27 Nisan 2025
29 Sevval 1446
halveti
MENÜ
SOHBETLER HAZRET-İ MUHAMMED'IN
(S.A.V) HAYATI
SEVGİLİ PEYGAMBERİM KUR'AN-I KERİM İLMİHAL İSLAM VE TOPLUM 40 HADİS HADİS-İ ŞERİFLER OSMANLICA SÖZLÜK RÜYA TABİRLERİ BEBEK İSİMLERİ ABDÜLKADİR BİLGİLİ
(SEBATİ) DİVANI
NİYAZİ MISRİ DİVANI HİKMETLİ SÖZLER KUR'AN-I KERİM ÖĞRENİYORUM KUR'AN-I KERİM (SESLİ ve YAZILI) SESLİ ARŞİV İLAHİLER KVKK ve GİZLİLİK POLİTİKASI
İSLAM ve TASAVVUF
TASAVVUFUN TARİFLERİ TASAVVUFUN DOĞUŞU TASAVVUFUN ANADOLU'YA GİRİŞİ HALVETİLİĞİN TARİHİ HALVETİLİĞİN TARİHİ GELİŞİMİ HALVETİLİĞİN TÜRK TOPLUMUNDAKİ YERİ HALVETİYYE SİLSİLESİ PİRLERİMİZİN HAYATLARI MEHMET ALİ İŞTİP (VAHDETİ) ABDÜLKADİR BİLGİLİ (SEBATİ) İBRAHİM GÜLMEZ(KANÂATÎ)
EHLİ - BEYT
EHL-İ BEYT KİMDİR? EHL-İ BEYTİ SEVMEK
RESÛLULLAH'I SEVMEKTİR
EHL-İ BEYT EMANETİ RESÛLULLAH'TIR EHL-İ BEYTİN HALİ NUH'UN GEMİSİ GİBİDİR EHL-İ BEYT OLMAK HEM NESEBİ HEMDE MEZHEBİDİR
ONİKİ İMAMLAR
HZ. İMAM ALİ K.A.V RA HZ. İMAM HASAN-I (MÜCTEBA) HZ. İMAM HÜSEYİN-İ (KERBELA) HZ. İMAM ZEYNEL ABİDİN HZ. İMAM MUHAMMED BAKIR HZ. İMAM CAFER-İ SADIK HZ. İMAM MUSA-İ KAZIM HZ. İMAM ALİYYUL RIZA HZ. İMAM MUHAMMED CEVAD (TAKİ) HZ. İMAM ALİ HADİ (NAKİ) HZ. İMAM HASAN’UL ASKERİ HZ. İMAM MUHAMMED MEHDİ






ERKEK BEBEK İSİMLERİ


KIZ BEBEK İSİMLERİ ERKEK BEBEK İSİMLERİ

A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U V Y Z

İsimKökeniCinsiyetAnlamı
Abay :TürkçeErkek1. Beceri.
2. Seziş, anlayış.
3. Büyük erkek kardeş.
Abayhan :ErkekAbay+han.
Abbas :ArapçaErkek1. Aslan.
2. Sert, çatık kaşlı kimse.
Abdal :ArapçaErkek1. Gezgin derviş.
2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse.
Abdi :ArapçaErkekKullukla, kölelikle ilgili.
Abdullah :ArapçaErkekTanrı’nın kulu.
Abdurrahman :ArapçaErkekRahmet sahibi olan Tanrı'nın kulu.
Abdülâlim :ArapçaErkekEn iyi bilen Tanrı'nın kulu.
Abdülazim :ArapçaErkekBüyük, ulu olan Tanrı'nın kulu
Abdülaziz :ArapçaErkekEn yüce, en değerli olan Allah'ın kulu.
Abdülbaki :ArapçaErkekHer zaman var olan Tanrı'nın kulu
Abdülbari :ArapçaErkekYaratan, yaratıcı olan Tanrı'nın kulu.
Abdülbasir :ArapçaErkekHer şeyi görüp anlayan Tanrı'nın kulu.
Abdülbasit :ArapçaErkekRızkı yayıp bollaştıran Tanrı'nın kulu.
Abdülcabbar :ArapçaErkekbk. Abdülcebbar
Abdülcebbar :ArapçaErkekZorlayıcı güce sahip olan Tanrı'nın kulu.
Abdülcelil :ArapçaErkekEn yüce olan Tanrı'nın kulu
Abdülcemal :ArapçaErkekGüzellikleri kendinde toplayan Tanrı'nın kulu.
Abdülcevat :ArapçaErkekCömert olan Tanrı'nın kulu.
Abdülezel :ArapçaErkekEzelden beri var olan Tanrı'nın kulu.
Abdülferit :ArapçaErkekTek, eşsiz olan Tanrı'nın kulu.
Abdülfettah :ArapçaErkekGizli şeyleri açığa çıkaran Tanrı'nın kulu.
Abdülgaffar :ArapçaErkekKullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu.
Abdülgaffur :ArapçaErkekbk. Abdülgafur
Abdülgafur :ArapçaErkekSuç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu.
Abdülgani :ArapçaErkekVarlıklı, cömert olan Tanrı'nın kulu.
Abdülhadi :ArapçaErkekDoğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu.
Abdülhak :ArapçaErkekTanrı'nın kulu.
Abdülhakim :ArapçaErkekHer şeyi bilen Tanrı'nın kulu.
Abdülhalik :ArapçaErkekYaratan, yoktan var eden Tanrı'nın kulu.
Abdülhalim :ArapçaErkekİyi ve yumuşak huylu Tanrı'nın kulu.
Abdülhamit :ArapçaErkekHerkesçe övülen Tanrı'nın kulu.
Abdülkadir :ArapçaErkekKudretli ve güçlü olan Tanrı'nın kulu.
Abdülkahhar :ArapçaErkekKahredici, yok edici gücü olan Tanrı'nın kulu.
Abdülkerim :ArapçaErkekKerem sahibi, cömert, ulu olan Tanrı'nın kulu.
Abdüllâtif :ArapçaErkekBağışta bulunan Tanrı'nın kulu
Abdülmecit :ArapçaErkekŞan ve şeref sahibi, ulu olan Tanrı'nın kulu.
Abdülmelik :ArapçaErkekEvrene hükümdar olan Tanrı'nın kulu
Abdülmennan :ArapçaErkekLütuf ve ihsan sahibi olan Tanrı'nını kulu
Abdülmetin :ArapçaErkekSonsuz sağlamlığa, dayanıklılığa, güce sahip olan Tanrı'nın kulu
Abdülnasır :ArapçaErkekYardımcı olan, yardım eden Tanrı'nın kulu
Abdülvahap :ArapçaErkekİhsanı bol olan Tanrı'nın kulu.
Abdülvahit :ArapçaErkekTek ve eşsiz olan Tanrı'nın kulu.
Abdürrahim :ArapçaErkekMerhametli, esirgeyen, koruyan Tanrı'nın kulu.
Abdürrahman :Erkekbk. Abdurrahman
Abdürrauf :ArapçaErkekÇok merhamet eden, esirgeyen Tanrı'nın kulu.
Abdürrezzak :ArapçaErkekTüm yaratıklara rızkını veren Tanrı'nın kulu.
Abdüssamet :ArapçaErkekKimseye ve hiçbir şeye ihtiyacı olmayan Tanrı'nın kulu.
Abdüssami :ArapçaErkekHer şeyi duyan, yüce Tanrı'nın kulu.
Abdüsselâm :ArapçaErkekBarışçı olan Tanrı'nın kulu.
Abdüssemi :ArapçaErkekHer şeyi işiten, duyan Tanrı'nın kulu.
Abdüssettar :ArapçaErkekGünahları örten, gizleyen Tanrı'nın kulu.
Abdüzzeki :ArapçaErkekAnlayışlı, zeki olan Tanrı'nın kulu.
Abır :TürkçeErkek1. Namus, şeref, haysiyet.
2. Utanma, hicap, hayâ.
Abid :ArapçaErkekbk. abit
Abidin :ArapçaErkekİbadet eden, tapan kullar.
Abil :ArapçaErkekKoyun, at ve deve gibi hayvanlara iyi bakan kimse.
Abir :ArapçaErkekGüzel koku, misk.
Abit :ArapçaErkekİbadet eden, tapan kul.
Ablak :TürkçeErkek1. Yüzü güzel, parlak, yakışıklı.
2. Sevimli.
3. Yayvan ve toplu yüz.
4. Çok beyaz.
5. Siyahlı beyazlı.
6. Geniş, enli.
7. Ceviz ağacının mobilya yapmaya yarar iç kısmı.
8. Ağaçların dayanıklı kısmı.
9. Yaban armudu, ahlat. 10. İyice olgunlaşmamış üzüm.
Abraş :ArapçaErkek1. Çilli, çopur yüzlü, sarı saçlı, açık renkli gözlü adam.
2. Doru at.
3. Alaca bulaca, karışık renkli.
4. Tedirgin edici, obur.
5. Çarpık, eğri.
Abuşka :TürkçeErkek1. Kadının kocası, eş.
2. Yaşlı, sözü dinlenen kimse.
Abuzer :Arapça +FarsçaErkekAltın suyu.
Abuzettin :ArapçaErkekİzzettin'in babası.
Aca :TürkçeErkek1. Amca.
2. Abla.
3. Anneanne, nine.
4. Güçlü kuvvetli, başladığı işi bitiren.
5. Büyük.
6. Derelerin içinde yetişen, basit yapraklı, kırmızı çiçekli, güzel kokulu bir çalı.
Acabay :TürkçeErkekAca ve bay sözlerinden oluşan bir ad.
Acabey :TürkçeErkekAca ve bey sözlerinden oluşan bir ad.
Acahan :TürkçeErkekAca ve han sözlerinden oluşan bir ad.
Acar :TürkçeErkek1. Kuvvetli, güçlü, dinç.
2. Çevik, atılgan, kabına sığmaz.
3. Gözü pek, yiğit, cesur, kabadayı, yılmaz,
4. Hoş, sevimli yüzlü (kimse).
5. Yeni.
6. Taze.
7. Şişman, etli, semiz.
