| İsim | Kökeni | Cinsiyet | Anlamı |
|---|
| Alat : | Türkçe | Erkek | 1. Acele, çabuk.
2. Bir tür çam ağacı. |
| Ağar : | Türkçe | Erkek | 1. Ağır, yavaş.
2. Sadık, doğru sözlü.
3. Yükselir, yücelir. |
| Ağca : | Türkçe | Erkek | 1. Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz.
2. Temiz, lekesiz.
3. Alaca.
4. Pamuk ipliğinden dokunmuş çul. |
| Akça : | Türkçe | Erkek | 1. Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz.
2. Temiz, lekesiz.
3. Alaca.
4. Para. |
| Akçalı : | Türkçe | Erkek | 1. Akçası olan, varlıklı, zengin.
2. Dalları yassı olan bir çeşit çalı. |
| Akal : | Türkçe | Erkek | 1. Akmak ve almak fillerinin emir biçimlerinin yan yana gelmesiyle oluşmuş bir ad.
2. Beyaz anlamındaki ak ile kırmızı anlamındaki al sözlerinden oluşmuş bir ad. |
| Alaz : | Türkçe | Erkek | 1. Alev.
2. Ağaçsız, açıklık yerler.
3. Gösteriş, haşmet. |
| Anıl : | Türkçe | Erkek | 1. Amaç, erek.
2. Yavaş, ağır.
3. Bellek, hafıza.
4. “Adın her zaman anılsın” anlamında kullanılan bir ad. |
| Aca : | Türkçe | Erkek | 1. Amca.
2. Abla.
3. Anneanne, nine.
4. Güçlü kuvvetli, başladığı işi bitiren.
5. Büyük.
6. Derelerin içinde yetişen, basit yapraklı, kırmızı çiçekli, güzel kokulu bir çalı. |
| Ayık : | Türkçe | Erkek | 1. Anlayışlı, uyanık.
2. Sarhoşluğu ve baygınlığı geçmiş olan. |
| Arsal : | Türkçe | Erkek | 1. Arı gibi temiz, çalışkan.
2. Kumral. |
| Ahi : | Arapça | Erkek | 1. Arkadaş, dost.
2. Erkek kardeş.
3. Ahilik ocağından olan kimse.
4. Cömert, eliaçık. |
| Andaç : | Türkçe | Erkek | 1. Armağan.
2. Evlat, nesil.
3. Ün, şöhret.
4. Eş, denk. |
| Abbas : | Arapça | Erkek | 1. Aslan.
2. Sert, çatık kaşlı kimse. |
| Ataç : | Türkçe | Erkek | 1. Atalardan gelen, atalarla ilgili olan.
2. Büyüklük gösteren çocuk. |
| Azer : | Farsça | Erkek | 1. Ateş.
2. Hz. İbrahim’in babasının adı. |
| Atlıhan : | Türkçe | Erkek | 1. Atı olan hükümdar.
2. Ünlü hükümdar. |
| Atlı : | Türkçe | Erkek | 1. Atı olan.
2. Ünlü, tanınmış. |
| Aytürk : | Türkçe | Erkek | 1. Ay gibi güzel olan.
2. “Ey Türk!“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aybars : | Türkçe | Erkek | 1. Ay gibi güzel ve temiz pars.
2. Hun İmparatoru Attila'nın amcası. |
| Aybek : | Türkçe | Erkek | 1. Ay gibi güzel ve yakışıklı olan bey.
2. Hindistan’daki Türk Memlûkleri Devletinin kurucusu. (Ö. 1210). |
| Akşın : | Türkçe | Erkek | 1. Az beyaz, beyazımsı.
2. Kıllarında ve gözlerinde bazen de derisinde doğuştan boya maddesi bulunmadığı için her yanı beyaz olan hayvan veya insan. |
| Azmi : | Arapça | Erkek | 1. Azimli, kararlı.
2. Sözünde duran. |
| Ata : | Türkçe | Erkek | 1. Baba.
2. Dedelerden ve büyük babalardan her biri.
3. Kişinin geçmişte yaşamış olan büyükleri. |
| Aktar : | Arapça | Erkek | 1. Baharat veya güzel kokular satan kimse veya dükkân.
2. İğne, iplik, baharat, zarf, kâğıt, tütün vb. satılan dükkân.
3. Damlalar. |
| Alem : | Arapça | Erkek | 1. Bayrak, sancak.
2. Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs. |
| Abay : | Türkçe | Erkek | 1. Beceri.
2. Seziş, anlayış.
3. Büyük erkek kardeş. |
| Aşkın : | Türkçe | Erkek | 1. Belli bir süreyi aşmış, ötesine geçmiş.
2. Benzerlerinden üstün.
3. Çok, fazla. |
| Akkın : | Türkçe | Erkek | 1. Beyaz kılıç kabı.
2. İstekli, gönüllü, tutkun.
3. Akan su.
4. Açık, düzgün, pürüzsüz.
5. Az eğimli, düzgün, engebesiz yol veya toprak.
6. Kolaylıkla yapılan, çabuk ilerleyen, akıcı iş.
7. Yolunda, yoluna girmiş, olurunda iş. |
| Akçal : | Türkçe | Erkek | 1. Beyazımsı, beyaza çalan.
2. İhtiyar. |
| Akçıl : | Türkçe | Erkek | 1. Beyazımsı.
2. Rengini atmış, ağarmış, soluk, solgun. |
| Aşir : | Arapça | Erkek | 1. Bir dinî tören sırasında veya cemaatle namaz kılınıp dua edildikten sonra okunan Kur'an ayetleri.
2. On sayısı.
3. On gün. |
| Aday : | Türkçe | Erkek | 1. Bir görev, bir iş için kendini ileri süren veya başkaları tarafından ileri sürülen kimse.
2. Bir iş için yetiştirilmekte, eğitilmekte olan kimse, namzet. |
| Akan : | Türkçe | Erkek | 1. Bir yerden bir yere doğru akan, giden.
2. Çeşme, pınar. |
| Aral : | Türkçe | Erkek | 1. Birbirine yakın adaların oluşturduğu topluluk, takımada.
2. Sıradağlar. |
| Arkadaş : | Türkçe | Erkek | 1. Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri.
2. Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri. |
| Armağan : | Türkçe | Erkek | 1. Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, hediye.
2. Ödül.
3. Bağış, ihsan. |
| Alaca : | Türkçe | Erkek | 1. Birkaç rengin karışımından oluşan renk.
2. Birkaç renkli iplikten yapılmış dokuma.
3. Ağaçta ilk olgunlaşan meyve. |
| Atom : | Fr. | Erkek | 1. Birkaç türü birleşince çeşitli kimyasal bileşikleri, bir tek türü ise bir kimyasal ögeyi oluşturan parçacık.
2. Eski Yunan filozoflarına göre, gerçeğin son, artık bölünemez, bozulamaz diye tasarlanan temel ögeleri. |
| Akbulut : | Türkçe | Erkek | 1. Bulutlu havalardaki bunaltıcı sıcaklık.
2. Pamuk bulutları. |
| Aka : | Türkçe | Erkek | 1. Büyük kardeş, ağabey.
2. Baba.
3. Saygıdeğer kişi.
4. Kabadayı.
5. Akan dam. |
| Apa : | Türkçe | Erkek | 1. Büyük.
2. San, unvan. |
| Atılgan : | Türkçe | Erkek | 1. Çekinip korkmadan kendini tehlike veya güçlüklere atan kimse.
2. Girişken. |
| Arat : | Türkçe | Erkek | 1. Cesaret, yüreklilik.
2. Halk. |
| Abraş : | Arapça | Erkek | 1. Çilli, çopur yüzlü, sarı saçlı, açık renkli gözlü adam.
2. Doru at.
3. Alaca bulaca, karışık renkli.
4. Tedirgin edici, obur.
5. Çarpık, eğri. |
| Âdem : | Arapça | Erkek | 1. Dinî inançlara göre ilk yaratılan insan ve ilk peygamber.
2. İnsan, insanoğlu.
3. İnsanda bulunması gereken olumlu özelliklere sahip olan kimse. |
| Avar : | Türkçe | Erkek | 1. Direnen, karşı koyan.
2. VII.yüzyılın sonuna değin Orta Avrupa’da yaşamış bir Türk boyu. |
| Ataker : | Türkçe | Erkek | 1. Dışa dönük, canlı, girişken kimse.
2. Eli açık, cömert kimse.
3. Atıcı, nişancı kimse. |
| Atak : | Türkçe | Erkek | 1. Dışa dönük, canlı, girişken.
2. Eli açık, cömert.
3. Atıcı, nişancı. |
| Akel : | Türkçe | Erkek | 1. Doğru, dürüst işler yapan kimse.
2. Eli uğurlu olan kimse. |
| Adil : | Arapça | Erkek | 1. Doğruluktan ayrılmayan kimse.
2. Adaletli.
3. Hakka uygun, haklı. |
| Acunalan : | Türkçe | Erkek | 1. Dünya genişliğinde,dünyayı kapsayan.
2. Dünyayı eline geçiren. |
| Acun : | Türkçe | Erkek | 1. Dünya.
2. Varlık. |
| Ayaz : | Türkçe | Erkek | 1. Duru ve sakin havada çıkan kuru soğuk.
2. Açık, bulutsuz hava.
3. Aydınlık, ışık.
4. Mehtap. |
| Arman : | Türkçe | Erkek | 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse.
2. İstek.
3. Özlem. |
| Akbek : | Türkçe | Erkek | 1. Dürüst, namuslu bey.
2. Dürüst ve namuslu olan saygın, zengin kişi. |
| Akın : | Türkçe | Erkek | 1. Düşman topraklarına tedirgin etme, yıldırma, çapul gibi amaçlarla toplu olarak yapılan baskın.
2. Kalabalık bir şeyin arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olması. |
| Alan : | Türkçe | Erkek | 1. Düz, açık ve geniş yer, meydan, saha.
2. Orman içinde düz ve ağaçsız yer.
3. Ülke alan, fetheden, fatih. |
| Atıf : | Arapça | Erkek | 1. Eğilen, meyleden.
2. Bağlayan.
3. Şefkatli, sevecen |
| Arkış : | Türkçe | Erkek | 1. Elçi, haberci.
2. Kervan. |
| Artam : | Türkçe | Erkek | 1. Erdem, fazilet.
2. Değer, kıymet. |
| Artık : | Türkçe | Erkek | 1. Erdemli, nitelikli, üstün.
2. Fazla, çok, daha çok. |
| Adar : | Türkçe | Erkek | 1. Erginlik, olgunluk.
2. Süre, zaman.
3. Arkadaş, taraftar, omuzdaş, yandaş.
4. Mart ayı. |
| Aziz : | Arapça | Erkek | 1. Ermiş, eren.
