İsim | Kökeni | Cinsiyet | Anlamı |
---|---|---|---|
Aba : | Türkçe | Kız | 1. Abla. 2. Anne. |
Abaca : | Türkçe | Kız | Abla veya anneye benzeyen. |
Abacan : | Türkçe +Farsça | Kız | “Canım anneciğim, sevgili anneciğim” anlamında kullanılan bir ad. |
Abaç : | Türkçe | Kız | Annesine benzeyen. |
Abaza : | Türkçe | Kız | 1. Kuzeybatı Kafkasya’da yaşayan bir halk. 2. Bu halka mensup olan kimse. |
Abgül : | Farsça | Kız | Su gibi berrak ve duru olan gül. |
Abher : | Arapça | Kız | 1. Nergis çiçeği. 2. Yasemin. 3. Dolu kap. |
Abıhayat : | Farsçaab +Arapçahayat | Kız | Hayat suyu, içene sonsuz yaşam sağlayan efsanevi su. |
Abıru : | Farsça | Kız | 1. Yüz suyu. 2. Irz, namus, şeref, haysiyet. |
Abide : | Arapça | Kız | 1. Anıt. 2. Önemi ve değeri çok olan yapıt. 3. İbadet eden, tapan kul. |
Abiye : | Arapça | Kız | 1. Güzel, zarif, ince. 2. Yüzünü örtü ile örten utangaç kadın. |
Acar : | Türkçe | Kız | 1. Kuvvetli, güçlü, dinç. 2. Çevik, atılgan, kabına sığmaz. 3. Gözü pek, yiğit, cesur, kabadayı, yılmaz, 4. Hoş, sevimli yüzlü (kimse). 5. Yeni. 6. Taze. 7. Şişman, etli, semiz. 8. Çalışkan, becerikli. 9. Açıkgöz, zeki. 10. Çapkın. 11. Bir çeşit zehirli ot. |
Acarbegüm : | Türkçe | Kız | Güzel yüzlü hanımefendi, sevimli hanımefendi. |
Acarbike : | Türkçe | Kız | bk.Acarbüke |
Acarbüke : | Türkçe | Kız | Güzel yüzlü hanım, sevimli hanım. |
Acarhatun : | Türkçe | Kız | Güzel yüzlü hatun, sevimli hatun. |
Acarkan : | Türkçe | Kız | Güzel soylu, soyu sopu güzel, sevimli. |
Acarkatun : | Türkçe | Kız | bk. Acarhatun. |
Acunbegim : | Türkçe | Kız | bk. Acunbegüm. |
Acunbegüm : | Türkçe | Kız | Dünyanın hanımefendisi. |
Acunbike : | Türkçe | Kız | bk. Acunbüke. |
Acunbüke : | Türkçe | Kız | Dünya güzeli. |
Acungüneş : | Türkçe | Kız | Dünyanın güneşi, dünyayı aydınlatan şey. |
Acunışık : | Türkçe | Kız | Dünyanın ışığı, dünyayı aydınlatan ışık. |
Aça : | Türkçe | Kız | Anne, anne yerinde olan yaşlı kadın. |
Açalya : | Yun. | Kız | Fundagillerden, güzel, renkli, kokusuz çiçekler açan bir bitki. |
Açangül : | Türkçe | Kız | Açmış gül. |
Açelya : | Yun. | Kız | bk.Açalya. |
Açılay : | Türkçe | Kız | “Ay gibi doğ, ay gibi açıl” anlamında kullanılan bir ad. |
Açkıngül : | Türkçe +Farsça | Kız | Açan, açmış gül. |
Adak : | Türkçe | Kız | Bir dileğin, bir isteğin yerine gelmesi amacıyla kutsal sayılan bir güce adanmış nesne. |
Adal : | Türkçe | Kız | “Adın yayılsın, ün kazan” anlamında bir ad. |
Adalet : | Arapça | Kız | 1. Hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetme, doğruluk, türe. 2. Herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı verme. |
Adanır : | Türkçe | Kız | Ad alan, ünlenen kimse, şanlı, şöhretli. |
Adar : | Türkçe | Kız | 1. Erginlik, olgunluk. 2. Süre, zaman. 3. Arkadaş, taraftar, omuzdaş, yandaş. 4. Mart ayı. |
Adeviye : | Arapça | Kız | İyilikseverlik, yardımseverlik. |
Adıbelli : | Türkçe | Kız | 1. Herkesçe bilinen, tanınan kimse. 2. Soyu temiz, tanınmış soydan gelen. |
Adıgüzel : | Türkçe | Kız | Adı güzel olan. |
Adışah : | Türkçe +Farsça | Kız | Adı şah olan. |
Adile : | Arapça | Kız | 1. Doğruluktan ayrılmayan kimse. 2. Adaletli. 3. Hakka uygun, haklı. |
Adniye : | Arapça | Kız | Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan. |
Adviye : | Arapça | Kız | bk. Adeviye. |
Afak : | Arapça | Kız | 1. Yer ile göğün birleşmiş gibi göründüğü yer. 2. Ufuklar. |
Afet : | Arapça | Kız | 1. Güzelliği ile insanı şaşkına çeviren, aklını başından alan kadın. 2. Bela, felaket. |
Affan : | Arapça | Kız | İradesiyle kötü şeylerden kaçınan kimse. |
Afi : | Arapça | Kız | 1. Silen. 2. Silinmiş. 3. Affeden, bağışlayan. 4. Affedilmiş, bağışlanmış. 5. Yalvaran. |
Afife : | Arapça | Kız | Namuslu, iffetli, temiz, dürüst. |
Afitap : | Farsça | Kız | Güzel yüz. |
Afiye : | Arapça | Kız | bk. Afi. |
Afiyet : | Arapça | Kız | Sağlıklı, sıhhatli olma, hastalıktan uzak olma durumu. |
Afra : | Arapça | Kız | 1. Ayak değmemiş ak toprak. 2. Pembeye çalar beyazrenk. |