8. Çalışkan, becerikli.
9. Açıkgöz, zeki. 10. Çapkın. 11. Bir çeşit zehirli ot.
Acaralp :TürkçeErkekYiğit, becerikli, cesur kişi.
Acarbey :TürkçeErkekGüçlü, cesur, atılgan, becerikli kimse.
Acarer :TürkçeErkekGüçlü, becerikli, gözü pek kimse.
Acarkan :TürkçeErkekGözü pek, atılgan, cesur, nitelikli kimse.
Acarman :TürkçeErkekÇevik, becerikli, girişken insan.
Acaröz :TürkçeErkekÖzünde yiğitlik, cesaret, doğruluk, beceriklilik nitelikleri taşıyan kimse.
Acarsoy :TürkçeErkekYiğit, güçlü bir soydan gelen kimse.
Acartürk :TürkçeErkekGüçlü, korkusuz, yiğit Türk.
Acatay :ErkekAca ve tay sözlerinden oluşan bir ad.
Acıdaş :TürkçeErkekAcıya ortak olan, dost.
Aclan :ArapçaErkekHızlı, çabuk, telaşlı kimse.
Acun :TürkçeErkek1. Dünya.
2. Varlık.
Acunal :TürkçeErkek“Dünyayı fethet; dünyaya yayıl“ anlamında kullanılan bir ad.
Acunalan :TürkçeErkek1. Dünya genişliğinde,dünyayı kapsayan.
2. Dünyayı eline geçiren.
Acunalp :TürkçeErkekDünyaca tanınmış yiğit.
Acuner :TürkçeErkekÇok ünlü, tanınmış kimse.
Acunseven :TürkçeErkekDünyayı seven.
Açıkalın :TürkçeErkekDoğruluktan ve dürüstlükten ayrılmayan kimse.
Açıkel :TürkçeErkekCömert insan.
Açıker :TürkçeErkekDürüst, doğru insan.
Açıkgün :TürkçeErkekAçık ve gün sözlerinden oluşan bir söz.
Açıl :TürkçeErkek“Büyü, serpil, geliş” anlamında bir söz.
Açine :TürkçeErkekÖnder, lider, yol gösteren, erkek kurt.
Adahan :TürkçeErkekAda ve han sözlerinden oluşan bir ad.
Adak :TürkçeErkekBir dileğin, bir isteğin yerine gelmesi amacıyla kutsal sayılan bir güce adanmış nesne.
Adal :TürkçeErkek“Adın yayılsın, ün kazan” anlamında bir ad.
Adalan :TürkçeErkekÜn kazanan, ünlü, tanınmış.
Adalettin :ArapçaErkekDinin adaleti.
Adam :ArapçaErkek1. İnsan.
2. Erkek kişi.
3. İyi yetişmiş, değerli kimse.
4. İyi huylu, güvenilir kimse.
5. Birinin yanında ve işinde bulunan kimse.
6. Birinin sözünü dinleyen, nazını çeken kimse, kayırıcı.
7. Bir alanda derin bilgisi olan veya bir alanı benimseyen.
8. Birinin yararlandığı, kullandığı kimse.
Adamış :TürkçeErkekAdak yapmış olan kimse.
Adanan :TürkçeErkekÖnemli ve değerli olan bir kişi, olay vb.nin anısına yapılan.
Adanır :TürkçeErkekAd alan, ünlenen kimse, şanlı, şöhretli.
Adar :TürkçeErkek1. Erginlik, olgunluk.
2. Süre, zaman.
3. Arkadaş, taraftar, omuzdaş, yandaş.
4. Mart ayı.
Adarkan :TürkçeErkekAdak yapar“ anlamındaki adar ile kan sözlerinden oluşan ad.
Adasal :TürkçeErkekAda ile ilgili, adaya özgü, adalı.
Adaş :TürkçeErkekAdları aynı olanlardan her biri.
Aday :TürkçeErkek1. Bir görev, bir iş için kendini ileri süren veya başkaları tarafından ileri sürülen kimse.
2. Bir iş için yetiştirilmekte, eğitilmekte olan kimse, namzet.
Âdem :ArapçaErkek1. Dinî inançlara göre ilk yaratılan insan ve ilk peygamber.
2. İnsan, insanoğlu.
3. İnsanda bulunması gereken olumlu özelliklere sahip olan kimse.
Adıbelli :TürkçeErkek1. Herkesçe bilinen, tanınan kimse.
2. Soyu temiz, tanınmış soydan gelen.
Adıgün :TürkçeErkekAdı güneş gibi olan.
Adıgüzel :TürkçeErkekAdı güzel olan.
Adın :TürkçeErkek1. Yabancı.
2. Başka, başkaca.
Adısanlı :TürkçeErkekÜnlü, tanınmış kişi.
Adısönmez :ErkekAdı her zaman duracak olan.
Adıvar :TürkçeErkekAdı var, adı var olan.
Adıyahşi :TürkçeErkekAdı güzel.
Adıyaman :TürkçeErkekGüçlü, becerikli, beğenilen kişi.
Adil :ArapçaErkek1. Doğruluktan ayrılmayan kimse.
2. Adaletli.
3. Hakka uygun, haklı.
Adilhan :ArapçaErkekAdaletli hükümdar.
Adlan :TürkçeErkek“Adınla ün kazan, şöhret sahibi ol” anlamında bir ad.
Adli :ArapçaErkekAdaletli.
Adnan :ArapçaErkekBir yere yerleşip ikamet eden, mukim.
Adni :ArapçaErkekCennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik kişi.
Adsız :TürkçeErkekÜnsüz, tanınmamış, adı duyulmamış kimse.
Adsoy :TürkçeErkekAd ve soy sözlerinden oluşmuş bir ad.
Afacan :TürkçeErkekZeki ve yaramaz çocuk.
Afak :ArapçaErkek1. Yer ile göğün birleşmiş gibi göründüğü yer.
2. Ufuklar.
Afer :ArapçaErkekÇok beyaz, bembeyaz.
Affan :ArapçaErkekİradesiyle kötü şeylerden kaçınan kimse.
Afif :ArapçaErkekNamuslu, iffetli, temiz, dürüst.
Afşar :TürkçeErkek1. Oğuz Türklerinin 24 boyundan biri.
2. Çabuk iş gören, çevik, atılgan.
3. Uyumlu, yumuşak başlı.
4. Bir şeyin zıddı, aksi.
Afşin :TürkçeErkek1. Zırh
2. Silah.
Agâh :FarsçaErkekBilen, bilgili, haberli, uyanık.
Agil :FarsçaErkekGöz ucuyla bakış.
Ağa :TürkçeErkek1. Kırlık kesimde geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse.
2. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen san.
3. Ağabey, büyük kardeş.
4. Yardım eden, cömert kimse.
5. Okuryazar olmayan yaşlıca kişilerin adlarıyla birlikte kullanılan san.
6. Osmanlı İmparatorluğu´nda bazı kuruluşları başında bulunanlara verilen resmî san.
Ağabay :TürkçeErkekZengin kimse.
Ağacan :T +FarsçaErkekYakın dost.
Ağahan :TürkçeErkekHükümdar gibi yüce olan kimse.
Ağakan :TürkçeErkekbk. Ağahan
Ağan :TürkçeErkek1. Yerin hava yuvarına girince, sürtünmeden dolayı akkor duruma gelen ve ardından bir ışık çizgisi bırakarak geçen gök cismi, akan yıldız, ağma.
2. Göğe doğru yükselen, yukarı çıkan.
3. Akan yıldız, kayan yıldız.
Ağaner :TürkçeErkekGöğe doğru yükselen, değerli erkek.
Ağaoğlu :TürkçeErkekAğanın oğlu.
Ağar :TürkçeErkek1. Ağır, yavaş.
2. Sadık, doğru sözlü.
3. Yükselir, yücelir.
Ağarantan :TürkçeErkekAğaran, ağarmaya başlayan tan vakti.
Ağaverdi :TürkçeErkek“Ağa verdi, ağa bağışladı“ anlamında kullanılan bir ad.
Ağca :TürkçeErkek1. Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz.
2. Temiz, lekesiz.
3. Alaca.
4. Pamuk ipliğinden dokunmuş çul.
Ağcabey :TürkçeErkekTemiz, namuslu, eline ayağına düzgün bey.
Ağçelik :TürkçeErkekBeyaz çelik.
Ağer :TürkçeErkekTemiz, doğru kimse.
Ağın :TürkçeErkek1. Yükseliş, yüceliş.
2. İhtiyar, yaşlı.
3. Daha fazla.
4. Aşk, sevda.
Ağırtaş :TürkçeErkekAğırbaşlı, olgun kişi.
Ağış :TürkçeErkekYükseliş, yükselme.
Ağnak :TürkçeErkekCoşkulu, sevinçli.
Ağyar :ArapçaErkekBaşkaları, yabancılar, eller.
Ahen :FarsçaErkekDemir.
Ahfeş :ArapçaErkekGündüzleri zayıf, geceleri iyi görebilen kimse.
Ahıska :TürkçeErkekGürcistan topraklarında bir kale.
Ahi :ArapçaErkek1. Arkadaş, dost.
2. Erkek kardeş.
3. Ahilik ocağından olan kimse.
4. Cömert, eliaçık.
Ahmet :ArapçaErkekÖvülmeye layık, övülmüş.
Ahsen :ArapçaErkekÇok güzel, en güzel.
Ahter :FarsçaErkek1. Yıldız.
2. Talih, şans, uğur.
Ajlan :ArapçaErkekbk. Aclan.
Aka :TürkçeErkek1. Büyük kardeş, ağabey.
2. Baba.
3. Saygıdeğer kişi.
4. Kabadayı.
5. Akan dam.
Akabay :TürkçeErkekSaygıdeğer varlıklı kişi.
Akabey :TürkçeErkekSaygıdeğer, varlıklı bey.
Akad :TürkçeErkekDoğruluğuyla, dürüstlüğüyle tanınmış kimse.
Akadlı :TürkçeErkekDoğruluğuyla ve dürüstlüğüyle ünlü kimse.