2. Sevgide üstün tutulan. |
| Araz : | Türkçe | Erkek | 1. Esenlik, mutluluk.
2. Sel, akıntılı su.
3. Bir tür ot.
4. Soğuk.
5. Belirti, işaret. |
| Aksungur : | Türkçe | Erkek | 1. Eski Türk büyüklerine verilen san.
2. Kartalgillerden bir doğan türü, akdoğan. |
| Atik : | Arapça | Erkek | 1. Eski.
2. Özgür, hür.
3. Asil, soylu. |
| Abdal : | Arapça | Erkek | 1. Gezgin derviş.
2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse. |
| Algın : | Türkçe | Erkek | 1. Güçlü, iyi, güzel, sıcakkanlı, sevimli.
2. Sevdalı, âşık, vurgun.
3. Hızlı akan su.
4. Cılız, zayıf. |
| Asım : | Arapça | Erkek | 1. Günahtan, haramdan çekinen.
2. Namuslu, iffetli. |
| Akhun : | Türkçe | Erkek | 1. Güzel koku veren bir bitki, papatya.
2. Batı hunu. |
| Anık : | Türkçe | Erkek | 1. Hazır.
2. Anı, hatıra.
3. Zayıf, cılız. |
| Alay : | Türkçe | Erkek | 1. Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluk.
2. Genellikle üç tabur ve bunlara bağlı birliklerden oluşan asker topluluğu. |
| Adıbelli : | Türkçe | Erkek | 1. Herkesçe bilinen, tanınan kimse.
2. Soyu temiz, tanınmış soydan gelen. |
| Arda : | Türkçe | Erkek | 1. Hükümdar veya kumandan asası.
2. İşaret olarak yere dikilen çubuk.
3. Sonra gelen.
4. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu.
5. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı. |
| Adam : | Arapça | Erkek | 1. İnsan.
2. Erkek kişi.
3. İyi yetişmiş, değerli kimse.
4. İyi huylu, güvenilir kimse.
5. Birinin yanında ve işinde bulunan kimse.
6. Birinin sözünü dinleyen, nazını çeken kimse, kayırıcı.
7. Bir alanda derin bilgisi olan veya bir alanı benimseyen.
8. Birinin yararlandığı, kullandığı kimse. |
| Aydın : | Türkçe | Erkek | 1. Işıklı, pırıltılı, aydınlık.
2. Açık, kolay anlaşılır.
3. Öğrenimi, bilgisi ve görgüsü olan, ileri düşünceli kimse.
4. Umut veren.
5. Mehtap. |
| Amil : | Arapça | Erkek | 1. İsteyen, emeli olan.
2. Etken, etmen, sebep, faktör. |
| Abuşka : | Türkçe | Erkek | 1. Kadının kocası, eş.
2. Yaşlı, sözü dinlenen kimse. |
| Ala : | Türkçe | Erkek | 1. Karışık renkli, çok renkli, alaca.
2. Açık kestane renginde olan, ela.
3. Kekliğin boynundaki siyah halka.
4. Benekli.
5. Tam olgunlaşmamış. |
| Annak : | Türkçe | Erkek | 1. Karşı, ön taraf.
2. Doruk, gözetleme yeri, siper.
3. Duygu.
4. Hatıra.
5. Alan, meydan |
| Aksu : | Türkçe | Erkek | 1. Kayalardan sızan tatlı ve berrak su.
2. Gözdeki billur cismin saydamlığını yitirerek ağarmasından ileri gelen körlük. |
| Aslan : | Türkçe | Erkek | 1. Kedigillerden, Afrika'da ve Asya'da yaşayan, erkekleri yeleli, yırtıcı, uzunluğu 160 cm, kuyruğu 70 cm ve ucu püsküllü, çok koyu sarı renkli güçlü bir memeli türü.
2. Gürbüz, yiğit adam. |
| Aras : | Türkçe | Erkek | 1. Kendisininmiş gibi sahip çıkılan, bulunmuş mal.
2. Doğu Anadolu’da bir ırmak. |
| Ağa : | Türkçe | Erkek | 1. Kırlık kesimde geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse.
2. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen san.
3. Ağabey, büyük kardeş.
4. Yardım eden, cömert kimse.
5. Okuryazar olmayan yaşlıca kişilerin adlarıyla birlikte kullanılan san.
6. Osmanlı İmparatorluğu´nda bazı kuruluşları başında bulunanlara verilen resmî san. |
| Altan : | Türkçe | Erkek | 1. Kızıl tan.
2. Hakan, sultan, padişah. |
| Ayvaz : | Türkçe | Erkek | 1. Koca, eş.
2. Güzel, yakışıklı.
3. Saçsız, kel.
4. Sağır.
5. Kaba.
6. Osmanlılar zamanında büyük konaklarda mutfak işlerini gören uşak. |
| Arış : | Türkçe | Erkek | 1. Kolun dirsekle bilek arasındaki bölümü.
2. Araba, kağnı oku.
3. Asma. |
| Akarca : | Türkçe | Erkek | 1. Küçük akarsu.
2. Kaplıca.
3. Sürekli işleyen çıban.
4. Kemik veremi. |
| Aşkan : | Türkçe | Erkek | 1. Kula donlu at.
2. İşaret, im.
3. Renk, beniz. |
| Ayet : | Arapça | Erkek | 1. Kur'an surelerini oluşturan kısımlardan her biri.
2. Belirti, nişan. |
| Akşit : | Türkçe | Erkek | 1. Kutlu, uğurlu.
2. Nur, aydınlık. |
| Acar : | Türkçe | Erkek | 1. Kuvvetli, güçlü, dinç.
2. Çevik, atılgan, kabına sığmaz.
3. Gözü pek, yiğit, cesur, kabadayı, yılmaz,
4. Hoş, sevimli yüzlü (kimse).
5. Yeni.
6. Taze.
7. Şişman, etli, semiz.
8. Çalışkan, becerikli.
9. Açıkgöz, zeki. 10. Çapkın. 11. Bir çeşit zehirli ot. |
| Aran : | Türkçe | Erkek | 1. Kuytu, sıcak yer.
2. Yayla.
3. Düzlük, ova, kışlak.
4. Ilımlı, uyumlu, uygun. |
| Abır : | Türkçe | Erkek | 1. Namus, şeref, haysiyet.
2. Utanma, hicap, hayâ. |
| Afşar : | Türkçe | Erkek | 1. Oğuz Türklerinin 24 boyundan biri.
2. Çabuk iş gören, çevik, atılgan.
3. Uyumlu, yumuşak başlı.
4. Bir şeyin zıddı, aksi. |
| Ari : | Arapça | Erkek | 1. Özgür.
2. Çıplak, yoksun.
3. Boş. |
| Altın : | Türkçe | Erkek | 1. Parlak sarı renkte, kolay işlenen, değerli paslanmaz maden.
2. Üstün nitelikli, değerli kimse. |
| Aktı : | Türkçe | Erkek | 1. Saf, masum.
2. El emeği. |
| Angı : | Türkçe | Erkek | 1. Şan, şöhret, ün.
2. Hatıra, hediye, armağan. |
| Alkın : | Türkçe | Erkek | 1. Sevdalı, âşık, vurgun.
2. Fakir, zayıf. |
| Algu : | Türkçe | Erkek | 1. Silah.
2. Hep, bütün, hepsi.
3. Topluluk. |
| Akip : | Arapça | Erkek | 1. Son peygamber, Hazreti Muhammed.
2. Bir diğerinin arkasından gelen. |
| Aykaç : | Türkçe | Erkek | 1. Söyleyen, konuşan.
2. Akıl veren.
3. Ozan, şair. |
| Asalet : | Arapça | Erkek | 1. Soyluluk.
2. Bir görevi yüklenmiş olma, o görevin sahibi olma. |
| Aklan : | Türkçe | Erkek | 1. Sularını bir denize veya göle gönderen bölge.
2. Bir dağ sırasının yamaçlarından her biri. |
| Arafat : | Arapça | Erkek | 1. Tanışma, buluşma yeri.
2. Hacıların Kurban Bayramı'nın arife günü toplandıkları Mekke'nin doğusundaki tepe. |
| Ant : | Türkçe | Erkek | 1. Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı doğrulama, yemin.
2. Kendi kendine söz verme |
| Alpagu : | Türkçe | Erkek | 1. Tek başına düşmana saldıran yiğit.
2. Eski Türklerde bir rütbe adı. |
| Akkan : | Türkçe | Erkek | 1. Temiz soylu.
2. Bilen, bilgili. |
| Arkan : | Türkçe | Erkek | 1. Temiz, arı kandan gelen.
2. Üstün, galip. |
| Arın : | Türkçe | Erkek | 1. Temiz, arı, saf.
2. Alın.
3. Yüz, cephe, dağların, tepelerin yüzü. |
| Akman : | Türkçe | Erkek | 1. Temiz, beyaz, güzel insan.
2. İhtiyar. |
| Arınç : | Türkçe | Erkek | 1. Temiz, saf, arı.
2. Barış, huzur. |
| Arık : | Türkçe | Erkek | 1. Temiz, saf, duru.
2. Zayıf, cılız.
3. Su yolu, ark.
4. Dere, çay.
5. Fidan dikilen yer. |
| Arca : | Türkçe | Erkek | 1. Temiz.
2. Namuslu. |
| Arı : | Türkçe | Erkek | 1. Temiz.
2. Yabancı şeylerden arınmış, katışıksız, saf.
3. Kutsal.
4. Günahsız.
5. Çiçeklerden bal yapan böcek.
6. Çalışkan. |
| Algur : | Türkçe | Erkek | 1. Tümsek, tepe.
2. Sakin, sessiz.
3. (Far.) Kırmızı. |
| Atatürk : | Türkçe | Erkek | 1. Türklerin atası.
2. Büyük kurtarıcı Gazi Mustafa Kemal Paşa'ya 1934 yılında yasayla verilmiş soyadı. |
| Alabaş : | Türkçe | Erkek | 1. Turpgillerden, şalgama benzeyen bir bitki.
2. Baş tüyleri karışık renkli bir tür kuş. |
| Atlan : | Türkçe | Erkek | 1. Ün, nam, şöhret.
2. Değer, önem. |
| Attilâ : | Türkçe | Erkek | 1. Ünlü.
2. Babacık.
3. Büyük Hun İmparatorunun adı. |
| Altıntop : | Türkçe | Erkek | 1. Üstün nitelikli, değerli kimse.
2. Greyfurt. |
| Avkan : | Türkçe | Erkek | 1. Uzak.
2. Suyun toplandığı yer. |
| Alaçuk : | Türkçe | Erkek | 1. Üzeri dal ve hasırla örtülmüş kulübe, çardak.
2. Keçeden yapılan çadır. |
| Asaf : | Arapça | Erkek | 1. Vezir.
2. Hazreti Süleyman’ın veziri. |
| Adın : | Türkçe | Erkek | 1. Yabancı.