Aguş : | Farsça | Kız | Kucak. |
Ağahanım : | Türkçe | Kız | Zengin hanım, malı mülkü bol olan hanım. |
Ağahatun : | Türkçe | Kız | Zengin hanım, varlıklı hanım. |
Ağakatun : | Türkçe | Kız | bk. Ağahatun. |
Ağan : | Türkçe | Kız | 1. Yerin hava yuvarına girince, sürtünmeden dolayı akkor duruma gelen ve ardından bir ışık çizgisi bırakarak geçen gök cismi, akan yıldız, ağma. 2. Göğe doğru yükselen, yukarı çıkan. 3. Akan yıldız, kayan yıldız. |
Ağanbegim : | Türkçe | Kız | bk. Ağanbegüm. |
Ağanbegüm : | Türkçe | Kız | Göğe doğru yükselen, yüce hanımefendi. |
Ağanbike : | Türkçe | Kız | bk. Ağanbüke. |
Ağanbüke : | Türkçe | Kız | Göğe doğru yükselen hanım, göğe doğru yükselen güzel. |
Ağbacı : | Türkçe | Kız | Akça, pakça bacı. |
Ağbegim : | Türkçe | Kız | bk. Ağbegüm. |
Ağbegüm : | Türkçe | Kız | Akça, pakça hanımefendi. |
Ağbet : | Türkçe | Kız | 1. Akça pakça yüz. 2. Akça pakça yüzlü. |
Ağbilek : | Türkçe | Kız | Akça pakça bilekli, beyaz bilekli. |
Ağca : | Türkçe | Kız | 1. Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz. 2. Temiz, lekesiz. 3. Alaca. 4. Pamuk ipliğinden dokunmuş çul. |
Ağça : | Türkçe | Kız | bk. Ağca. |
Ağgül : | Türkçe +Farsça | Kız | Beyaz gül, ak gül. |
Ağış : | Türkçe | Kız | Yükseliş, yükselme. |
Ağkız : | Türkçe | Kız | 1. Akça pakça kız. 2. Temiz, iffetli kız. |
Ahenk : | Farsça | Kız | 1. Uyum. 2. Uyuşma, anlaşma. 3. Çalgılı eğlence |
Ahsen : | Arapça | Kız | Çok güzel, en güzel. |
Ahter : | Farsça | Kız | 1. Yıldız. 2. Talih, şans, uğur. |
Ahu : | Farsça | Kız | 1. Ceylan, karaca. 2. Güzel, ince, zarif kadın. 3. Parlak, güzel bakışlı. 4. Güzellerin gözü. |
Aişe : | Arapça | Kız | Rahat yaşam süren, bolluk içinde yaşayan. |
Ajda : | Farsça | Kız | 1. Filiz, sürgün. 2. Çentik çentik olan şey. |
Ak : | Türkçe | Kız | 1. Kar, süt gibi şeylerin rengi, beyaz. 2. Temiz, namuslu. 3. Sıkıntısız, rahat. |
Akalın : | Türkçe | Kız | Dürüst, temiz, namuslu kadın. |
Akanay : | Türkçe | Kız | Bir yerden bir yere doğru giden güzel kadın. |
Akarsu : | Türkçe | Kız | 1. Yeryüzünde, yer altında belirli bir yatak içinde, eğim boyunca sürekli veya zaman zaman akan su. 2. Tek sıra elmastan gerdanlık. |
Akay : | Türkçe | Kız | Parıltılı ay, ışıklı ay. |
Akbacı : | Türkçe | Kız | Temiz ve namuslu bacı. |
Akbal : | Türkçe | Kız | Ak bal, beyaz bal, oğul balı. |
Akbaşak : | Türkçe | Kız | Sonbaharda ekilen, kabuğu beyaz, yumuşak, kışa dayanıklı bir çeşit buğday. |
Akcan : | Türkçe +Farsça | Kız | Özü temiz, dürüst kimse. |
Akça : | Türkçe | Kız | 1. Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz. 2. Temiz, lekesiz. 3. Alaca. 4. Para. |
Akçagül : | Türkçe +Farsça | Kız | Beyazımsı gül gibi olan kadın. |
Akçasu : | Türkçe | Kız | Berrak su gibi temiz olan. |
Akçıl : | Türkçe | Kız | 1. Beyazımsı. 2. Rengini atmış, ağarmış, soluk, solgun. |
Akçiçek : | Türkçe | Kız | Beyaz çiçek. |
Akdes : | Arapça | Kız | En kutsal, en kutlu. |
Akdolun : | Türkçe | Kız | Ak ve kaybol“ anlamlarında iki fiilin emir biçiminden oluşan bir ad. |
Akel : | Türkçe | Kız | 1. Doğru, dürüst işler yapan kimse. 2. Eli uğurlu olan kimse. |
Akgül : | Türkçe +Farsça | Kız | Beyaz gül. |
Akgüneş : | Türkçe | Kız | Güneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse. |
Akgüngör : | Türkçe | Kız | “Aydınlık, güzel günler gör“ anlamında bir ad. |
Akhanım : | Türkçe | Kız | Dürüst, güvenilir kadın. |
Akibe : | Arapça | Kız | Arkadan gelen, izleyen, takip eden. |
Akide : | Arapça | Kız | Bir şeye inanarak bağlanış, inanç, din inancı. |
Akife : | Arapça | Kız | İbadet eden, ibadetle uğraşan kadın. |
Akile : | Arapça | Kız | 1. Akıllı, zeki, anlayışlı. 2. Ergenlik yaşına varmış olan kimse. |
Akinci : | Türkçe | Kız | Beyaz inci. |
Akipek : | Türkçe | Kız | Beyaz ipek. |
Akkadın : | Türkçe | Kız | Namuslu, dürüst kadın. |
Akkar : | Türkçe | Kız | Kar gibi beyaz olan. |
Akkız : | Türkçe | Kız | Temiz, dürüst, güvenilir kız. |