Akağan :TürkçeErkekDürüstlüğüyle yükselen, yukarı çıkan kimse.
Akal :TürkçeErkek1. Akmak ve almak fillerinin emir biçimlerinin yan yana gelmesiyle oluşmuş bir ad.
2. Beyaz anlamındaki ak ile kırmızı anlamındaki al sözlerinden oluşmuş bir ad.
Akalan :TürkçeErkekDürüstlüğüyle ünlenen kimse.
Akalın :TürkçeErkekDürüst, temiz, namuslu kişi.
Akalp :TürkçeErkekDoğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.
Akaltan :TürkçeErkekDürüst, güvenilir sultan, padişah.
Akan :TürkçeErkek1. Bir yerden bir yere doğru akan, giden.
2. Çeşme, pınar.
Akanay :TürkçeErkekBir yerden bir yere doğru giden kimse.
Akaner :TürkçeErkekBir yerden bir yere giden kimse.
Akansu :TürkçeErkekBir yerden bir yere doğru akan, giden su.
Akant :TürkçeErkekDürüst, güvenilir yemin.
Akanyıldız :TürkçeErkekGüneş sistemi içinde hareket ederken dünya atmosferinin üst katmanlarına girip sürtünme sonucu ateş külçesi durumuna dönüşen küçük nesne.
Akarca :TürkçeErkek1. Küçük akarsu.
2. Kaplıca.
3. Sürekli işleyen çıban.
4. Kemik veremi.
Akarçay :TürkçeErkekAkan çay, dere.
Akarsel :Türkçe +ArapçaErkekAkan sel.
Akarsu :TürkçeErkek1. Yeryüzünde, yer altında belirli bir yatak içinde, eğim boyunca sürekli veya zaman zaman akan su.
2. Tek sıra elmastan gerdanlık.
Akartuna :TürkçeErkekTuna nehri gibi akan.
Akartürk :TürkçeErkekAkan, ileriye hareket eden Türk.
Akasma :TürkçeErkekDüğün çiçeğigillerden, beyaz çiçek veren, bahçelerde süs çiçeği olarak yetiştirilen sarmaşık özelliği gösteren bir bitki.
Akasoy :TürkçeErkekSevilen, sayılan soydan gelen.
Akata :TürkçeErkekTemiz, dürüst ataların soyundan gelen kişi.
Akay :TürkçeErkekParıltılı ay, ışıklı ay.
Akaydın :TürkçeErkekTemiz ve aydınlık.
Akbal :TürkçeErkekAk bal, beyaz bal, oğul balı.
Akbaran :Türkçe +FarsçaErkekYağmur.
Akbaş :TürkçeErkek1. Yazın kutup bölgelerinde yaşayan, kışın ılık kıyılara göçen, kısa ve ince gagalı, siyah bacaklı bir tür yabani kuş
2. Karnabahar.
3. Tane tutmamış ekin başağı.
4. Bir çeşit beyaz buğday.
5. Ekine tane tutturmayan bir bitki hastalığı.
Akbaşak :TürkçeErkekSonbaharda ekilen, kabuğu beyaz, yumuşak, kışa dayanıklı bir çeşit buğday.
Akbatu :TürkçeErkekYiğit erkek.
Akbatur :TürkçeErkekYürekli, yiğit erkek.
Akbay :TürkçeErkekDürüst zengin.
Akbayar :TürkçeErkekDürüst ve namuslu saygın kimse.
Akbek :TürkçeErkek1. Dürüst, namuslu bey.
2. Dürüst ve namuslu olan saygın, zengin kişi.
Akbel :TürkçeErkekSuyu dürüst olan kimse.
Akbet :TürkçeErkekNamuslu, şerefli, doğru kimse.
Akbey :TürkçeErkekDürüst, doğru kimse.
Akbil :TürkçeErkekbk. Akbel.
Akbilge :ErkekNamuslu, dürüst, bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kimse.
Akboğa :TürkçeErkekTemiz, dürüst ve yiğit kimse.
Akbora :TürkçeErkekGenellikle arkasından yağmur getiren sert ve şiddetli fırtına gibi olan temiz ve dürüst kimse.
Akboy :TürkçeErkekTemiz soydan gelen kimse
Akbörü :TürkçeErkekBeyaz kurt.
Akbudun :TürkçeErkekTemiz, tanınmış soydan gelen kimse.
Akbuğ :TürkçeErkekBuğu, buhar gibi temiz olan kimse.
Akbulut :TürkçeErkek1. Bulutlu havalardaki bunaltıcı sıcaklık.
2. Pamuk bulutları.
Akburak :Türkçe +ArapçaErkekHz. Muhammed'in Miraç Gecesi'ndeki temiz biniti.
Akburç :Türkçe +ArapçaErkekGüvenilir kale gibi olan kimse.
Akburçak :TürkçeErkekBaklagillerden, burçağa yakın bir bitki cinsi
Akcan :Türkçe +FarsçaErkekÖzü temiz, dürüst kimse.
Akcebe :Türkçe +Moğ.ErkekBeyaz zırh.
Akcivan :Türkçe +FarsçaErkekDürüst ve namuslu genç delikanlı.
Akça :TürkçeErkek1. Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz.
2. Temiz, lekesiz.
3. Alaca.
4. Para.
Akçabay :TürkçeErkekTemiz ve dürüst kimse.
Akçael :TürkçeErkekDürüst ve namuslu kimse.
Akçakan :TürkçeErkekSoylu, temiz, dürüst.
Akçakaya :TürkçeErkekBeyaz kaya.
Akçakıl :TürkçeErkekBeyaz çakıl.
Akçakoca :TürkçeErkekSaçı sakalı beyazlaşmış ihtiyar.
Akçal :TürkçeErkek1. Beyazımsı, beyaza çalan.
2. İhtiyar.
Akçalı :TürkçeErkek1. Akçası olan, varlıklı, zengin.
2. Dalları yassı olan bir çeşit çalı.
Akçam :TürkçeErkekKuzey Amerika’da yetişen bir çam türü.
Akçan :Türkçe +FarsçaErkekbk. Akcan.
Akçasu :TürkçeErkekBerrak su gibi temiz olan.
Akçay :TürkçeErkekTemiz ve berrak akan dere gibi olan kimse.
Akçığır :TürkçeErkekBir yolda dürüst ve namuslu olarak giden kimse.
Akçıl :TürkçeErkek1. Beyazımsı.
2. Rengini atmış, ağarmış, soluk, solgun.
Akçınar :Türkçe +FarsçaErkekBir çınar türü.
Akçit :TürkçeErkekbk. Akşit.
Akçora :TürkçeErkekYiğit, kahraman.
Akdağ :TürkçeErkekTepeleri karla kaplı dağ.
Akdal :TürkçeErkekNamuslu, dürüst kimse.
Akdemir :TürkçeErkekDövme demir.
Akdeniz :TürkçeErkekKuzeyde Avrupa, doğuda Asya, güneyde Afrika ile kuşatılan deniz.
Akdes :ArapçaErkekEn kutsal, en kutlu.
Akdik :TürkçeErkekMartta ekilen yazlık buğday.
Akdiken :TürkçeErkekHünnapgillerden, kırlarda kendiliğinden yetişen, hekimlikte ve boyacılıkta kullanılan, sert odunlu bir ağaç.
Akdil :TürkçeErkekİyi, doğru, güzel konuşan kişi.
Akdoğ :TürkçeErkek“Talihin, şansın iyi olsun” anlamında kullanılan bir ad.
Akdoğan :TürkçeErkekKartalgillerden bir doğan türü.
Akdoğdu :TürkçeErkek“Namuslu bir biçimde dünyaya geldi“ anlamında kullanılan bir ad.
Akdoğmuş :TürkçeErkek“Namuslu bir biçimde dünyaya gelmiş“ anlamında kullanılan bir ad.
Akdoğu :TürkçeErkekAk-doğu.
Akdora :TürkçeErkekDoruğu bulutlu dağ.
Akdoru :TürkçeErkek“Beyaz“ anlamındaki ak ile “gövdesi kızıl, ayakları ve yelesi kara olan at“ anlamındaki doru sözlerinden oluşan bir ad.
Akdoruk :TürkçeErkek“Beyaz“ anlamındaki ak ile “tepe, en yüksek yer, uç, zirve; en üstün başarı düzeyi; kibirli“ anlamlarındaki doruk sözlerinden oluşan bir söz.
Akdöl :TürkçeErkekTemiz soydan gelen kimse.
Akduman :TürkçeErkekBeyaz duman.
Akdur :TürkçeErkekAkmak ve durmak fiillerinin emir biçimleriyle yapılmış bir ad, “ak ve dur“.
Akdurmuş :TürkçeErkekUzun ömürlü olması, çok yaşaması ve dürüst olması istenen çocuklara verilen ad.
Akel :TürkçeErkek1. Doğru, dürüst işler yapan kimse.
2. Eli uğurlu olan kimse.
Aker :TürkçeErkekDürüst, güvenilir erkek.
Akergin :TürkçeErkekOlgunlaşmış, yetişmiş dürüst kimse.
Akerman :TürkçeErkekDürüst, soylu, temiz kişi.
Akersan :TürkçeErkekYiğitliğiyle ad yapmış dürüst kimse.
Akersoy :TürkçeErkekYiğit soydan gelen dürüst kimse.
Akgil :TürkçeErkekTemiz soylu kimse.
Akgiray :TürkçeErkekDürüst han veya prens.
Akgöl :TürkçeErkekTemiz göl.
Akgöze :TürkçeErkekTemiz su kaynağı.
Akgüç :TürkçeErkekGücünü doğru ve dürüst işlerde kullanan kimse.
Akgün :TürkçeErkekMutlu, sevinçli gün.
Akgüner :TürkçeErkekAydınlanmış tan vakti.
Akgüneş :TürkçeErkekGüneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse.
Akgüngör :TürkçeErkek“Aydınlık, güzel günler gör“ anlamında bir ad.
Akhan :TürkçeErkekDürüst han, güvenilir hükimdar.
Akhun :TürkçeErkek1. Güzel koku veren bir bitki, papatya.
2. Batı hunu.
Akı :TürkçeErkekCömert kişi.
