İsim | Kökeni | Cinsiyet | Anlamı |
---|---|---|---|
Ilgın : | Türkçe | Erkek | 1. Akdeniz Bölgesinde yetişen bir ağaç veya ağaççık. 2. Hafif esen rüzgâr. 3. Kavurucu sıcak. 4. Belli belirsiz, hafif. 5. Serap. 6. Hayal. 7. İnce. |
İsa : | İbr. | Erkek | 1. Allah’ın yarlıgaması, mağfireti. 2. Dört büyük Peygamberden Hristiyanlığın kurucusu, doğumu Türkiye’de ve Batı’da takvim başlangıcı sayılan peygamber. |
İmre : | Türkçe | Erkek | 1. Âşık, tutkun. 2. Kardeş. 3. Arkadaş. |
Ilgaz : | Türkçe | Erkek | 1. Atın dört nala koşması. 2. Hücum, akın. |
Işık : | Türkçe | Erkek | 1. Aydınlık, ziya. 2. Mutluluk, sevinç veya zekâdan doğan, yüzde ve gözlerde beliren parıltı. 3. Yol gösteren, aydınlatan, önderlik eden kimse. |
İkbal : | Arapça | Erkek | 1. Baht açıklığı. 2. Arzu, istek. |
İleri : | Erkek | 1. Benzerlerini geride bırakmış. 2. Henüz gelmemiş zaman, gelecek. | |
İrfan : | Arapça | Erkek | 1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü. |
İlim : | Arapça | Erkek | 1. Bilme, biliş, bir şeyin doğrusunu bilme. 2. Bilim. |
İnkılâp : | Arapça | Erkek | 1. Bir durumdan başka bir duruma dönme, dönüşüm. 2. Devrim. |
İnanç : | Türkçe | Erkek | 1. Bir düşünceye gönülden bağlılık. 2. Allah’a, bir dine inanma, iman. 3. Güven ve inanma duygusu. |
İklim : | Arapça | Erkek | 1. Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu. 2. Ülke, diyar. 3. Çevre, ortam. |
Ilgarlı : | Türkçe | Erkek | 1. Çabuk davranan, hızlı. 2. Sözünde duran. 3. Öfkeli. |
Ilgar : | Türkçe | Erkek | 1. Çok çabuk, hızlı. 2. Hücum, akın. 3. Verilen söz. 4. Havanın parlak, açık olması. 5. Öfke. |
İzzet : | Arapça | Erkek | 1. Değer, kıymet. 2. Yücelik, ululuk. 3. Güç, kuvvet. 4. Saygı, ikram. |
İhya : | Arapça | Erkek | 1. Diriltme, canlandırma. 2. İyilik, lütuf. 3. Uyandırma, canlandırma, tazelik verme. |
İmam : | Arapça | Erkek | 1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse. |
Idıkut : | Türkçe | Erkek | 1. Eski Türklerde bir san. 2. Devlet yönetme gücü. |
İstikbal : | Arapça | Erkek | 1. Gelecek zaman, gelecek. 2. Karşılama. |
İlvan : | Türkçe | Erkek | 1. Gösteriş, çalım. 2. Süs. |
İdi : | Türkçe | Erkek | 1. Güç, kuvvet. 2. Sahip. |
İshak : | İbr. | Erkek | 1. Gülen. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen İbrani peygamberi. |
İyimser : | Türkçe | Erkek | 1. Her olayı umutla karşılayan ve her şeyin sonunu iyi gören. 2. İyiliksever kimse. |
İlhan : | Türkçe | Erkek | 1. Hükümdar, imparator. 2. Eskiden Moğol İmparatorlarına verilen san. |
İslâm : | Arapça | Erkek | 1. Hz. Muhammed´in yaydığı din, Müslümanlık. 2. Müslüman dininden olan kimse, Müslüman. |
İlham : | Arapça | Erkek | 1. İçe, gönle doğma, esin. 2. İçe, gönle doğan şey. 3. Allah’ın Peygamberlerin yüreğine doğdurduğu Tanrısal âleme özgü duygu ve düşünceler. |
İkrami : | Arapça | Erkek | 1. İkram ile ilgili, saygı ve ağırlamayla ilgili. 2. İkramı seven. |
İman : | Arapça | Erkek | 1. İnanma, inanç. 2. İslam dinini kabul etme. |
İzgü : | Türkçe | Erkek | 1. İyi, güzel. 2. Akıllı, adaletli. |