Akkor : | Türkçe | Kız | Işık saçacak beyazlığa varıncaya kadar ısıtılmış olan. |
Akkutlu : | Türkçe | Kız | Uğurlu, kutsal, mutlu olan dürüst kimse. |
Akmaral : | Türkçe | Kız | Dürüst, güvenilir, ceylan gibi güzel kadın. |
Aknur : | Türkçe +Arapça | Kız | Nur gibi parlak ve beyaz olan. |
Akol : | Türkçe | Kız | “Terbiyeli, temiz, dürüst ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Akpınar : | Türkçe | Kız | Berrak ve saf suyu olan pınar. |
Aksarı : | Türkçe | Kız | Kanarya sarısı renginde olan. |
Aksel : | Türkçe | Kız | “Sel gibi ak“ anlamında kullanılan bir ad. |
Aksen : | Türkçe | Kız | “Sen aksın, temizsin, doğru ve namuslusun” anlamında kullanılan bir ad. |
Akses : | Türkçe | Kız | Sesi güzel olan. |
Akseven : | Türkçe | Kız | Beyazı, dürüstlüğü, doğruluğu seven. |
Aksevil : | Türkçe | Kız | “Biraz hareket et de herkes seni sevsin“ anlamında kullanılan bir ad. |
Aksın : | Türkçe | Kız | “Sen aksın, temiz ve lekesizsin, doğru ve namuslusun” anlamında kullanılan bir ad. |
Aksoy : | Türkçe | Kız | Temiz, tanınmış soydan gelen kimse. |
Aksu : | Türkçe | Kız | 1. Kayalardan sızan tatlı ve berrak su. 2. Gözdeki billur cismin saydamlığını yitirerek ağarmasından ileri gelen körlük. |
Aksuna : | Türkçe | Kız | Ak renkli yaban ördeği. |
Aksülün : | Türkçe | Kız | Beyaz renkli sülün. |
Aksüyek : | Türkçe | Kız | Soyu temiz olan. |
Aktaç : | Türkçe +Farsça | Kız | Beyaz taç. |
Aktolun : | Türkçe | Kız | Beyaz ay. |
Aktuna : | Türkçe | Kız | Gösterişli, görkemli dürüst kimse. |
Akün : | Türkçe | Kız | Dürüstlüğü ve iyiliğiyle ün yapmış kimse. |
Akyıldız : | Türkçe | Kız | Çoban yıldızı. |
Akyipek : | Türkçe | Kız | bk. Akipek. |
Ala : | Türkçe | Kız | 1. Karışık renkli, çok renkli, alaca. 2. Açık kestane renginde olan, ela. 3. Kekliğin boynundaki siyah halka. 4. Benekli. 5. Tam olgunlaşmamış. |
Alabegim : | Türkçe | Kız | bk. Alabegüm. |
Alabegüm : | Türkçe | Kız | Henüz olgunlaşmamış kadın. |
Alabezek : | Türkçe | Kız | Leyleğe benzeyen bir göçmen kuş. |
Alageyik : | Türkçe | Kız | Geyikgillerden, Güney Avrupa ve Kuzey Afrika'da yaşayan, postu benekli, erkeklerinin boynuzları uca doğru kürek biçiminde genişleyen, bir cins geyik |
Alagöz : | Türkçe | Kız | Ela gözlü kimse. |
Alagün : | Türkçe | Kız | Yazın, güneş bulut arkasında kaldığında oluşan gölgeli durum. |
Alakız : | Türkçe | Kız | Henüz olgunlaşmamış kız. |
Alakuş : | Türkçe | Kız | Tavus kuşu. |
Alangoya : | Moğ. | Kız | Altın geyik. |
Alanur : | Türkçe +Arapça | Kız | Çok renkli parlaklık. |
Alapınar : | Türkçe | Kız | Henüz tam olgunlaşmamış genç kız. |
Alayunt : | Türkçe | Kız | Al kısrak. |
Alaz : | Türkçe | Kız | 1. Alev. 2. Ağaçsız, açıklık yerler. 3. Gösteriş, haşmet. |
Albeni : | Türkçe | Kız | Alım, çekicilik, cazibe. |
Alçiçek : | Türkçe | Kız | Kırımızı çiçek. |
Alçin : | Türkçe | Kız | Kızıl renkli küçük bir kuş. |
Aldeniz : | Türkçe | Kız | Kızıl renkli deniz. |
Alemşah : | Arapça +Farsça | Kız | Hükümdar nişanı. |
Âlemşah : | Arapça +Farsça | Kız | Tüm dünyanın hükümdarı. |
Âlemtap : | Arapça +Farsça | Kız | Dünyayı parlatan, aydınlatan. |
Alev : | Türkçe | Kız | 1. Yanan maddelerin veya gazların türlü biçimlerde uzanan ışıklı dili. 2. Sıcaklık. 3. Kıvılcım. |
Alevnaz : | Türkçe +Farsça | Kız | Aşk ateşine düşmüş nazlı güzel. |
Algış : | Türkçe | Kız | Dua, övgü. |
Algül : | Türkçe +Farsça | Kız | Kırmızı gül. |
Algün : | Türkçe | Kız | Günün henüz kızıl olan durumu. |
Alım : | Türkçe | Kız | 1. Çekicilik. 2. Kurum, çalım, gurur. |
Alımlı : | Türkçe | Kız | 1. Göz alıcı, çekici, cazibeli. 2. Kurumlu, çalımlı, gururlu. |
Alıncak : | Türkçe | Kız | 1. Anlayışlı, duygusal. 2. Alıngan, onurlu. 3. Kurumlu, çalımlı, gururlu. |
Alışık : | Türkçe | Kız | Herhangi bir duruma alışmış olan. |
Alışın : | Türkçe | Kız | Al renkli ışın. |
Alika : | Arapça | Kız | 1. Özgür, hür. 2. Asil, soylu. 3. Güzel, genç kız. 4. Eski. |
Alime : | Arapça | Kız | Bilgin kadın. |
Alipek : | Türkçe | Kız | Al renkli ipek. |