Akıalp :TürkçeErkekCömert, eli açık yiğit.
Akıl :ArapçaErkekİnsanın düşünme, anlama, kavrama yeteneği.
Akılbek :ArapçaErkekAklı sağlam olan, aklına güvenilen kimse.
Akıllı :Türkçe +ArapçaErkekBilgili, zeki kimse.
Akıman :TürkçeErkekCömert, eli açık kimse.
Akın :TürkçeErkek1. Düşman topraklarına tedirgin etme, yıldırma, çapul gibi amaçlarla toplu olarak yapılan baskın.
2. Kalabalık bir şeyin arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olması.
Akınal :TürkçeErkek“Akın yap“ anlamında kullanılan bir söz.
Akınalp :TürkçeErkekAkın yapan yiğit.
Akıncı :TürkçeErkekDüşman ülkesine akın yapan savaşçı.
Akıncıbay :TürkçeErkekDüşman ülkesine akın yapan savaşçı kimse.
Akıner :TürkçeErkekAkın yapan er.
Akıneri :TürkçeErkekAkıncı, savaşçı.
Akıntan :TürkçeErkekTan yeri ağarırken yapılan akın.
Akif :ArapçaErkekİbadet eden, ibadetle uğraşan kişi.
Akil :ArapçaErkekAkıllı, zeki kimse.
Akip :ArapçaErkek1. Son peygamber, Hazreti Muhammed.
2. Bir diğerinin arkasından gelen.
Akkan :TürkçeErkek1. Temiz soylu.
2. Bilen, bilgili.
Akkaş :TürkçeErkek1. Yeşim taşının beyazı.
2. Şöhret, lakap.
3. Haşhaş, afyon.
Akkaya :TürkçeErkekAk“ ve “kaya“ sözlerinden oluşan bir ad.
Akkaynak :TürkçeErkekTemiz, kirli olmayan kaynak.
Akkemik :TürkçeErkekSoyu temiz olan kimse.
Akkerman :Türkçe +FarsçaErkekBeyaz, kalın duvarlı, yüksek burçlu kale.
Akkılıç :TürkçeErkekBeyaz kılıç.
Akkın :TürkçeErkek1. Beyaz kılıç kabı.
2. İstekli, gönüllü, tutkun.
3. Akan su.
4. Açık, düzgün, pürüzsüz.
5. Az eğimli, düzgün, engebesiz yol veya toprak.
6. Kolaylıkla yapılan, çabuk ilerleyen, akıcı iş.
7. Yolunda, yoluna girmiş, olurunda iş.
Akköz :TürkçeErkekİçinde küçük kor parçaları bulunan beyaz kül.
Akkuş :TürkçeErkekKartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük bir yırtıcı kuş, atmaca.
Akkuyaş :TürkçeErkekAk ışıklı güneş.
Aklan :TürkçeErkek1. Sularını bir denize veya göle gönderen bölge.
2. Bir dağ sırasının yamaçlarından her biri.
Akmaç :TürkçeErkekŞelale.
Akman :TürkçeErkek1. Temiz, beyaz, güzel insan.
2. İhtiyar.
Akmanalp :TürkçeErkekTemiz, beyaz, yiğit insan.
Akmaner :TürkçeErkekTemiz, beyaz, yiğit kişi.
Akmeriç :TürkçeErkekMeriç nehri gibi saf ve temiz olan.
Akozan :TürkçeErkekGüvenilir, dürüst şair, halk şairi.
Akönder :TürkçeErkekDürüst, güvenilir lider.
Akören :TürkçeErkekTemiz, bakımlı şehir.
Aköz :TürkçeErkekÖzü temiz, doğru olan kimse.
Akpay :Türkçe +FarsçaErkekAyağı düzgün, kötü yerlere gitmeyen kimse.
Akpınar :TürkçeErkekBerrak ve saf suyu olan pınar.
Akpolat :TürkçeErkekÇelik gibi kuvvetli ve sert olan.
Akpulat :TürkçeErkekbk. Akpolat.
Aksal :TürkçeErkekAkla, beyazla ilgili.
Aksan :TürkçeErkekİyi, temiz olarak tanınmış kimse.
Aksay :TürkçeErkek“Dürüst, temiz olarak kabullen“ anlamında kullanılan bir ad.
Aksel :TürkçeErkek“Sel gibi ak“ anlamında kullanılan bir ad.
Akser :Türkçe +FarsçaErkekBeyaz başlı, namuslu, dürüst, güvenilir.
Akses :TürkçeErkekSesi güzel olan.
Aksın :TürkçeErkek“Sen aksın, temiz ve lekesizsin, doğru ve dürüstsün” anlamında kullanılan bir ad.
Aksöğüt :TürkçeErkekSöğütgillerden, kabukları eczacılıkta kullanılan bir söğüt türü.
Aksu :TürkçeErkek1. Kayalardan sızan tatlı ve berrak su.
2. Gözdeki billur cismin saydamlığını yitirerek ağarmasından ileri gelen körlük.
Aksun :TürkçeErkek“Kımılda ve sun“ anlamında kullanılan bir ad.
Aksunar :TürkçeErkek“Dürüstlük, doğruluk gösterir“ anlamında kullanılan bir ad.
Aksuner :TürkçeErkekDürüst, güvenilir sunucu.
Aksungur :TürkçeErkek1. Eski Türk büyüklerine verilen san.
2. Kartalgillerden bir doğan türü, akdoğan.
Aksüyek :TürkçeErkekSoyu temiz olan.
Akşın :TürkçeErkek1. Az beyaz, beyazımsı.
2. Kıllarında ve gözlerinde bazen de derisinde doğuştan boya maddesi bulunmadığı için her yanı beyaz olan hayvan veya insan.
Akşit :TürkçeErkek1. Kutlu, uğurlu.
2. Nur, aydınlık.
Aktaç :Türkçe +FarsçaErkekBeyaz taç.
Aktalay :TürkçeErkekBeyaz deniz, ak deniz.
Aktan :TürkçeErkekParlak, aydınlık sabah.
Aktar :ArapçaErkek1. Baharat veya güzel kokular satan kimse veya dükkân.
2. İğne, iplik, baharat, zarf, kâğıt, tütün vb. satılan dükkân.
3. Damlalar.
Aktaş :TürkçeErkekLüle taşı
Aktay :TürkçeErkekBeyaz tay.
Aktekin :TürkçeErkekGüvenilir, dürüst prens, şehzade.
Aktemür :TürkçeErkekbk. Akdemir
Aktı :TürkçeErkek1. Saf, masum.
2. El emeği.
Aktolga :TürkçeErkekSavaşçıların başlarına giydikleri demir başlık.
Aktuğ :TürkçeErkekBeyaz tuğ.
Aktuna :TürkçeErkekGösterişli, görkemli dürüst kimse.
Aktunç :TürkçeErkekBeyaz tunç.
Aktün :TürkçeErkekAydınlık, mehtaplı gece.
Aktürk :TürkçeErkekSoylu, temiz, doğru ve dürüst Türk.
Akün :TürkçeErkekDürüstlüğü ve iyiliğiyle ün yapmış kimse.
Akünal :TürkçeErkek“Dürüstlük ve iyilikle ün kazan“ anlamında kullanılan bir ad.
Akvarol :TürkçeErkek“Dürüst bir biçimde yaşa, uzun ve sağlıklı bir yaşamın olsun“ anlamında kullanılan bir ad.
Akyel :TürkçeErkekGüneyden esen rüzgâr, lodos.
Akyıldız :TürkçeErkekÇoban yıldızı.
Akyiğit :TürkçeErkekDürüstlüğü ve temizliğiyle tanınmış yiğit.
Akyol :TürkçeErkekDürüst, doğru ve iyi yol, hak yol.
Akyön :TürkçeErkekDoğru yön.
Akyurt :TürkçeErkekGüvenilir yurt.
Akyürek :TürkçeErkekTemiz, iyi niyetli kimse.
Ala :TürkçeErkek1. Karışık renkli, çok renkli, alaca.
2. Açık kestane renginde olan, ela.
3. Kekliğin boynundaki siyah halka.
4. Benekli.
5. Tam olgunlaşmamış.
Alâattin :ArapçaErkekDinin yücesi, ulusu, büyüğü.
Alabaş :TürkçeErkek1. Turpgillerden, şalgama benzeyen bir bitki.
2. Baş tüyleri karışık renkli bir tür kuş.
Alabay :TürkçeErkekHenüz olgunlaşmamış kimse.
Alaca :TürkçeErkek1. Birkaç rengin karışımından oluşan renk.
2. Birkaç renkli iplikten yapılmış dokuma.
3. Ağaçta ilk olgunlaşan meyve.
Alacan :Türkçe +FarsçaErkekHenüz olgunlaşmamış dost.
Alaçam :TürkçeErkekRengi kızıla yakın bir çam türü
Alaçuk :TürkçeErkek1. Üzeri dal ve hasırla örtülmüş kulübe, çardak.
2. Keçeden yapılan çadır.
Aladoğan :TürkçeErkekKarışık renkli doğan kuşu.
Alahan :TürkçeErkekHenüz olgunlaşmamış hükümdar.
Alakoç :TürkçeErkekDerisinde türlü renkler olan koç.
Alakurt :TürkçeErkekDerisinde türlü renkler olan kurt.
Alakuş :TürkçeErkekTavus kuşu.
Alâmet :ArapçaErkekBelirti, iz.
Alan :TürkçeErkek1. Düz, açık ve geniş yer, meydan, saha.
2. Orman içinde düz ve ağaçsız yer.
3. Ülke alan, fetheden, fatih.
Alanalp :TürkçeErkekÜlke fetheden yiğit.
Alanay :TürkçeErkekÜlke fetheden kimse.
Alaner :TürkçeErkekÜlke fetheden yiğit kimse.
Alangu :TürkçeErkekAltın geyik.
Alat :TürkçeErkek1. Acele, çabuk.
2. Bir tür çam ağacı.
Alatan :TürkçeErkekGüneş doğmadan önce ufukta beliren karışık renkler.
Alataş :TürkçeErkekÇok renkli taş.