2. Başka, başkaca. |
| Ateş : | Farsça | Erkek | 1. Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık.
2. Coşkunluk. |
| Ası : | Türkçe | Erkek | 1. Yarar, fayda, kazanç.
2. Yetişkin, olgun.
3. İri, gösterişli.
4. Çevik. |
| Artan : | Türkçe | Erkek | 1. Yarar, fayda.
2. Üstünlük, meziyet, nitelik. |
| Arkın : | Türkçe | Erkek | 1. Yavaş, ağır, sakin.
2. Zayıf.
3. Gelecek yıl. |
| Akbaş : | Türkçe | Erkek | 1. Yazın kutup bölgelerinde yaşayan, kışın ılık kıyılara göçen, kısa ve ince gagalı, siyah bacaklı bir tür yabani kuş
2. Karnabahar.
3. Tane tutmamış ekin başağı.
4. Bir çeşit beyaz buğday.
5. Ekine tane tutturmayan bir bitki hastalığı. |
| Afak : | Arapça | Erkek | 1. Yer ile göğün birleşmiş gibi göründüğü yer.
2. Ufuklar. |
| Ay : | Türkçe | Erkek | 1. Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer.
2. Yılın on iki bölümünden her biri.
3. Güzel, parlak, nurlu. |
| Ağan : | Türkçe | Erkek | 1. Yerin hava yuvarına girince, sürtünmeden dolayı akkor duruma gelen ve ardından bir ışık çizgisi bırakarak geçen gök cismi, akan yıldız, ağma.
2. Göğe doğru yükselen, yukarı çıkan.
3. Akan yıldız, kayan yıldız. |
| Akarsu : | Türkçe | Erkek | 1. Yeryüzünde, yer altında belirli bir yatak içinde, eğim boyunca sürekli veya zaman zaman akan su.
2. Tek sıra elmastan gerdanlık. |
| Akkaş : | Türkçe | Erkek | 1. Yeşim taşının beyazı.
2. Şöhret, lakap.
3. Haşhaş, afyon. |
| Alparslan : | Türkçe | Erkek | 1. Yiğit, cesur, yürekli kimse.
2. Büyük Selçuklu hükümdarı. |
| Alpertunga : | Türkçe | Erkek | 1. Yiğit, cesur, yürekli kimse.
2. Türk destan kahramanı. |
| Alp : | Türkçe | Erkek | 1. Yiğit, kahraman, cesur, bahadır kimse.
2. Eski Türklerde kullanılan bir unvan. |
| Aznavur : | Gürcüce | Erkek | 1. Yiğit, kahraman.
2. Ele avuca sığmayan.
3. Sinirli, sert, korku veren iri yarı kimse. |
| Ahter : | Farsça | Erkek | 1. Yıldız.
2. Talih, şans, uğur. |
| Atgun : | Türkçe | Erkek | 1. Yorgun, bitkin.
2. Yavaş.
3. Gizli, saklı.
4. Yaban armudu.
5. Yırtıcı hayvan. |
| Ali : | Arapça | Erkek | 1. Yüce, ulu, yüksek.
2. Orun bakımından en üstün. |
| Ağın : | Türkçe | Erkek | 1. Yükseliş, yüceliş.
2. İhtiyar, yaşlı.
3. Daha fazla.
4. Aşk, sevda. |
| Ablak : | Türkçe | Erkek | 1. Yüzü güzel, parlak, yakışıklı.
2. Sevimli.
3. Yayvan ve toplu yüz.
4. Çok beyaz.
5. Siyahlı beyazlı.
6. Geniş, enli.
7. Ceviz ağacının mobilya yapmaya yarar iç kısmı.
8. Ağaçların dayanıklı kısmı.
9. Yaban armudu, ahlat. 10. İyice olgunlaşmamış üzüm. |
| Afşin : | Türkçe | Erkek | 1. Zırh
2. Silah. |
| Anadolu : | Türkçe | Erkek | 1. “Anne, doldu!“ anlamında kullanılan bir ad.
2. Türkiye’nin Asya kıtasında bulunan topraklarına verilen ad. |
| Abayhan : | | Erkek | Abay+han. |
| Acabay : | Türkçe | Erkek | Aca ve bay sözlerinden oluşan bir ad. |
| Acabey : | Türkçe | Erkek | Aca ve bey sözlerinden oluşan bir ad. |
| Acahan : | Türkçe | Erkek | Aca ve han sözlerinden oluşan bir ad. |
| Acatay : | | Erkek | Aca ve tay sözlerinden oluşan bir ad. |
| Açıkgün : | Türkçe | Erkek | Açık ve gün sözlerinden oluşan bir söz. |
| Aylan : | Türkçe | Erkek | Açıklık, alan, meydan. |
| Acıdaş : | Türkçe | Erkek | Acıya ortak olan, dost. |
| Adanır : | Türkçe | Erkek | Ad alan, ünlenen kimse, şanlı, şöhretli. |
| Adsoy : | Türkçe | Erkek | Ad ve soy sözlerinden oluşmuş bir ad. |
| Adasal : | Türkçe | Erkek | Ada ile ilgili, adaya özgü, adalı. |
| Adahan : | Türkçe | Erkek | Ada ve han sözlerinden oluşan bir ad. |
| Adarkan : | Türkçe | Erkek | Adak yapar“ anlamındaki adar ile kan sözlerinden oluşan ad. |
| Adamış : | Türkçe | Erkek | Adak yapmış olan kimse. |
| Arna : | Türkçe | Erkek | Adak, adanmış. |
| Adilhan : | Arapça | Erkek | Adaletli hükümdar. |
| Adli : | Arapça | Erkek | Adaletli. |
| Adıgün : | Türkçe | Erkek | Adı güneş gibi olan. |
| Adıgüzel : | Türkçe | Erkek | Adı güzel olan. |
| Adıyahşi : | Türkçe | Erkek | Adı güzel. |
| Adısönmez : | | Erkek | Adı her zaman duracak olan. |
| Adıvar : | Türkçe | Erkek | Adı var, adı var olan. |
| Adaş : | Türkçe | Erkek | Adları aynı olanlardan her biri. |
| Ağaoğlu : | Türkçe | Erkek | Ağanın oğlu. |
| Ağarantan : | Türkçe | Erkek | Ağaran, ağarmaya başlayan tan vakti. |
| Ağırtaş : | Türkçe | Erkek | Ağırbaşlı, olgun kişi. |
| Akbal : | Türkçe | Erkek | Ak bal, beyaz bal, oğul balı. |
| Akkuyaş : | Türkçe | Erkek | Ak ışıklı güneş. |
| Akdoğu : | Türkçe | Erkek | Ak-doğu. |
| Akarçay : | Türkçe | Erkek | Akan çay, dere. |
| Akarsel : | Türkçe+Arapça | Erkek | Akan sel. |
| Akartürk : | Türkçe | Erkek | Akan, ileriye hareket eden Türk. |
| Akil : | Arapça | Erkek | Akıllı, zeki kimse. |
| Akıner : | Türkçe | Erkek | Akın yapan er. |
| Akınalp : | Türkçe | Erkek | Akın yapan yiğit. |
| Akıneri : | Türkçe | Erkek | Akıncı, savaşçı. |
| Aksal : | Türkçe | Erkek | Akla, beyazla ilgili. |
| Akılbek : | Arapça | Erkek | Aklı sağlam olan, aklına güvenilen kimse. |
| Akdur : | Türkçe | Erkek | Akmak ve durmak fiillerinin emir biçimleriyle yapılmış bir ad, “ak ve dur“. |
| Akkaya : | Türkçe | Erkek | Ak“ ve “kaya“ sözlerinden oluşan bir ad. |
| Altemür : | Türkçe | Erkek | Al renkli demir. |
| Alçın : | Türkçe | Erkek | Al renkli, kırmızı. |
| Algan : | Türkçe | Erkek | Alan, fetheden, fatih. |
| Ayetullah : | Arapça | Erkek | Allah'ın ayetleri. |
| Ataullah : | Arapça | Erkek | Allah’ın bağışı, ihsanı. |
| Altunçağ : | Türkçe | Erkek | Altın çağ. |
| Alangu : | Türkçe | Erkek | Altın geyik. |
| Abuzer : | Arapça+Farsça | Erkek | Altın suyu. |
| Altıntaç : | Türkçe+Farsça | Erkek | Altın taç takınmış kadın. |
| Altav : | Türkçe | Erkek | Altın. |
| Angış : | Türkçe | Erkek | Anı, hatıra. |
| Abdüzzeki : | Arapça | Erkek | Anlayışlı, zeki olan Tanrı'nın kulu. |
| Arısal : | Türkçe | Erkek | Arı gibi çalışkan kimse. |
| Arpad : | Türkçe | Erkek | Arpacık. |
| Aslanhan : | Türkçe | Erkek | Aslan gibi yürekli ve cesaretli olan hükümdar. |
| Aslaner : | Türkçe | Erkek | Aslan gibi yürekli ve cesaretli olan kimse. |
| Atalan : | Türkçe | Erkek | At sahibi olan kimse. |
| Ataman : | Türkçe | Erkek | Ata kişi, başkan, önder. |
| Ataün : | Türkçe | Erkek | Ata-ün. |
| Atatöre : | Türkçe | Erkek | Atalardan gelen töre. |
| Atadan : | Türkçe | Erkek | Atalardan gelen. |
| Ataergin : | Türkçe | Erkek | Atalardan ulaşan. |
| Atasü : | Türkçe | Erkek | Ataları asker olan kimse. |
| Atasoy : | Türkçe | Erkek | Ataları gibi soylu olan kimse. |
| Atasan : | Türkçe | Erkek | Ataları gibi ünlü olan kimse. |
| Atakut : | Türkçe | Erkek | Ataları kutlu olan kimse. |
| Atagün : | Türkçe | Erkek | Ataların aydınlığı. |
| Atakul : | Türkçe | Erkek | Atalarını gerçekten seven kimse. |
| Ataseven : | Türkçe | Erkek | Atalarını seven kimse. |
| Atatuğ : | Türkçe | Erkek | Atalarının tuğunu takmış olan kimse. |
| Atanur : | Türkçe+Farsça | Erkek | Atası aydın, bilge olan kimse. |
| Atabörü : | Türkçe | Erkek | Atası cesur ve yiğit olan kimse. |
| Ançıbay : | Türkçe | Erkek | Avcı bey. |
| Ancı : | Türkçe | Erkek | Avcı. |
| Avhan : | Türkçe | Erkek | Avı seven hükümdar. |
| Avcı : | | Erkek | Avlanmayı seven, avı iş edinen kimse. |
| Avunç : | Türkçe | Erkek | Avunma, teselli. |
| Aytan : | Türkçe | Erkek | Ay aydınlığı. |
| Aydinç : | Türkçe | Erkek | Ay gibi dinç olan. |
| Aydoğan : | Türkçe | Erkek | Ay gibi doğan. |
| Aydoğmuş : | Türkçe | Erkek | Ay gibi doğmuş olan. |
| Aytuna : | Türkçe | Erkek | Ay gibi gösterişli, görkemli olan. |
| Aybey : | Türkçe | Erkek | Ay gibi güzel olan yakışıklı bey. |
| Aytigin : | Türkçe | Erkek | Ay gibi güzel ve parlak olan. |
| Aypolat : | Türkçe | Erkek | Ay gibi güzel, çelik gibi güçlü olan. |
| Aydeniz : | Türkçe | Erkek | Ay gibi güzel, deniz gibi coşkulu olan. |
| Aygüner : | Türkçe | Erkek | Ay gibi güzel, güneş gibi parlak olan kimse. |