Alisa : | Yun. | Kız | 1. Asil soydan olan. 2. Güzel. |
Alise : | Türkçe | Kız | bk. Alisa. |
Aliye : | Arapça | Kız | Yüksek, yüce. |
Alkan : | Türkçe | Kız | Kırmızı kan. |
Alkım : | Türkçe | Kız | Gökkuşağı. |
Alkor : | Türkçe | Kız | Kırmızı ateş, köz. |
Alköz : | Türkçe | Kız | Kırmızı ateş. |
Allı : | Türkçe | Kız | Al renkli, al renge boyanmış. |
Allıkız : | Türkçe | Kız | Sağlıklı, al yanaklı kız. |
Almabanu : | Türkçe | Kız | Hanımefendi, prenses. |
Almagül : | Türkçe | Kız | Güle gibi güzel. |
Almıla : | Türkçe | Kız | Kırmızı elma. |
Almila : | Türkçe | Kız | bk. Alımla. |
Alpnur : | Türkçe +Arapça | Kız | Yiğit, cesur, yürekli, güzel kadın. |
Alsan : | Türkçe | Kız | “San al, şanın, adın duyulsun” anlamında kullanılan bir ad. |
Alsevin : | Türkçe | Kız | “Al ve sevin“ anlamında kullanılan bir ad. |
Alsoy : | Türkçe +Arapça | Kız | Ünlü bir soydan gelen kimse. |
Alsu : | Türkçe | Kız | Pembe renkli. |
Altaç : | Türkçe +Farsça | Kız | “Taç takın“ anlamında kullanılan bir ad. |
Altan : | Türkçe | Kız | 1. Kızıl tan. 2. Hakan, sultan, padişah. |
Altın : | Türkçe | Kız | 1. Parlak sarı renkte, kolay işlenen, değerli paslanmaz maden. 2. Üstün nitelikli, değerli kimse. |
Altınay : | Türkçe | Kız | Üstün nitelikli, değerli kimse. |
Altınbike : | Türkçe | Kız | Üstün nitelikli, değerli kadın. |
Altınışık : | Türkçe | Kız | Üstün nitelikli, değerli, güzel kadın. |
Altınsaç : | Türkçe | Kız | Sarı saçlı kadın. |
Altıntaç : | Türkçe +Farsça | Kız | Altın taç takınmış kimse. |
Altuncan : | Türkçe +Farsça | Kız | bk. Altıncan |
Alyipek : | Türkçe | Kız | bk. Alipek |
Amber : | Arapça | Kız | 1. Amber balığından çıkarılan güzel kokulu, kül renginde bir madde. 2. Güzel kokulu bazı maddelerin ortak adı. |
Amile : | Arapça | Kız | Bir işi yapmakla yükümlü olan. |
Amine : | Arapça | Kız | bk. Emine |
Amiran : | Arapça +Farsça | Kız | Amirler. |
Amire : | Arapça | Kız | 1. Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse. 2. Şenlendiren, bayındırlaştıran kimse. |
Amre : | Arapça | Kız | Yaşam süren, yaşayan. |
Anabacı : | Türkçe | Kız | Anne ve kız kardeş. |
Anabörü : | Türkçe | Kız | Dişi kurt. |
Anahanım : | Türkçe | Kız | Anne olmuş kadın. |
Anakız : | Türkçe | Kız | Anne ve kız. |
Anar : | Türkçe | Kız | “Anımsar, hatırlar“ anlamında kullanılan bir ad. |
Anargül : | Türkçe +Farsça | Kız | Anımsayan, hatırlayan güzel kadın. |
Anber : | Arapça | Kız | bk. Amber. |
Andaç : | Türkçe | Kız | 1. Armağan. 2. Evlat, nesil. 3. Ün, şöhret. 4. Eş, denk. |
Andelip : | Arapça | Kız | Bülbül. |
Angın : | Türkçe | Kız | Tanınmış, ünlü. |
Anıl : | Türkçe | Kız | 1. Amaç, erek. 2. Yavaş, ağır. 3. Bellek, hafıza. 4. “Adın her zaman anılsın” anlamında kullanılan bir ad. |
Anka : | Arapça | Kız | Masallarda adı geçen ve gerçekte var olmayan büyük bir kuş. |
Aral : | Türkçe | Kız | 1. Birbirine yakın adaların oluşturduğu topluluk, takımada. 2. Sıradağlar. |
Aran : | Türkçe | Kız | 1. Kuytu, sıcak yer. 2. Yayla. 3. Düzlük, ova, kışlak. 4. Ilımlı, uyumlu, uygun. |
Araz : | Türkçe | Kız | 1. Esenlik, mutluluk. 2. Sel, akıntılı su. 3. Bir tür ot. 4. Soğuk. 5. Belirti, işaret. |
Arda : | Türkçe | Kız | 1. Hükümdar veya kumandan asası. 2. İşaret olarak yere dikilen çubuk. 3. Sonra gelen. 4. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu. 5. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı. |
Arefe : | Arapça | Kız | bk. Arife |
Argana : | Türkçe | Kız | Akıllı. |
Arı : | Türkçe | Kız | 1. Temiz. 2. Yabancı şeylerden arınmış, katışıksız, saf. 3. Kutsal. 4. Günahsız. 5. Çiçeklerden bal yapan böcek. 6. Çalışkan. |
Arıcan : | Türkçe | Kız | Temiz, doğru kimse. |
Arıç : | Türkçe | Kız | Barış. |
Arıel : | Türkçe | Kız | Dürüst, temiz, namuslu. |
Arın : | Türkçe | Kız | 1. Temiz, arı, saf. 2. Alın. 3. Yüz, cephe, dağların, tepelerin yüzü. |
Arınç : | Türkçe | Kız | 1. Temiz, saf, arı. 2. Barış, huzur. |
Arıpınar : | Türkçe | Kız | Berrak akan pınar. |
Arısu : | Türkçe | Kız | Berrak akan su temiz ve dürüst olan kimse. |