İhsan : | Arapça | Erkek | 1. İyilik etme, iyilik. 2. Bağış, bağışlama. 3. Bağışlanan şey. |
İbik : | Türkçe | Erkek | 1. Köşe, kenar, uç. 2. Tavuk, kuş vb. hayvanların gagası. |
İbat : | Arapça | Erkek | 1. Kullar, insanlar. 2. İbadet edenler. |
İlyas : | İbr. | Erkek | 1. Kutsal kitaplarda adı geçen, yağmurlara hükmeden İsrail Peygamberi. 2. Mersin ağacı. |
İsmet : | Arapça | Erkek | 1. Masumluk, günahsızlık, temizlik. 2. Haramdan çekinme, namus. |
İdris : | Arapça | Erkek | 1. Meyvesi hoş kokulu, kerestesi güzel bir kiraz türü. 2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen, ilk kez giysi dikip giydiği için terzilerin, ilk kez kalem kullandığı için yazarların piri sayılan İdris Peygamberin adı. |
İskit : | Yun. | Erkek | 1. Milattan önce Orta Asya’dan Güney Rusya’ya göç ederek burada imparatorluk kuran kavim. 2. Koşuda dördüncü gelen at. |
Ira : | Türkçe | Erkek | 1. Öz yapı, karakter. 2. Yüz, çehre, görünüş. |
İskender : | Arapça | Erkek | 1. Padişah. 2. M.Ö. 356-323 arasında yaşayan, Yunanistan, İran, Anadolu, Suriye ve Hindistan’ı ele geçirmiş olan büyük kumandan. |
Ildır : | Türkçe | Erkek | 1. Parıltı, parlayış. 2. Alacakaranlık. 3. Ege denizi kıyısında Karaburun Yarımadasının batısında arkeolojik nitelikte bir köy. |
Işılak : | Türkçe | Erkek | 1. Parlak. 2. Göz. 3. Temiz. 4. Geniş yapraklarının bir yüzü parlak olan bir tür ot. |
Işılar : | Türkçe | Erkek | 1. Parlayan, ışıldayan. 2. Neşeli, canlı, şen. |
İhvan : | Arapça | Erkek | 1. Sadık, candan dostlar. 2. Bir tarikata mensup kişiler. |
İrtek : | Türkçe | Erkek | 1. Şafak vaktinde doğan. 2. Masal, efsane. |
İkram : | Arapça | Erkek | 1. Saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi armağan olarak verme. |
Ilgım : | Türkçe | Erkek | 1. Serap, belli belirsiz görünme. 2. Gök erimi, ufuk. |
Ilıcak : | Türkçe | Erkek | 1. Sıcak su kaynayan yer. 2. Ilıkça. 3. Yoğurt yapmak için yeni mayalanmış süt. |
Ilgı : | Türkçe | Erkek | 1. Soy sop. 2. Sürü. 3. Çoban. 4. Hısım, akraba. |
İsmail : | İbr. | Erkek | 1. Tanrı'yı işiten. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen, İbrahim Peygamberin oğlu olan İbrani peygamberi. |
İmdat : | Arapça | Erkek | 1. Tehlikede veya güç durumda olana yapılan yardım. 2. Yardım için gelen kuvvet. |
İlke : | Türkçe | Erkek | 1. Temel düşünce, temel kanı. 2. Temel bilgi. 3. Davranış kuralı. |
İhlâs : | Arapça | Erkek | 1. Temiz, doğru sevgi. 2. Gönülden gelen dostluk, içtenlik, bağlılık. |
İffet : | Arapça | Erkek | 1. Temizlik. 2. Namus. |
İnayet : | Arapça | Erkek | 1. Yardım, ihsan, iyilik, lütuf. 2. Gözetme, kayırma. 3. İnsanları rahata kavuşturmak için Allah’ın yapmış olduğu doğaüstü bağış veya yardım. |
Ildız : | Türkçe | Erkek | 1. Yıldız. 2. Gündönümünden 10 gün önceki zaman. |
İvecen : | Türkçe | Erkek | Aceleci, canı tez. |
Ilgazcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Akıncı, savaşçı kimse. |
İbadullah : | Arapça | Erkek | Allah'ın kulları, insanlar. |
İbadet : | Arapça | Erkek | Allah’ın buyruklarını yerine getirme, tapınma. |
Işınbay : | Türkçe | Erkek | Ay gibi parlak yüzlü kimse. |