| Aygün : | Türkçe | Erkek | Ay gibi güzel, güneş gibi parlak olan. |
| Aydonat : | Türkçe | Erkek | Ay gibi güzelliklerle donanmış olan. |
| Ayman : | Türkçe | Erkek | Ay gibi ışıklı, güzel kimse. |
| Aydemir : | Türkçe | Erkek | Ay gibi ışıklı, temiz, demir gibi güçlü kimse. |
| Aykutlu : | Türkçe | Erkek | Ay gibi kutlu olan. |
| Aymutlu : | Türkçe | Erkek | Ay gibi mutlu olan. |
| Aysunar : | Türkçe | Erkek | Ay gibi olan güzelliğini gösteren. |
| Aytaç : | Türkçe+Arapça | Erkek | Ay gibi parlak taç takmış olan. |
| Ayyüce : | Türkçe | Erkek | Ay gibi parlak ve ulu olan. |
| Aysan : | Türkçe | Erkek | Ay gibi parlak, ışıklı, temiz tanınmış adı olan. |
| Aysu : | Türkçe | Erkek | Ay gibi parlak, su gibi berrak olan. |
| Aytunç : | Türkçe | Erkek | Ay gibi parlak, tunç gibi dayanıklı olan. |
| Aytemiz : | Türkçe | Erkek | Ay gibi saf ve temiz olan. |
| Ayşan : | Türkçe+Arapça | Erkek | Ay gibi şanlı, görkemli, parlak olan. |
| Aytekin : | Türkçe | Erkek | Ay gibi tek ve uğurlu olan. |
| Aytek : | Türkçe | Erkek | Ay gibi tek, biricik, eşsiz. |
| Aysoy : | Türkçe | Erkek | Ay gibi temiz soylu olan. |
| Aytuğ : | Türkçe | Erkek | Ay gibi tuğ. |
| Aykutalp : | Türkçe | Erkek | Ay gibi uğurlu olan yiğit. |
| Ayün : | Türkçe | Erkek | Ay gibi ünlü olan. |
| Aysal : | Türkçe | Erkek | Ay gibi, aya benzeyen. |
| Aycıl : | Türkçe | Erkek | Ay gibi, ayla ilgili. |
| Ayaydın : | Türkçe | Erkek | Ay ışığı, ay aydınlığı. |
| Ayyaruk : | Türkçe | Erkek | Ay ışığı. |
| Ayalp : | Türkçe | Erkek | Ay kadar parlak ve güzel yiğit. |
| Ayaltın : | Türkçe | Erkek | Ay ve altın gibi parlak olan. |
| Aytün : | Türkçe | Erkek | Ay ve gece. |
| Ayyarkın : | Türkçe | Erkek | Ay ve güneş ışığı. |
| Aymete : | Türkçe | Erkek | Ay ve mete. |
| Aytunca : | Türkçe | Erkek | Ay ve tunca. |
| Ayyıldız : | Türkçe | Erkek | Ay ve yıldız. |
| Akpay : | Türkçe+Farsça | Erkek | Ayağı düzgün, kötü yerlere gitmeyen kimse. |
| Aydınay : | Türkçe | Erkek | Aydan daha güzel ve parlak olan. |
| Akgüner : | Türkçe | Erkek | Aydınlanmış tan vakti. |
| Aktün : | Türkçe | Erkek | Aydınlık, mehtaplı gece. |
| Azrak : | Türkçe | Erkek | Az bulunur, nadir. |
| Atâ : | Arapça | Erkek | Bağış, ihsan. |
| Abdüllâtif : | Arapça | Erkek | Bağışta bulunan Tanrı'nın kulu |
| Akburçak : | Türkçe | Erkek | Baklagillerden, burçağa yakın bir bitki cinsi |
| Arıç : | Türkçe | Erkek | Barış. |
| Abdüsselâm : | Arapça | Erkek | Barışçı olan Tanrı'nın kulu. |
| Aydıntuğ : | Türkçe | Erkek | Başına parlak bir tuğ takmış olan kimse. |
| Ağyar : | Arapça | Erkek | Başkaları, yabancılar, eller. |
| Asal : | Türkçe | Erkek | Başlıca, esaslı, temel. |
| Alemdar : | Arapça+Farsça | Erkek | Bayrağı veya sancağı taşıyan kimse. |
| Alâmet : | Arapça | Erkek | Belirti, iz. |
| Ayral : | Türkçe | Erkek | Benzerlerinden farklı olan. |
| Aşkıner : | Türkçe | Erkek | Benzerlerinden üstün olan kimse. |
| Aşkınay : | Türkçe | Erkek | Benzerlerinden üstün olan. |
| Arıpınar : | Türkçe | Erkek | Berrak akan pınar. |
| Arısu : | Türkçe | Erkek | Berrak akan su temiz ve dürüst olan kimse. |
| Akçasu : | Türkçe | Erkek | Berrak su gibi temiz olan. |
| Akpınar : | Türkçe | Erkek | Berrak ve saf suyu olan pınar. |
| Aslıbey : | Arapça+Türkçe | Erkek | Bey soyundan gelen. |
| Akser : | Türkçe+Farsça | Erkek | Beyaz başlı, namuslu, dürüst, güvenilir. |
| Akçakıl : | Türkçe | Erkek | Beyaz çakıl. |
| Ağçelik : | Türkçe | Erkek | Beyaz çelik. |
| Aktalay : | Türkçe | Erkek | Beyaz deniz, ak deniz. |
| Akduman : | Türkçe | Erkek | Beyaz duman. |
| Akçakaya : | Türkçe | Erkek | Beyaz kaya. |
| Akkılıç : | Türkçe | Erkek | Beyaz kılıç. |
| Akbörü : | Türkçe | Erkek | Beyaz kurt. |
| Aktaç : | Türkçe+Farsça | Erkek | Beyaz taç. |
| Aktay : | Türkçe | Erkek | Beyaz tay. |
| Aktuğ : | Türkçe | Erkek | Beyaz tuğ. |
| Aktunç : | Türkçe | Erkek | Beyaz tunç. |
| Akcebe : | Türkçe+Moğ. | Erkek | Beyaz zırh. |
| Akkerman : | Türkçe+Farsça | Erkek | Beyaz, kalın duvarlı, yüksek burçlu kale. |
| Agâh : | Farsça | Erkek | Bilen, bilgili, haberli, uyanık. |
| Akıllı : | Türkçe+Arapça | Erkek | Bilgili, zeki kimse. |
| Alim : | Arapça | Erkek | Bilgin. |
| Atay : | Türkçe | Erkek | Bilinen, tanınmış kimse. |
| Akçınar : | Türkçe+Farsça | Erkek | Bir çınar türü. |
| Adak : | Türkçe | Erkek | Bir dileğin, bir isteğin yerine gelmesi amacıyla kutsal sayılan bir güce adanmış nesne. |
| Aldoğan : | Türkçe | Erkek | Bir doğan türü. |
| Amir : | Arapça | Erkek | Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse. |
| Alpyürük : | Türkçe | Erkek | Bir yerde duramayan, hareketli, cesur, yiğit kimse. |
| Akansu : | Türkçe | Erkek | Bir yerden bir yere doğru akan, giden su. |
| Akanay : | Türkçe | Erkek | Bir yerden bir yere doğru giden kimse. |
| Akaner : | Türkçe | Erkek | Bir yerden bir yere giden kimse. |
| Adnan : | Arapça | Erkek | Bir yere yerleşip ikamet eden, mukim. |
| Akçığır : | Türkçe | Erkek | Bir yolda dürüst ve namuslu olarak giden kimse. |
| Atuf : | Arapça | Erkek | Birine sevgisi olan, sevgi duyan. |
| Ardıl : | Türkçe | Erkek | Birinin ardından gelip onun yerine geçen kimse. |
| Abdülcabbar : | Arapça | Erkek | bk. Abdülcebbar |
| Abdülgaffur : | Arapça | Erkek | bk. Abdülgafur |
| Abdürrahman : | | Erkek | bk. Abdurrahman |
| Abid : | Arapça | Erkek | bk. abit |
| Ajlan : | Arapça | Erkek | bk. Aclan. |
| Avşar : | Türkçe | Erkek | bk. Afşar. |
| Ağakan : | Türkçe | Erkek | bk. Ağahan |
| Akbil : | Türkçe | Erkek | bk. Akbel. |
| Akçan : | Türkçe+Farsça | Erkek | bk. Akcan. |
| Aktemür : | Türkçe | Erkek | bk. Akdemir |
| Akpulat : | Türkçe | Erkek | bk. Akpolat. |
| Akçit : | Türkçe | Erkek | bk. Akşit. |
| Altoğan : | Türkçe | Erkek | bk. Aldoğan. |
| Algun : | Türkçe | Erkek | bk. Algın. |
| Alkaş : | Türkçe | Erkek | bk. Alkış. |
| Alpaslan : | Türkçe | Erkek | bk. Alparslan. |
| Alptoğan : | Türkçe | Erkek | bk. Alpdoğan |
| Altun : | Türkçe | Erkek | bk. Altın |
| Altunay : | Türkçe | Erkek | bk. Altınay |
| Altunbaş : | Türkçe | Erkek | bk. Altınbaş |
| Altuner : | Türkçe | Erkek | bk. Altıner |
| Altuntaş : | Türkçe | Erkek | bk. Altıntaş |
| Altunhan : | Türkçe | Erkek | bk. Altunhan |
| Andıç : | Türkçe | Erkek | bk. Andaç. |
| Argüder : | Türkçe | Erkek | bk. Argüden |
| Aru : | Türkçe | Erkek | bk. Arı |
| Arıkboğa : | Türkçe | Erkek | bk. Arıboğa |
| Arığ : | Türkçe | Erkek | bk. Arık |
| Arukan : | Türkçe | Erkek | bk. Arıkan |
| Arpınar : | Türkçe | Erkek | bk. Arıpınar |
| Arsoy : | Türkçe | Erkek | bk. Arısoy |
| Aryüz : | Türkçe | Erkek | bk. Arıyüz |
| Arkun : | Türkçe | Erkek | bk. Arkın |
| Artuk : | Türkçe | Erkek | bk. Artık |
| Aşır : | Arapça | Erkek | bk. Aşir |
| Arslan : | Türkçe | Erkek | bk. Aslan |
| Arslaner : | Türkçe | Erkek | bk. Aslaner |
| Atabey : | Türkçe | Erkek | bk. Atabek. |
| Atılay : | Türkçe | Erkek | bk. Atalay |
| Atasever : | Türkçe | Erkek | bk. Ataseven |
| Atatüre : | Türkçe | Erkek | bk. Atatöre |
| Atila : | Türkçe | Erkek | bk. Attila |
| Ayas : | Türkçe | Erkek | bk. Ayaz |
| Aypar : | Türkçe | Erkek | bk. Aybar |
| Aypars : | Türkçe | Erkek | bk. Aybars |
| Aytemur : | Türkçe | Erkek | bk. Aydemir |
| Amanullah : | Arapça | Erkek | bk. Emanullah |
| Arbay : | Türkçe | Erkek | bk. Erbay |
| Arbek : | Türkçe | Erkek | bk. Erbey |
| Ardemir : | Türkçe | Erkek | bk. Erdemir |
| Artunç : | Türkçe | Erkek | bk. Ertunç |
| Akbuğ : | Türkçe | Erkek | Buğu, buhar gibi temiz olan kimse. |
| Andelip : | Arapça | Erkek | Bülbül. |
| Azam : | Arapça | Erkek | Büyük, çok büyük. |
| Abdülazim : | Arapça | Erkek | Büyük, ulu olan Tanrı'nın kulu |
| Azim : | Arapça | Erkek | Büyük, ulu. |
| Azamet : | Arapça | Erkek | Büyüklük, ululuk. |
| Arik : | Türkçe | Erkek | Çabuk davranan, çevik kimse. |
| Asri : | Arapça | Erkek | Çağcıl, çağdaş. |