Arife : | Arapça | Kız | 1. Bilen, bilgili. 2. Belirli bir günün, olayın bir önceki günü veya ona yakın günler. |
Arkay : | Türkçe | Kız | 1. Yükselen. 2. Çeşitli yönlere doğru çıkık bir durumda olan. |
Arkın : | Türkçe | Kız | 1. Yavaş, ağır, sakin. 2. Zayıf. 3. Gelecek yıl. |
Armağan : | Türkçe | Kız | 1. Birini sevindirmek için verilen şey, hediye. 2. Ödül. 3. Bağış, ihsan. |
Arman : | Türkçe | Kız | 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem. |
Armanç : | Türkçe | Kız | İdeal, ülkü. |
Arsal : | Türkçe | Kız | 1. Arı gibi temiz, çalışkan. 2. Kumral. |
Aru : | Türkçe | Kız | bk. Arı |
Arukız : | Türkçe | Kız | Sevimli kız, güzel kız. |
Arziye : | Arapça | Kız | Toprakla ilgili, topraktan yetişen. |
Arzu : | Farsça | Kız | 1. İstek, dilek. 2. Heves. |
Arzugül : | Farsça | Kız | Gül gibi istenilen, beğenilen. |
Arzuhan : | Farsça | Kız | Hükümdarın isteği, dileği. |
Arzum : | Farsça | Kız | “İsteğim, dileğim” anlamında kullanılan bir ad. |
Asalbegim : | Türkçe | Kız | bk. Asalbegüm |
Asalbegüm : | Türkçe | Kız | Gerçek hanımefendi. |
Asalet : | Arapça | Kız | 1. Soyluluk. 2. Bir görevi yüklenmiş olma, o görevin sahibi olma. |
Âsan : | Farsça | Kız | Kolay. |
Asena : | Türkçe | Kız | Kurt. |
Asfer : | Arapça | Kız | 1. Sarı. 2. Uçuk, soluk benizli. |
Asılbanu : | Arapça +Farsça | Kız | Gerçek hanımefendi, gerçek prenses. |
Asılgül : | Arapça +Farsça | Kız | Gerçek gül. |
Asıma : | Arapça | Kız | 1. Günahtan, haramdan çekinen. 2. Namuslu, iffetli. |
Asile : | Arapça | Kız | Soylu. |
Asime : | Arapça | Kız | bk. Asıma. |
Asimegül : | Arapça +Farsça | Kız | Günah ve haramdan sakınan gül yüzlü. |
Asiye : | Arapça | Kız | İsyan eden. |
Âsiye : | Arapça | Kız | l. Direk, sütun. 2. Acılı, kederli üzüntülü kadın. 3. Hz. Musa’yı Nil’den çıkararak büyütüp yetiştiren Firavun’un eşi. |
Aslı : | Arapça +Türkçe | Kız | 1. Bir şeyin kendisi. 2. Kerem ile Aslı öyküsünün kadın kahramanının adı. |
Aslıgül : | Arapça +Türkçe +Farsça | Kız | Soyu gül gibi temiz ve güzel olan. |
Aslıhan : | Türkçe | Kız | Han soyundan gelen. |
Aslım : | Türkçe | Kız | Yarar, fayda. |
Aslınur : | Arapça +Türkçe | Kız | Nurdan gelen, aydınlık, ışıklı, temiz. |
Asliye : | Arapça | Kız | 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel. |
Asma : | Türkçe | Kız | Dalları çardak üzerine yayılan bitkilere, genel olarak verilen ad. |
Asu : | Türkçe | Kız | Yaramaz, haşarı çocuk. |
Asude : | Farsça | Kız | Rahat, dingin, huzurlu, sessiz, sakin. |
Asuman : | Farsça | Kız | Gök, gökyüzü. |
Asya : | Arapça | Kız | 1. Doğu. 2. Dünyanın beş kıtasından en büyük ve en kalabalık olanı. |
Asye : | Arapça | Kız | bk. Asiye. |
Aşa : | Türkçe | Kız | Aşırı, aşkın, fazla. |
Aşina : | Farsça | Kız | 1. Bildik, tanıdık. 2. Bilinen. |
Aşkım : | Arapça +Türkçe | Kız | “Benim aşkım, sevdiğim insan, sevgilim“ anlamında kullanılan bir ad. |
Aşkın : | Türkçe | Kız | 1. Belli bir süreyi aşmış, ötesine geçmiş. 2. Benzerlerinden üstün. 3. Çok, fazla. |
Atagül : | Türkçe +Farsça | Kız | Ataların anısı olan gül gibi güzel. |
Atanur : | Türkçe +Farsça | Kız | Atası aydın, bilge olan kimse. |
Atıfa : | Arapça | Kız | bk. Atıfe |
Atıfe : | Arapça | Kız | 1. Eğilen, meyleden. 2. Bağlayan. 3. Şefkatli, sevecen. |
Atılay : | Türkçe | Kız | bk. Atalay |
Âtik : | Arapça | Kız | Berrak, saf, değerli. |
Âtike : | Arapça | Kız | 1. Eski. 2. Özgür. 3. Soylu. 4. Güzel, genç kız. |
Atime : | Arapça | Kız | Akşamın ilk karanlığı, karanlığın başlangıcı. |
Atiye : | Arapça | Kız | 1. İhsan, lütuf, bağışlama. 2. Armağan. |
Âtiye : | Arapça | Kız | Veren, bağışlayan. |
Atlas : | Arapça | Kız | Yüzü parlak, sık dokunmuş bir tür ipekli kumaş. |
Avniye : | Arapça | Kız | Yardım ve yardımcılıkla ilgili. |
Avunç : | Türkçe | Kız | Avunma, teselli. |
Ay : | Türkçe | Kız | 1. Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer. 2. Yılın on iki bölümünden her biri. 3. Güzel, parlak, nurlu. |