Alatay :TürkçeErkekDerisinde benekler olan tay.
Alay :TürkçeErkek1. Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluk.
2. Genellikle üç tabur ve bunlara bağlı birliklerden oluşan asker topluluğu.
Alaybey :TürkçeErkekHerhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluğun önderi.
Alaz :TürkçeErkek1. Alev.
2. Ağaçsız, açıklık yerler.
3. Gösteriş, haşmet.
Albayrak :TürkçeErkekTürk bayrağı.
Albora :Türkçe +İt.Erkek“İşte fırtına çıktı“ anlamında kullanılan bir ad.
Alburak :Türkçe +ArapçaErkek“İşte Burak“ anlamında kullanılan bir ad.
Alcan :Türkçe +FarsçaErkekCesur, yürekli, atılgan kimse.
Alçık :TürkçeErkekGözcü, kollayıcı.
Alçın :TürkçeErkekAl renkli, kırmızı.
Alçınsu :TürkçeErkekKırmızı renkli su.
Aldemir :TürkçeErkekDemirin kızdırılmış durumu.
Aldoğan :TürkçeErkekBir doğan türü.
Alem :ArapçaErkek1. Bayrak, sancak.
2. Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs.
Âlem :ArapçaErkekDünya, cihan.
Alemdar :Arapça +FarsçaErkekBayrağı veya sancağı taşıyan kimse.
Âlemşah :Arapça +FarsçaErkekTüm dünyanın hükümdarı.
Algan :TürkçeErkekAlan, fetheden, fatih.
Algın :TürkçeErkek1. Güçlü, iyi, güzel, sıcakkanlı, sevimli.
2. Sevdalı, âşık, vurgun.
3. Hızlı akan su.
4. Cılız, zayıf.
Algu :TürkçeErkek1. Silah.
2. Hep, bütün, hepsi.
3. Topluluk.
Algun :TürkçeErkekbk. Algın.
Algur :TürkçeErkek1. Tümsek, tepe.
2. Sakin, sessiz.
3. (Far.) Kırmızı.
Algün :TürkçeErkekGünün henüz kızıl olan durumu.
Alhan :TürkçeErkekErkek deve kuşu.
Alıcı :TürkçeErkekDuygulu, içli, alıngan.
Alışık :TürkçeErkekHerhangi bir duruma alışmış olan.
Ali :ArapçaErkek1. Yüce, ulu, yüksek.
2. Orun bakımından en üstün.
Alican :ArapçaErkekYüce, ulu dost.
Alihan :Arapça +FarsçaErkekYüce, ulu hükümdar.
Alim :ArapçaErkekBilgin.
Aliş :ArapçaErkek“Ali” adının halk dilinde değişmiş biçimi.
Alişah :Arapça +FarsçaErkekHükümdarların en yücesi.
Alişan :ArapçaErkekHerkes tarafından tanınan, ünlü.
Aliyar :Arapça +FarsçaErkekYüce, ulu dost, sevgili.
Alkan :TürkçeErkekKırmızı kan.
Alkaş :TürkçeErkekbk. Alkış.
Alkılıç :TürkçeErkek“Eline kılıç al“ anlamında kullanılan bir ad.
Alkım :TürkçeErkekGökkuşağı.
Alkın :TürkçeErkek1. Sevdalı, âşık, vurgun.
2. Fakir, zayıf.
Alkış :TürkçeErkekHayırlı dua.
Alkoç :TürkçeErkekKınalı koç.
Alkor :TürkçeErkekKırmızı ateş, köz.
Alkun :TürkçeErkekHep, bütün, herkes.
Allahverdi :Arapça +TürkçeErkek“Allah bağışladı“ anlamında kullanılan bir ad.
Almıla :TürkçeErkekKırmızı elma.
Alnar :Türkçe +FarsçaErkekKırmızı nar.
Alnıaçık :TürkçeErkekDürüst, temiz, lekesiz kimse.
Alnıak :TürkçeErkekDoğru, güvenilir kimse.
Alp :TürkçeErkek1. Yiğit, kahraman, cesur, bahadır kimse.
2. Eski Türklerde kullanılan bir unvan.
Alpagu :TürkçeErkek1. Tek başına düşmana saldıran yiğit.
2. Eski Türklerde bir rütbe adı.
Alpağan :TürkçeErkekCesur, yiğit, kahraman kimse.
Alpak :TürkçeErkekDürüst, kahraman, yiğit kimse.
Alpar :TürkçeErkekYiğit, kahraman, cesur kimse.
Alparslan :TürkçeErkek1. Yiğit, cesur, yürekli kimse.
2. Büyük Selçuklu hükümdarı.
Alpartun :TürkçeErkekKendine güveni olan yiğit.
Alpaslan :TürkçeErkekbk. Alparslan.
Alpat :TürkçeErkekYiğit, cesur, yürekli kimse.
Alpata :TürkçeErkekYiğit, cesur, yürekli ata.
Alpay :TürkçeErkekCesur, yiğit kimse.
Alpbilge :TürkçeErkekYiğit, cesur, yürekli bilge kişi.
Alpçetin :TürkçeErkekİnatçı, sert tavırlı yiğit.
Alpdemir :TürkçeErkekDemir yürekli, korkusuz yiğit.
Alpdoğan :TürkçeErkekDoğuştan yiğit, cesur, yürekli olan kimse.
Alper :TürkçeErkekYiğit, kahraman erkek.
Alpergin :TürkçeErkekYiğit, cesur, yürekli, olgun kimse.
Alpermiş :TürkçeErkekYiğit, cesur, yürekli ermiş kimse.
Alpertunga :TürkçeErkek1. Yiğit, cesur, yürekli kimse.
2. Türk destan kahramanı.
Alpgiray :TürkçeErkekYiğit, cesur, yürekli hükümdar.
Alpkan :TürkçeErkekYiğit soydan gelen.
Alpkutlu :TürkçeErkekYiğit, cesur, yürekli, kutlu kimse.
Alpkülük :TürkçeErkekÜnlü, tanınmış yiğit kimse.
Alpman :TürkçeErkekYiğit, cesur, kahraman kişi.
Alpoğan :TürkçeErkekYiğit, cesur, yürekli, etkili kimse.
Alpsoy :TürkçeErkekYiğit soydan gelen kimse.
Alpsü :TürkçeErkekYiğit asker.
Alptoğan :TürkçeErkekbk. Alpdoğan
Alptuğ :TürkçeErkekYiğit, cesur, yürekli, savaşçı kimse.
Alpyürek :TürkçeErkekCesur, yürekli, yiğit kimse.
Alpyürük :TürkçeErkekBir yerde duramayan, hareketli, cesur, yiğit kimse.
Alsan :TürkçeErkek“San al, şanın, adın duyulsun” anlamında kullanılan bir ad.
Alsoy :Türkçe +ArapçaErkekÜnlü bir soydan gelen kimse.
Altaç :Türkçe +FarsçaErkek“Taç takın“ anlamında kullanılan bir ad.
Altan :TürkçeErkek1. Kızıl tan.
2. Hakan, sultan, padişah.
Altaner :TürkçeErkekYiğit, cesur hükümdar gibi olan kimse.
Altaş :TürkçeErkekKırmızı taş.
Altav :TürkçeErkekAltın.
Altay :TürkçeErkekYüksek dağ.
Altemür :TürkçeErkekAl renkli demir.
Alten :Türkçe +FarsçaErkekKırmızı tenli kimse.
Altın :TürkçeErkek1. Parlak sarı renkte, kolay işlenen, değerli paslanmaz maden.
2. Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altınay :TürkçeErkekÜstün nitelikli, değerli kimse.
Altınhan :TürkçeErkekÜstün nitelikli, değerli hükümdar.
Altınışık :TürkçeErkekÜstün nitelikli, değerli, aydın kimse.
Altınkılıç :TürkçeErkekÜstün nitelikli, değerli, savaşçı kimse.
Altınöz :TürkçeErkekSoyu üstün nitelikli, değerli olan kimse.
Altıntaç :Türkçe +FarsçaErkekAltın taç takınmış kadın.
Altıntop :TürkçeErkek1. Üstün nitelikli, değerli kimse.
2. Greyfurt.
Altoğan :TürkçeErkekbk. Aldoğan.
Altop :TürkçeErkek“İşte al, tombul bir çocuk“ anlamında kullanılan bir ad.
Altuğ :TürkçeErkekKırmızı tuğ.
Altun :TürkçeErkekbk. Altın
Altuna :TürkçeErkekKızıl akan Tuna nehri.
Altunay :TürkçeErkekbk. Altınay
Altunbaş :TürkçeErkekbk. Altınbaş
Altunç :TürkçeErkekKırmızı tunç.
Altunçağ :TürkçeErkekAltın çağ.
Altuner :TürkçeErkekbk. Altıner
Altunhan :TürkçeErkekbk. Altunhan
Altuntaş :TürkçeErkekbk. Altıntaş
Amaç :TürkçeErkekErişilmek istenen sonuç, maksat, gaye, hedef.
Amanullah :ArapçaErkekbk. Emanullah
Amil :ArapçaErkek1. İsteyen, emeli olan.
2. Etken, etmen, sebep, faktör.
Amir :ArapçaErkekBir işte emir verme yetkisi bulunan kimse.
Anadolu :TürkçeErkek1. “Anne, doldu!“ anlamında kullanılan bir ad.
2. Türkiye’nin Asya kıtasında bulunan topraklarına verilen ad.
Ancı :TürkçeErkekAvcı.
Ançıbay :TürkçeErkekAvcı bey.
Andaç :TürkçeErkek1. Armağan.
2. Evlat, nesil.
3. Ün, şöhret.
4. Eş, denk.
Andak :TürkçeErkekDerhâl, hemen.
Andelip :ArapçaErkekBülbül.
Andıç :TürkçeErkekbk. Andaç.
Andiç :TürkçeErkek“Ant iç, yemin et“ anlamında kullanılan bir ad.
Angı :TürkçeErkek1. Şan, şöhret, ün.
2. Hatıra, hediye, armağan.
Angıl :TürkçeErkekÜnlü, tanınmış.