| Arıboğa : | Türkçe | Erkek | Çalışkan kimse. |
| Akpolat : | Türkçe | Erkek | Çelik gibi kuvvetli ve sert olan. |
| Adni : | Arapça | Erkek | Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik kişi. |
| Alpay : | Türkçe | Erkek | Cesur, yiğit kimse. |
| Alpağan : | Türkçe | Erkek | Cesur, yiğit, kahraman kimse. |
| Alcan : | Türkçe+Farsça | Erkek | Cesur, yürekli, atılgan kimse. |
| Alpyürek : | Türkçe | Erkek | Cesur, yürekli, yiğit kimse. |
| Acarman : | Türkçe | Erkek | Çevik, becerikli, girişken insan. |
| Akyıldız : | Türkçe | Erkek | Çoban yıldızı. |
| Aydar : | Türkçe | Erkek | Çocuğun ensesindeki saçlar, perçem. |
| Arif : | Arapça | Erkek | Çok anlayışlı ve sezgili kimse. |
| Apaydın : | Türkçe | Erkek | Çok aydınlık, çok ışıklı. |
| Afer : | Arapça | Erkek | Çok beyaz, bembeyaz. |
| Ahsen : | Arapça | Erkek | Çok güzel, en güzel. |
| Aykın : | Türkçe | Erkek | Çok konuşan. |
| Abdürrauf : | Arapça | Erkek | Çok merhamet eden, esirgeyen Tanrı'nın kulu. |
| Alataş : | Türkçe | Erkek | Çok renkli taş. |
| Acuner : | Türkçe | Erkek | Çok ünlü, tanınmış kimse. |
| Açıkel : | Türkçe | Erkek | Cömert insan. |
| Akı : | Türkçe | Erkek | Cömert kişi. |
| Abdülcevat : | Arapça | Erkek | Cömert olan Tanrı'nın kulu. |
| Akıman : | Türkçe | Erkek | Cömert, eli açık kimse. |
| Akıalp : | Türkçe | Erkek | Cömert, eli açık yiğit. |
| Ağnak : | Türkçe | Erkek | Coşkulu, sevinçli. |
| Alpdemir : | Türkçe | Erkek | Demir yürekli, korkusuz yiğit. |
| Ahen : | Farsça | Erkek | Demir. |
| Aldemir : | Türkçe | Erkek | Demirin kızdırılmış durumu. |
| Azmun : | Farsça | Erkek | Deneme, sınama. |
| Andak : | Türkçe | Erkek | Derhâl, hemen. |
| Alatay : | Türkçe | Erkek | Derisinde benekler olan tay. |
| Alakoç : | Türkçe | Erkek | Derisinde türlü renkler olan koç. |
| Alakurt : | Türkçe | Erkek | Derisinde türlü renkler olan kurt. |
| Arzık : | Türkçe | Erkek | Dindar, sofu |
| Adalettin : | Arapça | Erkek | Dinin adaleti. |
| Azamettin : | Arapça | Erkek | Dinin azameti, ululuğu. |
| Alâattin : | Arapça | Erkek | Dinin yücesi, ulusu, büyüğü. |
| Abdülhadi : | Arapça | Erkek | Doğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu. |
| Akyön : | Türkçe | Erkek | Doğru yön. |
| Alnıak : | Türkçe | Erkek | Doğru, güvenilir kimse. |
| Akalp : | Türkçe | Erkek | Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse. |
| Akadlı : | Türkçe | Erkek | Doğruluğuyla ve dürüstlüğüyle ünlü kimse. |
| Akad : | Türkçe | Erkek | Doğruluğuyla, dürüstlüğüyle tanınmış kimse. |
| Açıkalın : | Türkçe | Erkek | Doğruluktan ve dürüstlükten ayrılmayan kimse. |
| Alpdoğan : | Türkçe | Erkek | Doğuştan yiğit, cesur, yürekli olan kimse. |
| Aytolun : | Türkçe | Erkek | Dolunay, ayın on dördü. |
| Aydolun : | Türkçe | Erkek | Dolunay, mehtap. |
| Akdora : | Türkçe | Erkek | Doruğu bulutlu dağ. |
| Akdemir : | Türkçe | Erkek | Dövme demir. |
| Akasma : | Türkçe | Erkek | Düğün çiçeğigillerden, beyaz çiçek veren, bahçelerde süs çiçeği olarak yetiştirilen sarmaşık özelliği gösteren bir bitki. |
| Âlem : | Arapça | Erkek | Dünya, cihan. |
| Acunalp : | Türkçe | Erkek | Dünyaca tanınmış yiğit. |
| Aycihan : | Türkçe+Farsça | Erkek | Dünyayı aydınlatan ay. |
| Acunseven : | Türkçe | Erkek | Dünyayı seven. |
| Akgiray : | Türkçe | Erkek | Dürüst han veya prens. |
| Akhan : | Türkçe | Erkek | Dürüst han, güvenilir hükimdar. |
| Akcivan : | Türkçe+Farsça | Erkek | Dürüst ve namuslu genç delikanlı. |
| Akçael : | Türkçe | Erkek | Dürüst ve namuslu kimse. |
| Akbayar : | Türkçe | Erkek | Dürüst ve namuslu saygın kimse. |
| Akbay : | Türkçe | Erkek | Dürüst zengin. |
| Arıhan : | Türkçe | Erkek | Dürüst, çalışkan hükümdar. |
| Açıker : | Türkçe | Erkek | Dürüst, doğru insan. |
| Akbey : | Türkçe | Erkek | Dürüst, doğru kimse. |
| Akyol : | Türkçe | Erkek | Dürüst, doğru ve iyi yol, hak yol. |
| Aker : | Türkçe | Erkek | Dürüst, güvenilir erkek. |
| Arıbaş : | Türkçe | Erkek | Dürüst, güvenilir kimse. |
| Akönder : | Türkçe | Erkek | Dürüst, güvenilir lider. |
| Akaltan : | Türkçe | Erkek | Dürüst, güvenilir sultan, padişah. |
| Aksuner : | Türkçe | Erkek | Dürüst, güvenilir sunucu. |
| Akant : | Türkçe | Erkek | Dürüst, güvenilir yemin. |
| Alpak : | Türkçe | Erkek | Dürüst, kahraman, yiğit kimse. |
| Akerman : | Türkçe | Erkek | Dürüst, soylu, temiz kişi. |
| Alnıaçık : | Türkçe | Erkek | Dürüst, temiz, lekesiz kimse. |
| Akalın : | Türkçe | Erkek | Dürüst, temiz, namuslu kişi. |
| Arıel : | Türkçe | Erkek | Dürüst, temiz, namuslu. |
| Akün : | Türkçe | Erkek | Dürüstlüğü ve iyiliğiyle ün yapmış kimse. |
| Akyiğit : | Türkçe | Erkek | Dürüstlüğü ve temizliğiyle tanınmış yiğit. |
| Akalan : | Türkçe | Erkek | Dürüstlüğüyle ünlenen kimse. |
| Akağan : | Türkçe | Erkek | Dürüstlüğüyle yükselen, yukarı çıkan kimse. |
| Akıncıbay : | Türkçe | Erkek | Düşman ülkesine akın yapan savaşçı kimse. |
| Akıncı : | Türkçe | Erkek | Düşman ülkesine akın yapan savaşçı. |
| Alıcı : | Türkçe | Erkek | Duygulu, içli, alıngan. |
| Aydınel : | Türkçe | Erkek | Eli açık, cömert olan kimse. |
| Abdülâlim : | Arapça | Erkek | En iyi bilen Tanrı'nın kulu. |
| Akdes : | Arapça | Erkek | En kutsal, en kutlu. |
| Abdülcelil : | Arapça | Erkek | En yüce olan Tanrı'nın kulu |
| Abdülaziz : | Arapça | Erkek | En yüce, en değerli olan Allah'ın kulu. |
| Amaç : | Türkçe | Erkek | Erişilmek istenen sonuç, maksat, gaye, hedef. |
| Alhan : | Türkçe | Erkek | Erkek deve kuşu. |
| Abdülmelik : | Arapça | Erkek | Evrene hükümdar olan Tanrı'nın kulu |
| Abdülezel : | Arapça | Erkek | Ezelden beri var olan Tanrı'nın kulu. |
| Akbora : | Türkçe | Erkek | Genellikle arkasından yağmur getiren sert ve şiddetli fırtına gibi olan temiz ve dürüst kimse. |
| Abdülfettah : | Arapça | Erkek | Gizli şeyleri açığa çıkaran Tanrı'nın kulu. |
| Ağaner : | Türkçe | Erkek | Göğe doğru yükselen, değerli erkek. |
| Alkım : | Türkçe | Erkek | Gökkuşağı. |
| Aktuna : | Türkçe | Erkek | Gösterişli, görkemli dürüst kimse. |
| Aybar : | Türkçe | Erkek | Gösterişli, heybetli, görkemli. |
| Agil : | Farsça | Erkek | Göz ucuyla bakış. |
| Alçık : | Türkçe | Erkek | Gözcü, kollayıcı. |
| Ayni : | Arapça | Erkek | Gözle ilgili olan. |
| Acarkan : | Türkçe | Erkek | Gözü pek, atılgan, cesur, nitelikli kimse. |
| Adıyaman : | Türkçe | Erkek | Güçlü, becerikli, beğenilen kişi. |
| Acarer : | Türkçe | Erkek | Güçlü, becerikli, gözü pek kimse. |
| Acarbey : | Türkçe | Erkek | Güçlü, cesur, atılgan, becerikli kimse. |
| Acartürk : | Türkçe | Erkek | Güçlü, korkusuz, yiğit Türk. |
| Aşan : | Türkçe | Erkek | Güçlükleri ve engelleri yenen kimse. |
| Aşcır : | Türkçe | Erkek | Güçlükleri, engelleri yenen kimse. |
| Akgüç : | Türkçe | Erkek | Gücünü doğru ve dürüst işlerde kullanan kimse. |
| Abdüssettar : | Arapça | Erkek | Günahları örten, gizleyen Tanrı'nın kulu. |
| Ahfeş : | Arapça | Erkek | Gündüzleri zayıf, geceleri iyi görebilen kimse. |
| Alatan : | Türkçe | Erkek | Güneş doğmadan önce ufukta beliren karışık renkler. |
| Akgüneş : | Türkçe | Erkek | Güneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse. |
| Akanyıldız : | Türkçe | Erkek | Güneş sistemi içinde hareket ederken dünya atmosferinin üst katmanlarına girip sürtünme sonucu ateş külçesi durumuna dönüşen küçük nesne. |
| Akyel : | Türkçe | Erkek | Güneyden esen rüzgâr, lodos. |
| Algün : | Türkçe | Erkek | Günün henüz kızıl olan durumu. |
| Ahıska : | Türkçe | Erkek | Gürcistan topraklarında bir kale. |
| Arguç : | Türkçe | Erkek | Gurur. |
| Artun : | Türkçe | Erkek | Gururlu, kendine güveni olan kimse. |
| Akburç : | Türkçe+Arapça | Erkek | Güvenilir kale gibi olan kimse. |
| Akyurt : | Türkçe | Erkek | Güvenilir yurt. |
| Aktekin : | Türkçe | Erkek | Güvenilir, dürüst prens, şehzade. |
| Akozan : | Türkçe | Erkek | Güvenilir, dürüst şair, halk şairi. |