Aya : | Türkçe | Kız | Kibar hanım, hanımefendi. |
Ayaba : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak ve güzel ana. |
Ayaça : | Türkçe | Kız | Sevgili hanım, sevgili kibar hanım. |
Ayal : | TürkçeArapça | Kız | Karı, eş, zevce. |
Ayaltın : | Türkçe | Kız | Ay ve altın gibi parlak olan. |
Ayana : | Türkçe | Kız | “Ey ana!“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ayanfer : | Arapçaayn +Farsçafer | Kız | Gözün ışığı, göz nuru, parlaklığı. |
Ayas : | Türkçe | Kız | bk. Ayaz |
Ayasun : | Türkçe | Kız | “El uzat“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ayaşan : | Türkçe | Kız | Yükselen. |
Ayataç : | Türkçe | Kız | “Ey büyüklenen sevimliçocuk1“ anlamında kullanılan bir ad. |
Aybala : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak ve güzel çocuk. |
Aybanu : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel ve parlak hanımefendi. |
Aybegim : | Türkçe | Kız | bk. Aybegüm |
Aybegüm : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel hanımefendi. |
Ayben : | Türkçe | Kız | Yüzünde benleri olan güzel. |
Aybeniz : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel yüzü olan. |
Aybet : | Türkçe +Farsça | Kız | Ay yüzlü. |
Aybige : | Türkçe | Kız | bk. Aybike |
Aybike : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel, el değmemiş kız. |
Aybir : | Türkçe | Kız | bk. Aytek |
Aybirgen : | Türkçe | Kız | Ay veren. |
Ayca : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel, ışıklı, parlak. |
Aycagül : | Türkçe +Farsça | Kız | Ay gibi parlak olan güzel. |
Aycan : | Türkçe +Farsça | Kız | “Ey sevgili“ anlamında kullanılan bir ad. |
Aycennet : | Türkçe +Arapça | Kız | “Ey cennet!“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ayceren : | Türkçe +Moğ. | Kız | Ay gibi güzel ve parlak ceylan. |
Ayça : | Türkçe | Kız | 1. Ayın ilk günlerinde aldığı yay biçimi, hilal. 2. Bayrak ve sancak direklerinin tepesindeki pirinçten yapılmış ay yıldızlı süs, alem. |
Ayçağ : | Türkçe | Kız | Ay-çağ. |
Ayçıl : | Türkçe | Kız | Ay gibi, aya benzeyen, ay gibi güzel. |
Ayçiçek : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak ve çiçek gibi güzel olan. |
Ayçil : | Türkçe | Kız | bk. Ayçıl |
Ayçolpan : | Türkçe | Kız | bk. Ayçulpan |
Ayçulpan : | Türkçe | Kız | Hem ay hem de çoban yıldızı gibi parlak ve güzel olan. |
Ayda : | Türkçe | Kız | Dere kıyılarında, çayırlarda yetişen bir bitki. |
Aydagül : | Türkçe +Farsça | Kız | Ayda ve gül gibi güzel olan. |
Aydan : | Türkçe | Kız | Güzelliğini aydan almış, ay gibi parlak ve güzel. |
Aydanarı : | Türkçe | Kız | Namuslu, iffetli, güzel kadın. |
Aydanur : | Türkçe +Arapça | Kız | Ay gibi güzel ve parlak olan. |
Aydar : | Türkçe | Kız | Çocuğun ensesindeki saçlar, perçem. |
Aydeniz : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel, deniz gibi coşkulu olan. |
Aydenk : | Türkçe | Kız | Ayın dengi olacak kadar güzel, ay gibi güzel. |
Aydın : | Türkçe | Kız | 1. Işıklı, pırıltılı, aydınlık. 2. Açık, kolay anlaşılır. 3. Öğrenimi, bilgisi ve görgüsü olan, ileri düşünceli kimse. 4. Umut veren. 5. Mehtap. |
Aydınay : | Türkçe | Kız | Aydan daha güzel ve parlak olan. |
Aydil : | Türkçe +Farsça | Kız | Gönlü ay gibi temiz olan kimse. |
Aydilek : | Türkçe | Kız | Dileği, isteği dürüstlük olan. |
Aydinç : | Türkçe | Kız | Ay gibi dinç olan. |
Aydoğan : | Türkçe | Kız | Ay gibi doğan. |
Aydolu : | Türkçe | Kız | Ayın on beşi. |
Aydolun : | Türkçe | Kız | Dolunay, mehtap. |
Ayduru : | Türkçe | Kız | Ay gibi duru, parlak ve lekesiz olan. |
Ayfer : | Türkçe +Farsça | Kız | Ay ışığı. |
Ayferim : | T +Farsça | Kız | “Ay ışığım“ anlamında kullanılan bir ad. |
Aygen : | Türkçe | Kız | 1. Dost, arkadaş. 2. Sevgili, yâr. |
Aygerim : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel. |
Aygök : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel, gök gibi parlak olan. |
Aygöl : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel, göl gibi durgun olan. |
