübhandır.
- Mutaşabih ayetler ledünidir.
NAMAZ VAKİTLERİ