Işıkay : | Türkçe | Erkek | Ay ışığı. |
Işıkkan : | Türkçe | Erkek | Aydın, ileri görüşlü bir soydan gelen kimse. |
Işıkhan : | Türkçe | Erkek | Aydın, ileri görüşlü hükümdar. |
Işıker : | Türkçe | Erkek | Aydın, ileri görüşlü kimse. |
Işıkalp : | Türkçe | Erkek | Aydın, ileri görüşlü yiğit. |
Işıtan : | Türkçe | Erkek | Aydınlatan, ışık saçan. |
İlkay : | Türkçe | Erkek | Ayın hilal durumu, yeni ay. |
İldeş : | Türkçe | Erkek | Aynı ülkeden olanların her biri. |
İstiklâl : | Arapça | Erkek | Bağımsızlık, özgürlük. |
İyiyürek : | Türkçe | Erkek | Başkaları için hep iyilik düşünen, iyiliksever kimse. |
İlimdar : | Arapça +Farsça | Erkek | Bilim sahibi, bilgili kimse. |
İkiz : | Türkçe | Erkek | Bir çift, iki tane. |
Işın : | Türkçe | Erkek | Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti. |
İnan : | Türkçe | Erkek | Bir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman. |
İlmen : | Türkçe | Erkek | Bir ülke halkından olan kimse, yurttaş. |
İlbasan : | Türkçe | Erkek | Bir ülke üzerine yürüyen, o ülkeyi fetheden. |
İlbaş : | Türkçe | Erkek | Bir ülkenin başı, hükümdar. |
İlçi : | Türkçe | Erkek | bk. Elçi |
İlgin : | Türkçe | Erkek | bk. Elgin |
İbad : | Arapça | Erkek | bk. İbat |
İbiş : | Türkçe | Erkek | bk. İbrahim |
İlaldı : | Türkçe | Erkek | bk. İlalan |
İlbasmış : | Türkçe | Erkek | bk. İlbasan |
İlbeg : | Türkçe | Erkek | bk. İlbey |
İltemir : | Türkçe | Erkek | bk. İldemir |
İlgar : | Türkçe | Erkek | bk. Ilgar |
İşman : | Türkçe | Erkek | bk. İşmen |
İzgi : | Türkçe | Erkek | bk. İzgü |
İzem : | Arapça | Erkek | Büyüklük, ululuk. |
İşcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Çalışkan, becerikli, iş bilen. |
Irız : | Türkçe | Erkek | Cesur, yiğit. |
Irmak : | Türkçe | Erkek | Çoğunlukla denize dökülen, genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir. |
İmer : | Türkçe | Erkek | Çok zengin, varlıklı. |
İlteriş : | Türkçe | Erkek | Devleti, ülkeyi derleyip toplayan, birleştiren. |
İzzettin : | Arapça | Erkek | Dinin değeri, gücü ve ululuğu. |
İmadettin : | Arapça | Erkek | Dinin direği. |
İmamettin : | Arapça | Erkek | Dinin öncüsü, önderi. |
İmat : | Arapça | Erkek | Direk, sütun. |
İrşat : | Arapça | Erkek | Doğru yolu gösterme, uyarma. |
İyidoğan : | Türkçe | Erkek | Doğumu uğur getiren. |
İnce : | Türkçe | Erkek | Düşünce, duygu veya davranış bakımından, sevgi ve saygı uyandıran, nazik. |
İlgü : | Türkçe | Erkek | Engel. |
İlig : | Türkçe | Erkek | Eski Türklerde hükümdar. |
Işkın : | Türkçe | Erkek | Filiz, sürgün. |
İlgazi : | Türkçe +Arapça | Erkek | Gazi olan. |
İnak : | Türkçe | Erkek | Gerçek dost, arkadaş, sırdaş. |
İstemihan : | Türkçe | Erkek | Göktürk Devletinin kurucusu Bumin Kağan'ın kardeşi olan Türk hakanı. |
İmren : | Türkçe | Erkek | Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. |
İdikurt : | Türkçe | Erkek | Güçlü kimse. |
İzboğa : | Türkçe | Erkek | Güçlü, kuvvetli bir iz bırakan kimse. |
İyem : | Türkçe | Erkek | Güzellik. |
İlgün : | Türkçe | Erkek | Halk, ulus, ahali. |