| Abir : | Arapça | Erkek | Güzel koku, misk. |
| Abdülcemal : | Arapça | Erkek | Güzellikleri kendinde toplayan Tanrı'nın kulu. |
| Aytar : | Türkçe | Erkek | Haberci, haber veren. |
| Aslıhan : | Türkçe | Erkek | Han soyundan gelen. |
| Alkış : | Türkçe | Erkek | Hayırlı dua. |
| Artut : | Türkçe | Erkek | Hediye. |
| Atasagun : | Türkçe | Erkek | Hekim, doktor. |
| Alacan : | Türkçe+Farsça | Erkek | Henüz olgunlaşmamış dost. |
| Alahan : | Türkçe | Erkek | Henüz olgunlaşmamış hükümdar. |
| Alabay : | Türkçe | Erkek | Henüz olgunlaşmamış kimse. |
| Alkun : | Türkçe | Erkek | Hep, bütün, herkes. |
| Aygutalp : | Türkçe | Erkek | Her şeye karşılık veren yiğit. |
| Abdülhakim : | Arapça | Erkek | Her şeyi bilen Tanrı'nın kulu. |
| Abdüssami : | Arapça | Erkek | Her şeyi duyan, yüce Tanrı'nın kulu. |
| Abdülbasir : | Arapça | Erkek | Her şeyi görüp anlayan Tanrı'nın kulu. |
| Abdüssemi : | Arapça | Erkek | Her şeyi işiten, duyan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülbaki : | Arapça | Erkek | Her zaman var olan Tanrı'nın kulu |
| Alışık : | Türkçe | Erkek | Herhangi bir duruma alışmış olan. |
| Alaybey : | Türkçe | Erkek | Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluğun önderi. |
| Alişan : | Arapça | Erkek | Herkes tarafından tanınan, ünlü. |
| Abdülhamit : | Arapça | Erkek | Herkesçe övülen Tanrı'nın kulu. |
| Asutay : | Türkçe | Erkek | Hırçın tay. |
| Aclan : | Arapça | Erkek | Hızlı, çabuk, telaşlı kimse. |
| Ağahan : | Türkçe | Erkek | Hükümdar gibi yüce olan kimse. |
| Atahan : | Türkçe | Erkek | Hükümdar olan ata. |
| Alişah : | Arapça+Farsça | Erkek | Hükümdarların en yücesi. |
| Akdiken : | Türkçe | Erkek | Hünnapgillerden, kırlarda kendiliğinden yetişen, hekimlikte ve boyacılıkta kullanılan, sert odunlu bir ağaç. |
| Akburak : | Türkçe+Arapça | Erkek | Hz. Muhammed'in Miraç Gecesi'ndeki temiz biniti. |
| Akif : | Arapça | Erkek | İbadet eden, ibadetle uğraşan kişi. |
| Abit : | Arapça | Erkek | İbadet eden, tapan kul. |
| Abidin : | Arapça | Erkek | İbadet eden, tapan kullar. |
| Akköz : | Türkçe | Erkek | İçinde küçük kor parçaları bulunan beyaz kül. |
| Abdülvahap : | Arapça | Erkek | İhsanı bol olan Tanrı'nın kulu. |
| Argu : | Türkçe | Erkek | İki dağ arası, uçurum. |
| Atız : | Türkçe | Erkek | İki dere arasındaki su geçecek set. |
| Ayrıl : | Türkçe | Erkek | İki yolun ayrıldığı yer, yol kavşağı. |
| Aydınalp : | Türkçe | Erkek | İleri düşünceli yiğit. |
| Aydınbey : | Türkçe | Erkek | İleri görüşlü bey. |
| Aydınbay : | Türkçe | Erkek | İleri görüşlü kimse. |
| Alpçetin : | Türkçe | Erkek | İnatçı, sert tavırlı yiğit. |
| Akıl : | Arapça | Erkek | İnsanın düşünme, anlama, kavrama yeteneği. |
| Affan : | Arapça | Erkek | İradesiyle kötü şeylerden kaçınan kimse. |
| Aytöre : | Türkçe | Erkek | İyi töre, aydınlık getiren töre. |
| Abdülhalim : | Arapça | Erkek | İyi ve yumuşak huylu Tanrı'nın kulu. |
| Akdil : | Türkçe | Erkek | İyi, doğru, güzel konuşan kişi. |
| Aksan : | Türkçe | Erkek | İyi, temiz olarak tanınmış kimse. |
| Abuzettin : | Arapça | Erkek | İzzettin'in babası. |
| Abdülkahhar : | Arapça | Erkek | Kahredici, yok edici gücü olan Tanrı'nın kulu. |
| Âzim : | Arapça | Erkek | Kararlı, azmeden. |
| Aladoğan : | Türkçe | Erkek | Karışık renkli doğan kuşu. |
| Aygut : | Türkçe | Erkek | Karşılık, mükâfat. |
| Akdoğan : | Türkçe | Erkek | Kartalgillerden bir doğan türü. |
| Akkuş : | Türkçe | Erkek | Kartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük bir yırtıcı kuş, atmaca. |
| Atmaca : | Türkçe | Erkek | Kartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük yırtıcı bir kuş. |
| Arıbal : | Türkçe | Erkek | Katışıksız, temiz bal. |
| Alpartun : | Türkçe | Erkek | Kendine güveni olan yiğit. |
| Arıkiz : | Türkçe | Erkek | Kendisinden sonra iyi bir ad bırakmış olan kimse. |
| Abdülkerim : | Arapça | Erkek | Kerem sahibi, cömert, ulu olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdüssamet : | Arapça | Erkek | Kimseye ve hiçbir şeye ihtiyacı olmayan Tanrı'nın kulu. |
| Alkoç : | Türkçe | Erkek | Kınalı koç. |
| Alkor : | Türkçe | Erkek | Kırmızı ateş, köz. |
| Almıla : | Türkçe | Erkek | Kırmızı elma. |
| Alkan : | Türkçe | Erkek | Kırmızı kan. |
| Alnar : | Türkçe+Farsça | Erkek | Kırmızı nar. |
| Alçınsu : | Türkçe | Erkek | Kırmızı renkli su. |
| Altaş : | Türkçe | Erkek | Kırmızı taş. |
| Alten : | Türkçe+Farsça | Erkek | Kırmızı tenli kimse. |
| Altuğ : | Türkçe | Erkek | Kırmızı tuğ. |
| Altunç : | Türkçe | Erkek | Kırmızı tunç. |
| Altuna : | Türkçe | Erkek | Kızıl akan Tuna nehri. |
| Asan : | Farsça | Erkek | Kolay. |
| Aytış : | Türkçe | Erkek | Konuşma, söyleyiş. |
| Abil : | Arapça | Erkek | Koyun, at ve deve gibi hayvanlara iyi bakan kimse. |
| Abdülkadir : | Arapça | Erkek | Kudretli ve güçlü olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülgaffar : | Arapça | Erkek | Kullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu. |
| Abdi : | Arapça | Erkek | Kullukla, kölelikle ilgili. |
| Azat : | Farsça | Erkek | Kurtulmuş, serbest, özgür. |
| Aykut : | Türkçe | Erkek | Kutlu, uğurlu ay. |
| Akçam : | Türkçe | Erkek | Kuzey Amerika’da yetişen bir çam türü. |
| Akdeniz : | Türkçe | Erkek | Kuzeyde Avrupa, doğuda Asya, güneyde Afrika ile kuşatılan deniz. |
| Aktaş : | Türkçe | Erkek | Lüle taşı |
| Abdülmennan : | Arapça | Erkek | Lütuf ve ihsan sahibi olan Tanrı'nını kulu |
| Akdik : | Türkçe | Erkek | Martta ekilen yazlık buğday. |
| Abdürrahim : | Arapça | Erkek | Merhametli, esirgeyen, koruyan Tanrı'nın kulu. |
| Akmeriç : | Türkçe | Erkek | Meriç nehri gibi saf ve temiz olan. |
| Arıkut : | Türkçe | Erkek | Mutlu olmuş dürüst kimse. |
| Akgün : | Türkçe | Erkek | Mutlu, sevinçli gün. |
| Akdal : | Türkçe | Erkek | Namuslu, dürüst kimse. |
| Akbilge : | | Erkek | Namuslu, dürüst, bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kimse. |
| Afif : | Arapça | Erkek | Namuslu, iffetli, temiz, dürüst. |
| Akbet : | Türkçe | Erkek | Namuslu, şerefli, doğru kimse. |
| Akergin : | Türkçe | Erkek | Olgunlaşmış, yetişmiş dürüst kimse. |
| Açine : | Türkçe | Erkek | Önder, lider, yol gösteren, erkek kurt. |
| Anıt : | Türkçe | Erkek | Önemli bir olayın veya büyük bir kişinin gelecek kuşaklarca tarih boyunca anılması için yapılan, göze çarpacak büyüklükte, sembol niteliğinde yapı. |
| Adanan : | Türkçe | Erkek | Önemli ve değerli olan bir kişi, olay vb.nin anısına yapılan. |
| Angıt : | Türkçe | Erkek | Ördekgillerden, tüyleri kiremit renginde, evcilleştirilebilen bir yaban kuşu. |
| Ahmet : | Arapça | Erkek | Övülmeye layık, övülmüş. |
| Azadi : | Farsça | Erkek | Özgürlük, serbestlik |
| Arcan : | Türkçe+Farsça | Erkek | Özü saf, temiz kimse. |
| Aköz : | Türkçe | Erkek | Özü temiz, doğru olan kimse. |
| Akcan : | Türkçe+Farsça | Erkek | Özü temiz, dürüst kimse. |
| Acaröz : | Türkçe | Erkek | Özünde yiğitlik, cesaret, doğruluk, beceriklilik nitelikleri taşıyan kimse. |
| Akay : | Türkçe | Erkek | Parıltılı ay, ışıklı ay. |
| Aykan : | Türkçe | Erkek | Parlak soylu, soyu sopu temiz. |
| Aktan : | Türkçe | Erkek | Parlak, aydınlık sabah. |
| Abdurrahman : | Arapça | Erkek | Rahmet sahibi olan Tanrı'nın kulu. |
| Alaçam : | Türkçe | Erkek | Rengi kızıla yakın bir çam türü |
| Abdülbasit : | Arapça | Erkek | Rızkı yayıp bollaştıran Tanrı'nın kulu. |
| Aydıntan : | Türkçe | Erkek | Sabahın aydınlığı gibi parlak olan. |
| Akçakoca : | Türkçe | Erkek | Saçı sakalı beyazlaşmış ihtiyar. |
| Abdülmecit : | Arapça | Erkek | Şan ve şeref sahibi, ulu olan Tanrı'nın kulu. |
| Arbaş : | Türkçe | Erkek | Sarışın, mavi gözlü kimse. |
| Aktolga : | Türkçe | Erkek | Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık. |
| Ayanç : | Türkçe | Erkek | Saygı. |
| Akabay : | Türkçe | Erkek | Saygıdeğer varlıklı kişi. |