Aygönenç : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak ve huzurlu, rahat olan. |
Aygönül : | Türkçe | Kız | Güzel gönüllü. |
Aygül : | Türkçe +Farsça | Kız | Ay gibi parlak, gül gibi güzel olan. |
Aygüler : | Türkçe | Kız | Ay gibi gülümseyen. |
Aygümüş : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak, gümüş gibi değerli, beyaz olan. |
Aygün : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel, güneş gibi parlak olan. |
Aygünkız : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel, güneş gibi parlak olan kız. |
Aygür : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak ve gür. |
Aygüzel : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel olan. |
Ayhan : | Türkçe | Kız | “Ey hükümdar!“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ayhanım : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel olan kadın. |
Ayım : | Türkçe | Kız | “Ay gibi güzel olan sevgilim!” anlamında kullanılan bir ad. |
Ayımbet : | Türkçe | Kız | “Ay yüzlüm, sevgilim“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ayımşa : | Türkçe | Kız | “Benim küçük ayım, güzelim“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ayışığı : | Türkçe | Kız | Ayın ışığı, mehtap. |
Ayışını : | Türkçe | Kız | Aydan gelen ışın, ayın yaydığı ışın. |
Ayilkin : | Türkçe | Kız | İlk ay. |
Aykal : | Türkçe | Kız | “Ay gibi parlak ve ışıklı kal“ anlamında kullanılan bir ad. |
Aykan : | Türkçe | Kız | Parlak soylu, soyu sopu temiz. |
Aykaş : | Türkçe | Kız | Ay gibi hilal kaşlı olan. |
Aykatun : | Türkçe | Kız | bk. Ayhatun |
Aykız : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel ve parlak olan kız. |
Aykönül : | Türkçe | Kız | bk. Aygönül |
Aykut : | Türkçe | Kız | Kutlu, uğurlu ay. |
Aykün : | Türkçe | Kız | bk. Aygün |
Ayla : | Türkçe | Kız | 1. Ayın ve bazı yıldızların dolayındaki ışık çevresi, ay ağılı, hale. 2. Bazı kutsal kişilerin başı etrafında gösterilen ışık çevresi. |
Aylan : | Türkçe | Kız | Açıklık, meydan, alan. |
Aylanur : | Türkçe +Arapça | Kız | Ayın çeresindeki ışık gibi parlak olan. |
Aylin : | Türkçe | Kız | bk. Ayla |
Aymaral : | Türkçe | Kız | Ay kadar güzel ceylan. |
Aymelek : | Türkçe +Arapça | Kız | Ay ve melek gibi güzel olan. |
Ayna : | Farsça | Kız | Işığı yansıtan, varlıkların görüntüsünü veren, cilalı ve sırlı cam. |
Aynagül : | Farsça | Kız | Ayna gibi parlak olan güzel. |
Aynıfer : | Arapça +Farsça | Kız | Göz nuru, gözün ışığı. |
Aynımah : | Arapça +Farsça | Kız | Aya benzeyen, ayın benzeri, eşi, ay kadar güzel. |
Aynişah : | Arapça +Farsça | Kız | Şahın ta kendisi. |
Ayniye : | Arapça | Kız | Gözle ilgili olan. |
Aypare : | Türkçe +Farsça | Kız | Ay parçası, ay gibi güzel. |
Ayperi : | Türkçe +Farsça | Kız | Ay gibi güzel olan peri. |
Aypınar : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel, pınar gibi saf olan. |
Ayral : | Türkçe | Kız | Benzerlerinden farklı olan. |
Aysal : | Türkçe | Kız | Ay gibi, aya benzeyen. |
Aysan : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak, ışıklı, temiz tanınmış adı olan. |
Aysel : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak, ışıklı, güzel. |
Ayselen : | Türkçe | Kız | İyi haber. |
Aysema : | Türkçe +Arapça | Kız | Ay gibi parlak, gök gibi yüce olan. |
Aysen : | Türkçe | Kız | “Sen aysın, ay gibi güzelsin“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ayser : | Türkçe | Kız | “Parlaklık ver, aydınlık getir“ anlamında kullanılan bir ad. |
Aysere : | Türkçe | Kız | Aydan daha güzel, daha parlak ve temiz. |
Ayseren : | Türkçe | Kız | Parlaklık, ışık saçan. |
Aysev : | Türkçe | Kız | “Ay gibi güzel ve parlak olanları sev“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ayseven : | Türkçe | Kız | “Ay gibi güzel ve parlak olanları seven“ anlamında kullanılan bir ad. |
Aysevil : | Türkçe | Kız | “Ay gibi her zaman sevilen, beğenilen biri ol.“ anlamında kullanılan bir ad. |
Aysevim : | Türkçe | Kız | Ay gibi sevimli olan. |
Aysılu : | Türkçe | Kız | Ay kadar temiz, iffetli, nazik olan. |