İçaçan : | Türkçe | Erkek | İç açan, gönlü rahatlatan, beğenilen. |
İlhami : | Arapça | Erkek | İçe, gönle doğan duygularla, düşüncelerle, esinle ilgili. |
İçöz : | Türkçe | Erkek | İçi özlü, değerli. |
İlgi : | Türkçe | Erkek | İki şey arasındaki herhangi bir bağlılık, ilişki. |
İlkiz : | Türkçe | Erkek | İkiz doğan çocuklarda ikinci doğanın adı. |
İlginç : | Türkçe | Erkek | İlgi uyandıran, ilgi ve dikkat çeken. |
İlkim : | Türkçe | Erkek | İlk doğan çocuklara verilen adlardan biri. |
İlker : | Türkçe | Erkek | İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri. |
İnanır : | Türkçe | Erkek | İnanan, inançlı. |
İbrahim : | İbr. | Erkek | İnananların, halkların babası. |
İnançlı : | Türkçe | Erkek | İnancı olan, imanlı. |
İsfendiyar : | Farsça | Erkek | İran Mitolojisinde adı geçen hükümdarın adı. |
İrfani : | Arapça | Erkek | İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili. |
İşgüden : | Türkçe | Erkek | İş yapan, çalışan. |
İşseven : | Türkçe | Erkek | İş yapmayı seven kimse. |
İşmen : | Türkçe | Erkek | İş yapmayı seven, çalışkan kimse. |
Işıklı : | Türkçe | Erkek | Işığı olan, aydınlık. |
İsrafil : | Arapça | Erkek | İslam inanışında dört melekten, kıyamet kopacağını üfleyeceği boru ile bildirecek olan melek. |
İyisan : | Türkçe | Erkek | İyi adla anılan, iyi tanınan kimse. |
İyigün : | Türkçe | Erkek | İyi günde doğan. |
İyicil : | Türkçe | Erkek | İyilik etmeyi seven, iyiliksever. |
Irkıl : | Türkçe | Erkek | Kâhin, falcı. |
İlkehan : | Türkçe | Erkek | Kendine göre ilkeleri olan hükümdar. |
İnalbey : | Türkçe | Erkek | Kendisine inanılan, güvenilen bey. |
İnal : | Türkçe | Erkek | Kendisine inanılan, güvenilen kimse. |
İnalkut : | Türkçe | Erkek | Kendisine inanılan, güvenilen kutlu kimse. |
Itri : | Arapça | Erkek | Kokulu; güzel koku ile ilgili. |
İçli : | Türkçe | Erkek | Kolay duygulanan, duygulu, hassas. |
İzbörü : | Türkçe | Erkek | Kurt izi. |
İdikut : | Türkçe | Erkek | Kutlu, saadetli, yüksek rütbeli. |
Idık : | Türkçe | Erkek | Kutsal, mübarek. |
İğdemir : | Türkçe | Erkek | Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç. |
İlbudun : | Türkçe | Erkek | Memleket halkı. |
İlcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Memleketin sevimlisi. |
İlbey : | Türkçe | Erkek | Memleketin, ülkenin hükümdarı. |
İncebey : | Türkçe | Erkek | Nazik kimse. |
İncebay : | Türkçe | Erkek | Nazik, kibar kimse. |
İlerigün : | Türkçe | Erkek | Önceki gün |
İren : | Türkçe | Erkek | Özgür, hür. |
İnanöz : | Türkçe | Erkek | Özünde inanç olan, iman eden. |
Işıman : | Türkçe | Erkek | Parlak, aydınlık yüzlü kimse. |
Işıltı : | Türkçe | Erkek | Parlaklık, aydınlık. |
Işıltan : | Türkçe | Erkek | Sabahın ilk aydınlığı. |
İsvan : | Türkçe | Erkek | Sacda pişen ekmeği çevirmeye yarayan araç. |
Ismık : | Türkçe | Erkek | Sessiz, utangaç, az konuşan kimse. |
Ilıcan : | Türkçe +Farsça | Erkek | Sıcakkanlı kimse. |
İzbudak : | Türkçe | Erkek | Soyu iyi bir iz bırakmış olan kimse. |
Işınsu : | Türkçe | Erkek | Su gibi parlak ve saf olan. |
İncesu : | Türkçe | Erkek | Su gibi saf ve temiz olan nazik kimse. |