| Akabey : | Türkçe | Erkek | Saygıdeğer, varlıklı bey. |
| Atfi : | Arapça | Erkek | Şefkatle, iyilikseverlikle ilgili. |
| Akmaç : | Türkçe | Erkek | Şelale. |
| Atabek : | Türkçe | Erkek | Selçuklularda şehzadelerin eğitimiyle görevli kimse, lala. |
| Ardıç : | Türkçe | Erkek | Servigillerden, güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen, yuvarlak kara yemişleri ilaç olarak kullanılan bir ağaççık. |
| Akses : | Türkçe | Erkek | Sesi güzel olan. |
| Akasoy : | Türkçe | Erkek | Sevilen, sayılan soydan gelen. |
| Asıf : | Arapça | Erkek | Şiddetli rüzgâr, fırtına |
| Arpağ : | Türkçe | Erkek | Sihir, büyü, üfürük. |
| Aksöğüt : | Türkçe | Erkek | Söğütgillerden, kabukları eczacılıkta kullanılan bir söğüt türü. |
| Akbaşak : | Türkçe | Erkek | Sonbaharda ekilen, kabuğu beyaz, yumuşak, kışa dayanıklı bir çeşit buğday. |
| Ardahan : | Türkçe | Erkek | Sonra gelen, sonraki hükümdar. |
| Abdülmetin : | Arapça | Erkek | Sonsuz sağlamlığa, dayanıklılığa, güce sahip olan Tanrı'nın kulu |
| Aktürk : | Türkçe | Erkek | Soylu, temiz, doğru ve dürüst Türk. |
| Akçakan : | Türkçe | Erkek | Soylu, temiz, dürüst. |
| Asil : | Arapça | Erkek | Soylu. |
| Akkemik : | Türkçe | Erkek | Soyu temiz olan kimse. |
| Aksüyek : | Türkçe | Erkek | Soyu temiz olan. |
| Altınöz : | Türkçe | Erkek | Soyu üstün nitelikli, değerli olan kimse. |
| Abdülgafur : | Arapça | Erkek | Suç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu. |
| Akbel : | Türkçe | Erkek | Suyu dürüst olan kimse. |
| Akıntan : | Türkçe | Erkek | Tan yeri ağarırken yapılan akın. |
| Angın : | Türkçe | Erkek | Tanınmış, ünlü. |
| Abdülhak : | Arapça | Erkek | Tanrı'nın kulu. |
| Abdullah : | Arapça | Erkek | Tanrı’nın kulu. |
| Alakuş : | Türkçe | Erkek | Tavus kuşu. |
| Abdülvahit : | Arapça | Erkek | Tek ve eşsiz olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülferit : | Arapça | Erkek | Tek, eşsiz olan Tanrı'nın kulu. |
| Arsan : | Türkçe | Erkek | Temiz adlı, iyi tanınan kimse. |
| Akgöl : | Türkçe | Erkek | Temiz göl. |
| Arıyüz : | Türkçe | Erkek | Temiz görünüşlü kimse. |
| Akboy : | Türkçe | Erkek | Temiz soydan gelen kimse |
| Akdöl : | Türkçe | Erkek | Temiz soydan gelen kimse. |
| Akgil : | Türkçe | Erkek | Temiz soylu kimse. |
| Akgöze : | Türkçe | Erkek | Temiz su kaynağı. |
| Artaç : | Türkçe+Farsça | Erkek | Temiz taç takınmış, güvenilir hükümdar. |
| Arıtaş : | Türkçe | Erkek | Temiz taş. |
| Akaydın : | Türkçe | Erkek | Temiz ve aydınlık. |
| Akçay : | Türkçe | Erkek | Temiz ve berrak akan dere gibi olan kimse. |
| Arısoy : | Türkçe | Erkek | Temiz ve dürüst bir soydan gelmiş olan kimse. |
| Akçabay : | Türkçe | Erkek | Temiz ve dürüst kimse. |
| Argüden : | Türkçe | Erkek | Temiz ve dürüst olmayı amaçlayan kimse. |
| Argün : | Türkçe | Erkek | Temiz, aydınlık gün. |
| Akören : | Türkçe | Erkek | Temiz, bakımlı şehir. |
| Akmanalp : | Türkçe | Erkek | Temiz, beyaz, yiğit insan. |
| Akmaner : | Türkçe | Erkek | Temiz, beyaz, yiğit kişi. |
| Ağer : | Türkçe | Erkek | Temiz, doğru kimse. |
| Arısan : | Türkçe | Erkek | Temiz, doğru tanınmış kimse. |
| Akata : | Türkçe | Erkek | Temiz, dürüst ataların soyundan gelen kişi. |
| Arıkhan : | Türkçe | Erkek | Temiz, dürüst hükümdar. |
| Arel : | Türkçe | Erkek | Temiz, dürüst kimse. |
| Akboğa : | Türkçe | Erkek | Temiz, dürüst ve yiğit kimse. |
| Arpak : | Türkçe | Erkek | Temiz, dürüst, güvenilir kimse. |
| Akyürek : | Türkçe | Erkek | Temiz, iyi niyetli kimse. |
| Akkaynak : | Türkçe | Erkek | Temiz, kirli olmayan kaynak. |
| Ağcabey : | Türkçe | Erkek | Temiz, namuslu, eline ayağına düzgün bey. |
| Arınık : | Türkçe | Erkek | Temiz, saf, berrak. |
| Arıman : | Türkçe | Erkek | Temiz, saf, dürüst kimse. |
| Akbudun : | Türkçe | Erkek | Temiz, tanınmış soydan gelen kimse. |
| Arkut : | Türkçe | Erkek | Temiz, uğurlu, kutlu. |
| Arıca : | Türkçe | Erkek | Temizce, arı gibi. |
| Arıtan : | Türkçe | Erkek | Temizleyen, arı duruma getiren. |
| Akdağ : | Türkçe | Erkek | Tepeleri karla kaplı dağ. |
| Apak : | Türkçe | Erkek | Tertemiz, bembeyaz. |
| Apakhan : | Türkçe | Erkek | Tertemiz, dürüst hükümdar. |
| Âlemşah : | Arapça+Farsça | Erkek | Tüm dünyanın hükümdarı. |
| Abdürrezzak : | Arapça | Erkek | Tüm yaratıklara rızkını veren Tanrı'nın kulu. |
| Akartuna : | Türkçe | Erkek | Tuna nehri gibi akan. |
| Albayrak : | Türkçe | Erkek | Türk bayrağı. |
| Âşık : | Arapça | Erkek | Tutkun, vurgun, sevdalı. |
| Artuç : | Türkçe | Erkek | Ucu sivri bir demirle donanmış, uzunca çubuk şeklinde, mızrak türünden eski bir silah. |
| Alanay : | Türkçe | Erkek | Ülke fetheden kimse. |
| Alaner : | Türkçe | Erkek | Ülke fetheden yiğit kimse. |
| Alanalp : | Türkçe | Erkek | Ülke fetheden yiğit. |
| Adalan : | Türkçe | Erkek | Ün kazanan, ünlü, tanınmış. |
| Alsoy : | Türkçe+Arapça | Erkek | Ünlü bir soydan gelen kimse. |
| Atalay : | Türkçe | Erkek | Ünlü, namlı, şöhretli kimse. |
| Adısanlı : | Türkçe | Erkek | Ünlü, tanınmış kişi. |
| Alpkülük : | Türkçe | Erkek | Ünlü, tanınmış yiğit kimse. |
| Atlığ : | Türkçe | Erkek | Ünlü, tanınmış, adlı. |
| Anlı : | Türkçe | Erkek | Ünlü, tanınmış, namlı. |
| Angıl : | Türkçe | Erkek | Ünlü, tanınmış. |
| Adsız : | Türkçe | Erkek | Ünsüz, tanınmamış, adı duyulmamış kimse. |
| Altınhan : | Türkçe | Erkek | Üstün nitelikli, değerli hükümdar. |
| Altınay : | Türkçe | Erkek | Üstün nitelikli, değerli kimse. |
| Altınışık : | Türkçe | Erkek | Üstün nitelikli, değerli, aydın kimse. |
| Altınkılıç : | Türkçe | Erkek | Üstün nitelikli, değerli, savaşçı kimse. |
| Arhan : | Türkçe | Erkek | Üstün nitelikli, dürüst hükümdar. |
| Aysun : | Türkçe | Erkek | Uysal. |
| Aracı : | Türkçe | Erkek | Uzlaştırıcı, anlaşma sağlayan kimse. |
| Akdurmuş : | Türkçe | Erkek | Uzun ömürlü olması, çok yaşaması ve dürüst olması istenen çocuklara verilen ad. |
| Abdülgani : | Arapça | Erkek | Varlıklı, cömert olan Tanrı'nın kulu. |
| Akbaran : | Türkçe+Farsça | Erkek | Yağmur. |
| Ağacan : | T+Farsça | Erkek | Yakın dost. |
| Asu : | Türkçe | Erkek | Yaramaz, haşarı çocuk. |
| Abdülbari : | Arapça | Erkek | Yaratan, yaratıcı olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülhalik : | Arapça | Erkek | Yaratan, yoktan var eden Tanrı'nın kulu. |
| Avni : | Arapça | Erkek | Yardım ve yardımcılıkla ilgili. |
| Abdülnasır : | Arapça | Erkek | Yardımcı olan, yardım eden Tanrı'nın kulu |
| Anı : | Türkçe | Erkek | Yaşanmış olgulardan belleğin sakladığı her türlü iz, hatıra. |
| Alpsü : | Türkçe | Erkek | Yiğit asker. |
| Akbatu : | Türkçe | Erkek | Yiğit erkek. |
| Akersoy : | Türkçe | Erkek | Yiğit soydan gelen dürüst kimse. |
| Alpsoy : | Türkçe | Erkek | Yiğit soydan gelen kimse. |
| Alpkan : | Türkçe | Erkek | Yiğit soydan gelen. |
| Acaralp : | Türkçe | Erkek | Yiğit, becerikli, cesur kişi. |
| Altaner : | Türkçe | Erkek | Yiğit, cesur hükümdar gibi olan kimse. |
| Alpman : | Türkçe | Erkek | Yiğit, cesur, kahraman kişi. |
| Alpata : | Türkçe | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli ata. |
| Alpbilge : | Türkçe | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli bilge kişi. |
| Alpermiş : | Türkçe | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli ermiş kimse. |
| Alpgiray : | Türkçe | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli hükümdar. |
| Alpat : | Türkçe | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli kimse. |
| Alpoğan : | Türkçe | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli, etkili kimse. |
| Alpkutlu : | Türkçe | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli, kutlu kimse. |
| Alpergin : | Türkçe | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli, olgun kimse. |
| Alptuğ : | Türkçe | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli, savaşçı kimse. |