Angın :TürkçeErkekTanınmış, ünlü.
Angış :TürkçeErkekAnı, hatıra.
Angıt :TürkçeErkekÖrdekgillerden, tüyleri kiremit renginde, evcilleştirilebilen bir yaban kuşu.
Anı :TürkçeErkekYaşanmış olgulardan belleğin sakladığı her türlü iz, hatıra.
Anık :TürkçeErkek1. Hazır.
2. Anı, hatıra.
3. Zayıf, cılız.
Anıl :TürkçeErkek1. Amaç, erek.
2. Yavaş, ağır.
3. Bellek, hafıza.
4. “Adın her zaman anılsın” anlamında kullanılan bir ad.
Anıt :TürkçeErkekÖnemli bir olayın veya büyük bir kişinin gelecek kuşaklarca tarih boyunca anılması için yapılan, göze çarpacak büyüklükte, sembol niteliğinde yapı.
Anlı :TürkçeErkekÜnlü, tanınmış, namlı.
Annak :TürkçeErkek1. Karşı, ön taraf.
2. Doruk, gözetleme yeri, siper.
3. Duygu.
4. Hatıra.
5. Alan, meydan
Ant :TürkçeErkek1. Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı doğrulama, yemin.
2. Kendi kendine söz verme
Apa :TürkçeErkek1. Büyük.
2. San, unvan.
Apak :TürkçeErkekTertemiz, bembeyaz.
Apakhan :TürkçeErkekTertemiz, dürüst hükümdar.
Apaydın :TürkçeErkekÇok aydınlık, çok ışıklı.
Aracı :TürkçeErkekUzlaştırıcı, anlaşma sağlayan kimse.
Arafat :ArapçaErkek1. Tanışma, buluşma yeri.
2. Hacıların Kurban Bayramı'nın arife günü toplandıkları Mekke'nin doğusundaki tepe.
Aral :TürkçeErkek1. Birbirine yakın adaların oluşturduğu topluluk, takımada.
2. Sıradağlar.
Aran :TürkçeErkek1. Kuytu, sıcak yer.
2. Yayla.
3. Düzlük, ova, kışlak.
4. Ilımlı, uyumlu, uygun.
Aras :TürkçeErkek1. Kendisininmiş gibi sahip çıkılan, bulunmuş mal.
2. Doğu Anadolu’da bir ırmak.
Arat :TürkçeErkek1. Cesaret, yüreklilik.
2. Halk.
Araz :TürkçeErkek1. Esenlik, mutluluk.
2. Sel, akıntılı su.
3. Bir tür ot.
4. Soğuk.
5. Belirti, işaret.
Arbaş :TürkçeErkekSarışın, mavi gözlü kimse.
Arbay :TürkçeErkekbk. Erbay
Arbek :TürkçeErkekbk. Erbey
Arca :TürkçeErkek1. Temiz.
2. Namuslu.
Arcan :Türkçe +FarsçaErkekÖzü saf, temiz kimse.
Arda :TürkçeErkek1. Hükümdar veya kumandan asası.
2. İşaret olarak yere dikilen çubuk.
3. Sonra gelen.
4. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu.
5. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı.
Ardahan :TürkçeErkekSonra gelen, sonraki hükümdar.
Ardemir :TürkçeErkekbk. Erdemir
Ardıç :TürkçeErkekServigillerden, güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen, yuvarlak kara yemişleri ilaç olarak kullanılan bir ağaççık.
Ardıl :TürkçeErkekBirinin ardından gelip onun yerine geçen kimse.
Arel :TürkçeErkekTemiz, dürüst kimse.
Argın :TürkçeErkekYorgun, bitkin, zayıf.
Argu :TürkçeErkekİki dağ arası, uçurum.
Arguç :TürkçeErkekGurur.
Argüden :TürkçeErkekTemiz ve dürüst olmayı amaçlayan kimse.
Argüder :TürkçeErkekbk. Argüden
Argün :TürkçeErkekTemiz, aydınlık gün.
Arhan :TürkçeErkekÜstün nitelikli, dürüst hükümdar.
Arı :TürkçeErkek1. Temiz.
2. Yabancı şeylerden arınmış, katışıksız, saf.
3. Kutsal.
4. Günahsız.
5. Çiçeklerden bal yapan böcek.
6. Çalışkan.
Arıbal :TürkçeErkekKatışıksız, temiz bal.
Arıbaş :TürkçeErkekDürüst, güvenilir kimse.
Arıboğa :TürkçeErkekÇalışkan kimse.
Arıca :TürkçeErkekTemizce, arı gibi.
Arıç :TürkçeErkekBarış.
Arıel :TürkçeErkekDürüst, temiz, namuslu.
Arığ :TürkçeErkekbk. Arık
Arıhan :TürkçeErkekDürüst, çalışkan hükümdar.
Arık :TürkçeErkek1. Temiz, saf, duru.
2. Zayıf, cılız.
3. Su yolu, ark.
4. Dere, çay.
5. Fidan dikilen yer.
Arıkal :TürkçeErkek“Temiz, doğru ve dürüst kal” anlamında kullanılan bir ad.
Arıkboğa :TürkçeErkekbk. Arıboğa
Arıkhan :TürkçeErkekTemiz, dürüst hükümdar.
Arıkiz :TürkçeErkekKendisinden sonra iyi bir ad bırakmış olan kimse.
Arıkol :TürkçeErkek“Temiz ve dürüst ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Arıkut :TürkçeErkekMutlu olmuş dürüst kimse.
Arıl :TürkçeErkek“Temizlen, arın“ anlamında kullanlıan bir ad.
Arıman :TürkçeErkekTemiz, saf, dürüst kimse.
Arın :TürkçeErkek1. Temiz, arı, saf.
2. Alın.
3. Yüz, cephe, dağların, tepelerin yüzü.
Arınç :TürkçeErkek1. Temiz, saf, arı.
2. Barış, huzur.
Arınık :TürkçeErkekTemiz, saf, berrak.
Arıpınar :TürkçeErkekBerrak akan pınar.
Arısal :TürkçeErkekArı gibi çalışkan kimse.
Arısan :TürkçeErkekTemiz, doğru tanınmış kimse.
Arısoy :TürkçeErkekTemiz ve dürüst bir soydan gelmiş olan kimse.
Arısu :TürkçeErkekBerrak akan su temiz ve dürüst olan kimse.
Arış :TürkçeErkek1. Kolun dirsekle bilek arasındaki bölümü.
2. Araba, kağnı oku.
3. Asma.
Arıtan :TürkçeErkekTemizleyen, arı duruma getiren.
Arıtaş :TürkçeErkekTemiz taş.
Arıyüz :TürkçeErkekTemiz görünüşlü kimse.
Ari :ArapçaErkek1. Özgür.
2. Çıplak, yoksun.
3. Boş.
Arif :ArapçaErkekÇok anlayışlı ve sezgili kimse.
Arik :TürkçeErkekÇabuk davranan, çevik kimse.
Arkadaş :TürkçeErkek1. Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri.
2. Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri.
Arkan :TürkçeErkek1. Temiz, arı kandan gelen.
2. Üstün, galip.
Arkın :TürkçeErkek1. Yavaş, ağır, sakin.
2. Zayıf.
3. Gelecek yıl.
Arkış :TürkçeErkek1. Elçi, haberci.
2. Kervan.
Arkun :TürkçeErkekbk. Arkın
Arkut :TürkçeErkekTemiz, uğurlu, kutlu.
Arlan :TürkçeErkek“Utanç duy” anlamında kullanılan bir ad.
Armağan :TürkçeErkek1. Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, hediye.
2. Ödül.
3. Bağış, ihsan.
Arman :TürkçeErkek1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse.
2. İstek.
3. Özlem.
Arna :TürkçeErkekAdak, adanmış.
Arol :TürkçeErkek“Arı, temiz, çalışkan ol” anlamında kullanılan bir ad.
Arpad :TürkçeErkekArpacık.
Arpağ :TürkçeErkekSihir, büyü, üfürük.
Arpak :TürkçeErkekTemiz, dürüst, güvenilir kimse.
Arpınar :TürkçeErkekbk. Arıpınar
Arsal :TürkçeErkek1. Arı gibi temiz, çalışkan.
2. Kumral.
Arsan :TürkçeErkekTemiz adlı, iyi tanınan kimse.
Arslan :TürkçeErkekbk. Aslan
Arslaner :TürkçeErkekbk. Aslaner
Arsoy :TürkçeErkekbk. Arısoy
Artaç :Türkçe +FarsçaErkekTemiz taç takınmış, güvenilir hükümdar.
Artam :TürkçeErkek1. Erdem, fazilet.
2. Değer, kıymet.
Artan :TürkçeErkek1. Yarar, fayda.
2. Üstünlük, meziyet, nitelik.
Artık :TürkçeErkek1. Erdemli, nitelikli, üstün.
2. Fazla, çok, daha çok.
Artuç :TürkçeErkekUcu sivri bir demirle donanmış, uzunca çubuk şeklinde, mızrak türünden eski bir silah.
Artuk :TürkçeErkekbk. Artık
Artun :TürkçeErkekGururlu, kendine güveni olan kimse.
Artunç :TürkçeErkekbk. Ertunç
Artut :TürkçeErkekHediye.
Aru :TürkçeErkekbk. Arı
Arukan :TürkçeErkekbk. Arıkan
Aryüz :TürkçeErkekbk. Arıyüz
Arzık :TürkçeErkekDindar, sofu
Asaf :ArapçaErkek1. Vezir.
2. Hazreti Süleyman’ın veziri.
Asal :TürkçeErkekBaşlıca, esaslı, temel.
Asalet :ArapçaErkek1. Soyluluk.
2. Bir görevi yüklenmiş olma, o görevin sahibi olma.
Asan :FarsçaErkekKolay.
Ası :TürkçeErkek1. Yarar, fayda, kazanç.
2. Yetişkin, olgun.
3. İri, gösterişli.
4. Çevik.
Asıf :ArapçaErkekŞiddetli rüzgâr, fırtına
Asım :ArapçaErkek1. Günahtan, haramdan çekinen.
