İsim | Kökeni | Cinsiyet | Anlamı |
---|---|---|---|
Zafer : | Arapça | Erkek | 1. Amaca ulaşma, başarı. 2. Düşmanı yenme, üstün gelme, utku. |
Zikir : | Arapça | Erkek | 1. Anma, anılma. 2. Bildirme. 3. Kur'an-ı Kerim. |
Zişan : | Arapça | Erkek | 1. Canlı. 2. Onurlu, şerefli. 3. Bir tür lale. |
Zade : | Farsça | Erkek | 1. Evlat, oğul. 2. Dürüst, doğru adam. |
Zorlu : | Türkçe | Erkek | 1. Güzel, çok güzel, iyi. 2. Yakışıklı. 3. Güçlü, dayanıklı. 4. Sert, keskin. 5. Yürekli, cesur. 6. Girgin, girişken. |
Zarif : | Arapça | Erkek | 1. Güzel, şık, ince,kibar tavırlı. 2. İnce esprili, esprilerle konuşan. |
Zamir : | Arapça | Erkek | 1. İç, iç yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır. 4. Adın yerini tutan sözcük. |
Zeyrek : | Farsça | Erkek | 1. İlgi çekici. 2. Eli uz, usta. 3. Akıllı, zeki. |
Zobu : | Türkçe | Erkek | 1. İri yarı, kalın, kaba. 2. Delikanlı. 3. Zor, sıkıntılı. 4. Eski vezir konaklarındaki hizmetli. |
Zati : | Arapça | Erkek | 1. Kendiyle ilgili, kendine ait, özel. 2. Özle ilgili. |
Zengin : | Farsça | Erkek | 1. Parası, malı çok olan, varlıklı. 2. Verimli. 3. Gösterişli. |
Zahir : | Arapça | Erkek | 1. Parlak, açık, belli. 2. Dış görünüş, dış yüz. 3. Coşmuş, taşkın. |
Zemin : | Farsça | Erkek | 1. Yer, yeryüzü. 2. Temel, dayanak. 3. Konu, tema. |
Zikrullah : | Arapça | Erkek | Allah'ın anılması. |
Zeynullah : | Arapça | Erkek | Allah'ın süsü. |
Ziynetullah : | Arapça | Erkek | Allah´ın süsü, bezeği |
Zeki : | Arapça | Erkek | Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi. |
Zeren : | Türkçe | Erkek | Anlayışlı, kavrayışlı, zeki. |
Zikri : | Arapça | Erkek | Anma ile ilgili. |
Zait : | Arapça | Erkek | Artan, artıran. |
Zağnos : | Türkçe | Erkek | Bir tür doğan kuşu. |
Zerin : | Farsça | Erkek | bk. Zerrin |
Zeynel : | Arapça | Erkek | bk. Zeynelabidin |
Zeynur : | Arapça | Erkek | bk. Zinnur |
Ziyaeddin : | Arapça | Erkek | bk. Ziyaettin |
Zühdi : | Arapça | Erkek | bk. Zühtü |
Zülfi : | Farsça | Erkek | bk. Zülfü |
Zülkif : | Arapça | Erkek | bk. Zülküf |
Zeycan : | Farsça | Erkek | Candan, cana yakın. |
Züheyr : | Arapça | Erkek | Çiçekçik, küçük çiçek. |
Zahit : | Arapça | Erkek | Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan kimse, sofu. |
Ziyaettin : | Arapça | Erkek | Dinin ışığı, aydınlığı. |
Zeyneddin : | Arapça | Erkek | Dinin ziyneti, süsü. |
Zekeriya : | Arapça | Erkek | Erkek. |
Ziyat : | Arapça | Erkek | Fazlalık, çokluk. |
Zuhur : | Arapça | Erkek | Görünme, meydana çıkma, baş gösterme. |
Zorbey : | Farsça +Türkçe | Erkek | Güçlü bey. |
Zühtü : | Arapça | Erkek | Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren. |
Zeynelabidin : | Arapça | Erkek | İbadet edenlerin süsü. |
Zülkarneyn : | Arapça | Erkek | İki boynuzlu. |
Zülfikar : | Arapça | Erkek | Iki parçalı. |
Ziya : | Arapça | Erkek | Işık, aydınlık. |
Zaim : | Arapça | Erkek | Kefil. |
Zinnur : | Arapça | Erkek | Nurlu, ışıklı, aydınlık. |
Zuhuri : | Arapça | Erkek | Orta oyununda komik rolü yapan kimse. |
Zülfü : | Farsça | Erkek | Saç ile, lüle ile ilgili, saça ait. |
Zaki : | Arapça | Erkek | Saf, katışıksız, temiz, pak. |
Zürriyet : | Arapça | Erkek | Soy, bir soydan gelenler. |
Zabit : | Arapça | Erkek | Subay. |
Ziver : | Farsça | Erkek | Süs, bezek. |
Zeyni : | Arapça | Erkek | Süslü. |
Zaik : | Arapça | Erkek | Tadıcı, tadan, tat alan. |
Zaman : | Arapça | Erkek | Vakit, çağ. |
Zeyyat : | Arapça | Erkek | Yağ yapan, zeytinyağı yapan kimse. |
Zübeyr : | Arapça | Erkek | Yazılı küçük şey. |
Zülküf : | Arapça | Erkek | Yüce, makam sahibi. |
Zafir : | Arapça | Erkek | Zafer kazanan, üstün gelen. |
Zekâi : | Arapça | Erkek | Zekâyla ilgili, zekâya ait. |
Zihni : | Arapça | Erkek | Zihinle, akılla ilgili. |
Zakir : | Arapça | Erkek | Zikreden, anan. |
Zoral : | Farsça +Türkçe | Erkek | “Zoru başar“ anlamında kullanılan bir ad. |