| Acarsoy : | Türkçe | Erkek | Yiğit, güçlü bir soydan gelen kimse. |
| Alper : | Türkçe | Erkek | Yiğit, kahraman erkek. |
| Alpar : | Türkçe | Erkek | Yiğit, kahraman, cesur kimse. |
| Akçora : | Türkçe | Erkek | Yiğit, kahraman. |
| Akersan : | Türkçe | Erkek | Yiğitliğiyle ad yapmış dürüst kimse. |
| Aydınyol : | Türkçe | Erkek | Yolu aydınlık olan kimse. |
| Argın : | Türkçe | Erkek | Yorgun, bitkin, zayıf. |
| Aliyar : | Arapça+Farsça | Erkek | Yüce, ulu dost, sevgili. |
| Alican : | Arapça | Erkek | Yüce, ulu dost. |
| Alihan : | Arapça+Farsça | Erkek | Yüce, ulu hükümdar. |
| Altay : | Türkçe | Erkek | Yüksek dağ. |
| Ağış : | Türkçe | Erkek | Yükseliş, yükselme. |
| Akbatur : | Türkçe | Erkek | Yürekli, yiğit erkek. |
| Afacan : | Türkçe | Erkek | Zeki ve yaramaz çocuk. |
| Ağabay : | Türkçe | Erkek | Zengin kimse. |
| Atabay : | Türkçe | Erkek | Zengin, saygın kimse. |
| Abdülcebbar : | Arapça | Erkek | Zorlayıcı güce sahip olan Tanrı'nın kulu. |
| Adal : | Türkçe | Erkek | “Adın yayılsın, ün kazan” anlamında bir ad. |
| Adlan : | Türkçe | Erkek | “Adınla ün kazan, şöhret sahibi ol” anlamında bir ad. |
| Ağaverdi : | Türkçe | Erkek | “Ağa verdi, ağa bağışladı“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Akınal : | Türkçe | Erkek | “Akın yap“ anlamında kullanılan bir söz. |
| Aliş : | Arapça | Erkek | “Ali” adının halk dilinde değişmiş biçimi. |
| Allahverdi : | Arapça+Türkçe | Erkek | “Allah bağışladı“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Andiç : | Türkçe | Erkek | “Ant iç, yemin et“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Arol : | Türkçe | Erkek | “Arı, temiz, çalışkan ol” anlamında kullanılan bir ad. |
| Atasay : | Türkçe | Erkek | “Atalarına saygı göster“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Ataan : | Türkçe | Erkek | “Atalarını an, hatırla“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Ataöv : | Türkçe | Erkek | “Atalarını öv“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Atasev : | Türkçe | Erkek | “Atalarını sev“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Atasevin : | Türkçe | Erkek | “Atalarınını seviniz“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Atambay : | Türkçe | Erkek | “Atam beydir“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Atamtürk : | Türkçe | Erkek | “Atam Türk'tür“ analamında kullanılan bir ad. |
| Atamer : | Türkçe | Erkek | “Atam yiğittir“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Ataner : | Türkçe | Erkek | “Atan yiğittir“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aysevin : | Türkçe | Erkek | “Ay gibi güzel olaları sevin“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aysever : | Türkçe | Erkek | “Ay gibi güzel ve parlak olanları seven“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aysev : | Türkçe | Erkek | “Ay gibi güzel ve parlak olanları sev“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aykal : | Türkçe | Erkek | “Ay gibi parlak ve ışıklı kal“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Akgüngör : | Türkçe | Erkek | “Aydınlık, güzel günler gör“ anlamında bir ad. |
| Akdoru : | Türkçe | Erkek | “Beyaz“ anlamındaki ak ile “gövdesi kızıl, ayakları ve yelesi kara olan at“ anlamındaki doru sözlerinden oluşan bir ad. |
| Akdoruk : | Türkçe | Erkek | “Beyaz“ anlamındaki ak ile “tepe, en yüksek yer, uç, zirve; en üstün başarı düzeyi; kibirli“ anlamlarındaki doruk sözlerinden oluşan bir söz. |
| Açıl : | Türkçe | Erkek | “Büyü, serpil, geliş” anlamında bir söz. |
| Ayverdi : | Türkçe | Erkek | “Çevresine ışık saçtı, yararlı oldu“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Acunal : | Türkçe | Erkek | “Dünyayı fethet; dünyaya yayıl“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Akvarol : | Türkçe | Erkek | “Dürüst bir biçimde yaşa, uzun ve sağlıklı bir yaşamın olsun“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aksay : | Türkçe | Erkek | “Dürüst, temiz olarak kabullen“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Akünal : | Türkçe | Erkek | “Dürüstlük ve iyilikle ün kazan“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aksunar : | Türkçe | Erkek | “Dürüstlük, doğruluk gösterir“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Alkılıç : | Türkçe | Erkek | “Eline kılıç al“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Ayçetin : | Türkçe | Erkek | “Ey anlaşılması güç kimse!“ anlamında kullanılan bir ad. kullanılan |
| Aysü : | Türkçe | Erkek | “Ey asker!“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Ayata : | Türkçe | Erkek | “Ey baba!“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aybay : | Türkçe | Erkek | “Ey bey!“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Ayataç : | Türkçe | Erkek | “Ey büyüklenen sevimliçocuk1“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aytok : | Türkçe | Erkek | “Ey doymuş!“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aybora : | Türkçe | Erkek | “Ey fırtına gibi olan!“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Ayberk : | Türkçe | Erkek | “Ey güçlü kimse“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Ayhan : | Türkçe | Erkek | “Ey hükümdar!“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aytunga : | Türkçe | Erkek | “Ey kahraman, yiğit!“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aykul : | Türkçe | Erkek | “Ey kul!“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aykurt : | Türkçe | Erkek | “Ey kurt gibi olan!“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aybaş : | Türkçe | Erkek | “Ey lider, önder!“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aycan : | Türkçe+Farsça | Erkek | “Ey sevgili“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aysungur : | Türkçe | Erkek | “Ey soğukkanlı kimse!“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Atıl : | Türkçe | Erkek | “Girişken ol, ilerlemek için çaba göster, hızla ilerle, atılgan ol” anlamlarında kullanılan bir ad. |
| Aydınol : | Türkçe | Erkek | “İleri görüşlü ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Altop : | Türkçe | Erkek | “İşte al, tombul bir çocuk“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Alburak : | Türkçe+Arapça | Erkek | “İşte Burak“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Albora : | Türkçe+İt. | Erkek | “İşte fırtına çıktı“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aksun : | Türkçe | Erkek | “Kımılda ve sun“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Akdoğdu : | Türkçe | Erkek | “Namuslu bir biçimde dünyaya geldi“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Akdoğmuş : | Türkçe | Erkek | “Namuslu bir biçimde dünyaya gelmiş“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Alsan : | Türkçe | Erkek | “San al, şanın, adın duyulsun” anlamında kullanılan bir ad. |
| Aksel : | Türkçe | Erkek | “Sel gibi ak“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Aksın : | Türkçe | Erkek | “Sen aksın, temiz ve lekesizsin, doğru ve dürüstsün” anlamında kullanılan bir ad. |
| Aysın : | Türkçe | Erkek | “Sen aysın, ay kadar güzelsin” anlamında kullanılan bir ad. |
| Atacan : | Türkçe+Farsça | Erkek | “Sevgili baba“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Altaç : | Türkçe+Farsça | Erkek | “Taç takın“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Akdoğ : | Türkçe | Erkek | “Talihin, şansın iyi olsun” anlamında kullanılan bir ad. |
| Arıkol : | Türkçe | Erkek | “Temiz ve dürüst ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
| Arıkal : | Türkçe | Erkek | “Temiz, doğru ve dürüst kal” anlamında kullanılan bir ad. |
| Arıl : | Türkçe | Erkek | “Temizlen, arın“ anlamında kullanlıan bir ad. |
| Arlan : | Türkçe | Erkek | “Utanç duy” anlamında kullanılan bir ad. |
| Ataol : | Türkçe | Erkek | “Yüce bir insan ol“ anlamında kullanılan bir ad. |