2. Namuslu, iffetli.
Asil :ArapçaErkekSoylu.
Aslan :TürkçeErkek1. Kedigillerden, Afrika'da ve Asya'da yaşayan, erkekleri yeleli, yırtıcı, uzunluğu 160 cm, kuyruğu 70 cm ve ucu püsküllü, çok koyu sarı renkli güçlü bir memeli türü.
2. Gürbüz, yiğit adam.
Aslaner :TürkçeErkekAslan gibi yürekli ve cesaretli olan kimse.
Aslanhan :TürkçeErkekAslan gibi yürekli ve cesaretli olan hükümdar.
Aslıbey :Arapça +TürkçeErkekBey soyundan gelen.
Aslıhan :TürkçeErkekHan soyundan gelen.
Asri :ArapçaErkekÇağcıl, çağdaş.
Asu :TürkçeErkekYaramaz, haşarı çocuk.
Asutay :TürkçeErkekHırçın tay.
Aşan :TürkçeErkekGüçlükleri ve engelleri yenen kimse.
Aşcır :TürkçeErkekGüçlükleri, engelleri yenen kimse.
Âşık :ArapçaErkekTutkun, vurgun, sevdalı.
Aşır :ArapçaErkekbk. Aşir
Aşir :ArapçaErkek1. Bir dinî tören sırasında veya cemaatle namaz kılınıp dua edildikten sonra okunan Kur'an ayetleri.
2. On sayısı.
3. On gün.
Aşkan :TürkçeErkek1. Kula donlu at.
2. İşaret, im.
3. Renk, beniz.
Aşkın :TürkçeErkek1. Belli bir süreyi aşmış, ötesine geçmiş.
2. Benzerlerinden üstün.
3. Çok, fazla.
Aşkınay :TürkçeErkekBenzerlerinden üstün olan.
Aşkıner :TürkçeErkekBenzerlerinden üstün olan kimse.
Ata :TürkçeErkek1. Baba.
2. Dedelerden ve büyük babalardan her biri.
3. Kişinin geçmişte yaşamış olan büyükleri.
Atâ :ArapçaErkekBağış, ihsan.
Ataan :TürkçeErkek“Atalarını an, hatırla“ anlamında kullanılan bir ad.
Atabay :TürkçeErkekZengin, saygın kimse.
Atabek :TürkçeErkekSelçuklularda şehzadelerin eğitimiyle görevli kimse, lala.
Atabey :TürkçeErkekbk. Atabek.
Atabörü :TürkçeErkekAtası cesur ve yiğit olan kimse.
Atacan :Türkçe +FarsçaErkek“Sevgili baba“ anlamında kullanılan bir ad.
Ataç :TürkçeErkek1. Atalardan gelen, atalarla ilgili olan.
2. Büyüklük gösteren çocuk.
Atadan :TürkçeErkekAtalardan gelen.
Ataergin :TürkçeErkekAtalardan ulaşan.
Atagün :TürkçeErkekAtaların aydınlığı.
Atahan :TürkçeErkekHükümdar olan ata.
Atak :TürkçeErkek1. Dışa dönük, canlı, girişken.
2. Eli açık, cömert.
3. Atıcı, nişancı.
Ataker :TürkçeErkek1. Dışa dönük, canlı, girişken kimse.
2. Eli açık, cömert kimse.
3. Atıcı, nişancı kimse.
Atakul :TürkçeErkekAtalarını gerçekten seven kimse.
Atakut :TürkçeErkekAtaları kutlu olan kimse.
Atalan :TürkçeErkekAt sahibi olan kimse.
Atalay :TürkçeErkekÜnlü, namlı, şöhretli kimse.
Ataman :TürkçeErkekAta kişi, başkan, önder.
Atambay :TürkçeErkek“Atam beydir“ anlamında kullanılan bir ad.
Atamer :TürkçeErkek“Atam yiğittir“ anlamında kullanılan bir ad.
Atamtürk :TürkçeErkek“Atam Türk'tür“ analamında kullanılan bir ad.
Ataner :TürkçeErkek“Atan yiğittir“ anlamında kullanılan bir ad.
Atanur :Türkçe +FarsçaErkekAtası aydın, bilge olan kimse.
Ataol :TürkçeErkek“Yüce bir insan ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Ataöv :TürkçeErkek“Atalarını öv“ anlamında kullanılan bir ad.
Atasagun :TürkçeErkekHekim, doktor.
Atasan :TürkçeErkekAtaları gibi ünlü olan kimse.
Atasay :TürkçeErkek“Atalarına saygı göster“ anlamında kullanılan bir ad.
Atasev :TürkçeErkek“Atalarını sev“ anlamında kullanılan bir ad.
Ataseven :TürkçeErkekAtalarını seven kimse.
Atasever :TürkçeErkekbk. Ataseven
Atasevin :TürkçeErkek“Atalarınını seviniz“ anlamında kullanılan bir ad.
Atasoy :TürkçeErkekAtaları gibi soylu olan kimse.
Atasü :TürkçeErkekAtaları asker olan kimse.
Atatöre :TürkçeErkekAtalardan gelen töre.
Atatuğ :TürkçeErkekAtalarının tuğunu takmış olan kimse.
Atatüre :TürkçeErkekbk. Atatöre
Atatürk :TürkçeErkek1. Türklerin atası.
2. Büyük kurtarıcı Gazi Mustafa Kemal Paşa'ya 1934 yılında yasayla verilmiş soyadı.
Ataullah :ArapçaErkekAllah’ın bağışı, ihsanı.
Ataün :TürkçeErkekAta-ün.
Atay :TürkçeErkekBilinen, tanınmış kimse.
Ateş :FarsçaErkek1. Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık.
2. Coşkunluk.
Atfi :ArapçaErkekŞefkatle, iyilikseverlikle ilgili.
Atgun :TürkçeErkek1. Yorgun, bitkin.
2. Yavaş.
3. Gizli, saklı.
4. Yaban armudu.
5. Yırtıcı hayvan.
Atıf :ArapçaErkek1. Eğilen, meyleden.
2. Bağlayan.
3. Şefkatli, sevecen
Atıl :TürkçeErkek“Girişken ol, ilerlemek için çaba göster, hızla ilerle, atılgan ol” anlamlarında kullanılan bir ad.
Atılay :TürkçeErkekbk. Atalay
Atılgan :TürkçeErkek1. Çekinip korkmadan kendini tehlike veya güçlüklere atan kimse.
2. Girişken.
Atız :TürkçeErkekİki dere arasındaki su geçecek set.
Atik :ArapçaErkek1. Eski.
2. Özgür, hür.
3. Asil, soylu.
Atila :TürkçeErkekbk. Attila
Atlan :TürkçeErkek1. Ün, nam, şöhret.
2. Değer, önem.
Atlı :TürkçeErkek1. Atı olan.
2. Ünlü, tanınmış.
Atlığ :TürkçeErkekÜnlü, tanınmış, adlı.
Atlıhan :TürkçeErkek1. Atı olan hükümdar.
2. Ünlü hükümdar.
Atmaca :TürkçeErkekKartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük yırtıcı bir kuş.
Atom :Fr.Erkek1. Birkaç türü birleşince çeşitli kimyasal bileşikleri, bir tek türü ise bir kimyasal ögeyi oluşturan parçacık.
2. Eski Yunan filozoflarına göre, gerçeğin son, artık bölünemez, bozulamaz diye tasarlanan temel ögeleri.
Attilâ :TürkçeErkek1. Ünlü.
2. Babacık.
3. Büyük Hun İmparatorunun adı.
Atuf :ArapçaErkekBirine sevgisi olan, sevgi duyan.
Avar :TürkçeErkek1. Direnen, karşı koyan.
2. VII.yüzyılın sonuna değin Orta Avrupa’da yaşamış bir Türk boyu.
Avcı :ErkekAvlanmayı seven, avı iş edinen kimse.
Avhan :TürkçeErkekAvı seven hükümdar.
Avkan :TürkçeErkek1. Uzak.
2. Suyun toplandığı yer.
Avni :ArapçaErkekYardım ve yardımcılıkla ilgili.
Avşar :TürkçeErkekbk. Afşar.
Avunç :TürkçeErkekAvunma, teselli.
Ay :TürkçeErkek1. Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer.
2. Yılın on iki bölümünden her biri.
3. Güzel, parlak, nurlu.
Ayalp :TürkçeErkekAy kadar parlak ve güzel yiğit.
Ayaltın :TürkçeErkekAy ve altın gibi parlak olan.
Ayanç :TürkçeErkekSaygı.
Ayas :TürkçeErkekbk. Ayaz
Ayata :TürkçeErkek“Ey baba!“ anlamında kullanılan bir ad.
Ayataç :TürkçeErkek“Ey büyüklenen sevimliçocuk1“ anlamında kullanılan bir ad.
Ayaydın :TürkçeErkekAy ışığı, ay aydınlığı.
Ayaz :TürkçeErkek1. Duru ve sakin havada çıkan kuru soğuk.
2. Açık, bulutsuz hava.
3. Aydınlık, ışık.
4. Mehtap.
Aybar :TürkçeErkekGösterişli, heybetli, görkemli.
Aybars :TürkçeErkek1. Ay gibi güzel ve temiz pars.
2. Hun İmparatoru Attila'nın amcası.
Aybaş :TürkçeErkek“Ey lider, önder!“ anlamında kullanılan bir ad.
Aybay :TürkçeErkek“Ey bey!“ anlamında kullanılan bir ad.
Aybek :TürkçeErkek1. Ay gibi güzel ve yakışıklı olan bey.
2. Hindistan’daki Türk Memlûkleri Devletinin kurucusu. (Ö. 1210).
Ayberk :TürkçeErkek“Ey güçlü kimse“ anlamında kullanılan bir ad.
Aybey :TürkçeErkekAy gibi güzel olan yakışıklı bey.
Aybora :TürkçeErkek“Ey fırtına gibi olan!“ anlamında kullanılan bir ad.
Aycan :Türkçe +FarsçaErkek“Ey sevgili“ anlamında kullanılan bir ad.
Aycıl :TürkçeErkekAy gibi, ayla ilgili.