İzbudun : | Türkçe | Erkek | Tarihe geçen millet. |
İyisoy : | Türkçe | Erkek | Temiz ve iyi tanınmış soydan gelen kimse. |
İnönü : | Türkçe | Erkek | Türkiye Cumhuriyetinin ikinci Cumhurbaşkanı, Kurtuluş Savaşı kahramanı, kumandan ve devlet adamı İsmet Paşanın soyadı. |
İlalan : | Türkçe | Erkek | Ülke alan, ülke fetheden. |
İlbozan : | Türkçe | Erkek | Ülkenin altını üstüne getiren kimse. |
İltan : | Türkçe | Erkek | Ülkenin beğenilen insanı. |
İltay : | Türkçe | Erkek | Ülkenin benzersiz insanı. |
İldeniz : | Türkçe | Erkek | Ülkenin denizi. |
İlbilge : | Türkçe | Erkek | Ülkenin en bilge kişisi. |
İlarslan : | Türkçe | Erkek | Ülkenin en güçlü insanı. |
İlpars : | Türkçe +Farsça | Erkek | Ülkenin en güçlü kimsesi. |
İldemir : | Türkçe | Erkek | Ülkenin güçlü kimsesi. |
İlkut : | Türkçe | Erkek | Ülkenin kutlusu, mutlusu, uğurlusu. |
İlkutlu : | Türkçe | Erkek | Ülkenin kutlusu, saygın kimsesi. |
İlkutay : | Türkçe | Erkek | Ülkenin mutlusu olan kimse. |
İltaş : | Türkçe | Erkek | Ülkenin sert, güçlü insanı. |
İlsu : | Türkçe | Erkek | Ülkenin su gibi sar ve temiz insanı. |
İltekin : | Türkçe | Erkek | Ülkenin tek ve eşsiz insanı. |
İltemiz : | Türkçe | Erkek | Ülkenin temiz ve dürüst insanı. |
İltüzün : | Türkçe | Erkek | Ülkenin yumuşak huylu, saygın kimsesi. |
İlaydın : | Türkçe | Erkek | Ülkenini aydın ve mutlu kimsesi. |
İlbars : | Türkçe +Farsça | Erkek | Ülkenini en güçlü kimsesi. |
İlergin : | Türkçe | Erkek | Ülkenini olgun kimsesi. |
İlsavaş : | Türkçe | Erkek | Ülkenini savaşçı kimsesi. |
İltüze : | Türkçe | Erkek | Ülkeninin adaletini sağlayan kimse. |
İlseven : | Türkçe | Erkek | Ülkesini seven. |
İltutmuş : | Türkçe | Erkek | Ülkeyi idare altında yöneten kimse. |
İlbay : | Türkçe | Erkek | Vali. |
İldem : | Türkçe | Erkek | Yaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan kimse. |
İrfat : | Arapça | Erkek | Yardım etme, bir şey verme. |
İlter : | Türkçe | Erkek | Yurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse. |
İçten : | Türkçe | Erkek | Yürekten, candan, samimi. |
İl : | Türkçe | Erkek | Yurt, ülke, devlet, halk. |
Işınkan : | Türkçe | Erkek | Yüzü ay gibi parlak bir soydan gelen kimse. |
Işınhan : | Türkçe | Erkek | Yüzü ay gibi parlak hükümdar. |
Işıner : | Türkçe | Erkek | Yüzü ay gibi parlak kimse. |
Işıkal : | Türkçe | Erkek | “Aydınlan“ anlamında kullanılan bir ad. |
İşkur : | Türkçe | Erkek | “Bir iş edin“ anlamında kullanılan bir ad. |
İyiol : | Türkçe | Erkek | “İyi ol, iyi davran“ anlamında kullanılan bir ad. |
İlkan : | Türkçe | Erkek | “Öncelikle an, hatırla“ anlamında kullanılan bir ad. |
İzbul : | Türkçe | Erkek | “Soyunu, sopunu araştır“ anlamında kullanılan bir ad. |
İlal : | Türkçe | Erkek | “Ülke al, fethet“ anlamında kullanılan bir ad. |
İlsavun : | Türkçe | Erkek | “Ülkeni düşmanlardan koru, savun“ anlamında kullanılan bir ad. |
İlsev : | Türkçe | Erkek | “Ülkeni sev“ anlamında kullanılan bir ad. |
İlbozdu : | Türkçe | Erkek | “Ülkenin altını üstüne getirdi“ anlamında kullanılan bir ad. |