Aysın : | Türkçe | Kız | “Sen aysın, ay kadar güzelsin” anlamında kullanılan bir ad. |
Aysim : | Türkçe +Farsça | Kız | Ay gibi güzel, gümüş kadar parlak ve değerli olan. |
Aysima : | Türkçe +Arapça | Kız | Çehresi, yüzü ay gibi parlak, nurlu, ışıklı, kutlu, uğurlu olan. |
Aysine : | Türkçe +Farsça | Kız | Gönlü ay gibi parlak ve temiz olan. |
Aysoy : | Türkçe | Kız | Ay gibi temiz soylu olan. |
Aysu : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak, su gibi berrak olan. |
Aysuda : | Türkçe | Kız | Suda yansıyan ay ışığı. |
Aysultan : | Türkçe +Arapça | Kız | Ay gibi güzel olan sultan. |
Aysun : | Türkçe | Kız | Uysal. |
Aysunar : | Türkçe | Kız | Ay gibi olan güzelliğini gösteren. |
Aysunay : | Türkçe | Kız | “Güzelliğini göster“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ayşan : | Türkçe +Arapça | Kız | Ay gibi şanlı, görkemli, parlak olan. |
Ayşe : | Arapça | Kız | Rahat ve huzur içinde yaşayan. |
Ayşecan : | Arapça +Farsça | Kız | Rahat ve huzur içinde yaşayan kimse. |
Ayşedudu : | Arapça +Farsça | Kız | Huzur içinde yaşayan kardeş. |
Ayşegül : | Arapça +Farsça | Kız | Rahat ve huzur içinde yaşayan gül gibi güzel. |
Ayşehan : | Arapça +Türkçe | Kız | Rahat ve huzur içinde yaşayan sultan. |
Ayşen : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzel ve şen olan. |
Ayşenur : | Arapça | Kız | Rahat ve huzur içinde yaşayan güzel. |
Ayşıl : | Türkçe | Kız | Ay gibi ışıklı, parlak. |
Ayşın : | Türkçe | Kız | Ay ışını. |
Ayşim : | Türkçe | Kız | Ay gibi güzelolan. |
Ayşirin : | Türkçe +Farsça | Kız | Ay gibi şirin ve tatlı olan. |
Ayşöhret : | Türkçe +Arapça | Kız | Şöhreti ay gibi parlak, aydınlık ve lekesiz olan. |
Aytaç : | Türkçe +Arapça | Kız | Ay gibi parlak taç takmış olan. |
Aytan : | Türkçe | Kız | Ay aydınlığı. |
Aytek : | Türkçe | Kız | Ay gibi tek, biricik, eşsiz. |
Aytemiz : | Türkçe | Kız | Ay gibi saf ve temiz olan. |
Ayten : | Türkçe +Farsça | Kız | Ay gibi beyaz tenli olan. |
Ayterim : | Türkçe | Kız | Ay gibi ince ve nazik olan. |
Aytirim : | Türkçe | Kız | bk. Ayterim |
Aytolun : | Türkçe | Kız | Dolunay, ayın on dördü. |
Aytöre : | Türkçe | Kız | İyi töre, aydınlık getiren töre. |
Aytöz : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak cevher. |
Aytuğ : | Türkçe | Kız | Ay gibi tuğ. |
Aytuna : | Türkçe | Kız | Ay gibi gösterişli, görkemli olan. |
Aytutkun : | Türkçe | Kız | Güzelliğe tutkun olan. |
Aytül : | Türkçe | Kız | Mehtap. |
Aytün : | Türkçe | Kız | Ay ve gece. |
Aytürk : | Türkçe | Kız | 1. Ay gibi güzel olan. 2. “Ey Türk!“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ayulduz : | Türkçe | Kız | bk. Ayyıldız |
Ayülger : | Türkçe | Kız | Ay ve Süreyya yıldızı. |
Ayülker : | Türkçe | Kız | bk. Ayülger |
Ayver : | Türkçe | Kız | “Çevrene ışık saç, yararlı ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ayverdi : | Türkçe | Kız | “Çevresine ışık saçtı, yararlı oldu“ anlamında kullanılan bir ad. |
Ayyalap : | Türkçe | Kız | 1. Duru ay. 2. Ay gibi parlak ve duru. |
Ayyalın : | Türkçe | Kız | Ay gibi temiz ve saf olan. |
Ayyarkın : | Türkçe | Kız | Ay ve güneş ışığı. |
Ayyıldız : | Türkçe | Kız | Ay ve yıldız. |
Ayyuca : | Türkçe | Kız | bk. Ayyüce |
Ayyüce : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak ve ulu olan. |
Ayyüz : | Türkçe | Kız | Ay gibi parlak yüzlü olan. |
Ayzıt : | Türkçe | Kız | Eski Türklerde güzellik, iffet, doğum tanrıçasının adı. |
Ayzühre : | Türkçe +Arapça | Kız | Ay ve çoban yıldızı. |
Azade : | Farsça | Kız | Serbest, hür, kurtulmuş. |
Azelya : | Yun. | Kız | bk. Açalya |
Azer : | Farsça | Kız | Ateş. |
Azime : | Arapça | Kız | Büyük, yüce. |
Âzime : | Arapça | Kız | Kararlı, azmeden. |
Azize : | Arapça | Kız | Ermiş kadın. |
Azmidil : | Arapça +Farsça | Kız | Gönül yüceliği. |
Azra : | Arapça | Kız | 1. El değmemiş bakire kız. 2. Delinmemiş inci. 3. Ayak basılmamış kum. 4. Medine’nin diğer bir adı. 5. Hz. Meryem’e verilen ad. |
Azze : | Arapça | Kız | Şerefli, saygıdeğer. |