Aycihan :Türkçe +FarsçaErkekDünyayı aydınlatan ay.
Ayçetin :TürkçeErkek“Ey anlaşılması güç kimse!“ anlamında kullanılan bir ad. kullanılan
Aydar :TürkçeErkekÇocuğun ensesindeki saçlar, perçem.
Aydemir :TürkçeErkekAy gibi ışıklı, temiz, demir gibi güçlü kimse.
Aydeniz :TürkçeErkekAy gibi güzel, deniz gibi coşkulu olan.
Aydın :TürkçeErkek1. Işıklı, pırıltılı, aydınlık.
2. Açık, kolay anlaşılır.
3. Öğrenimi, bilgisi ve görgüsü olan, ileri düşünceli kimse.
4. Umut veren.
5. Mehtap.
Aydınalp :TürkçeErkekİleri düşünceli yiğit.
Aydınay :TürkçeErkekAydan daha güzel ve parlak olan.
Aydınbay :TürkçeErkekİleri görüşlü kimse.
Aydınbey :TürkçeErkekİleri görüşlü bey.
Aydınel :TürkçeErkekEli açık, cömert olan kimse.
Aydınol :TürkçeErkek“İleri görüşlü ol“ anlamında kullanılan bir ad.
Aydıntan :TürkçeErkekSabahın aydınlığı gibi parlak olan.
Aydıntuğ :TürkçeErkekBaşına parlak bir tuğ takmış olan kimse.
Aydınyol :TürkçeErkekYolu aydınlık olan kimse.
Aydinç :TürkçeErkekAy gibi dinç olan.
Aydoğan :TürkçeErkekAy gibi doğan.
Aydoğmuş :TürkçeErkekAy gibi doğmuş olan.
Aydolun :TürkçeErkekDolunay, mehtap.
Aydonat :TürkçeErkekAy gibi güzelliklerle donanmış olan.
Ayet :ArapçaErkek1. Kur'an surelerini oluşturan kısımlardan her biri.
2. Belirti, nişan.
Ayetullah :ArapçaErkekAllah'ın ayetleri.
Aygut :TürkçeErkekKarşılık, mükâfat.
Aygutalp :TürkçeErkekHer şeye karşılık veren yiğit.
Aygün :TürkçeErkekAy gibi güzel, güneş gibi parlak olan.
Aygüner :TürkçeErkekAy gibi güzel, güneş gibi parlak olan kimse.
Ayhan :TürkçeErkek“Ey hükümdar!“ anlamında kullanılan bir ad.
Ayık :TürkçeErkek1. Anlayışlı, uyanık.
2. Sarhoşluğu ve baygınlığı geçmiş olan.
Aykaç :TürkçeErkek1. Söyleyen, konuşan.
2. Akıl veren.
3. Ozan, şair.
Aykal :TürkçeErkek“Ay gibi parlak ve ışıklı kal“ anlamında kullanılan bir ad.
Aykan :TürkçeErkekParlak soylu, soyu sopu temiz.
Aykın :TürkçeErkekÇok konuşan.
Aykul :TürkçeErkek“Ey kul!“ anlamında kullanılan bir ad.
Aykurt :TürkçeErkek“Ey kurt gibi olan!“ anlamında kullanılan bir ad.
Aykut :TürkçeErkekKutlu, uğurlu ay.
Aykutalp :TürkçeErkekAy gibi uğurlu olan yiğit.
Aykutlu :TürkçeErkekAy gibi kutlu olan.
Aylan :TürkçeErkekAçıklık, alan, meydan.
Ayman :TürkçeErkekAy gibi ışıklı, güzel kimse.
Aymete :TürkçeErkekAy ve mete.
Aymutlu :TürkçeErkekAy gibi mutlu olan.
Ayni :ArapçaErkekGözle ilgili olan.
Aypar :TürkçeErkekbk. Aybar
Aypars :TürkçeErkekbk. Aybars
Aypolat :TürkçeErkekAy gibi güzel, çelik gibi güçlü olan.
Ayral :TürkçeErkekBenzerlerinden farklı olan.
Ayrıl :TürkçeErkekİki yolun ayrıldığı yer, yol kavşağı.
Aysal :TürkçeErkekAy gibi, aya benzeyen.
Aysan :TürkçeErkekAy gibi parlak, ışıklı, temiz tanınmış adı olan.
Aysev :TürkçeErkek“Ay gibi güzel ve parlak olanları sev“ anlamında kullanılan bir ad.
Aysever :TürkçeErkek“Ay gibi güzel ve parlak olanları seven“ anlamında kullanılan bir ad.
Aysevin :TürkçeErkek“Ay gibi güzel olaları sevin“ anlamında kullanılan bir ad.
Aysın :TürkçeErkek“Sen aysın, ay kadar güzelsin” anlamında kullanılan bir ad.
Aysoy :TürkçeErkekAy gibi temiz soylu olan.
Aysu :TürkçeErkekAy gibi parlak, su gibi berrak olan.
Aysun :TürkçeErkekUysal.
Aysunar :TürkçeErkekAy gibi olan güzelliğini gösteren.
Aysungur :TürkçeErkek“Ey soğukkanlı kimse!“ anlamında kullanılan bir ad.
Aysü :TürkçeErkek“Ey asker!“ anlamında kullanılan bir ad.
Ayşan :Türkçe +ArapçaErkekAy gibi şanlı, görkemli, parlak olan.
Aytaç :Türkçe +ArapçaErkekAy gibi parlak taç takmış olan.
Aytan :TürkçeErkekAy aydınlığı.
Aytar :TürkçeErkekHaberci, haber veren.
Aytek :TürkçeErkekAy gibi tek, biricik, eşsiz.
Aytekin :TürkçeErkekAy gibi tek ve uğurlu olan.
Aytemiz :TürkçeErkekAy gibi saf ve temiz olan.
Aytemur :TürkçeErkekbk. Aydemir
Aytış :TürkçeErkekKonuşma, söyleyiş.
Aytigin :TürkçeErkekAy gibi güzel ve parlak olan.
Aytok :TürkçeErkek“Ey doymuş!“ anlamında kullanılan bir ad.
Aytolun :TürkçeErkekDolunay, ayın on dördü.
Aytöre :TürkçeErkekİyi töre, aydınlık getiren töre.
Aytuğ :TürkçeErkekAy gibi tuğ.
Aytuna :TürkçeErkekAy gibi gösterişli, görkemli olan.
Aytunca :TürkçeErkekAy ve tunca.
Aytunç :TürkçeErkekAy gibi parlak, tunç gibi dayanıklı olan.
Aytunga :TürkçeErkek“Ey kahraman, yiğit!“ anlamında kullanılan bir ad.
Aytün :TürkçeErkekAy ve gece.
Aytürk :TürkçeErkek1. Ay gibi güzel olan.
2. “Ey Türk!“ anlamında kullanılan bir ad.
Ayün :TürkçeErkekAy gibi ünlü olan.
Ayvaz :TürkçeErkek1. Koca, eş.
2. Güzel, yakışıklı.
3. Saçsız, kel.
4. Sağır.
5. Kaba.
6. Osmanlılar zamanında büyük konaklarda mutfak işlerini gören uşak.
Ayverdi :TürkçeErkek“Çevresine ışık saçtı, yararlı oldu“ anlamında kullanılan bir ad.
Ayyarkın :TürkçeErkekAy ve güneş ışığı.
Ayyaruk :TürkçeErkekAy ışığı.
Ayyıldız :TürkçeErkekAy ve yıldız.
Ayyüce :TürkçeErkekAy gibi parlak ve ulu olan.
Azadi :FarsçaErkekÖzgürlük, serbestlik
Azam :ArapçaErkekBüyük, çok büyük.
Azamet :ArapçaErkekBüyüklük, ululuk.
Azamettin :ArapçaErkekDinin azameti, ululuğu.
Azat :FarsçaErkekKurtulmuş, serbest, özgür.
Azer :FarsçaErkek1. Ateş.
2. Hz. İbrahim’in babasının adı.
Azim :ArapçaErkekBüyük, ulu.
Âzim :ArapçaErkekKararlı, azmeden.
Aziz :ArapçaErkek1. Ermiş, eren.
2. Sevgide üstün tutulan.
Azmi :ArapçaErkek1. Azimli, kararlı.
2. Sözünde duran.
Azmun :FarsçaErkekDeneme, sınama.
Aznavur :GürcüceErkek1. Yiğit, kahraman.
2. Ele avuca sığmayan.
3. Sinirli, sert, korku veren iri yarı kimse.
Azrak :TürkçeErkekAz bulunur, nadir.

Derneğimiz
Mekke Canlı Yayın
Medine Canlı Yayın
Eserlerimiz
İlahiler
Sure ve Namaz
Namaz Kılmayı Öğreniyorum
Tecvid Dersleri
SON EKLENENLER
GÜNÜN AYETİ
... O’ndan başka hiçbir ilâh yoktur. O, diriltir ve öldürür.  O hâlde, Allah’a ve O’nun sözlerine inanan Resûlüne, o ümmî peygambere iman edin ve ona uyun ki doğru yolu bulasınız.”( A’RÂF - 158   )
ÖZLÜ SÖZLER
  • Ezeli ervahta nur-u Muhammedi ile beraber olmaya halvetilik denir.
  • Adem "ben hata yaptım beni bağışla " dedi, İblis ise" beni sen azdırdın" dedi ya sen!... sen ne diyorsun?
  • Edep, söz dinlemek ve gönle sahip olmaktır.
  • Güzelliğin zekatı iffet ve edeptir. (Hz. Ali)
  • Zeynel Abidin oğlu Muhammed Bakır'a "Ey oğul, fasıklarla cimrilerle yalancılarla sıla-i rahimi terk edenlerle arkadaşlık etme." diye buyurmuştur.
  • Kemalatın bir ölçüsü de halden şikayet etmemektir.
  • En güzel keramet gönlü masivadan arındırmaktır.
  • Alem-i Berzah insanın kendisidir.
  • Zahir ve batının karşılığı aşk-ı sübhandır.
  • Mutaşabih ayetler ledünidir.
NAMAZ VAKİTLERİ